Background Tag ระบาดจ้า...... ฝนโดน Background Tag จ้า...ฮิๆๆ คุณกัปตันเจิด เอาไวรัส ตัวใหม่ มาปล่อยคืนอีกแล้ว... สงสัยเอาคืน คราวก่อน โดนฝนปล่อยไวรัสไป ฮิๆๆ Background Tag คืออะไร Background Tag ก็คือ 1. เอาภาพจาก desktop มาแปะให้เพื่อนๆดู 2. บอก Os และ Resolution ที่ใช้ 3. ระบุแหล่งที่มาของภาพ 4. เหตุผลที่เลือกภาพนี้ 5. หาเหยื่ออีก 5 ราย ไม่เห็นจะยากเน๊าะ ฮิๆๆๆๆๆๆๆ มาดูกันเลยละกันจ้ะ ฝนใช้ Windows XP, Resolution 1280x768 เหตุผล ก็คือ ชอบทะเล อยากไปเที่ยวทะเล แต่ว่ายน้ำไม่เป็น เลยไปเที่ยวทะเล หน้าจอคอมพิวเตอร์แทน ฮิๆๆ วันนี้เลย เอามาเป็นแบ็คกราวน์บล็อคด้วยซะเลย... แบบว่าชอบทะเลมาก ฮิๆๆ ผู้โชคดี รายต่อไปคือ.... 1.คุณฝนริน 2.คุณอ๋อย ratchy69 3.คุณแคทรียา catt.&.cattleya เหตุผลที่เลือก เพราะว่า คุณสวยและน่ารักจ้า..ฮิๆๆ 3 คนพอแล้วนะจ้ะ ฮิๆๆ เกรงจายเพื่อนๆน่ะจ้า... เอาหล่ะ เรื่อง แท็ก เสร็จแล้ว เรามีเรื่องซึ้งๆ มาให้อ่านเล่นต่อนะจ้ะ... ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง.. มีเพื่อนต่างเพศอยู่คู่หนึ่ง เป็นเพื่อนที่รักกันมาก ฝ่ายชายจะเดินไปส่งฝ่ายหญิงที่บ้านเสมอทุกวัน เวลาผ่านไป จนทั้ง สองอยู่ มหาวิทยาลัย ฝ่ายหญิงเริ่มไปแอบชอบ ผู้ชายคนนึง และได้ถามเพื่อนชายว่า "นี่ เธอ ว่า เค้าเหมาะกับเราไหม" "เค้าก้อ หล่อดีนะ นิสัยก็ดีด้วย " "เหรอ! อืม อยากให้เค้ามานั่งอยู่ข้างๆ เราจังเลยเนอะ" ต่อมาไม่นาน หญิงสาวก็ได้เป็นแฟน กับผู้ชายคนนั้นจริงๆ วันนึงหญิงสาวบอกกับ เพื่อนชายของตนว่า "นี่ เธอ ไม่ต้องมาส่งเราทุกวันแล้วแหละ ตอนนี้เค้าจะมาส่งเราแล้ว เราไม่อยากให้ เค้าเข้าใจ ผิดน่ะ" "อืม" ฝ่าย ชายตอบรับ และเขาก็ไม่ได้ไปส่งหญิงสาวอีก ต่อมาหญิงสาวเกิดทะเลาะกับแฟน ของตน จึงมาปรึกษาเพื่อนชายว่า "เธอ! เด๋ว นี้เขาไม่ค่อยสนใจเราเลยแหละ เธอว่า... เราจะทำอย่างไร ดีหล่ะ!" "ก้อ เธอ ยังรักเค้าอยู่หรือป่าวหล่ะ" ฝ่ายชายถาม "ก้อรักสิ และก้อรักมากด้วย" "ถ้าอย่างนั้น ก็มอบความรักให้เขาต่อไปสิ ก้อเธอรักเค้านี่หน่า" "อืม ม" หญิงสาวทำตามคำแนะนำของเพื่อนชาย หลังจากนั้น ... วันหนึ่ง ระหว่างที่เพื่อนชายหนุ่ม เดินกลับบ้าน เค้าเห็นหญิงสาว นั่งร้องไห้อยู่ข้างทาง "เธอ เป็น อะไรหน่ะ ทำไมถึงร้องไห้ มีอะไรให้เราช่วยไหม" "เค้าไม่ รักเราเลยหล่ะ เขาเปลี่ยนไป เด๋วนี้เขาไม่เคยมาส่งเรา ที่บ้านเลย" "แล้วเราจะ ช่วยอะไรเธอได้บ้างหล่ะ" "ช่วยอยู่ กับเราซักพักได้ไหม?" หญิงสาวร้องขอ ก้อได้ซิ! ทำไมจะไม่ได้หล่ะ ทั้งสองได้นั่งอยู่ด้วยกัน โดยไม่พูดจาอะไรกันเลย ในที่สุดหญิงสาวก็เอ่ย ขึ้นมาว่า "เราควรจะ ทำอย่างไรดี เธอจะช่วยบอกเราได้ไหม ว่าเราควรจะทำอย่างไร ดี" "เธอยังรัก..เขาอยู่หรือป่าวหล่ะ" "รักสิ เรา รักเค้ามากเลย" "แต่เค้า ไม่รักเราเลยนี่หน่า" หญิงสาวร้องไห้โฮ "แต่เธอก็รัก..