เหตุเกิดเพราะใบกระเพรา ช่วงนี้ขี้เกียจอัพบล็อกลูกๆ ดองอีกแล้ว ว่างั้นเหอะ..... แต่ก็มีเรื่องอยากเล่าไว้เป็นอุทธาหรณ์ เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า วันศุกร์ที่ 18 เม.ย. บ่ายแก่ๆ หม่ามี้ฝากให้พี่เลี้ยงช่วยดูข้าวปุ้น เพราะจะกล่อมน้องนอน พอน้องหลับ เลยถือโอกาสโทรเม้าท์กับเพื่อนที่มีลูกอ่อนเหมือนกัน เมาท์ไปประมาณ 30 นาทีได้ อยู่ๆ ป้าแม่บ้านก็อุ้มข้าวปุ้นขึ้นมาบอกว่า "คุณคะ น้องเอาใบกระเพรายัดใส่จมูกค่ะ" ก็ตกใจนะ แต่มีสติพอที่จะถามไถ่ไปมา ได้ความว่า พี่เลี้ยงเอาไปฝากไว้ เพราะต้องทำกับข้าว เลยเอาน้องใส่รถเข็น ไปเข็นกันหลังบ้านที่ปลูกสารพัดผักสวนครัว ป้าคนนี้ชอบเด็ดใบนั้นใบนี้มาให้ข้าวปุ้นดมเสมอ หม่ามี้ก็เคยเตือนนะ เพราะกลัวพวกหนอน แมลงจะเข้าจมูก ตอนแรก หม่ามี้ตั้งสติ บอกให้ข้าวปุ้นนอนหงาย เงยหน้าหน่อย แล้วก็ใช้แหนบเล็กๆ คีบออก เพราะมันอยู่ตื้นๆ..... ตอนนั้นคิด โอ๊ย สบายมาก เพราะข้าวปุ้นก็เคยถอนขน เจ้าหูฟู (ตุ๊กตาตัวโปรด) แล้วยัดใส่จมูกเป็นก้อนๆ เลย หม่ามี้ก็เอาออกมาแล้ว แต่.....คราวนี้มันไม่เหมือนเดิม ตรงที่มันไม่ออก ไม่รู้หม่ามี้ไปคีบโดนอะไรเข้า เนื้อ หรือขนจมูกก็ไม่รู้ ข้าวปุ้นสะบัดหน้าหนี แล้วร้อง "เจ็บ เจ็บ!!!!" พอดูอีกที มันเข้าไปลึกแล้วละ แล้วก็ทำท่าเหมือนจะหายใจไม่ออก โอย มือไม้สั่น ได้แต่ขอร้องลูกอยู่นิ่งๆ แป๊บนึงนะ เดี๋ยวจะออกแล้ว ยังไงข้าวปุ้นก็ดิ้นพราดๆ ไม่ยอม ....หม่ามี้นั่งกอดข้าวปุ้น โทรหาคุณพ่อ คุณพ่อก็บอกตั้งสติหน่อย หลอกล่อให้เพลินๆ ก็ทำแล้ว ยังไงหนูก็ไม่ยอม .... มันเข้าไปลึกมากขึ้นแล้ว คุณพ่อก็บอกงั้นต้องล็อกคอ ล็อกขา .... ทั้งพี่เลี้ยง ทั้งแม่บ้าน หม่ามี้เอาไม่อยู่แล้ว หม่ามี้กลัวว่ามันจะลึกมากขึ้น ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย ได้แต่นั่งกอดลูกร้องไห้เหมือนคนบ้า เสียงคุณพ่อมาตามสาย "คุณแม่ มีสติหน่อยสิ มีสติหน่อย งั้นพาไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด...เวชธานีไง" หม่ามี้กับพี่เลี้ยงพาหนูไป ตามคาด ข้าวปุ้นดิ้นตั้งแต่ชั่งนน. จนถึงห้องหมอ ยิ่งหมอเอาเครื่องมือมาส่อง พ่นยาชา ดูดน้ำมูก จนถึงคีบเอาใบกระเพราออกมา....นี่ไงเจ้าตัวต้นเหตุ หม่ามี้เก็บมาให้คุณพ่อดูด้วย....อยู่ดี ไม่ว่าดีเสียตังค์ไป 650 บาท นะเจ้าข้าวปุ้น แต่ก่อนเวลาหม่ามี้อ่านหนังสือที่คนเล่า ประสบการณ์แนวๆ นี้ หม่ามี้มักจะคิดเสมอว่าไม่มีวันเกิดกับลูกเราหรอก เพราะเราดูแลลูกดี คนรอบข้างก็วางใจได้ แต่วันนี้คิดใหม่แล้ว ความซนของเด็ก ชอบลองผิดลองถูก บางครั้งจะป้องกันแค่ไหน อะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ ......คราวนี้หม่ามี้ไม่โทษใคร โกรธป้าแม่บ้านมั้ย แวบแรก โกรธมาก แต่ก็เอาน่ะป้าแกคงไม่ได้ตั้งใจ ถ้าจะโกรธก็น่าจะโกรธตัวเองที่มัวแต่เมาท์กับเพื่อน ไม่ลงไปดูลูกมากกว่า.....สาธุ อย่าเกิดเรื่องแบบนี้อีกเลย หัวใจจะวาย ************************************************ ไหนๆ ก็ไหนๆ เอาเรื่องข้าวปั้นไปอีกเรื่องละกัน ไม่รู้เป็นไง 2 วันนี้ พาลูกเข้าออกโรงพยาบาลทั้ง 2 คนเลย ..... วันพฤหัสฯ 17 เม.ย ...ปกติหม่ามี้จะทำ Baby Massage กับโยคะให้ข้าวปั้นเกือบทุกวัน วันละประมาณ 15 นาที แต่วันนี้สังเกตุเห็นอาการผิดปกติคือ หม่ามี้ยกแขนขวาข้าวปั้น แต่หนูพยายามดึงลง ทีแรกคิดว่าหนูไม่ชอบให้หม่ามี้นวดจั๊กแร้ เพราะปกติหนูจะหงุดหงิดเวลานวดจั๊กแร้ เลยพยายามหลอกล่อ หัวเราะเพื่อจะดึงแขนขึ้นมา ปรากฎหนูร้องไห้จ้า โอ เค ยังไม่เอะใจ เพราะคิดว่าคงไม่สบอารมณ์แล้วมั้ง เลยพาไปอาบน้ำ พอออกจากห้องน้ำ จะเช็ดตัว หนูไม่ยอมยกแขนขวาเลย พอหม่ามี้จับนิดเดียวหนูก็ดึงลง เอ... ชักใจไม่ดีแล้วสิ ทำไงดีล่ะ โทรหาคุณพ่ออีกแล้ว คุณพ่อบอกถ้าเป็นเรื่องกระดูกต้องรีบไปโรงพยาบาล เผื่อหัก งออะไร จะได้จัดการ ไม่งั้นเดี๋ยวผิดรูป ไปถึงโรงพยาบาลบำรุงราษฎร์ คุณป้าหมอ ก็พยายามตรวจข้าวปั้น ไม่รู้เป็นเพราะตกใจหรือเปล่า ข้าวปั้นก็เอาแต่ร้องไห้ จนคุณหมอไม่รู้ว่าร้องเพราะเจ็บ หรืออะไร แต่พอกดไหล่ขวาเหมือนข้าวปั้นจะดิ้นแบบเจ็บ พอกดไหล่ซ้าย ไม่เป็นไร คุณหมอยังวินิจฉัยไม่ได้ เลยต้องส่งไป X-RAY ....ตอนนี้แหละที่ข้าวปั้นน่าสงสารที่สุด หม่ามี้กับคุณหมอต้องกดหัว กดขา บนตัวข้าวปั้นต้องมีตะกั่วหนักๆ ป้องกันรังสี ข้าวปั้นแหกปากร้อง (ขอโทษที่ต้องใช้คำนี้ เพราะแหกปากจริงๆ) แบบจะขาดใจ คงตกใจมากนะ แต่มันแค่แป็บเดียว แต่เป็นแป็บเดียวที่หม่ามี้น้ำตาซึม สงสารลูกอะ ...เอ๊!! หรือว่าเราจะบ่อน้ำตาตื้นไปมั้ยเนี่ย ผลปรากฎว่า ไม่หัก..คุณป้าหมอเลยวินิจฉัยว่าอาจจะซ้น หรือยอก เพราะโยคะ บางทีอาจจะองศามากไป ไม่กี่วันก็หาย บางทีอาจเป็นเพราะข้าวปั้นยังฝังใจ เลยไม่กล้ายก แต่ว่าจะดีขึ้นเอง ...คุณพ่อหันมาตาเขียวเลย บอกแล้วใช่มั้ย ว่าเบาๆ หน่อย .... สาบานได้เลย ไม่ได้ทำอะไรรุนแรงจริงๆ แล้วท่าที่ทำก็เบสิกมากๆ ประเภทท่าที่ต้องดัดแขนขา โก่งเป็นธนูอะไร ก็ไม่กล้าทำอยู่แล้ว เพราะหนังสือยังหมายเหตุเลยว่าไอ้ท่าที่พิสดาร ต้องอยู่ในความควบคุมของผู้ชำนาญ แล้วใครจะกล้า สรุปอยู่ดีไม่ว่าดี พาลูกไปเสียตังค์อีกประมาณ 800 บาท...เฮ้อ!!! มันเป็น 2 วันอะไรเนี่ย ฮือ ฮือ   Create Date : 19 เมษายน 2551 12 comments Last Update : 23 เมษายน 2551 1:33:03 น. Counter : 869 Pageviews. Share Tweet

