....ควัน....หลง...และแล้ว....สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น .... เมื่อคืนวันเกิด (เสาร์ที่ 17 มกราคม ) ไปกินข้าวกับเพื่อนมาค่ะ..... ปล่าว...ไม่ได้มีใครหลังไมค์มาทวงเรื่องราวหรอกนะ..... อยากเขียนเอง... 555+ ก่อนจะไปเจอเพื่อน เราแวะไปเซ็นทรัลก่อน แล้วอย่างที่เคยบอก...เราไม่มีรถ และ เราขับรถไม่เป็น ฉะนั้นพาหนะที่ใช้คือ รถไฟฟ้า แท๊กซี่ และ รถเมล์ .....เท่านั้น เดินเซ็นทรัลสักครู่ใหญ่ๆ ก็ได้ของที่ต้องการ นั่งพักเหนื่อยเป็นหมา( แก่) หอบแฮ่กๆๆๆ รอสักพักเพื่อนก็โทรมาว่าอยู่หน้าเซ็นทรัลแล้ว ให้ออกไปเจอกันหน้าห้าง...จะได้นั่งแท๊กซี่ไปที่ร้านที่นัดกับเพื่อนทุกคนไว้ ระหว่างนั่งรถก็เอ็นจอยเมาท์มาก เพื่อนนั่งหลังคนขับ เราอยู่ฝั่งซ้าย หนุ่มแท๊กซี่ก็คุยเก่ง....งงง...งงง...โคด...คุยอยู่นั่นแหละว่าถูกรางวัลที่ 1 จะจัดสรรเงินยังไงบ้าง ( ยื่นเรียงเบอร์ให้เราดูต่างหาก...เอิ๊ก) พูดมากจนเพื่อนทำหน้าเบื่อ แต่เราพอทนได้......ฟังไปก็ขำดี สักพักแกคงรู้ตัว..... "เออพี่....บางทีผมก็นึกได้นะว่า...หมดไปกับเรื่องนี้เยอะ 10 ปีนี่ ถ้าเปลี่ยนเป็นเงินเก็บ คงออกกระบะได้สบาย...สบาย..." "อ้าว...จริงๆก็รู้นี่...ก็เล่นให้น้อยลงสิ...งวดละพันก็ลดเหลือสักสี่ห้าร้อย..." ป้าช่างกล้าสอนเค้า "ก็ว่าจะเริ่มอยู่นะพี่...แต่ถึงเวลามันอดไม่ได้...แถมเสียเยอะทีไรกลับบ้านเมียมันด่าทู๊ก...กกก...ที..." คุยกันเรื่องหวยอยู่นานเชียวหล่ะ ( คำว่าคุยกันคือ....แท๊กซี่คุย...เราฟัง...และ......เพื่อนเบื่อ ) สักพักเลยพยายามเปลี่ยน topic ให้เพื่อนมีส่วนร่วมบ้าง เพราะเริ่มรู้สึกว่าเราเป็นเมียแท๊กซี่ และเพื่อนคือผู้โดยสารคนเดียว เรา......." เอ๊ย...ร้านมันอยู่ใกล้อะไรเหรอ ..เราไม่ค่อยชินแถวนี้.กลัวหลงอะ" เพื่อน....""พวกนั้นบอกให้สังเกตุตอม่อที่ XXX เจอแล้วก็ u-turn ได้เลย" จากนั้นจึงคุยเรื่องงาน เรื่องเพื่อนคนนั้นคนนี้ เรื่องคนที่มันใกล้จะแต่งงานว่าเมื่อไหร่จะแจกการ์ด และ อืนๆ มากมาย ....... ขณะที่รถค่อนข้างแล่นฉิว เราก็เพลิดเพลินกับการมองวิวหมู่บ้านข้างทาง ที่ตั้งอยู่ฝั่งซ้ายมือไปเรื่อยๆ ......แต่แล้ว.....ในที่สุดสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น อ๊าก...กกกก....ปร๊ะ..จ้าว...ววว อีกแล้ว...เหรอ...อออ อืม...อุตส่าห์ขับแบบลดกระจกเปิดให้เห็นหน้าชัดๆด้วย (ถ้าปิดกระจกคงไม่รู้ว่าใคร) แล้วถนนเกษตร นวมินทร์นี่กว้างนะ โง่แค่ใหนก็รู้ว่า...