ไปสอยสินค้าดี ราคาถูก (ยี่สิบห้าบาท ) มาค่ะ




ยืนเปิดอ่านฟรีนานสองนาน...ประมาณว่าเป็นข้อคิด ข้อแนะนำในการเป็นสุภาพสตรีที่ดี ดำรงตนอย่างงดงามในสังคม......


อุเหม่...น่าจะได้อ่านนานแล้วนา...เริ่มตอนแก่แบบนี้ไม่ทันมัง
เอาตัวอย่าง...พอกรุบกริบนะ...ภาษาเก๋กู๊ดมั่กๆๆๆๆๆๆ








บทที่ 2 หน้าที่ของสตรีในยามสาว


.......จงอย่าเอาเวลาที่ควรใช้จะเล่าเรียนไปใช้ เสียในการคบหากับเพื่อนร่วมเรียนด้วย เพราะนอกากจะทำให้เสียเวลาเรียนแล้ว บางทีถ้าเพื่อนที่เราคบเป็นคนไม่ดี กล่าวคือมีนิสัยน้อมไปทางลามก ก็อาจชักจูงนิสัยของเราให้คล้อยตามไปด้วย ซึ่งลงท้ายก็เลยชิน ชินแล้วก็บรรลุซึ่งความด้านและเสียคนเป็นอวสานกรรม !!!!


.......จงอย่าลืมนึกว่า นัดเรียนหญิงที่มีเพื่อนชายตอมมาก หรือรู้จักกับเพื่อนชายนั้น ก็เพราะเพื่อนหญิงด้วยกันหรอกเป็นผู้ชักนำ ใช่ว่านักเรียนชายจะด้านหน้าเข้ามาติดต่อกับเธอเองโดยเฉพาะก็หาไม่ (นอกจากนักเรียนชายบ้านใกล้เรือนเคียง ซึ่งรู้จักกันมาแต่ก่อน)


......จงอย่าลืมว่าที่ใดไม่มีความสนิทสนม ที่นั้นย่อมไม่มีความลับ เพราะการไว้วางความลับนอกจากการสนิทสนมใครเล่าจะไว้ใจกันได้ ฉะนั้นจงอย่าบังควรทอดสนิทกับนักเรียนใดๆทั้งสิ้น แต่ก็อย่ามึนตึง ถึงแก่เขาพากันค่อนได้ว่าเป็นคนวางปึ่ง


......จงอย่าได้บังควรรับการยิ้มแย้มของนักเรียนชายเลยแม้แต่น้อย เพราะนิสสัยชายคล้ายกลาก (โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง ) คือยิ่งเกาก็ยิ่งลาม หรือมิฉะนั้นก็เหมือนปลาหมอ ปลากระดี่ ซึ่งมีนิสสัยชอบว่ายทวนน้ำ การยิ้มรับเท่าพุ่งสายน้ำใส่หัวปลา จักทำให้ทวีการกระเสือกกระสนยิ่งขึ้น แต่ไม่ยิ้มรับก็อย่าบังควรบึ้ง จะถูกหาว่า.........งอนจัด !!!!!!!!






อ่านแล้วฮาดี.....ต้องเข้าใจว่าหนังสือจัดพิมพิ์เมื่อปี ๒๕๐๖ ....ก็ต้องออกแนวสอนตามจารีตประเพณีเช่นนั้น ถ้าปัจจุบันผู้แต่งเจอหนังสือสอนหญิงอย่าง....คอสโมโอวฮิวแมน (Cosmo...OH!!!...human ) อาจถึงกับปิดเปลือกตานอนไม่ลงไปหลายคืน



เพราะสุภาพสตรี หรือ ไม่ใช่สุภาพสตรี ก็จำแนกแยกแยะยาก..เหมือนมีแค่เส้นบางๆกั้นอยู่ระหว่างสองฝั่งนี้....เท่านั้นไม่พอ.......


