เรื่องสั้น หัวข้อ เมื่อสื่อคือศาลเตี้ย โดย พิมพ์นิยม
คุยกันก่อนอ่าน เรื่องนี้ตั้งใจจะนำไปประกวดในโอกาสที่ปีนี้คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์จะตีพิมพ์นิตยสารวันลภีกำหนดเดิมผู้จัดทำต้องการให้ผมส่งต้นฉบับวันที่ 30 มิถุนายน 2556 เวลาไม่เกิน 15:00 น. แต่ผมส่งไม่ทัน ทั้งที่มีเวลาเป็นเดือนให้คิดให้เขียน ทว่ากลับเริ่มเอาเมื่อตอนก่อนห้าวันจะหมดเขตรับส่งเรื่องสั้น แถมเขียน ๆ ไปทีแรกก็กลายเป็นเรื่องอะไรไม่รู้ไม่เกี่ยวกับหัวข้อที่กำหนด เลยจับส่งเข้าหน้าบันทึกของเฟซเสีย...อัตมะมายา ยังไงล่ะคุณดังนั้นพอกว่าจะได้เขียนเรื่องที่ตรงกับหัวข้อจึงมาเริ่มเมื่อวันศุกร์ แล้วพอเขียน ๆ ไปหน่อยก็ตัน...นึกไม่ออก พอกดองไว้จนเที่ยงวันนี้จึงได้ร่ายต่อเวลาที่ค่อนข้างจำกัด ก็ค่อนข้างเคลียด ที่สุดเลยตั้งใจไม่ส่งมันแล้ว แต่ก็ยังอยากจะเขียนมันไปจนจบ เพื่อหวังว่าอย่างน้อยก็เขียนจบ แล้วก็มีคนอ่านและเมนท์ทันทีครั้งนี้พยายามใส่ใจเรื่องภาษาและการเรียบเรียงเนื้อหาอย่างมาก หวังว่าจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวังVVVVVVVVVVVVVV แสงไฟวูบวาบฉาบไล้ผิวหน้าขาวจัดของสตรีร่างท้วมวัยเกือบสี่สิบให้ดูขาวซีดจนน่าเวทนา หรือความเป็นจริงทุกคนย่อมสมน้ำหน้าเสียมากกว่าคำถามซ้ำซากมากมายจากปากของผู้สื่อข่าวหลายสำนักซึ่งต่างก็เตรียมไว้ตามแบบที่นักข่าวรุ่นก่อน ๆ เคยใช้ทำมาหากินต่อแหล่งข่าวเป้าหมายนั้นยังไม่ได้รับคำตอบ...ทำไม เพราะอะไร และจะทำอย่างไรต่อไป...ดารา ยามนี้กลายเป็นเพียงอดีตที่ทุกคนต่อเติมเสริมสร้อยให้พิมนภาว่า พิมนภาแม่ค้ายาไอซ์ นั่งนิ่งท่ามกลางวงล้อมผู้สื่อข่าวโดยลำพัง เปลือกตาสองชั้นพับปิดคล้ายไม่สนใจต่อสิ่งใดรอบตัว...วุ่นวาย...นั่นคือสิ่งที่พิมนภาคิดในใจ แต่ไม่นานเปลือกตาสองชั้นก็เปิดไว้ครึ่งเพียงจำเพาะข้างซ้ายดิฉันพิมนภา ขอกราบขอบพระคุณที่พี่น้องสื่อมวลชนทุกสำนักพิมพ์ได้มาร่วมงานแถลงข่าวครั้งนี้เมื่อจบประโยคผู้พูดยิ้มขื่นให้ผู้สื่อข่าวถ่ายเก็บไว้พาดหัว แม้เป็นภาพที่ไม่น่าชม หากคำว่าดารา ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดดิฉันรู้ดีว่านี่ไม่ใช่งานแถลงข่าวเปิดตัวละครเรื่องใหม่แต่อย่างไรก็ยังต้องการให้ทุกคนมาอยู่ดี...