เสเอารอยยิ้มขึ้นปิดบังใบหน้าหลบเร้น...แอบซ่อนความในใจหากเมื่อถึงจุดจุดหนึ่งไม่ใช่จุดทุดท้ายไม่ใช่จุดเริ่มต้นหากแต่ป็นจุดที่ทุกคนสามารถระลึกได้โดยมิต้องนัดหมายรอยยิ้มเริ่มจางหายดวงตาเริ่มพล่าพรายอีกครั้ง..ความรู้สึกพลัดพราก..สูญเสีย..ย่างกรายมาเยี่ยมเยือนอีกครั้ง..ที่น้ำตาอุ่นอาบแก้มใสงานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลาถึงเวลาจากกันแล้วซินะ....
ไปเที่ยวกันดีกว่าพี่อาลีวันนี้ไปเที่ยวจังหวัดแพร่ด้วยกันนะคะตามมาเลยค่ะเดี๋ยวไหว้พระธาตุเสร็จ ต้องขึ้นรถตู้ต่ออีกไปหลายที่นะคะ รีบมาเร้ว...
อาลีต้องแจ้งให้ทางบ๊อกแก๊งกู้กลับคืนมาด่วนค่ะ
อย่าเพิ่งทำอะไรเด๋ยวเค้ากู้ไม่ได้ค่ะ