แรดนะแต่แสดงออก....กับ...แรดเงียบ...ก็แค่เส้นบางๆกั้นกลางเช่นกัน







สำหรับเจ้าของบล๊อกแล้ว....จัดประเภทตนเองไม่ถูกเช่นเดียวกัน....ถึงแม้กระแสอวยตัวเอง ( ชั้นทำไมสวยจัง....สวยขึ้นทุกวัน...สวยเพิ่มพูน....ทำไมชั้นเก่งจัง....เก่งทุกอย่าง...เก่งจนเพื่อนร่วมงานอิจฉา....หรือทำไมใครก็มะรุมมะตุ้มหลงรัก Mary นะ...) จะเป็นที่นิยมอยู่บ้างในบางมุมของโลก


แต่เรายังชอบดูดาราสวยๆ คุณสมบัติดี เช่น คุณแอน ทองประสม พูดให้สัมภาษณ์ว่า...."แอนไม่ใช่เจ้าหญิงของวงการค่ะ....เป็นแค่คนธรรมดา"...แบบนี้ล่ะเสน่ห์ของตัวจริง...


อ้อ....เห็นเค้าสอนผู้หญิงไมให้ปั้นปึ่งกะไม่ให้งอน....แสดงว่าสองอย่างนี้เป็นจริตธรรมดาของผู้หญิง ที่พบเจอมาก มีมาแต่โบราณ....ซึ่งมันไม่ดี....แล้วผู้ชายเป็นแบบนี้บ้างมั๊ยนะ...ตั้งแต่ยุคโน้นจนปัจจุบันนี้....ถ้ามีคงน้อย..คงไม่เยอะพอให้ต้องมาเขียนเป็น หนังสือสอนบุรุษมัง ^ ^"











กระดาษเหลืองกรอบ..แผ่วบางมาก.....






บทที่ 3 หน้าที่ของสตรีในยามครองเรือน


...............ดิฉันรู้สึกอนาถใจในสภาวะลักษณ์ ของสตรีสาวสมัยนี้เป็นอย่างยิ่ง ที่พวกเธอรู้จักแต่เครื่องสำอางองค์อย่างเดียว แต่ส่วนกิจการทางบ้านอันเป็นคุณธรรมเครื่องประดับ คือคุณสมบัติของสตรี พวกเธอเหล่านั้นหาเดียงสาไม่เลย อย่างนี้จะเรียกว่า เป็นสตรีที่สมบูรณ์ด้วยคุณสมบัติกระไรได้ ดิฉันไม่ได้แกล้งปรักปรำ ขอให้เพ่งพิจารณากันเถิด สตรีชนิดที่กล่าวนี้ จะมีอยู่ตั้ง 90 เปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว ยิ่งเป็นลูกผู้มีอันจะกินหน่อยนึงแล้ว อย่าว่าแต่จะหุงข้าวให้สามีกินสุก แม้แต่จะต้มข้าวต้มก็ไม่เป็นเสียแล้ว จะโปรดว่ากระไร เพื่อนของพี่ชายดิฉันเคยถูกมาแล้ว โดยภรรยาซึ่งสำเร็จการศึกษามาครบครัน แกงเลียงใส่กะทิให้รับประทาน



.................แท้จริงเราเกิดมาเป็นผู้หญิง เราต้องรู้เป็นข้อแรกว่า ความเชิดหน้าชูตาของสตรีนั้นอยู่ที่อะไร ข้อสำคัญของสตรีนั้นอยู่ที่อะไร ข้อสำคัญของสตรีก็คือหน้าที่แม่เรือน ถ้าเราไม่เข้าใจเสียเลย เราจะเป็นคฤหปตานี.....แม่เรือนที่ดีไม่ได้ แหละคฤหปตานีที่ดีนั้น ต้องฉลาดในปฏิมาคันตุกะวัตร์........การรับแขก ซึ่งเป็นกิจอันจำเป็นอย่างยิ่ง ที่สตรีทุกคนจะต้องฝึกหัดให้เข้าใจไว้ แต่หน้าที่ของแม่เรือนนั้น มีอยู่มากมาย ดิฉันจึงจะขอกล่าวโดยย่อ พอเป็นทางดำเนินของสุภาพสตรีผู้หวังดีทั้งหลายโดยสังเขป..................


