Bloggang.com : cocobellove : เรื่องของโผมมม....ผมมันชั่ว..ผมมันไม่ดี..(ผมมัน จุด จุด จุด)

เรื่องของโผมมม....ผมมันชั่ว..ผมมันไม่ดี..(ผมมัน จุด จุด จุด)

อิชั้น...มีความรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ เหมือนมีเทวดาคอยจับตามองอยู่
ไม่ว่าจะทำอะไรมักจะชอบส่ง "อุปสรรค" นิดๆหน่อยๆมาให้ปวดกบาลอยู่ตลอดเวลา

กลับบ้านในช่วงเวลาที่รถไม่น่าจะเยอะ (อย่างตี 2 ครึ่ง 5555 )
ก็ซวยรถบรรทุกปูนไปชนราวสะพานทำให้การจราจรติดวินาศสันตโร
อยากจะกลับไปนอนเร็วๆก็ต้องนั่งทรมาน

เอ้า!พออีกวันตัดสินใจนอนที่คอนโดเพื่อน
แล้วค่อยกลับบ้านตอนเที่ยงๆคงไม่มีใครไปไหนกัน
โอว์แม่เจ้า...

ใกล้จะถึงบ้านก็ดันมีอุบัติเหตุชนท้ายกันยับ
ทำให้ปกติถนนสองเลนที่เล็กแสนแคบอยู่แล้วต้องติดแหงกเข้าไปอีก
กว่าจะฝ่าด่านไปได้ก็เป็นชั่วโมง.....

แล้วไม่ทราบว่ามีใครเป็นเหมือนกัน หรือเปล่า ...

ที่เวลาเราเดินทางผ่านรางรถไฟ มันก็เหมือนต้องคำสาปที่ต้องมีเสียง “ตุ๊ง-ตุ๊ง-ตุ๊ง”
เตือนว่าเดี๋ยวรถไฟจะมาแล้วอยู่ทุกครั้งไป

เสาร์ที่แล้ว.....

ได้ฤกษ์ไป "ตัดผม"ที่ร้านประจำ (ไม่บอกว่าที่ไหน โฮะๆๆๆๆ)
พอเปิดประตูเข้าไปเห็น"เจ๊ตู่" (ช่างกัลบกประจำตัว)
มีลูกค้าครบมือ เลยตั้งใจจะรอคิว แต่จู่ๆผู้หญิงคนนึงอายุน่าจะ 20 ต้นๆ...
ใส่เสื้อไปรเวท (มั่นใจมากว่าไม่ใช่คนกรุงเทพ)
กำลังกวาดเส้นผมอยู่ก็บอกกะดั๊น ว่า....
"เชิญโต๊ะสี่เลยค่ะ"

อิชั้นก็สงสัยสิเพราะช่างมันไม่มีแล้วจะให้ไปนั่งทำตราโอเล่

ทำไม
แต่ในใจคาดว่า...ช่างคงไปขี้

อยู่...เดี๋ยวคงมา
แต่เอาเข้าจริงเป็นน้องคนนั้นแหละที่เอาผ้ามาคลุมตัวเสร็จสรรพก่อนหยิบกรรไกรพร้อมลงมือ

อิชั้น ตกใจมากฮ่ะ

เพราะด้วยสัญชาติญาณเชื่อมั่นมากว่าคงต้องเกิดอะไรขึ้นแน่
มองแวบเดียวรู้ว่านี่คือ "มือใหม่" แถม "ใหม่สุดๆด้วย"
เพราะปกติแล้วคุณต้องใส่ยูนิฟอร์มช่างตัดผม ถ้าหากต้องให้บริการลูกค้า
ถ้าถอดอยู่ถึงเวลาก็ต้องใส่ แต่น้องคนนี้บรรเลงทั้งเสื้อยืดกางเกนยีนส์เลย...

จากนั้นเหตุการณ์เสียวก็เกิดขึ้น
เพราะปกติแล้วไม่ว่าคุณจะไปตัดผมร้านไหน..
การเริ่มต้น ขั้นตอนของแต่ละทรงมันจะคล้ายๆกันตามตำราเรียน
แต่น้องคนนี้ไม่เหมือนที่อิชั้นเคยเจอมาฮะ...
ดั๊น..บอกเอ่อ ..“เล็มผมอ่ะค่ะ”....

ข้างหน้ามันยาว พร้อมกับชี้ไปที่ทรงผมแบบที่หมายตาหมายนอไว้ น้องเค้าก็พยักหน้าหงึกๆ

ปกติช่างจะเริ่มหวี ๆ ก่อนใช้กรรไกรเล็มเล็ก ๆ ใช่ป่ะ
แต่น้องเค้าเอานิ้วคีบผม (เจ๊ยยย )

แล้วเอามีดโกนซอยมาขูดกรึ๊ดๆๆๆๆ อย่างประดิษประดอย

ดั้นชักหวั่นใจเลยถามทันที
"มือใหม่ใช่ป่ะ?"