ไม่บังเอิญ ตามจริงคราวที่ตามไปดูเราซื้อเค็กลดราคา เราจำได้ว่าเขียนไปแล้วนะว่า "ถ้าทำตามใจตัวเอง ให้ตัวเองมีความสุข แต่ทำให้คนอื่นทุกข์ กังวล ไม่สบายใจ ก็ไม่น่าจะทำ " แล้วตั้งแต่ที่เคยคุยกันมา เราก็คุยกับคุณบน chatroom ที่เป็นกระดานสาธารณะ มีคอื่นอยู่เห็นทุกข้อความ เราไม่เคยหยอด หรือ ให้ความหวังอะไร เราไม่เคยคุย MSN หรือ คุยโทรศัพท์ แล้วก็คุยกันได้ไม่ใช่ว่ารังเกียจอะไร เพราะพูดทุกครั้งว่า..."เป็นเพื่อนได้...แต่ไม่ได้ชอบแบบอื่น" ....ทำไมไม่เข้าใจอ่ะ ถ้าทำแบบพวกหญิงสาว ชายหนุ่ม ผู้รักการบริหารเสน่ห์และ เช็คเรตติ้ง ...เราก็คงหยอดๆ อ่อยๆ ได้ให้คุณเสียเงิน ( ค่าของขวัญ ค่าดอกไม้ เลี้ยงข้าว) เสียใจ เสียเวลา ...อ้อ...เสียรู้ด้วย....แต่นี่เราก็ไม่ได้ทำเลยใช่มั๊ย มันก็น่าจะชัดเจนดีแล้วนะ...น่าจะเข้าใจนะ " หญิง...หญิง...มีอะไรรึปล่าวครับ " เพื่อนที่ชื่อเดียวกับเรา แต่ทุกคนเรียกพี่หญิงห้าว ไม่ใช่ หญิงหวาน (เราเอง) เอ่ยปากถาม อืมมม...ถ้าเพื่อนไม่สะกิดเรียก เราเองก็คงหลงอยู่ นึกว่าตัวเองหนีผัวมาปาร์ตี้วันเกิดกับชู้ ผัวรู้เข้าเลยขับรถตาม ....บอกอะไรให้อย่างนะ ...ณ เวลานั้น รู้สึกว่าวันเกิดปีนี้ ทำไมต้องเจออะไรแบบนี้นะ ป.ล.ที่เขียนตอนบนแบบละเอียด เวิ่นเว้อ คือ พยายามจะรื้อฟื้นตัวเอง ว่าเค้าเริ่มตามเราจากตรงใหน หน้าบ้านเราเลยใช่มั๊ย ...ซึ่งมันไม่ดีเลยนะ จากนั้นก็ไปเจอเพื่อนที่ร้าน กระติ๊บข้าว เพื่อกินส้มตำกันในวันเกิด (เส้นยาวของมะละกอ แทนเส้นหมี่ของคนจีน สื่อถึงอายุยืนยาว .....มั๊ง ) ก็สนุกสนาน สะ ตรอ แบ รี่ มาก เพราะเป็นเพื่อนโต๊ะกลุ่มเดียวกันที่มหาลัย บางคนเรียนมัธยมด้วยกัน มาเรียนมหาลัยอยู่โต๊ะเดียวกันอีก...กี่ปีแล้วนั่น เพื่อนบางคนที่ขาดเช็คชื่อบ่อยๆ ก็ยังตามมา ...อาจจะเพราะอายที่คนสวยที่สุดในกลุ่ม ยังดั้นด้นหนีสามีจากญี่ปุ่นมาจอยกับเพื่อนได้ (แต่ก็นึกเสียดายเพื่อนนะ พูดคล่องทั้งเยอรมัน ญี่ปุ่น แต่ต้องเป็นคุณแม่บ้านญี่ปุ่นเฉยๆน่ะ ) พวกเรามีหลานกลุ่มอยู่คนเดียว....ซึ่งนับว่าดีแล้วมั๊ง เป็นเด็กช่างพูด ช่างเจรจา ดูสุขภาพจิตดีนะ เราว่า แล้วพวกเพื่อนๆก็เชียร์แม่ของเธอว่า....สิ่งที่เธอตัดสินใจทำลงไป หลังจากเสียเวลาว่ายวนในทุกข์มานาน ยิ่งจะทำให้เธอและลูก...มีความสุขมากขึ้น...มากขึ้น...เรื่อยๆๆๆ หลานชอบพูดคำว่า..."และแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น..." แม่เธอบอกว่าติดมาจากอ่านหนังสือเล่านิทานให้คุณยายฟัง ( เราพิมไม่ผิดหรอกนะ....อิอิ) พอสงครามอาหารเริ่มสงบ...พวกเราก็เกิดดำริอยากกินกาแฟ จะได้นั่งกันนานๆ แล้วก็เพื่อนอีกคนที่ยังไม่มาจะได้ตามไปเจอด้วย..... เราไม่รู้จักแถวนั้นเท่าไร เพื่อนคนนึงเสนอว่า ไป Starbucks ตรง The Crystal สิ..... กินจนกระทั่งกลับมายังลืมชื่ออะ ดีที่เช้าวันจันทร์ได้ยินเสียงลอยๆจากวิทยุเจ้าประจำ ว่า มีคนไปดื่มกาแฟที่ The Crystal Shopping complex ด้วย...อืม..