ขอบันทึกเอาไว้ว่า...

วันนี้หลังจากที่ผมกับแฟนสาวและพี่สาวเดินไปทำธุระฝั่งตรงข้ามบ้าน ขณะเดินกลับฝนก็เริ่มตก จั๊ก..จั๊ก.. แต่โชคดีที่พกร่มมาด้วยจึงกางร่มเดินกันสบายใจไม่เปียกหัว (แต่ตีนเปียก..)

เดินสบายใจมาได้ไม่นานก็เหลือบไปเห็นแมวนอนตัวงออยู่กลางทางเท้า.. ก็เอ๊ะ..ทำไมแมวมันไม่กลัวฝนหว่า จ้องกันไปจ้องกันมา อ้าวนอนนิ่งเชียว ไอเหมียวน้อยเอ้ยย น่าสงสารจริงไม่รู้ไปโดนอะไรมา นอนหางฟู ตาค้าง ปากอ้า เชียวดูเหมือนทรมานพอสมควรกว่าจะจากไป 

กำลังยืนลังเลว่าจะทำยังไงดี ก็มีป้าเดินมา บอกนี่ไม่รู้มันตายยัง เขาเห็นมันนอนชักดิ้นชักงอ นึกว่าเป็นของบ้านข้างๆจึงเดินไปถามเจ้าของ แต่ไม่ใช่ก็เลยเดินกลับมาเห็นเราสามคนยืมมุงอยู่พอดี หลังจากคุยกันไปคุยกันมา ก็สรุปได้ว่ามันตายแล้วอย่างแน่นอน แต่จะเอาไปทิ้งถังขยะก็ยังไงอยู่ (ดูเหมือนทั้งสี่คนรักแมวกันหมด) จะปล่อยทิ้งไว้ตรงทางเดินนี้ก็ยังไงอยู่ ป้าจึงคิดว่าอย่างน้อยก็เอาไอเหมียวน้อยไปหลบฝนหน่อยก็ยังดี ป้าเขาว่ามันยังไม่ตายดีเลยจึงหันมามองหน้า พี่สาวจึงเดินไปขอลังกระดาษร้านข้างๆมาจะเขี่ยน้องเหมียวไปที่ตู้โทรศัพท์ แต่พอจะทำจริงๆก็รู้สึกไม่ดีเลยเขี่ยมันเหมือนขี้หมา จึงถามหาถุงพลาสติกมาสวมมือ และลูบหัวเหมียวน้อยหน่อยจากนั้นก็ค่อยๆอุ้มมันขึ้นไปไว้บนลังกระดาษและพาไปนอนที่ตู้โทรศัพท์ ป้ายังเดินตามมาบอกว่าให้หลบๆมุมในหน่อยมันจะได้ไม่เปียกฝน...(เอ่อป้าครับมันตายแล้วครับ -..-" )  แต่ผมก็ขยับตามที่ป้าบอกอย่างว่าง่าย ป้าพูดไม่หยุดว่าโชคดีที่เจอคนใจบุญ หารู้ไม่ว่าผมเกือบจะเดินผ่านไปแล้ววว -..-"

พอถึงตอนนี้ก็หวนนึกไปถึงมันว่าจะมีใครมาเก็บมันไปทิ้งหรือยัง ใจจริงอยากที่จะเอาไปฝังแต่จะฝังที่ไหนล่ะ แถวนี้มีแต่ท่อน้ำ พื้นปูน คลองเล็กๆ ไม่มีที่เป็นดินเลย ในที่สุดก็คงมีใครสักคนจับมันลงถังขยะนั่นเอง เพียงแต่เราก็ทำดีที่สุดที่ทำได้ ณ.ตอนนั้น (ปลอบใจตัวเอง)

กลับบ้านมามองเหมียวบานชื่นที่บ้าน เฮ่อ...วันหนึ่งบานชื่นก็ต้องจากไป แต่ไม่รู้ว่า แมวกับคนใครจะไปก่อน...

Create Date : 17 ตุลาคม 2554
Last Update : 17 ตุลาคม 2554 21:42:13 น.		1 comments
Counter : 408 Pageviews.
Share Tweet