New comming Up"My Fevorite Guy"เจอะแล้วแฟนเราเองคนนี้ ดูแล้วก็อย่าอิจฉาละกันเข้ามาทักตรงนี้หน่อยดิตัวเอง
ดีใจจังจะได้ไปเที่ยวจักหวัดกาญ จะว่าไปคนเป็นโสดก็ดีงี้แหละ เอาเป็นว่าทริปนี้มีผู้ชายไปด้วยนะค่ะ แต่ว่าพี่เขามีแฟนแล้วละ แต่รสนิยมเดียวกันค่ะคือ "ชอบเที่ยว" ทริปนี้มีกุ๊กไปด้วย she ก็ชอบเที่ยวเหมือนกันค่ะ อุ้ยลืมแนะนำผู้ชายในทริปนี้ คือ พี่หนุ่ย พี่ผู้อุปการะเราทั้งทางโลกและทางธรรม (ไม่น่าเชื่อว่าพี่แกชวนเราไปนั่งวิปัสสนาด้วยกันมาก่อนเอาเป็นว่าทริปนี้ก็จัดขึ้นโดยคุณพี่หนุ่ย เที่ยวกาญจนบุรี ด้วยเงิน 900บาท พี่แก serch เจอะทางเนต ถือว่าถูกนะ เลยต้องตามมาดูกันหน่อยแล้วว่ามันมีอะไรบ้างทำไมถึงถูกเรานัดกันหน้าโรงแรม..อะไรนะ มากันพร้อมหน้าพร้อมตาและ เหลือรถตู้ที่จะมารับเรา ทำไมยังไม่มาซะทีน่า จากที่นัดไว้ 8โมง ปาเข้าไป 8 ครึ่งแล้ว พอมาปุ๊บ โอ้ยแม่เจ้า..ฝรั่งเต็มรถเลยค่ะคูณ มีคนไทยหัวโดอยู่ 3 คนนี้แหละ เอา...ไปกันเลยครบแล้ว ก็นั่งรถไปประมาณ 3ชั่วโมงกว่าแล้ว ที่แรกที่เราแวะก็คือ "สุสานทหารสัมพันธมิตร" เป็นสุสานของทหารเชลยศึก บรรจุศพทหารถึง 6,982หลุม ไปต่อที่สะพานแม่น้ำแคว ทางรถไฟสายมรณะที่ถูกสร้างขึ้นด้วยแรงงานของเชลยศึก ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นตัดสินใจสร้างทางรถไฟความยาว 415 กิโลเมตร โดยผ่านป่าภูเขาจากบ้านโป่งในประเทศไทย ไปยังเมืองบูซายัตในประเทศพม่า มีเชลยศึกเสียชีวิตในการสร้างทางรถไฟทั้งสิน 12,599 ราย (แอบจิ๊กข้อมูลมาจากเวปคนอื่นอีกที ยังไงก็ขอบคุณนะค่ะ) พร้อมจะไปแล้ว
เอาเป็นว่าทริปนี้ก็จัดขึ้นโดยคุณพี่หนุ่ย เที่ยวกาญจนบุรี ด้วยเงิน 900บาท พี่แก serch เจอะทางเนต ถือว่าถูกนะ เลยต้องตามมาดูกันหน่อยแล้วว่ามันมีอะไรบ้างทำไมถึงถูกเรานัดกันหน้าโรงแรม..อะไรนะ มากันพร้อมหน้าพร้อมตาและ เหลือรถตู้ที่จะมารับเรา ทำไมยังไม่มาซะทีน่า จากที่นัดไว้ 8โมง ปาเข้าไป 8 ครึ่งแล้ว พอมาปุ๊บ โอ้ยแม่เจ้า..ฝรั่งเต็มรถเลยค่ะคูณ มีคนไทยหัวโดอยู่ 3 คนนี้แหละ เอา...