มมม.... คุยกันสนุกสนานเฮฮาบ้าบอมาก มีจิกกัด ขู่กรรโชกกันบ้างเป็นระยะ -เรื่องการงาน -เรื่องการเมือง -การเคร่งศาสนาแบบแปลกๆ ( ไปวิปัสสนาแล้วเกิดนิมิตว่าคู่หมั้นไม่ใช่คู่....กลับมาก็ขอเลิก...บ้าไปแล้วมัง) -เรื่องชีวิตคู่ ( เพื่อนสาวในร่างชายพยายามจะให้คำแนะนำ lecture การครองเรือน และครองใจชาย โดยเริ่มที่ จริต 101 ทุกคนถามว่ามีกี่เล่ม ....คาดว่าเรียนจบ..พวกเราทุกคนได้ประกาศนียบัตร...ดัจจริตศาตร์..พอดีมัง) ระหว่างนั่งเม๊าท์ เพื่อนหลายคนนึกได้ว่าสะสม stamp เพื่อจะเอา Starbucks Diary จึงเกิดการโหวตหาสาวสวย และ มั่น ที่จะเอาหน้างามๆไปเดินขอ stamp จากคนที่รอซื้อกาแฟ....และจะบอกให้ว่า....พวกเราหาได้.... ถึงตรงนี้ เพื่อนสมัยมอปลายมาอ่านน่าจะจำเธอได้นะ ...สาวงามผู้นิยมหลับในห้องเรียน แต่สอบได้เกรดเฉลี่ยที่ 1 -3 ตลอด รวมทั้งเป็นสาวมั่น...ที่กล้าเดินหิ้วพวกเครื่องปรุงก๋วยเตี๋ยว เดินไปตามถนน ตามแยกต่างๆในโรงเรียน ....นั่นล่ะ...เธอคนนั้นล่ะ เราเฮฮาปาจิงโกะกันเกือบเที่ยงคืน แล้วจึงแยกย้ายกลับบ้าน เพื่อนสาวในร่างชายผู้แสนจะนิสัยแมนโคด ขับรถวนไปส่งเพื่อนตัวเล็กในกลุ่ม ที่จอดรถไกล และอยู่ในที่มืด จากนั้นค่อยไล่ส่งสองสามคนที่เหลือ...ส่งจนถึงบ้าน ถึงได้บอกไงว่า...เกย์หรือทอมก็คือคนธรรมดา มีทั้งดีและไม่ดี โชคดีที่คนที่เราได้เป็นเพื่อน จัดอยู่ในกลุ่มแรกนะ ของปีใหม่ให้น้อง ที่วางมือเวลาจับเมาส์ ซื้อเหมือนกันหมดนี่ล่ะง่ายดี (แต่เจ้าตัวเล็กก็ยังแกล้งทำเป็นแย่ง ขอเลือกก่อน รู้ว่าน้องมันแกล้งนะ ...แต่ก็รู้สึกของมีคุณค่าขึ้นเยอะ) เตรียมตัวก่อนไปกินส้มตำวันเกิด...อิอิ ใส่แหวนซ้อนกันสามวง.....สงสัยเจ้าชู้...วิเคราะห์กันไป กีบหน้าอันงดงาม นอกจากนี้ ขวดยาทาเล็บก็ยังมีประโยชน์ ใช้เป็นอุปกรณ์ใน MV ได้ด้วย..หุหุ ร้องเก็บไว้ช่วงหลังวันเกิด...... ลองหัดทำเป็นซีเปีย หวังจะให้คลาสสิค ..แต่สีที่ได้เหมือนฉี่เด็กแฮะ แต่ก็รู้สึก Happy ดีนะ มีเพื่อน มีน้อง ที่อยู่กันแบบใจแลกใจ ไม่ต้องเจอกันทุกวัน ไม่ต้องโทรหาทุกชั่วโมง ไม่ใกล้จนอึดอัด แต่ก็ไม่ห่างจนมองไม่เห็น นี่ต่างหากคือ ความสัมพันธ์แบบหลวมๆ ในความคิดเรา (ไม่ใช่กระทู้ฮอทเรทติดอันดับ หรือ ความสัมพันธ์ แบบ one night stand อย่างที่ใครคิดเลย) Bye bye sadness .....hello mellow...... So amazing to be loved ....   Create Date : 29 มกราคม 2552 20 comments Last Update : 29 มกราคม 2552 22:27:15 น. Counter : 1175 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีครับพี่หญิง กีบหน้าอันงดงาม . . . อ่านแล้ว ยื้มเลยครับพี่ 555   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 30 มกราคม 2552 7:51:42 น.

