ปลายฟ้าของฉัน คือ เธอ....(ตึกใบหยก)....

พี่คิดว่าจะมีใครรอนู๋อยู่บนยอดแหลมบนตึกนั่นมั้ยคะ จะได้ตะกายขึ้นไปหา

ปลายฟ้า...
กล้ำกลืนเก็บซ่อน..น้ำตาหม่น
รู้ทั้งรู้...ยังฝืนสู้อดทน
แม้ใครบางคน...จะไม่มีวันหันมามอง

ปลายฟ้า...

อยากจะรู้ว่า...เธอยังอยู่หรือเปล่า

อยากฝากใจ ไปพร้อมกับหมู่ดาว

อยากส่งข่าวถึงเธอคนที่อยู่ไกล.....

ปลายฟ้า ....
อยากบอกเธอว่ายังอยู่ตรงนี้
ทุกครั้งที่เหลียวหา อาจดูว่า เหมือนไม่มี
จะคอยเธอที่ปลายฟ้าไกล..รอใจเธอส่งมา


ปลายฟ้า...
มั่นใจได้ว่า .. ฉันอยู่ตรงนี้เสมอ
สัญญาได้ .. มองมาเมื่อไรก็ได้เจอ
จะไม่หลอกให้ชะเง้อ .. คอยเหมื่อมอง


ปลายฟ้า...
รับแรงใจที่อ่อนล้า ... คืนเจ้าของ
ซ่อมแซมปรับปรุง ประคับประคอง
ก่อนส่งคืนให้เจ้าของ..หายหมองใจ


ปลายฟ้า...
ขอเพียงเธอรู้ว่ามีใคร .. คอยห่วงหา
ยังมีสายใย ที่ร้อยรัดใจ....สเน่หา
อยู่ไม่ไกลแค่ปลายฟ้า...เวลามอง

ปลายฟ้า...มีดวงดาว

สะพานข้ามดาว…..
เป็นเพียงนิยามของความฝัน
หากจะเดินก้าวข้ามไปหามัน
ต้องฝ่าฟัน คิดฝันอย่างตั้งใจ
แท้จริง….เท้าของเราเหยียบดาวไม่ได้
แค่ตั้งใจ ก้าวข้ามไป ….อย่างที่ฝัน
ความตั้งใจ…คงสำเร็จได้สักวัน
ตรงจุดนั้น…คือได้ก้าวถึงดาวดวง
หากสะพาน…ข้ามดวงดาว….สายนี้
เป็นสะพานสายที่…ยังพาดฝัน
จะขรุขระ รกร้าง เป็นทางตัน
อย่าหยุดฝัน ที่จะก้าว คว้าดาวมา

ที่ปลายฟ้า จะไกลสักแค่ไหน ไม่อาจปิดกั้นความฝันของเราได้