ไปกันเลยครบแล้ว ก็นั่งรถไปประมาณ 3ชั่วโมงกว่าแล้ว ที่แรกที่เราแวะก็คือ "สุสานทหารสัมพันธมิตร" เป็นสุสานของทหารเชลยศึก บรรจุศพทหารถึง 6,982หลุม ไปต่อที่สะพานแม่น้ำแคว ทางรถไฟสายมรณะที่ถูกสร้างขึ้นด้วยแรงงานของเชลยศึก ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นตัดสินใจสร้างทางรถไฟความยาว 415 กิโลเมตร โดยผ่านป่าภูเขาจากบ้านโป่งในประเทศไทย ไปยังเมืองบูซายัตในประเทศพม่า มีเชลยศึกเสียชีวิตในการสร้างทางรถไฟทั้งสิน 12,599 ราย (แอบจิ๊กข้อมูลมาจากเวปคนอื่นอีกที ยังไงก็ขอบคุณนะค่ะ) พร้อมจะไปแล้ว
เรานัดกันหน้าโรงแรม..อะไรนะ มากันพร้อมหน้าพร้อมตาและ เหลือรถตู้ที่จะมารับเรา ทำไมยังไม่มาซะทีน่า จากที่นัดไว้ 8โมง ปาเข้าไป 8 ครึ่งแล้ว พอมาปุ๊บ โอ้ยแม่เจ้า..ฝรั่งเต็มรถเลยค่ะคูณ มีคนไทยหัวโดอยู่ 3 คนนี้แหละ เอา...ไปกันเลยครบแล้ว ก็นั่งรถไปประมาณ 3ชั่วโมงกว่าแล้ว ที่แรกที่เราแวะก็คือ "สุสานทหารสัมพันธมิตร" เป็นสุสานของทหารเชลยศึก บรรจุศพทหารถึง 6,982หลุม ไปต่อที่สะพานแม่น้ำแคว ทางรถไฟสายมรณะที่ถูกสร้างขึ้นด้วยแรงงานของเชลยศึก ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นตัดสินใจสร้างทางรถไฟความยาว 415 กิโลเมตร โดยผ่านป่าภูเขาจากบ้านโป่งในประเทศไทย ไปยังเมืองบูซายัตในประเทศพม่า มีเชลยศึกเสียชีวิตในการสร้างทางรถไฟทั้งสิน 12,599 ราย (แอบจิ๊กข้อมูลมาจากเวปคนอื่นอีกที ยังไงก็ขอบคุณนะค่ะ) พร้อมจะไปแล้ว
ไปต่อที่สะพานแม่น้ำแคว ทางรถไฟสายมรณะที่ถูกสร้างขึ้นด้วยแรงงานของเชลยศึก ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นตัดสินใจสร้างทางรถไฟความยาว 415 กิโลเมตร โดยผ่านป่าภูเขาจากบ้านโป่งในประเทศไทย ไปยังเมืองบูซายัตในประเทศพม่า มีเชลยศึกเสียชีวิตในการสร้างทางรถไฟทั้งสิน 12,599 ราย (แอบจิ๊กข้อมูลมาจากเวปคนอื่นอีกที ยังไงก็ขอบคุณนะค่ะ)
