วันนี้ไม่รู้จะเขียนไรขอเอากลอนที่เคยเขียนไว้สมัยยังวัยรุ่นมาเขียนละกัน

หากมีความรัก ผสมกับสีภาพดีดีคงสดใส

ผสมมากผสมน้อย ก็ค่อยค่อยเติมเเต่งไป

ระบายงานเเห่งหัวใจ  ถึงไม่ยิ่งใหญ่ก็งดงาม

หรือจะหยุดเพียงเเค่นี้  หมดเเล้วหนทางไต่บันไดฝัน

หรือในความมืด  ก็ต้องมืดอยู่อย่างนั้น

ใครกันจะเเบ่งฝัน  เพียงเเสงเทียน

บนหนทางเเสนเหงา  มีผู้หญิงเศร้าคนนี้

คนที่รักบทกวี  เเละมีความรักมากมาย

บนหนทางเปล่าเปลี่ยวมีผู้เดินคนเดียวคือฉัน

ท่ามกลางสายฝนเย็นฉ่ำที่กระหน่ำถึงขั้วหัวใจ

ลาทีหยาดน้ำตาเเละความรักที่เคยให้

เมื่อไม่รักไม่จริงใจขอลาไกลชั่วนิรันดร์

เจ็บบ้างในบางครั้งทุกข์ประดังอยากถ่ายถอน

ความรักไม่เเน่นอนความอาทรไม่เคยมี

เจ็บนะเจ็บที่ใจเจ็บเพียงใดใครรับรู้

หากลองตรึกตรองดูก็จะรู้เจ็บเพียงใด

 เพราะไม่เพราะไม่รู้เเต่ตรูอยากเขียน 

Create Date : 11 พฤษภาคม 2551
Last Update : 11 พฤษภาคม 2551 9:18:10 น.		13 comments
Counter : 604 Pageviews.
Share Tweet