เมื่อวานไปงานแต่งงานเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยมา





รู้แต่ว่าเพื่อนคบกันกับแฟนนานมาก คะเนว่าน่าจะสิบปีได้นะ แต่....ไม่มีใครเคยเห็นแฟนเพื่อนเลย เวลานัดเจอก็จะถามทุกครั้ง ว่าแต่งเมื่อไหร่....แต่งเมื่อไหร่...ก็ดูเหมือนไม่มีสัญญานตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก





ถึงเวลาจะแต่งเข้าจริงๆ...email ที่ทุกคนได้รับจึงมีข้อความเน้นว่า...."นี่เรื่องจริงน๊ะเว๊ย...ยยยย.....ป่าวล้อเล่น"



















เจ้าสาวไปเจอกับเจ้าบ่าวตอนไปสัมภาษณ์งาน พอเจ้าบ่าวอ่านประวัติรู้ว่าจบธรรมศาสตร์ ก็เลยโทรหาเพื่อนสนิทตัวเองที่ภรรยาเป็นเด็กเหลืองแดงเหมือนกัน โทรไปเช็คว่า...."เด็กคนนี้โอมั๊ย".....( ไม่รู้โอเรื่องงาน.....หรือแอบประทับใจแล้วสินะ)




เจ้าบ่าวและเพื่อนที่โทรไปเช็คข้อมูล เป็นรุ่นพี่รัฐศาสตร์สถาบันเดียวกันกับพวกเรานั่นเอง




งานแต่งจัดเรียบๆง่ายๆที่บ้าน มีทำบุญ ผูกข้อมือ แล้วก็นดน้ำอวยพรบ่าวสาว มีแขกผู้ใหญ่สามสี่โต๊ะ แล้วก็เพื่อนรัฐศาสตร์โต๊ะหนึ่ง เพื่อนศิลปศาสตร์โต๊ะหนึ่ง เพื่อนสตรีวิทยาของเจ้าสาวโต๊ะหนึ่ง ประมาณนั้น













ของขวัญเราเอง




เอาไปยื่นให้พี่สาวเจ้าสาว พี่ยิ้มใหญ่เลยเรียกชื่อแล้วบอกว่า "จำได้.....หน้าไม่เปลี่ยนเท่าไหร่นะ....แต่ก่อนไปที่บ้านบ่อยนี่นา"


บ้านเจ้าสาวสมัยเรียนอยู่ไม่ห่างมหาลัยเลย...แล้วที่เคยไปบ่อยนั่นเกือบยี่สิบปีแล้วนะ





















ซ้ายสุดของภาพนั่นล่ะ....แม่สื่อ



ไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่เรียนจบ ได้ยินแต่ข่าวกลายๆจากเจ้าสาวว่า เพื่อนเป็นคุณแม่ยังสาว สวยตึงเปรี๊ยะ ลูกชายสามคน แล้ววันงานก็ได้เจอทั้งครอบครัวเลย


เพื่อนรักกับรุ่นพี่รัฐศาสตร์ตั้งแต่เรียนอยู่ จบแล้วก็แต่งงานเลย นานมากหลายปีแล้วเนอะ คนโตอายุสิบสาม หล่อใสกิ๊ก ( หน้าตาราวหลานนิชคุณ) สูงสัก 170 ได้มัง ส่วนคนเล็กที่พาไปด้วยเนื้อแน่นน่าฟัดมาก อายุเจ็ดเดือน......ครอบครัวดูอบอุ่นน่ารักมากๆๆๆๆๆ....ดีจังเนอะที่เจอคู่แท้



แต่งงานก็เหมือนกับซื้อหวย....จริงๆมัง







ที่สำคัญ.....เพื่อนบอกว่า...." เฮ๊ยยย.....แกก็เหมือนเดิมนะ...ไม่เปลี่ยนไปเท่าไหร่"



ลืมให้เบอร์มือถือไว้อะ...เผื่อมีควันหลงใครสักคนที่ไปงานโทรไปถามกับเพื่อนว่า...."คนที่ตัวใหญ่ๆ กินเก่งๆ คนนั้นโอมั๊ย"



( ทำภาพเบลอเพราะไม่ได้ขอใครไว้ก่อนเลย....ความรักดีๆ หรือกระทั่งแต่งงานไม่ใช่ความลับค่ะ....รักแท้ต้องให้เกียรติ....คงต่างกับการมีโลกส่วนตัวสูงของคนสองคนแต่บอกใครไม่ได้.....คนละแบบกัน)



























เพื่อนสาวคนนึงต้องไปเรียนศึกษาผู้ใหญ่ช่วงบ่าย




ก็เลยติดรถไปดูหนังต่อ ขณะที่อีกหนึ่งสาวขอหากาแฟกินก่อนเข้างานบ่าย และ อีกหนึ่งสละสิทธิขอกลับบ้านนอน....



และแล้วก็หมดหนึ่งวัน

Create Date : 03 พฤษภาคม 2552
Last Update : 3 พฤษภาคม 2552 8:05:57 น.		14 comments
Counter : 600 Pageviews.
Share Tweet