เยื้องๆกับสะพานมีพิพิทภัณฑ์สงคราม จัดแสดงหัวรถจักรของญี่ปุ่น รถทหาร ปืนชนิดต่างๆ นอกจากนี้ยังมีหุ่นจำลองของพวกเชลยศึกที่ถูกทหารญี่ปุ่นทรมานด้วย ดูแล้วก็หดหู่ เดินไปเดินมาก็หลงกับเพื่อนอีก 2คนอีก วังเวงจังหลังจากนี้ไกด์บอกเราว่าจะไปล่องแพกัน ว้าวต้องสนุกแน่ล่องแพตอนเที่ยง อืม..แต่พอไปเห็นสภาพแพปุ๊บ โอ้ว...มันไม่มีหลังคาเหรอ ทำไมมันดูบอบบางจัง เป็นแค่ไม้ไผ่ต่อกันแล้วก็ยกระดับที่นั่งขึ้นนิดหนึ่ง เสียวจะไม่รอดนะ ร้อนซะขนาดนี้จะให้พายไปจิงๆงะ แต่มันก็พายมาแล้วแหละ เคยเห็นฝรั่งกินแรงป่าว ผู้ชายก็เยอะนะแต่มันไม่พาย แถมนินทาเราอีก(เพราะเราช่วยเขาพายไง) อย่าเมาท์นะฉันฟังรู้เรื่องย่ะพายไปถึงรีสอร์ทแล้วกินข้าวเที่ยงอย่างเอร็ดอร่อยเพราะหิวมาก แอบดูฝรั่งกินกันท่าทางจะอร่อยเหมือนเรานะ จัดจองห้องพักกันเสร็จก็นั่งพักสักครู่เตรียมตัวไปนั่งช้างต่อ สะพานแม่น้ำแคว
หลังจากนี้ไกด์บอกเราว่าจะไปล่องแพกัน ว้าวต้องสนุกแน่ล่องแพตอนเที่ยง อืม..แต่พอไปเห็นสภาพแพปุ๊บ โอ้ว...มันไม่มีหลังคาเหรอ ทำไมมันดูบอบบางจัง เป็นแค่ไม้ไผ่ต่อกันแล้วก็ยกระดับที่นั่งขึ้นนิดหนึ่ง เสียวจะไม่รอดนะ ร้อนซะขนาดนี้จะให้พายไปจิงๆงะ แต่มันก็พายมาแล้วแหละ เคยเห็นฝรั่งกินแรงป่าว ผู้ชายก็เยอะนะแต่มันไม่พาย แถมนินทาเราอีก(เพราะเราช่วยเขาพายไง) อย่าเมาท์นะฉันฟังรู้เรื่องย่ะพายไปถึงรีสอร์ทแล้วกินข้าวเที่ยงอย่างเอร็ดอร่อยเพราะหิวมาก แอบดูฝรั่งกินกันท่าทางจะอร่อยเหมือนเรานะ จัดจองห้องพักกันเสร็จก็นั่งพักสักครู่เตรียมตัวไปนั่งช้างต่อ สะพานแม่น้ำแคว
พายไปถึงรีสอร์ทแล้วกินข้าวเที่ยงอย่างเอร็ดอร่อยเพราะหิวมาก แอบดูฝรั่งกินกันท่าทางจะอร่อยเหมือนเรานะ จัดจองห้องพักกันเสร็จก็นั่งพักสักครู่เตรียมตัวไปนั่งช้างต่อ สะพานแม่น้ำแคว
รถที่มารับเราต่อเป็นรถกะบะมีที่นั่งเหมือนรถสองแถว ก็ขนกันไปหมดละค่ะ 10คนเห็นจะได้ ไปถึงยังสถานเลี้ยงช้างต้องขอโทษว่าจำชื่อบ่ได้ แต่จะมาอัพที่หลัง นั่งบนหลังช้างชมธรรมชาติรอบสถานเลี้ยงช้างประมาณครื่งชั่วไมงได้ แล้วก็ให้อาหารช้าง ช้างหลายเชือกมีอายุมากทีเดียว ก่อนหน้านี้ช้างเหล่านี้เคยทำงานลากซุงมาก่อนแต่เมื่อป่าหมด ก็หมดอาชีพสำหรับควาญช้างไปด้วย ก็เลยนำช้างมาร่วมอยู่ในธุรกิจท่องเที่ยวแทน ช้างกินกล้วยทั้งหวีเลย คนขี่ช้างจับตั๊กแตน น้ำตกโทรโยคน้อย