กลับมาแล้วรึ...น้องก๋าและเด็กชายสองหมิง กีบหน้าอันงดงามน่ะ...นอกจากไว้หยิบจับทำงาน ยังเอาไว้ฉีกปลาร้าปลาส้มได้ถนัดดีนักแลค่ะ.... ไปเที่ยวหนุกบ่อ...เดี๋ยวพอเริ่มว่างพี่จะไปอ่านบล๊อกนะ...เอ....จริงๆก็ว่างตลอดนี่หว่า...เอิกๆๆๆ   โดย: My_Sanctuary 30 มกราคม 2552 8:35:33 น.

กีบหนู งวดนี้สีอ่อนจัง ของพี่เล๊ย แดงป้าดช้ำเลือดช้ำหนองทา แล้วมือขาวผ่อง ปานเมียผู้ใหญ่บ้าน คุยกันแบบพี่แบบน้องล่ะพวกเรา คิดถึงเมื่อไหร่ ก้อมาหลาวๆกัน ไอ้เจ้าสมิงน้อยนี่ มันน่าตุ๊บแก๋ม จะทอมจะดี้จะเกย์...ตุ๊ดแต๋ว ขอแค่เป็นคนดี รอบๆตัวพี่เย๊อะยิ่งกว่ายุงซ๊ะอีก   โดย: พี่แหม๋ว (ฟ้าคงสั่งมา ) 30 มกราคม 2552 11:09:48 น.