เขาไม่ใช่เหรอ" และชายหนุ่มก็ไปส่งหญิงสาว ที่บ้านอย่างที่เคยทำมาแต่ก่อน "ถ้า เมื่อไหร่...ก็ตาม ที่เธออยากให้เรามาส่งเธอที่บ้าน อย่าลืมเรียกเรา นะ" "อืม" และ หญิงสาวก็เดินขึ้นบ้านไป ต่อมาวันหนึ่งชายหนุ่มได้ รับโทรศัพท์จากหญิงสาว "เราไม่ไหวแล้ว ช่วยมารับเราที" เสียงของหญิงสาวดูช่าง อ่อนล้า และหมดกำลัง เธอกำลังร้องไห้อย่างฟูมฟายอยู่ ชายหนุ่มได้ไปหาเธอและพาเธอมาส่งบ้าน เธอยังคงถามชายหนุ่มนั้น เหมือนที่เคยถามมา ... "เราจะทำอย่างไรต่อไปดี" เราไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว..ดูยังไง ๆ เขาก็เหมือนไม่ได้รักเราเลย "แล้วเธอเลิก รักเค้าแล้วเหรอ" "ป่าว! เรา ยังรักเค้ามาก เรายังรักเขาอยู่เหมือนเดิม" "งั้นก็ เหมือนที่เราเคยพูดไว้ จงรักเขาต่อไป..แม้มันจะเจ็บบ้างก็ตาม เพราะมันไม่สำคัญหรอกว่า เขาจะรักเธอไหม..? แต่ถ้าเธอยังรักเขา เธอก็คงทำได้แค่เพียงรักเขา...และจงรักเขาให้มากกว่าเดิม เพื่อแสดงให้เขารู้ว่าเธอรักเขามาก และก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง มีแต่เพิ่มมากขึ้น" อือ ม..แล้วหญิงสาวก็เดินขึ้นบ้านไป และในที่สุดวันที่เธอเรียนจบก็มาถึง เพื่อนชายหนุ่มของเธอมาแสดงความยินดีกับเธอ เธอรู้สึกแปลกใจมาก ที่เพื่อนชายหนุ่มของเธอ ยังเรียนไม่จบ เธอถามเขาว่า ทำไม..? ชายหนุ่มตอบว่า เขาขี้ เกียจไปหน่อย ทำให้เขาต้องเรียนซ้ำวิชา หนึ่งจึงยังเรียนไม่จบ หญิง สาวแปลกใจ เพราะตลอดมา ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนขยัน แต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรต่อ.. และต่อมาไม่นานแฟนของหญิงสาว ก็ได้มาขอเธอแต่งงาน เนื่องด้วยเห็นถึงความรัก ที่หญิงสาวมีให้ หญิงสาวจึงได้ไปชวนเพื่อนชาย เพื่อให้มางานแต่งของเธอ "เราไม่ว่างจริงๆ เราติดธุระน่ะ! ขอโทษด้วยนะ" เพื่อนชายตอบเธอด้วยน้ำ เสียงแผ่วเบา หญิงสาวโกรธและเสียใจที่ เพื่อนชายไม่ยอมมางานแต่ง จึงวางหูกระแทกไป แต่หญิงสาวก็ต้องประหลาดใจ เมื่อวันที่เธอแต่งงาน ชายหนุ่มได้มาปรากฎตัวก่อนที่งาน แต่งจะจบลง "ยินดีด้วย นะ เรามาแล้วหล่ะ" หญิงสาวดีใจมากที่เห็นเพื่อนชาย ของเธอมา ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม เธอรู้สึกมีความสุขมาก ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาไม่ได้ และเพื่อนชายก็พูดว่า เธอมีอะไรให้เราช่วยไหม..? ยิ่งทำให้เธอร้องไห้หนักกว่าเดิม.. ........................... ต่อมาหญิงสาวก็มีความสุข กับชีวิตแต่งงานของเธอ จนไม่มีเวลาได้ติดต่อกับเพื่อนชายอีกเลย จนวันหนึ่งหญิงสาวได้ ทะเลาะกับสามีของตน หญิงสาวไม่รู้จะไปปรึกษาใคร จึงนึกถึงเพื่อนชายขึ้นมา แม้ว่าหญิงสาวจะโทรไปหาเท่าไหร่? ก็ไม่สามารถติดต่อกับชายหนุ่มคนนั้นได้เลย เขาจึงโทรไปหาเพื่อนของชายหนุ่มคนนั้น เพื่อนของชายหนุ่มเล่า ว่า ชายหนุ่มเป็นโรคร้าย เขาไม่สามารถไปไหนได้ ตอนนี้รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล... มาร่วมหลายเดือนแล้ว หญิงสาวตกใจมาก ถามว่า..