น้องไม่ตอบแต่มีสะอึกเล็กน้อย ในใจคิดว่าไม่น่าพูดเลยกรู
เพราะนอกจากไม่มีประโยชน์แล้วยังไปทำให้น้องเค้าเสียความมั่นใจเข้าไปอีก

ดั้นเองก็เคยเจอมือใหม่ซึ่งเราก็คงต้องให้โอกาสไม่งั้นก็ไม่มีทางมีประสบการณ์(แต่

ทำไมเจอบ่อยจังว่ะ!?)
แต่กับคนนี้ดั้นว่าไม่ไหวแล้วอ่ะ เพราะตัดไปตัดมามันพิลึก ๆ พิก๊ลลลล

ผมชี้โด่เด่ไม่เป็นระนาบเดียวกัน

ลืมบอกไปด้วะ...ดั้นสั่งด้วยว่าให้ “ไม่เอาหน้าม้านะน้อง"
(เพราะพี่เป็นแรด...ไม่ต้องมีหน้าม้า เด๋วจะเหมือน รุด ฟาน นิสเตอรอย)..จะได้ไม่ดูเอ๋อๆ

แต่น้องมือใหม่ทำถูกต้องตามที่บอกทุกอย่างประการ
คือ"เจือก...เล็มผมจนสั้นเป็นหน้าม้า เช่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

..เจี๊ยก! โอ้โหแม่เจ้ายาวแค่สามสี่นิ้วเกือบเหมือน 4 เต่าทอง T-T

แม้ว่าช่วงนี้ ดั้นจะทำงานหนัก เกือบสองเดือนจะไม่ให้ดั้นออกไปพบหน้าผู้คนบ้างเลยใช่มั๊ยเนี่ย
เช่แล้ว....ดั้นคงต้องตัดสินใจทำอะไรซักอย่าง
ก่อนที่กบาลจะกลายเป็นของเล่นให้น้องมือใหม่ปู้ยี่ปู้ยำอย่างสนุกมือ

"เรียกพี่คนนั้นมาดีกว่า มาตัดกับแกบ่อย"

น้องสะอึกอีกรอบก่อนตอบกลับเพื่อแก้เขินไปในตัว"อ๋อ เป็นขาประจำพี่คนนั้นหรือค่ะ"

ใจนึงก็สงสารน้องผู้หญิงแต่ยังไงก็ต้องเอาตัวรอดไปก่อน
เพราะจากที่คิดว่าตอนแรกว่าจะต้องงามเหมือน"พอลล่า"

มันเริ่มห่างไกลเข้าไปทุกที

พอได้เจ้ตู่ ที่เคยตัดกับแกจนเป็นขาประจำ มาช่วยกู้วิกฤติ
ก็จัดการแก้ทรงผมทันที
ช่วงนั้นน้องผู้หญิงนั่งจ๋องหน้าเสีย.......

เพราะลองลูกค้าขอเปลี่ยนคนตัดมันเหมือนไปทำร้ายจิตใจสุดๆ

ก็เข้าใจนะเพราะ"กำลังใจ"คืออาวุธที่ว่ากันว่าแข็งแกร่งที่สุดในการต่อสู้ชีวิต
อิชั้นหน่ะ ยกให้มันอยู่เหนือ"ความสามารถ"ซะอีก

แต่คราวนี้พี่ขอหละกันนะคะ น้องขา.......

ปล. งดพบประชาชนชั่วคราว

จนฝ่าผมจะเข้าสู่โหมดปกติ

เจ้าของบล็อคค่ะ T-T

Create Date : 28 ตุลาคม 2548

Last Update : 28 ตุลาคม 2548 19:14:57 น.

10 comments

Counter : 361 Pageviews.

แวะมาอ่านค่า

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 28 ตุลาคม 2548 เวลา:22:19:51 น.

อ้าว เวนกำ ไมไม่บอกเค๊าตั้งแต่แร่ดว่าจะตัดช่างประจำหล่ะฟะ

เออ แต่ช่างเหอะ ตัดไปแล้ว ว๊า .. จะไม่เปิดเผยโฉมหน้า งั้นก็คอนเฟิร์มไม่ได้อ่ะ ว่างามสมเป็นแร่ดหรือไม่ งี้ที่หอยหมู่จะขอนัดเจอ อิชั้นก็รู้คำตอบแร้นหว่ะ