ศัพท์ยากขนาด....แต่คงเหมาะกับยุค สมัยนั้น





-เราชอบงานเขียน และมุมมองชีวิตของคุณ คำผกา (ฮิมิโตะ ณ โตเกียว )


-เราชอบเสียงร้อง และสไตล์มันส์ปนซึ้งบางครั้ง ของคุณเจนนิเฟอร์ คิ้ม
(เธอเคยสอนผู้หญิงให้หุงข้าวเต็มหม้อเสมอ คราใดมีกับอร่อยๆกินด้วย ถือเป็นโบนัส แต่ถ้าไม่มี...เรายังมีข้าวให้กินอิ่ม )


-เราชอบการได้รู้จักของเก๋ๆ การแต่งบ้านแบบมีสไตล์ ความรักอบอุ่นระหว่างสามี ภรรยา ของ คุณพลอย จริยะเวช


-เราชอบที่เธอกล้ารับว่าท้องไม่มีพ่อ และยินดีเลี้ยงลูกลำพังแบบ single mom ..และดูท่าทางเธอไปได้สวยดี....คุณ แวร์ โซว


-เราชอบที่เธอต่อสู้เพื่อประเทศชาติ ขณะที่คงความ สวย หวาน พร้อมดอกไม้ช่อใหญ่บนศีรษะ .....ออง ซาน ซู จี





ไม่แน่ใจนะว่าสุภาพสตรีเป็นอย่างไร...แต่เราชอบพวกเธอ


แล้วตัวเองจัดในประเภทใหนล่ะ...โดยรวมชอบคนอื่น...มากกว่าที่จะเกลียดคนอื่นนิสสัย ( สอเสือสองตัว) ส่วนตัวคงพอใช้ได้นะ...ไม่เป็นสุภาพสตรีคงไม่เป็นไรเท่าไหร่...มัง















ซื้อเพราะเด็กผู้หญิงคนขายคนนั้น...แท้ๆเลย
"หนูขออนุญาติแนะนำหนังสือย่างย่อนะคะ...บลา...บลา...บลา.....พี่ลองเปิดอ่านดูจากตัวอย่างเล่มนี้ก่อนได้ค่ะ........"




แค่ได้ยินเด็กผู้หญิงอายุ 17-18 เรียก..."พี่"...อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง






เนื้อหาที่ตัดมาเล่า......


แต่ว่าในบ่ายวันนั้น บ่ายวันที่แสนจะร้อนอบอ้าว อากาศไม่เคลื่อนไหว ขณะที่เรากำลังเดินทางไปที่ห้อง ด้วยการหอบของพะรุงพะรัง อย่าง ชีร่า ซีเอ๊กซ์สาม โมเดลฟิกเกอร์สาวหุ่นสุดเอ๊กซ์อย่างใจลอย

สมบัติได้ชนเข้ากับใครบางคน จนของในมือร่วงหล่นพื้น

สมบัติรีบก้มลงเก็บ แต่เธอคนนั้นก็ช่วยอีกแรง สมบัติตกใจที่เห็นเธอเก็บ ชีร่า โมเดลฟิกเกอร์ สุดเอ๊กซ์ตัวนั้น เขาพยายามแก้ตัวผิดๆถูกๆ ไม่ให้ตัวเองดูหื่นโรคจิต แต่สิ่งที่เธอพูดกลับกลายเป็นสิ่งที่เขาเองคาดไม่ถึง




“สวยจัง อยากสวยอย่างนี้บ้าง”



วินาทีนั้น สายลมเอื่อยอ่อนจากทิศใหนก็ไม่รู้ พัดโชยกลิ่นหอมอ่อนๆจากร่างของเธอ มาปะทะจมูกของเขา


คำธรรมดา รอยยิ้มธรรมดา แต่มันกลับดูสโลว์โมชั่น และใส่ฟิลเตอร์ซอฟท์ ในความรู้สึกของสมบัติ คำพูดและรอยยิ้ม ที่ตราตรึงเขาไปจนตาย................











จนตาย.............................



เห็นว่าเป็นคุณพ่อผู้มีลูกแฝด...และมีคำอุทิศแด่ Tim Burton ด้วย...อืมมมม..มีกลิ่นหน่อยๆค่ะ...แต่ดีนะ



















อายจัง...ทั้งหลายทั้งปวงอันนี้ถูกจริตที่สุดค่ะ


อ่านนิยายยาวๆไม่ค่อยๆได้ (ยกเว้นที่กรี๊ดจริงๆบางเรื่อง) เรื่องสั้นอ่านได้....แต่ชอบที่สุดคือ...การ์ตูนค่ะ



คนที่ไปด้วยบอกว่า "ชอบชื่อเรื่องล่ะสิ" ......แหม.....อันที่จริงก็ขยันทำงานอยู่นะ....เพราะถ้าเมื่อไหร่ไม่มีงานให้ทำ..คงคิดถึงงานน่าดู

