เขาเป็นอะไร? เพื่อนชายหนุ่มบอกว่า อาการเขากำเริบ เพราะวันที่ชายหนุ่มต้องมาผ่าตัด ชายหนุ่มดัน ...หายตัว ไปเฉย ๆ โดยไม่มีใครรุ้ และเพื่อนของชายหนุ่ม ก็ยังบอกอีก ว่า ..."มันเป็นนิสัยเสียของมันหน่ะ มันชอบหายตัวไปไหนก็ไม่รู้ ในช่วงเวลาสำคัญๆ คราวที่แล้วตอนสอบไล่ มันก็หายตัวไปจากห้องสอบเฉยเลย" ไม่รู้มันหายไปไหน..ถามใคร ก็ไม่มีใครรู้ หญิงสาวตกใจมาก เลยขอที่อยู่ของโรงพยาบาลที่ชายหนุ่มรักษาตัว หญิงสาวไปเยี่ยมชายหนุ่ม ที่โรงพยาบาล เมื่อเปิดประตูเข้าไป ก็ต้อง ตกใจ ! ชายหนุ่มที่เคยดูแข็งแรง กับผอมซูบ ไม่มี แรง เมื่อชายหนุ่มเห็นเธอก็ดีใจ ทักทาย เธอเป็นการใหญ่ "เป็นอย่าง ไรมั่ง ไม่เจอกันตั้งนานเลยน่ะ" หญิงสาวนิ่งเงียบซักพัก น้ำตาหญิงสาวก็ไหลออกมา "อ้าวร้อง ไห้ทำไมหล่ะ เธอหน่ะ ไปทะเลาะกับแฟนมาอีกแล้วเหรอ จะให้เราช่วยอะไรไหม...? แต่เราก็คงจะแนะนำเธอ ได้เหมือนเดิมนะ" หญิงสาวเข้าไปหาชายหนุ่ม แล้วก็บอกกับชายหนุ่มว่า วันที่เธอ มารับเราเป็นวันสอบไล่เธอใช่ไหม..?" ชายหนุ่มทำหน้าตกใจและไม่กล้าพูดอะไรทั้งสิ้น กลับนิ่งเงียบไป หญิงสาวจึงพูด ต่อ... "และวันที่ เธอต้องผ่าตัดใหญ่ เธอกลับมางานแต่งงานของเราใช่ไหม..?" ชายหนุ่มไม่รู้จะพูดอะไร อีกแล้ว กลับนิ่งเงียบกว่าเดิม หญิงสาวเข้าไปกอดชายหนุ่ม แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ "ตลอดเวลา เรารักแต่คนอื่น มองแต่คนอื่นเรากลับไม่รู้เลยว่าเธอรักเรามากแค่ ไหน เรารู้สึกเสียใจจริงๆ ที่ ไม่ได้รักเธอมากกว่านี้" ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มแล้วก็บอก กับหญิงสาวด้วยเสียงอันแผ่วเบาว่า "เราบอกเธอ แล้วไง..ถ้าเรารักใครสักคน เราก็ต้องรักเขาให้มากๆ และมากขึ้นกว่าเดิม มันไม่สำคัญหรอก..ว่าเขาจะรักเราหรือไม่ มันสำคัญแค่เพียงว่า..เรายังรักเธออยู่หรือเปล่า แค่เราสามารถช่วยเธอได้ นั่นมันก็เป็นความสุขของเราแล้ว ต่อให้เราจะเจ็บสักแค่ไหน..เราก็ยังรักเธอต่อไป และไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลง.. หญิงสาวรู้สึกเสียใจมาก นั่งร้องไห้โฮ...อยู่ที่ตักของชายหนุ่ม ชายหนุ่มจึงพูด... ขึ้น ว่า "ถ้าเราหาย เมื่อไหร่... เราจะไปส่งเธอที่บ้านอีกนะ " ขอบคุณของแต่งบล็อคสวยๆจากเพื่อนๆทุกท่านค่ะ คุณเนยสีฟ้า คุณแคนดี้ดอลCandy Doll คุณบี N_NEE810 คุณ icebridy   Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2550 33 comments Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2550 3:32:10 น. Counter : 684 Pageviews. Share Tweet