แล้วก็ไปน้ำตกโทรโยคน้อยที่มีโขดหินสูง บางโขดหินดูเหมือนหัวกะโหลกด้วย น้ำที่ตกลงมากระทบโขดหินนั้นไม่แรงมากนัก สีผิวของโขดหินดูเหมือนสีของดินมากกว่า เสร็จจากตรงนี้เราก็นั่งรถไฟกลับไปยังสะพานแม่น้ำแคว ทัศนียภาพสองข้างทางสวยงามมาก ระหว่างสถานีก็มีอาหารขึ้นมาขายบนรถ บ้างก็ขายอยู่ข้างล่าง พลาดได้ไงขออุดหนุนแม่ค้าพ่อค้าแถวนั้นซะหน่อย เมือรถไฟถึงสถานีแล้ว เราทั้งหมดก็กลับสู่ที่พัก คืนนี้เราจะนอนบนบ้านแพริมน้ำ บนรถไฟ
รถพาเราไปส่งที่บ้านหลังหนึ่งซื่งเราก็นึกกันไม่ออกว่าการแสดงครั้งนี้มันจิงหรือลวง เพราะเรานึกถึงความอลังการณ์ของพรุ ของแสงไฟบนแม่น้ำแคว (ตามภาษาคนไม่รู้เทศกาลและเวลา) อย่างว่าเราไม่ใช่คนในพื้นที่ ไปถึงได้รู้ว่าโดนหลอกซะแล้ว มีเพียงรถไฟจำลอง หมู่บ้านจำลอง แม้แต่พรุก็จำลองมา หือ หือ เศร้าใจจัง กลับไปนอนดีก่า วันนี้ก็จะเป็นวันสุดท้ายเราจะไปน้ำตกเอราวัณกัน ที่อุทยานแห่งชาติเอราวัณ ระยะทางที่จากชั้นที่ 1ถึง 7 ประมาณ 2กิโล น้ำที่นั้นเขียวฟ้าสวยมากๆ ขอบอก ความชันของเส้นทางก็ใช้ได้ อย่างเราก็ต้องขึ้นถึงชั้น 7 อยู่แล้ว โปรแกรมสุดท้ายของวันนี้คือไปเที่ยวเขื่อนศรีนครินทร์ที่มีข่าวว่าเขื่อนร้าวในตอนนั้น แล้วเราก็ถึงเวลาที่ต้องแยกย้ายกันกลับพี่หนุ่ยกับกุ๊กนั่งรถต่อไปชล ส่วนป้อมก็กลับกรุงเทพฯ หวังว่าสักวันคงได้มาเที่ยวกาญในมุมมองที่เรายังไม่เคยเห็น วิวสวยอีกแล้ว ไฮ เด็กญี่ปุ่น น้ำตกเอราวัณ
วันนี้ก็จะเป็นวันสุดท้ายเราจะไปน้ำตกเอราวัณกัน ที่อุทยานแห่งชาติเอราวัณ ระยะทางที่จากชั้นที่ 1ถึง 7 ประมาณ 2กิโล น้ำที่นั้นเขียวฟ้าสวยมากๆ ขอบอก ความชันของเส้นทางก็ใช้ได้ อย่างเราก็ต้องขึ้นถึงชั้น 7 อยู่แล้ว โปรแกรมสุดท้ายของวันนี้คือไปเที่ยวเขื่อนศรีนครินทร์ที่มีข่าวว่าเขื่อนร้าวในตอนนั้น แล้วเราก็ถึงเวลาที่ต้องแยกย้ายกันกลับพี่หนุ่ยกับกุ๊กนั่งรถต่อไปชล ส่วนป้อมก็กลับกรุงเทพฯ หวังว่าสักวันคงได้มาเที่ยวกาญในมุมมองที่เรายังไม่เคยเห็น วิวสวยอีกแล้ว ไฮ เด็กญี่ปุ่น น้ำตกเอราวัณ