จากที่ทราบกันว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจได้พบยาเสพย์ติดซุกซ่อนไว้ในกระเป๋าเดินทางและบ้านพักส่วนตัวของดิฉันเป็นจำนวนมาก ดิฉันไม่ขอปฏิเสธแต่ประการใดสิ้นประโยคพลันบังเกิดเสียงฮือฮาอื้ออึง ขณะที่พิมนภายังคงสีหน้าดุจเดิมวันนี้ดิฉันจึงต้องการฝากพี่น้องสื่อมวลชนไปบอกแฟน ๆ ของดิฉันว่านานช้าราวกับผู้พูดจงใจทิ้งช่วงเวลาว่างให้ผู้ฟังรู้สึกตื่นเต้น หากความจริงคือเวลาที่พิมนภาใช้เวลาทำสมาธิปรับสีหน้าท่าทางและน้ำเสียงให้รู้สึกไปกับบทพูดที่ได้รับพิมอยากขอโทษในสิ่งที่พิมทำผิดพลาดลงไป มันทำให้ทุกคนต้องรู้สึกผิดหวังน้ำใส ๆ ไหลพรูลงอาบสองแก้มคล้ายเปิดก๊อกพิมเองก็รู้สึกเสียใจมากค่ะแล้วก่อนที่งานแถลงข่าวจะจบลง ฝ่ายพนักงานระดับสูงของบริษัททำละครที่พิมนภาทำสัญญารับจ้างไว้ก็ออกมาแจ้งถอดดาราในข่าวออกจากสังกัดตน...จบสิ้นกันเสียทีภาระครั้งสุดท้ายของดาราใต้สังกัด...^_^ ประคองกำลังหัวเสียอยู่ในพาหนะโดยสารสาธารณะ...เปล่าหรอก! หล่อนไม่ได้หงุดหงิดที่ยามเย็นเช่นนี้จะมีผู้โดยสารแออัดยัดเยียดกันในรถไฟฟ้าใต้ดินจนจะกลายเป็น...อะไรดีล่ะ เอาเป็นว่าถ้าใครเคยเห็นข่าวที่สุนัขถูกขนย้ายจากเมืองออกสู่ชายแดน ตอนนี้มันก็ไม่ได้ต่างอะไรมากมายนักหรอก...ทุกอย่างไม่เป็นดั่งใจนึก ไม่ว่าหล่อนจะเพียรตะล่อมถามตามโพยที่เตรียมอย่างไร หากแหล่งข่าวกลับเฉไฉบ่ายเบี่ยงเลี่ยงไม่ตอบ อ้างว่าต้องไปทำธุระเตรียมคดีให้เรียบร้อยบ้างล่ะ กลัวจะเสียรูปคดี(ทั้งที่ไม่มีอะไรจะเสีย)บ้างล่ะ ซึ่งนั่นทั้งหมดย่อมแปลความหมายโดยนัยว่า จะไม่ยอมให้สัมภาษณ์แม้จะรู้ดีว่าการเป็นผู้สื่อข่าวอย่างไรย่อมหนีไม่พ้นการถูกปฏิเสธจากแหล่งข่าว ก็รู้...มาเท่า ๆ กับอายุงานที่นับวันก็ก้าวเข้าสู่เลขสองหลักมานานแสนนานแล้ว แต่ตราบใดที่คนทำข่าวยังเป็นคนหาใช่พระอิฐพระปูน ความรู้สึกอยากได้เนื้อข่าวจึงยังเปี่ยมล้นอยู่ในหัวใจพิมนภา แหล่งข่าวที่เพิ่งเลิกงานแถลงข่าวเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน เป็นดาราที่ไม่จัดว่าสวยแต่ผลงานการแสดงอยู่ในเกณฑ์ดี พักหลัง ๆ มานี้เจ้าหล่อนกลับหันมาเอาดีทางด้านการค้าขายสิ่งเสพย์ติดเสียแทน กระทั่งแฟน ๆ เลยไม่ได้พบเห็นหน้าเห็นตาตามสื่อต่าง ๆ เท่าไหร่ล่าสุดที่ก่อนข่าวแม่ค้ายาไอซ์จะแพร่สะพัดนั้นทุกคนเพียงรู้ว่าพิมนภาให้กำเนิดบุตรชายโดยที่ไม่มีใครทราบว่าพ่อเด็กเป็นใคร ครั้งนั้นประคองจำได้ดีว่าหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่ที่หล่อนทำงานอยู่ได้ข่าวมาเป็นเจ้าแรกและหล่อนได้รับมอบหมายให้ไปสัมภาษณ์ถึงเตียงผู้ป่วย แล้วเช่นเคย...