เศร้าค่ะ...ตกลงชายหนุ่มหายป่วยไหมคะ น่าจะหายนะเพราะได้กำลังใจดีแล้ว รูป desktop สวยค่ะ ดูแล้ว สงบและสดชื่นค่ะ   โดย: the Vicky 25 กุมภาพันธ์ 2550 4:20:23 น.

สวัสดีค่ะ เพิ่งไปเจอว่าเม้นท์ไว้ในเรื่องสอบซิติเซ่นนะคะ ยังไงก็ขอให้โชคดีนะคะ ลองติดตามข่าวคราวจาก web นะคะ เผื่อว่าอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงจะได้เตรียมตัวทันนะคะ ขอบคุณที่ไปที่บล็อคนะคะ   โดย: shnkitty 25 กุมภาพันธ์ 2550 4:22:44 น.

อ่านจบแล้วก็เศร้าตามไปด้วย PS.พี่ฝนสบายดีนะค่ะ   โดย: lee (Hokey ) 25 กุมภาพันธ์ 2550 6:17:52 น.

ขอบคุณมากนะค่ะ ที่นำขอเล่นใหม่มาให้ค่ะ ขอศึกษาเล็กน้อยนะค่ะคุณฝน ขอบคุณมากค่ะที่มีนำใจดีให้เสมอ ชมกันซึ้งๆหน้าเลยนะค่ะ วันนี้พาหลานสุดหล่อไปเที่ยวไหนค่ะ???   โดย: catt.&.cattleya (catt.&.cattleya.. ) 25 กุมภาพันธ์ 2550 7:59:56 น.

มาเยี่ยมค่า อ่านแล้วซึ้งจัง   โดย: white-angle (White-angle derss ) 25 กุมภาพันธ์ 2550 8:12:26 น.

มาตอบรับแท็กจ้า แล้วจะรีบดำเนินการนะจ๊ะ เดี๋ยวเปิ้นไปอ่านบทความข้างบนต่อก่อนน๊า..   โดย: fonrin 25 กุมภาพันธ์ 2550 8:42:14 น.

อ่านแล้ว น้ำตาซึมเลยค่ะ ซึ้งจัง   โดย: โสดในซอย 25 กุมภาพันธ์ 2550 9:09:51 น.

หวัดดีค่ะคุณฝน.....อ๋อยแวะมารายงานตัวค่ะ รับทราบนะคะแต่อ๋อยขอติดไว้แป๊บนึงนะคะ ช่วงนี้มีเวลาน้อยค่ะ เพราะพ่อแม่มาจากต่างจังหวัดต้องดูแลนิดหน่อยค่ะ...คิอถึงนะคะ   โดย: ratchy69 25 กุมภาพันธ์ 2550 9:21:02 น.

eiei โดน background tag เหมือนกันค่ะ ชอบพื้นหลัง blog ม๊ากมาก ดูแล้วอยากไปทะเลเลยอ่ะ   โดย: ~*~,,LiLLa_KrOnPrInSeSsA,,~*~ (SnOwY~SeAsOn ) 25 กุมภาพันธ์ 2550 13:00:25 น.