เคยฟังเพื่อนเล่าให้ฟังถึงลูกสาวเค้าค่ะเอาเม็ดข้าวโพดเข้าไปใส่ในจมูก ดีนะค๊ะที่พาไปหาหมอทัน สงสารเด็กนะค๊ะเล่นเพราะไม่รู้แท้ๆ   โดย: วิสกี้โซดา 19 เมษายน 2551 4:30:40 น.

โดย: นายแจม 19 เมษายน 2551 11:09:21 น.

สู้ๆๆๆค่ะแม่จูลความซน คงามรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของลูกนี้ต้องรับมือกันทุกวันเหมือนกันเลยค่ะ   โดย: แม่เอ๋กะพี่อะตอมและน้องไอว่า IP: 118.175.125.190 19 เมษายน 2551 12:47:33 น.

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ที่เล่าสู่กันฟัง เป็นประโยชน์มากเลยค่ะ   โดย: YingLek 19 เมษายน 2551 13:08:38 น.

สวัสดีคร้าบบบ   โดย: shame_of_sins 19 เมษายน 2551 17:05:25 น.

อ่านแล้วหวาดเสียวตามเลย ดีนะที่เป็นแค่ใบกระเพาไม่เป็นวัตถุสิ่งของอย่างอื่น โอ๋ๆขวัญเอ้ยขวัญมานะคะน้องปุ้น ส่วนน้องข้าวปั้นคงไม่เป็นไรมากหรอกเนอะอาจมีเคล็ดขัดยอกนิดหน่อยเดี๋ยวก็คงหาย เรื่องใจหายของออมมี่ก็เคยมีนะสัก 8 เดือนได้มั้งคว้ากระดุมเสื้อสูทอ้อมกลืนลงไปด้วยแต่โชคดีติดคอกลืนไม่ลงเพราะเม็ดใหญ่มาก ทำเอาเป็นบ้าไปเลยเหมือนกันช่วงนั้น คิคิ ใช่แล้วจ้ากำลังจะมีข่าวดี ว่าจะอัพให้เจ้าตัวเล็กเหมือนกันแต่แบบว่าเด๋วขอไปซาวน์ดดูอีกรอบอาทิตย์หน้าเพราะว่าตอนไปเมื่อวันก่อนยังไม่เห็นหัวใจเลยเพราะเค้ายังเล็กมากแบบว่าเพิ่งมาอยู่ในพุงเลยอ่ะ เตรียมตัวอ้วนอีกรอบงานนี้แต่สู้ตายไม่บ่นแล้วกัวเค้าน้อยใจอีก   โดย: Aommy (JJH) IP: 202.183.232.35 21 เมษายน 2551 8:38:02 น.