พี่มะเฟื่อง.... รูปที่เห็นใช้เพื่อการโฆษณาเท่านั้นค่ะ บัดเดี๋ยวนี้ล้างออกหมดนานแล้ว (เด้อ) ...แต่จริงเนาะสีม่วงเข้มๆ แดงเข้มๆ....ทำให้มือขาวขึ้น...สวยดีค่ะ เมียผู้ใหญ่บ้านเหรอพี่....นึกว่าพี่เป็นเมีย นายก อบต. นะ " เยอะยิ่งกว่ายุง"....เชียวเหรอพี่แหม๋ว...เผลอตบบ้างมั๊ยอะ....อิอิ   โดย: My_Sanctuary 30 มกราคม 2552 16:14:51 น.

กลับมาว่าจะนั่งทำรูป ประดิษฐ์บล็อก มาดามสั่งการมาแล้วครับ เย็นนี้เดินห้างนะคะ.... พับฐานบินครับพี่   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 30 มกราคม 2552 16:32:19 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 31 มกราคม 2552 7:21:26 น.

น้องหญิง...เกือบแม่นแน่ะ เมียนายก อบต. พี่น่ะเกือบแล้วเด๊ เผอิญเฮาก่ะอยู่ไกลจากเพิ่น เยอะยิ่งกว่ายุงอีกค่ะ ตอนนี้มี2น้องทอมสาว ต้องมาแวะเวียนกินข้าวกันทู๊กวัน -*- แบบว่าน้องเขา อกแดะ อกไหม้ไส้ขม ก้อเลยมาหาป้า...อีป้าก้อยังบ้าผู้ชายไปตามเรื่อง เวลาเขามีปัญหา เขาคิดถึงพี่ เวลามีตัณหา ก้อต้องไปหาชะนีปากแดง เฮ๊อ...มีน้องร่วมโลกน่ารักๆก้ออย่างงี้แหล่ะค๊ะ เออ...พี่ก้อเพิ่งล้างเล็บเมื่อเช้าค่ะ เหลืองอย่างกะทาไพรยา ทาเล็บสีเข้มๆเนี่ย ต่อให้ยี่ห้อแพงแค่ไหน ก้อเหลืองค่ะ พอๆกับขวดละ10บาท ^^" วันนี้จะทาสีไหนต่อดีน๊อ   โดย: พี่แหม๋ว (ฟ้าคงสั่งมา ) 31 มกราคม 2552 11:10:20 น.

หวัดดีค่ะน้องก๋าและบุตร...แต่ตอนไม่เช้าแล้วนะ ตะกี๊ไปดูบล๊อกมาแล้ว วาดลายเส้นพู่กันสวยเหมือนเคยค่ะ แต่ว่าวันนึงสามบล๊อก........ยะได้จะไดเจ้า ไม่มีรูปไปเที่ยวมาให้ดูเหรอคะ...... หวัดดีค่ะพี่แหม๋ว "...เวลาเขามีปัญหาเขาคิดถึงพี่...เวลามีตัณหา ก็ไปหาชะนีปากแดง...." ดีใจ หรือ เสียใจล่ะคะพี่ ได้รับสิทธิ์พิเศษรองรับอารมณ์ (กลุ้ม) เฉพาะเวลาที่เธอต้องการน่ะนะ...มีเบื่อมั๊ย( ป่าวยุเด้อ) ทาสีเข้มล้างออกยากจริงค่ะพี่....ไว้เฉพาะงานสโมสรสันนิบาต ฮานิบอล ค่อยแต่งสีงามๆเนาะ ...อ้อ...นานๆครั้งเอามะนาวขัดมือขัดเล็บ ลงออยล์ตรงเล็บ ( คล้ายๆลงอาคม) แล้วพักไว้....ใช้ได้ผลอยู่นะพี่.... หิวข้าว   โดย: My_Sanctuary 31 มกราคม 2552 20:02:06 น.

สวัสดีครับพี่หญิง วันนี้วันแรกครับ เริ่มน้ำรูปและเรื่องลงไปเรื่อยๆครับ คิดว่าประมาณครึ่งเดือนนะครับ ถ้าบ้าอัพวันละหลายๆบล็อก ก็อาจจะเร็วกกว่านั้นครับ 55555   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 1 กุมภาพันธ์ 2552 8:02:57 น.

คืนวันศุกร์หาอะไรทำเล่น อันนี้อันแรก.....ลองทำเป็นต้นแบบ คิดเอาเองว่าน่าจะพอทำได้ฟระ....ตัดอุปกรณ์เพิ่มไว้เยอะๆ...เผื่อเสีย..ทำแล้วทิ้ง..ทำแล้วทิ้ง...ฮี่ๆๆๆๆ ตื้นตันใจ.....จริงๆ... อันต่อๆมาไม่ค่อยถูกใจ...กลางๆ...เลยไม่เอามาลง.......เรื่องคำประกอบตอนแรกจะเขียน..."ฉันจะเลวกว่านี้...ก็ยังได้..." ....แต่ดูแล้วไม่เข้ากัน ...หาคำดีๆใส่ลงไป..น่าจะเหมาะกว่า.....นะ ทำเสร็จก็หกโมงเช้าวันเสาร์พอดี และได้ความรู้เพิ่มเติมว่า ไปรษณีย์ไทยที่เซ็นทรัลเวิร์ด เปิดทำการถึง สองทุ่ม ทุกวัน....... ผ่านไปแต่ละวัน มีอะไรใหม่ๆให้ได้เรียนรู้นะ   โดย: My_Sanctuary 1 กุมภาพันธ์ 2552 8:03:46 น.