อ่านจบแล้วเศร้าจัง เข้ามาชม background tag ของคุณฝนด้วยค่ะ   โดย: N_BEE810 25 กุมภาพันธ์ 2550 13:51:25 น.

บีจีบล็อกนี้สวยมากๆเลยค่ะ อยากกระโจนเข้าไปในจอคอมจริงๆ   โดย: kaokame 25 กุมภาพันธ์ 2550 13:54:44 น.

มาชมหน้าจอค่ะ อ่านจบแล้วซึ้งจริงๆค่ะ   โดย: whitelady 25 กุมภาพันธ์ 2550 14:51:40 น.

อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ มีให้อ่านต่อหรือเปล่าคะ   โดย: ไม้หอม (Maihom ) 25 กุมภาพันธ์ 2550 15:51:18 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ไม่ได้ต้องการให้คิดถึงฉันทุกวัน ไม่ได้ต้องการให้ผูกพันธ์กันนักหนา แต่อยากให้--สักครั้งเธอมีเวลา คิดบ้างว่า ยังมีฉัน ที่อยู่ไกล ** มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **   โดย: จอมแก่นแสนซน 25 กุมภาพันธ์ 2550 16:12:02 น.

เป็นเรื่อราวที่ดีนะคะกับความรักที่เสียสละแบบนี้ ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านค่ะ มัความสุขมากๆและนอนหลับฝันดีนะคะ เราสองคน   โดย: ฝากเธอ 25 กุมภาพันธ์ 2550 19:32:02 น.

อ่านจบแล้วซึ้งจริงๆค่ะ   โดย: gemcad 26 กุมภาพันธ์ 2550 2:48:26 น.

รูปสวยจังค่ะ ชอบจัง .. แถมมีเรื่องซึ้งๆ ให้ประทับด้วยนา .. ชอบๆ   โดย: แมงป่องไร้พิษ 26 กุมภาพันธ์ 2550 12:38:50 น.

เรื่องราวนี้เหมือนใครแถว ๆ นี้แหละ อุ๊บ....   โดย: maxpal 26 กุมภาพันธ์ 2550 13:27:19 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คิดถึง ห่วงใย ตลอดเวลา ห่วงหาเวลาที่ห่างไกล อบอุ่นเมื่อได้พบเห็น ดีใจที่เธอแวะมาเยียน ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า **   โดย: จอมแก่นแสนซน 26 กุมภาพันธ์ 2550 16:15:06 น.

สวยดีจัง   โดย: asita 26 กุมภาพันธ์ 2550 18:08:36 น.

งานนี้มีน้ำตาเลยแหละ เจอแบบนี้ เศร้าจัง นี่งัยที่เขาบอกว่าของบางอย่างใกล้ตัวเราจะมองไม่เห็นค่า แต่เวลาต้องเสียไปจึงมองเห็น..ใครที่มีคนรักที่รักเรามาก จงรักษาความรักนั้นไว้..พี่ราขอไปเช็ดน้ำตา สั่งน้ำมูกก่อน..   โดย: Katja 26 กุมภาพันธ์ 2550 20:50:13 น.

อิอิอิ พี่ฝนเหมือนเกษเลยว่ายน้ำไม่เป็นแต่ชอบไปทะเล เรื่องนี้ก็ซึ้งนะ แต่ไหง๋เราไม่ซึ้งกับอึ้งๆซะมากว่า ว่าทำไมไม่เฉลียวใจกันบ้างนะ   โดย: เกษ IP: 202.139.212.242 26 กุมภาพันธ์ 2550 23:18:12 น.

รูปสวยมากๆเลยค่ะ ดูแล้วสบายตาจริงๆ   โดย: Picike 27 กุมภาพันธ์ 2550 2:05:47 น.