โอ้ย แม่จูล หวาดเสียวแทนนะเนี่ย ทั้งสองเคสเลย เล่นเอาแม่เสียตังค์ไปหลายเน๊าะ ปล. ขอบคุณที่แวะไปอวยพรแดเนียลน๊า แม่จูลแวะมาหาแดเนียลบ่อยเหรอ แหะ แหะ แบบรู้สึกผิดอะ หายเฮดไปนาน ไม่ได้อัพบล็อคเลย เครียดเรื่องงานด้วย แล้วจะพยายามอัพบ่อยๆ นะ ฮือ ฮือ   โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล IP: 219.95.177.93 21 เมษายน 2551 11:15:17 น.

โธ่ๆๆ เอาน่า หาหมอแล้วสบายใจก็หาเถอะค่ะ ช่วงสงกรานต์บ้านแป๋วไป รพ.มา 3 รอบค่ะ ทั้งดีน เดีย และคุณพ่อ ติดหวัดกันไม่หายสักที มีแม่มันนี่แหละ แข็งแรงหนังเหนียวอยู่คนเดียว พี่จูลบ้านอยู่ไหนบอกมาซะดีๆ เราต้องบ้านระแวกเดียวกันแน่ๆ เพราะบางครั้งก็พาดีนไปเวชธานีเหมือนกัน ข้าวปุ้นกลับไปเรียนจิมโบรีแล้วะเหรอคะ คุณแม่บริหารเวลายังไงเนี่ย แป๋วมิสามารถเลย ยุ่งมากยุ่งจนส่งดีนไปเข้าโรงเรียนแล้วอะ...เศร้า..   โดย: LuckyMoby 21 เมษายน 2551 11:52:06 น.

แวะมาเยี่ยมพี่น้องสองข้าวตอนใกล้เช้าค่ะ มิซากิก็เคยยัดลูกปัดเข้าในรูจมูกสองครั้ง เข้าไปลึกมากๆ ดีที่ยังแงะออกมาได้ นึกว่าจะได้ไปโรงพยาบาลแล้วหมือนกันค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่ลูกสองเหมือนกันนะคะ สู้ๆ จ้า   โดย: katase 22 เมษายน 2551 2:42:42 น.

เด็กเล็กนี่ต้องระวังม๊ากมากเลยนะคะ มาเก็บข้อมูลไว้ค่ะ   โดย: แม่น้องหยก (pengawinna ) 22 เมษายน 2551 11:40:42 น.

พี่จูลหวัดดีค่ะ จินก็หาย ๆ เรื่องอัพบล๊อกเหมือนกัน มีแต่รูปเยอะไปหมด จะอัพแบบแปะรูปก็ไงอยู่ ตอนนี้จะอัพเรื่องน้องแพร์ไปโรงเรียนก็ยังไม่ได้อัพซะที ทั้งที่รูปมีอยู่แล้ว อ่านเรื่องข้าวปุ้นแล้ว ต้องขอถอนหายใจหน่อย เฮ้อ เรื่องอะไรที่คาดไม่ถึงก็สามารถเป็นไปได้ทั้งนั้น จินก็เคยกับเหตุการณ์คล้าย ๆ กัน จำได้ว่าตอนนั้นใจหายมากๆ ถ้าลูกเป็นอะไรจะทำยังไง แต่พอนานไปก็เริ่มลืมเลือน มาคิดได้อีกทีก็ตอนอ่านเจออะไรแบบนี้อีกครั้ง ส่วนของข้าวปั้นเนี่ย พี่จูลคงออกกำลังให้มากไปหน่อย อิอิ แต่ดีค่ะได้ฝึกยืดแข้งยืดขา บ้านจินสิ ยืดกันไม่ออกแล้วทั้งบ้าน อิอิ เป็นมัด ๆ หมดเลย   โดย: แม่น้องสองพี 23 เมษายน 2551 11:32:04 น.

แวะมาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ซนของเด็กๆ ค่ะ   โดย: แม่หมู (แม่หมูมหัศจรรย์ ) 16 มิถุนายน 2552 16:38:01 น.