บ่ายวันนี้ไปเดินแฮดจตุจักรมาค่ะ













เนื่องจากเมื่อคืนนอนเยอะไป ( ตั้งแต่หกโมงเย็นตื่นหกโมงเช้า )
เลยทำให้....เบลอ


(ใครนะ...บอกว่าพักผ่อนเยอะๆแล้วจะ...ดี )



วันนี้ตอนเบรกสอนเลยนั่งเล่นในห้องเรียน....นั่ง...งง...เล็กๆ
คิดไป...คิดมา.....ก็....คิดถึงเธอ....จตุจักร


และจตุจักรไม่มี...ขา...ไม่มี...โทรศัพท์...ให้โทรหายามคิดถึง
เราจึงต้องหอบสังขาร...ความห่วงหา.....อาทร.....ไปเยี่ยมเธอ


พร้อมตังค์ (นิดหน่อย)






















วันอาทิตย์ต้นเดือน....คนเยอะ..มาก..กกก...กกก
ทั้งหัวทอง....หัวดำ....และหัวหงอก (คนถ่ายเนี่ยหล่ะ...หนึ่งหัวหงอก)










ค่ายมือถือไปเล่นดนตรีสากลโปรโมทซิม
เจ๊ผมฟู( ขวาสุด) ร้อง Killing me softly.....เสียงดีโคดๆ ค่ะ









ส่วนอันนี้...ดนตรีพื้นบ้าน

บัก hum น่อยคนนี้น่าฮักขนาด...หยอดตู้สิบบาท..ได้สองเพลง
เป่าโชว์เสร็จเราขอถ่ายรูป...มีการถามว่าต้องรำด้วยมั๊ย


(ใครชอบจ่ายค่าหน่วยกิตเด็ก...ไปติดต่อที่จตุจักรได้นะ)













แฟชั่นนักศึกษา...นอกจากสั้นแล้วยัง...บานนน...นนน












แฟชั่นฝรั่ง....ข้างล่างยาวกรอมเท้า (ดีที่ฝนไม่ตกเละเทะ)







ข้างบน.....เป็นจั๊งซี่น่อ
(ป้องกันการฟ้องร้องเรื่องละเมิดสิทธิส่วนบุคคล...จึงดัดแปลงเล็กน้อย)



เหมือนบางคนที่ชอบ sign in ใน internet หลายๆชื่อไง
ซ้ายไปขวา.....ขวาไปซ้าย......ไม่มีใครจำได้...มั๊ง













คนขายลูกชิ้น...เอาผ้าคลุมมือถือยี่ห้อหนึ่งมาคลุมโต๊ะขายของ
ดีนะที่เราฉลาดอยู่บ้าง....ไม่งั้นคงหลงซื้อลูกชิ้นตามโปรโมชั่น

(จริงๆก็รู้หล่ะ....ว่าแกคงจะมุข....ฉลาดดีอยู่นะ) ^ ^




มีร้านขายปลีกเล็กๆร้านนึง.......ชอบบอกว่าติดราคาผิดประจำ
สาวๆที่ชอบซื้อของและเรารู้จัก............เจอกับตัวเกือบทุกคน
อันนี้สิ........น่าจะตั้งใจใช่มั๊ย





















แวะทักทาย...น้องกระต่าย....น้องหมา......
มันก็น่ารักแหละนะ...ตัวเล็กๆ....ขนฟู....ฟู..
แต่ดูจากขนาดของกรง....ที่ห่างจากตัวแค่นิดเดียว
แล้วก็มือคนแวะดูที่จับเล่น...วันนึงเป็นสิบ...เป็นร้อย
น่าสงสารมากกว่าน่ะ ( ถูกหวยเมื่อไหร่...จะซื้อไร่ให้วิ่งเล่นนะเด็กๆ)




หมาสองตัวที่กอดกันกลมน่ะ....อยู่ในห้องแอร์นะ (คงหนาวมั๊ง)























ได้ของเก่าแต่ถูกจริตมาสองเล่ม
เพิ่งอ่านเล่มเดียว....อ่านไปก็...อืม..ใช่......อืม...จริง


เดาไม่ยากกระมัง....ว่าเปิดอ่านเล่มใหน












อันนี้ของฝาก...สทร (สิวที่หรัง) โดยเฉพาะค่ะ



คนขายบอกว่าเป็นผ้าปูและปลอกหมอนที่...กระด้าง 100%
ถูกใจมาก....ซื้อเลยไม่ต่อสักคำ( แน่ล่ะ...ถูกกว่าในห้างนี่)
อีกอย่างเป็นคนมี....สิวที่หรังเยอะ...และสิวที่หน้าพอประมาณ
นอนไป...กลิ้งไป....ขัดผิว...ขัดหน้า...ไปในตัว












ขณะกำลังจะกลับบ้าน....เจอน้องคนนี้กับแฟนสาว




นางมาร......แหวะ...ช่วงโปรโมชั่นแรกรัก...ทำถือกระเป๋าให้กัน

นางฟ้า......น่ารักนะ...คงกลัวแฟนเดินลำบาก..ไม่ก็กลัวคนล้วงกระเป๋า
มันก็แล้วแต่คนจะคิดนะ...จริตใคร...จริตมันค่ะ










หลายคนเวลาไม่เขียน blog ก็เพราะว่าไม่มีเรื่องอยากเขียน
แต่เรา...มีหลายเรื่องที่อยากเขียน........แต่ก็ไม่อยากเขียน
พูด....เรายังยับยั้งชั่งใจ....ให้รู้จักพูด...แต่เรื่องที่ควรพูดได้
เขียน....มีเวลาคิด....มีเวลาเรียบเรียง.....ง่ายกว่าพูดเยอะค่ะ


เขียนไป.....เขียนมา....งง....ตัวเอง

ไปหาหญ้าแห้งกินเป็นมื้อเย็นก่อนล่ะ

บ๊าย..บาย...ชาวโลก

Create Date : 03 สิงหาคม 2551
Last Update : 4 สิงหาคม 2551 1:32:05 น.		29 comments
Counter : 1078 Pageviews.
Share Tweet