สวัสดีจ้า เพื่อนๆทุกคน หวังว่าสบายกันดีนะคะ...บ้านฝน หิมะตกอีกแล้วค่ะ...หนาวมากๆ ...ฝนก็สบายดีจ้า..ขอบคุณทุกท่านที่ถามไถ่ถึงกันนะจ้ะ.... แล้วฝนจะไปเยี่ยมเพื่อนๆที่บล็อคนะคะ....ช้าหน่อยอย่าว่ากันนะ... พักนี้จ๊น..จน เลย ขายของบนอีเบย์...ฮิๆๆ โอ๊ย..เหนื่อย..นั่งจ้องคอมทั้งวัน เหอๆๆ....เมื่อวานแพ็คกล่องไปส่งไปรษณีย์ ...9 กล่องแน่ะ....เหอๆๆ ปวดหลังเลย ก้มๆเงยๆ ..ทำไงได้..ก็คนจนอ่ะเน๊อะ...อิๆๆ ฝนอยากไปทำงานนอกบ้านมากเลย แต่ต้องรอให้ลูกโตพอไปโรงเรียนก่อน ...ช่วงนี้ไปเยี่ยมเพื่อนๆช้าก็..อย่าโมโหกันนะคะ....รักและ คิดถึง..ทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ... เรื่องเล่าซึ้งๆนั้น เพื่อนเขาฟอร์วาดเมล์มาให้...ค่ะ..คงจะไม่มีต่อมั้ง...ไม่เป็นไร เดี๋ยวฝนแต่งต่อเอง ฮิๆๆ.... คุณแคท คุณอ๋อย คุณฝนริน...ถ้าอัพแท็กช้าๆก็ไม่เป็นไรจ้า....แล้วแต่สดวกนะจ้ะ..... แต่ห้ามดองนานนะคะ 55   โดย: ปลายฟากฟ้า IP: 24.14.97.179 27 กุมภาพันธ์ 2550 3:44:27 น.

เปิ้นไม่ได้ดองนา ได้รับปุ๊บจัดการให้เลยจ้า คุณฝนก็แอบไปแว๊บมาจากบ้านเปิ้นแล้วนิ ใช่ป่าวจ้า.. แล้วเจอกันหลังปรับปรุงเรียบร้อยแล้วนะค่ะ คิดถึงจ้า....   โดย: fonrin 27 กุมภาพันธ์ 2550 7:11:37 น.

กลับมาอ่านเรื่องนี้อีกที เศร้าเหมือนเดิม TT^TT แม้เราจะหมดศรัทธาในรักแท้แบบนี้แล้วก็ตาม   โดย: ~'o'~LiLLa_KrOnPrInSeSsA~'o'~ (SnOwY~SeAsOn ) 27 กุมภาพันธ์ 2550 10:21:54 น.

คิดถึงใครคนนั้นซะแล้วซิ เฮ้อ รักให้มากๆ มากขึ้นยิ่งกว่าเดิม แง๊ๆๆๆๆๆ   โดย: กัปตันเจิด IP: 203.144.157.251 27 กุมภาพันธ์ 2550 11:08:43 น.

แวะมาเยี่ยมคุณฝนก่อนที่ bloggang จะปิดปรับปรุงค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ เจอกันอีกครั้งเมื่อ blog เปิดทำการค่ะ   โดย: N_BEE810 27 กุมภาพันธ์ 2550 12:36:35 น.

เศร้าจังค่ะ สงสารชายหนุ่มจนน้ำตาซึมเลยแม่ปุ๊   โดย: Lauderdale By The Sea 27 กุมภาพันธ์ 2550 21:24:30 น.

พี่ฝนรวยใหญ่แล้วนะ แบ่งๆมามั่งเป็นค่าขนม   โดย: เกษ IP: 202.139.223.18 27 กุมภาพันธ์ 2550 23:56:41 น.

สวัสดีจ้าคุณฝน สาแวะมาเยี่ยมค่ะ   โดย: Candydolls 28 กุมภาพันธ์ 2550 8:27:11 น.

ชอบภาพวอลเปเปอร์จังเลยค่ะ   โดย: เสียงซึง 28 กุมภาพันธ์ 2550 9:27:53 น.

ไม่ว่าความรักจะเป็นอย่างไรเราก้อต้องยอมรับให้สิ่งที่เราเป็นความรักเป็นสิ่งที่สวยงามสำหรับคนทุกคน รักอย่างไงมันก้อคือรักเราเองรู้จักคำนี้ในวันที่มันสายเกินไป เราควรคอยทำความเข้าใจกับความรักแล้วรักเราจะราบรื่นสวยงาม   โดย: df IP: 222.123.168.31 4 ตุลาคม 2550 22:24:22 น.