วาน วาน .....น้ำใจเล็กๆน้อยๆค่ะ ( ยื่นของให้)
คนนั้น...........ไม่ต้องหรอก ไม่ต้อง ( ยกสองมือปฏิเสธ)



วาน วาน........ไม่ต้องก็ไม่ต้อง ( เก็บของเข้าถุง)
คนนั้น...........( หน้าเฉย เป่าลมปาก...ปู๊ดดด...ดดด)



แม่...............ทำไมลูกไม่ให้เขาไป (ตะโกนดุ...เสียงดัง)
วาน วาน........ก็เขาบอกไม่ต้องนี่นา ( แว๊ดดด..กลับบ้าง)



วาน วาน.....ทำไม.....พวกผู้ใหญ่เป็นแบบนี้กันนะ (สีหน้าเหนื่อย หน่าย)




อ่านแล้วสงสาร ......วาน วาน...จังแฮะ...คงสับสนว่าผู้ใหญ่มันจะเอาไงกันแน่ฟระ...ยิ้มแย้ม....พูดคุย....ยื่นให้ไม่เอา...เฉย...นิ่ง....พอเก็บคืนแผง...เอ๊ยย...ถุง...ดันมีเสียงประนาม...ทำไมไม่ให้เค้า




เจอแบบนี้สัก 10 -15 ครั้ง ภายใน 6-7 เดือน..แบบเดี๋ยวเป็น......เดี๋ยวเป็น....นู๋ วาน วาน ...จักชินไปเองค่ะ





เราชอบนะถ้าทำให้คนอื่นยิ้ม หรือรู้สึกดี ไม่ว่ากับคนในครอบครัว เพื่อนร่วมงาน (แม่บ้านก็เป็นเพื่อนร่วมงานนะ ) เพื่อนในโลกจริง หรือเพื่อนในโลกไซเบอร์ กระทั่ง ลูกศิษย์เด็กน้อยต้อยตีวิด หรือ ลูกศิษย์เจ้าใหญ่นายโต ....ถ้าเค้าได้ฮา ได้ยิ้ม เวลาคุยกับเรา....เค้าได้ทานข้าวมากขึ้นสักสอง สาม คำ...ก็นับว่าดี......




เห็นคนหน้าเฉยๆ แล้วเค้า...อมยิ้ม...(ไม่รู้ว่า..ตกใจ...งง...หรือ แค่ขำ ) ก็ยังนับว่าดีนั่นแหล่ะ..เราไม่ค่อยมีอัตตาสูงหรอก...บอกแล้วว่าไม่สู้คน...ใครอยากชนะเหรอ..เอาที่หนึ่งไปโลด....




เราขอแค่แบ๊วๆ เป็น อะมีบา in the universe ก็พอแล้ว















ไปรื้อมาจากกองสมบัติบ้าในห้อง

12 พฤศจิกายน 2004 ได้ไปเพราะตอบปัญหากับรายการวิทยุ Love FM ถึงเพลงโปรโมทเค้าจะเป็น Just say you love me ก็เหอะ แล้วคนก็ชอบกันมากด้วย( ก็เพราะจริงๆนะ )...แต่เราเลือกตอบปัญหาเพลง Eyes of blue เพราะชอบเพลงนี้มากกว่า..แถมได้บัตรด้วย


อืมมม....ถ้าทำอะไรที่เราชอบ..น่าจะดีกว่าตามกระแส..หรือทำอะไรที่เราไม่ถนัดจริงมังนะ














ถ่ายไว้ช่วงนั้น (ยืมกล้องเพื่อนแล้วยังไม่คืนน่ะ )


ตอนนั้นยังแก่น้อยกว่าปัจจุบัน 4 ปี อ้วนน้อยกว่าปัจจุบันหลายโล ( แต่ก็ตัวใหญ่โตแบบนี้ล่ะ..ไม่ได้ผอมเพรียวหรอก ) เวลาผ่านไป ผ่านไป เราก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่ดูจะเป็นแนวแย่ลงนี่สิ...ไม่ค่อยดีเนอะ


ดูโฆษณาปลาเส้น....ที่ผู้หญิงอ้วนจัดเป็นประเภทเดียวที่ไม่สามารถหาแฟนได้ ( ใครหนอ ...creative ) มีนักจัดรายการคนนึงของช่องสาม ชื่อคุณแคลร์ เค้าก็ดูน่ารัก ฉลาดเฉลียว มีความสุขกัยตัวเองดีนะ หรือน้องที่ทำงานคนนึง อ้วนกว่าเรา แต่ก็ สวย เซ๊ลฟ์ และ เก่งในงานของเธอ