พิมนภาไม่เปิดปากถึงเรื่องพ่อของเด็ก ที่สุดข่าวจึงถูกตีแผ่ออกไปในทำนองว่า คลอดแล้วลูกชายพิมนภา ผู้เป็นแม่ไม่แคร์สื่อใครจะพูดว่าท้องไม่มีพ่อ...ความจริง ถ้าถามกันตรง ๆ ว่าเดี๋ยวนี้การเป็นซิงเกิลมัมผิดบาปมากมายไหม คำตอบก็คือเดี๋ยวนี้ไม่มีใครสนใจแล้ว หล่อนถึงกล้าเขียนข่าวด้วยถ้อยคำเช่นนั้นไปส่วนครั้งนี้ เนื้อหาข่าวทั้งหลายทั้งมวลเรียงอยู่ในหัวแล้ว...ปิดฉากดาราเจ้าบทบาทแล้ว พิมนภาแม่ค้ายาไอซ์ขอโทษแฟน ๆ แต่ปิดปากเยียบไม่เผยถึงสาเหตุที่ทำ คาดงานน้อยไม่มีเงินเลี้ยงลูกก่อนจะกดส่งข้อความไปให้บรรณาธิการ ประคองไม่ลืมตรวจทานความถูกต้องทั้งตัวสะกดและเนื้อหาที่ต้องการสื่อ แล้วยิ้มอย่างเป็นสุขเมื่อข้อความถูกส่งผ่านเครื่องมือสื่อสารสมัยใหม่ออกไป...ข่าวที่ฉันเขียนจะไม่มีความผิดพลาดใด ๆ แน่นอน...^_^ ประคองไม่แปลกใจเมื่อกลับถึงบ้านแล้วพบว่าบ้านช่องดูเงียบเชียบ...วันนี้สามีออกต่างจังหวัดเพื่อเจรจาเรื่องธุรกิจที่กำลังมีปัญหาพิพาทกับชาวบ้าน ส่วนลูกชายสุดสวาทขาดใจเพียงคนเดียวคงอยู่บนห้องนอนส่วนตัวของเขา เพราะรถจักรยานยนต์ถูกแอบไว้ใต้กันสาดเรียบร้อย...ทว่าเมื่อคนเพิ่งกลับมาถึงบ้านวางกระเป๋าและสัมภาระไว้บนโต๊ะแล้วกำลังจะเดินไปล้างมือล้างหน้าทางหลังบ้าน กลับพบลูกของตนใช้มือข้างหนึ่งยัดโทรศัพท์มือถือเข้ากระเป๋ากางเกง อีกข้างไม่เห็นชัดว่ากำลังถือสิ่งใดข้างตู้เย็นกินน้ำหรือดิน กลับบ้านมานานหรือยังลูกคนมาใหม่ทัก แต่เล่นเอาคนอยู่ก่อนสะดุ้งสุดตัวจนทำ อะไรในมือ หล่นลงพื้นประคองแทบสิ้นสติเมื่อพบว่ามันเป็นบ้องยาที่ยังลุกไหม้ เชื้อไฟที่ไหม้ออกมาเป็นควันยายังไม่หมดเชื้อต่างฝ่ายต่างนิ่งงันพูดไม่ออก ผิดกับความคิดของแต่ละคนที่หมุนติ้วรีบคิดเร่งจี๋ประคองไม่รู้หรอกว่าดินกำลังคิดทำอะไรมานานหรือยัง แต่เรื่องนี้จะให้ใครรู้ไม่ได้แม้แต่สามี เขาหวังในตัวลูกชายของเขามากมาย คงผิดหวังรุนแรงถ้าได้ทราบว่าดินพัวพันกับยาเสพย์ติด...แล้วถ้าสามีจับได้ล่ะ...จู่ ๆ ความคิดหนึ่งผ่านแวบเข้ามา...แถลงข่าวขอโทษล่ะมั้ง...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