น้องก๋า..... มา comment เวลาเดียวกัน พี่เลยไม่เห็นค่ะ...เดี๋ยวไปเมาท์ที่บล๊อกนะ....สองหมิงหน้าตลกดี   โดย: My_Sanctuary 1 กุมภาพันธ์ 2552 8:09:12 น.

จริงๆแล้ว ช่วงสุญกาศก็มีนะพี่ แต่ไม่ค่อยพูดถึงครับ 555 ผมว่าคนรักกัน ความจำสั้นบ้างก็ดี อะไรไม่ดี ความรู้สึกไม่ดี ลืมให้เร็ว แล้วเริ่มต้นใหม่ จะมีความสุขกว่าเยอะเลย ปัญหาก็คือ บางทีเจ้าประโยคน่ารักๆ ก็ดันมาลืมเร็วด้วยนี่สิครับ 5555   โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) 1 กุมภาพันธ์ 2552 16:53:45 น.

ตะกี๊เน็ตหลุด...เฮ้อ... น้องก๋าเอ๋ย ช่วงสูญญากาศระหว่างน้องก๋ากะมาดาม...ช่วงมองตาก็รู้ใจใช่มั๊ย...ประมาณอย่าแหยมนะ...เข้ามาตอนนี้ล่ะโดนแน่ "ความจำสั้นบ้างก็ดี" โหว...ววว...เขียนคำนี้ blog พี่จะโดนใครหลายคนมาเผามั๊ย...รับผิดชอบสร้าง blog ใหม่ให้ป้าด้วยนะคุณน้อง ส่วนตัวนะคะ...พี่ว่า "ความจำสั้น" น่าจะหมายถึงการอยู่กับปัจจุบัน แต่ทีนี้ถ้าอดีตกับปัจจุบันมันซ้อน สลับไปสลับมา บางคนนึกว่าอดีต...อ้าว...ยังปัจจุบัน...การกระทำบางอย่างนึกว่า"เคยทำ"...อ้าว...ยังทำอยู่ตลอดเหมือนเดิม....เรื่องราวบางอย่างนึกว่าจบ...เอ่อ...กลายเป็น on processing ....กรรมจริงๆ..."คนดู"...ยังเหนื่อยแทนนะ ทำได้ไงเนี่ย "ความจำสั้น" ในมุมของพี่ ไมไช่การเลือกลืมเฉพาะสิ่งที่ตัวเองทำไม่ดีไว้ จากนั้นทำซ้ำอีก...ไม่ใช่เลยค่ะ "ประโยคน่ารัก" พี่ก็คนธรรมดานะ ชอบเหมือนกันอะไรที่"น่ารัก" น่ะ...มีคนเขียนว่าชอบที่เห็นพี่ยิ้มแย้มเวลาอยู่กับเพื่อน ชอบที่พี่จับแก้มลูกสาวเพื่อนแล้วยิ้มดูมีความสุข แล้วก็เห็นใจพี่เรื่องภาวะงานการที่พี่ทำอยู่..... เสียดายแค่ว่าเค้าต้องรีบย้ายหน้าบันทึกออกไปเพราะแฟนท่านอื่นๆ มาอ่านเจอแล้วแสดงตัว.... แล้วก็งานพี่ที่มีปัญหาน่ะ...เรื่องมันเกิดตั้งแต่เมษายน...ปีที่แล้วค่ะ แต่พี่ก็ยังชอบอ่าน" ประโยคน่ารัก" อยู่นะ...เคลิ้มๆดีเหมือนกัน   โดย: My_Sanctuary 1 กุมภาพันธ์ 2552 23:13:07 น.

