วัยสีรุ้งฤจะมุ่งไต่บันไดเมฆ
วันนี้ไม่รู้จะเขียนไรขอเอากลอนที่เคยเขียนไว้สมัยยังวัยรุ่นมาเขียนละกัน หากมีความรัก ผสมกับสีภาพดีดีคงสดใส ผสมมากผสมน้อย ก็ค่อยค่อยเติมเเต่งไป ระบายงานเเห่งหัวใจ ถึงไม่ยิ่งใหญ่ก็งดงาม หรือจะหยุดเพียงเเค่นี้ หมดเเล้วหนทางไต่บันไดฝัน หรือในความมืด ก็ต้องมืดอยู่อย่างนั้น ใครกันจะเเบ่งฝัน เพียงเเสงเทียน บนหนทางเเสนเหงา มีผู้หญิงเศร้าคนนี้ คนที่รักบทกวี เเละมีความรักมากมาย บนหนทางเปล่าเปลี่ยวมีผู้เดินคนเดียวคือฉัน ท่ามกลางสายฝนเย็นฉ่ำที่กระหน่ำถึงขั้วหัวใจ ลาทีหยาดน้ำตาเเละความรักที่เคยให้ เมื่อไม่รักไม่จริงใจขอลาไกลชั่วนิรันดร์ เจ็บบ้างในบางครั้งทุกข์ประดังอยากถ่ายถอน ความรักไม่เเน่นอนความอาทรไม่เคยมี เจ็บนะเจ็บที่ใจเจ็บเพียงใดใครรับรู้ หากลองตรึกตรองดูก็จะรู้เจ็บเพียงใด เพราะไม่เพราะไม่รู้เเต่ตรูอยากเขียน
Free TextEditor
Create Date : 11 พฤษภาคม 2551 |
|
13 comments |
Last Update : 11 พฤษภาคม 2551 9:18:10 น. |
Counter : 603 Pageviews. |
|
|
|
สวัสดีวันอาทิตย์ Have a Beautiful Sunday นะคะ