เจ้าของบล๊อกเองก็แว๊บๆ..เข้ามาเป็นพักๆ...เรื่องลดน้ำหนัก...ทำบ้างหลุดบ้างไม่ค่อยสม่ำเสมอ...แต่คงไม่ยอมเจ็บตัวเปลี่ยนตัวเองเพื่อดึงดูดผู้ชายสัคน หรือ หลายคนนะ (มันเป็นสิ่งที่ตื้นเกินไป ) เพราะสักวันเราก็ต้องอ้วนขึ้นอีก ผมหงอกเพิ่มขึ้นอีก ( จากที่มีเยอะอยู่แล้ว ) ยิ่งแก่ขึ้น ฮอร์โมนยิ่งจะเปลี่ยน นิสัยคงหงุดหงิดง่ายขึ้น ไม่คงที่ ...แบบคนวัยทอง.....





ถึงวันนั้น...เปลี่ยนแค่เปลือก...คงไม่ช่วยอะไรให้ดีชึ้นเท่าไหร่..คงไม่มีใครอยากทน





เราอยากผอมเพราะอยากแต่งตัวสวย ( ถ้าผอมคงเปลืองตังค์ซื้อเสื้อผ้ามากกว่านี้ ) อยากแข็งแรง......ไม่ใช่เจอบันไดเลื่อนที่ต้องเดินขึ้นเองทีไร...ราวกับโลกถล่มทะลายตรงหน้า....อยากให้ตัวเองดูดี กับเวลาที่เหลืออีก 20 กว่าปีนิดๆ ( เพราะตั้งใจอยู่แค่สัก 60 กำลังดี...มองโลกกำลังสวย)




แค่นั้นจริงๆ



















เป็นคนชอบสังเกตุค่ะ





แจ้งเพื่อทราบเกี่ยวกับเนื้อหาในส่วน "เรื่องดีๆ".....23.42.13
เมื่อเรื่อง..เหี้ย เหี้ย...ผ่านเข้ามาในชีวิต..............23.44.58



เวลาต่างกันนิดเดียวเองค่ะ...งแต่พอมันมาอยู่หน้าจอเดียวกัน แค่คนละบรรทัด มันก็เลยมีอะไรชวนให้คิดนะ..จริงๆมันไม่แปลกหรอกเพราะเป็นความคิด....เป็นเรื่องของคนละคน..ย่อมคิดต่างกัน...เรื่องธํรรมดา


แต่ถ้าเป็นคนเดียวกัน แล้วมีความคิดแบบผันแปรได้มากมาย ภายในระยะเวลาผ่านไปไม่กี่นาที....คงเป็นคนที่ตั้งใจกับชีวิตมากเกินไป






ฝากไว้ให้คิดค่ะ.....ปรี๊ด..สสส...สส์ (พ่นหมากเป็นหลักฐาน )








ป.ล. 1. GM น่าฮักดีนะ ลงโค๊ดวิทยุสื่อสารด้วยน่ะ ^ ^

ป.ล 2 นึกอยากเขียนหนังสือบ้าง ก็เลยเขียนอะไรสะสมไว้เยอะเหมือนกัน จะลองลงสนามดูเผื่อได้มีอาภรณ์ประดับชีวิตอีกชิ้นหนึ่ง (ถ้าทำได้นะ) แต่คงไม่เขียนลงที่นี่หรอก เพราะเห็นหลายคนแล้วที่โดน copy งาน..งเราอ่านแล้วยังเซ็งแทน....แล้วเราก็ไม่ได้เก่งด้วยกว่าจะคิดอะไรออกมาได้คงยาก...ถ้าเราพิมที่นี่แล้วโดน copy อีก...คงรู้สึกเหมือนคนไม่เก่งที่โดนเอาเปรียบซ้ำนั่นแหล่ะ

ป.ล 3 เขียนเยอะโค่ดๆๆ คงเพราะใกล้วันของฉัน Hollowween

Create Date : 26 ตุลาคม 2551
Last Update : 26 ตุลาคม 2551 14:37:59 น.		9 comments
Counter : 868 Pageviews.
Share Tweet