นี่ล่ะ....หลายๆครั้งถึงเลือกจะเงียบ......เพราะจะให้พูดโกหก พูดในสิ่งที่ตรงข้าม...ทำไม่ได้จริงๆ แข่งกับพู่กันเดียว....   โดย: My_Sanctuary 1 กุมภาพันธ์ 2552 23:19:20 น.

สวัสดีครับพี่หญิง ว่างๆพี่เอาผลงานมาโชว์อีกนะครับ ผมชอบดูครับ ศิลปะที่มาจากความรู้สึกนี่ สวยเสมอครับ ปล. เน็ตในห้องผมก็ใช้ไม่ได้ทั้งคืนเลยครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 2 กุมภาพันธ์ 2552 7:30:03 น.

บ่นเล่นๆค่ะน้อง เรารักพวกเขาไง บอกแล้วพี่เป็นนางงามเลยรักเด็ก เกือบทุกวันเลย เราจะDrinking Team นิ๊โหน่ยตามประสา อ่ะโหย่ย...ทำของสวยๆงามๆก้อเป็น ^^ เห็นป่ะ เราไม่ได้มีแค่ความสวย   โดย: พี่แหม๋ว (ฟ้าคงสั่งมา ) 2 กุมภาพันธ์ 2552 17:22:30 น.

สวัสดีครับพี่หญิง วันนี้ดอกงิ้วครับ อิอิอิ ทริปนี้สามวันแล้ว ยังไม่ออกจากเชียงใหม่เลยครับ 5555 สงสัยต้องอัพวันละ 3 บล็อกครับ ถึงจะถึงเชียงของเร็วๆ 555 ก็อย่างที่ผมบอกครับ ทัวร์ทริปนี้ เป็นทัวเต่าคลานครับ 5555   โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) 3 กุมภาพันธ์ 2552 6:32:09 น.

หวัดดีค่ะพี่แหม๋ว..... drink drank drunk ทู๊กกก...กก...วัน...ใจร้ายนะพี่..ใจคอจะไม่เหลือให้ลูกค้ารายหลังๆเลยเหรอคะ แต่วันที่กินข้าวกะเพื่อน หนูก็โซ๊ยเบียร์ กับ ไวน์แดง พอกึ่มๆอยู่นะ นั่งตรงข้ามหลานตัวเล็กต่างหาก แต่ก็กินไปสอนหลานไปด้วยนะ...ว่ามันไม่ดี ขอบพระคุณค่ะพี่ ที่เรียกภาพปะติดความรู้สมัยปอห้าของหนูว่า..ของสวยๆงามๆ....กะจะเอาไปฝากขายที่พารากอนนะนั่น น้องก๋า.......... ขอบคุณเจ้าที่เรียกว่า" งานศิลปะ" เอาไว้อารมณ์กึ่มๆก็ทำโน่นทำนี่อีกแหละนะ เพลิน เพลิน ไม่เดือดร้อนใครนะ...แล้วก็รูปดอกงิ้วเนี่ย เกิดมาเพิ่งเคยเห็นจริงๆนะ สวยแปลกตาดีค่ะ...แต่ก็ค่อนข้างมั่นใจนะว่าตายไป คงไม่ไปเจอทั้งดอก(งิ้ว) ทั้งต้น (งิ้ว) อีกแน่นอน ...ก็ตอนอยู่รู้ดีนะว่าทำอะไรไว้บ้างน่ะ...มั่นใจๆๆๆ รูปหมิงน้อยใส่เสื้อดำเก๊กหล่อมากนะ ทำหน้าเฉยเชียว...เอ...หรือว่าเค้าจะเป็นหนุ่มแล้วนะ   โดย: My_Sanctuary 4 กุมภาพันธ์ 2552 13:45:50 น.

สวัสดีครับพี่หญิง   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 5 กุมภาพันธ์ 2552 7:15:56 น.

สวัสดีครับพี่ ผมกลับไปบ้านมาดามเที่ยวนี้ แทบไม่ได้อุ้มลูกเลย เพราะมีคนอยากอุ้มตลอดเวลา 5555 ผมจะได้อุ้มตอนเค้าร้องเท่านั้นเองครับ แล้วหมิงหมิงเป็นเด็กที่ยิ้มง่าย ใครเล่น ใครเห็นก็ชอบครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 6 กุมภาพันธ์ 2552 7:14:44 น.