"เอาน่า...เดี๋ยวก็เช้าแล้ว"--->กำลังใจเล็กๆของฉัน
เมื่อคืนนี้ได้นั่งคุยกับเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งมีปัญหา ทะเลาะกับครอบครัวอย่างรุนแรง และมาหาที่ห้องเวลาราวๆตีสาม (กำลังฝันดีทีเดียว)
หลังจากนั่งคุยกันสักพักพร้อมน้ำตาที่นองหน้าเธ อ ฉันเองก็เริ่มทำอะไรไม่ถูก เพราะฉันเป็นประเภทที่ว่า พูดปลอบใจไม่เก่ง แต่ถ้าให้ฉันร้องไห้ด้วย ฉันร้องได้เสมอ
ก็ได้แต่จับมือเธอ พร้อมกับพูดสั้นๆว่า เอาน่า...เดี๋ยวก็เช้าแล้ว เธอปล่อยโฮออกมา พร้อมกับเข้ามากอดฉัน และฉันก็พาเธอเข้านอน (อย่าคิดลึกนะ ฉันนอนที่โซฟาส่วนเพื่อนฉันนอนที่เตียงฉัน)
เมื่อเที่ยงนี้เธอเองมาสารภาพว่า รู้สึกดีขึ้นมากเพราะคำว่า เอาน่า..เดี๋ยวก็เช้าแล้ว เธอบอกว่า รู้สึกมีกำลังใจ เพราะเหมือนเธอกำลังเดินอยู่คนเดียว แต่แล้วก็มีปลายทางในห้วงความคิดเล็กๆ ที่ตะโกนมาว่า อดทนนะ อีกไม่นาน ก็จะพบกับแสงสว่างแล้ว
สารภาพตามตรงว่าไม่ได้คิดอะไร ที่ลึกซึ้งขนาดนั้น แต่รู้สึกดีที่ คำพูดจากปากฉัน เป็นสิ่งที่ บรรเทาความเจ็บปวดของเพื่อนฉันได้
เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกคนที่ประสบปัญหา
ฉันเองจะคอยอยู่ตรงนี้และบอกเพื่อนๆเสมอว่า เอาน่า...เดี๋ยวก็เช้าแล้ว
Create Date : 07 ตุลาคม 2548 |
|
7 comments |
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2548 20:04:57 น. |
Counter : 800 Pageviews. |
|
|
|