Hello Paris

เช้าวันนี้ตื่นมา แหมสดชื่นจริงๆ อากาศดีมากมาก

แต่กินข้าวไม่ลง ฮ่าๆๆๆ มันเบื่อจริงจริ๊งไอ่ American Breakfast เนี่ย

เมื่อคืนนี้ตอนก่อนจะนอน สามีแซวว่าได้นาฬิกาแล้วจะเอากระเป๋าไหม

แหมใครจะกล้า เกรงพระทัยเสด็จพี่ท่าน

ไม่เอาก็ได้จ้า ฮ่าๆๆ และแล้วเราก็ทำสนธิสัญญา อินเทอร์ลาเก้น เป็นที่เรียบร้อย

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ เราก็ออกไปลัลลาถ่ายรูป อำลาจุงฟราวน์

* เดินไปถ่ายรูปอีกที ฮ่าๆๆ ร้าน Bucherer อยู่ใกล้กะโรงแรมแค่ 20 ก้าวได้มั้ง

ถ่ายรูปไปถ่ายรูปมาเอ๊ะเพื่อนๆที่เห็นเดินไปเดินมาหายไปไหน

เอ่า เค้าขึ้นรถกันแล้ว โกยอีกแล้วตู วิ่งแพ่ดๆๆไป

โชคดีเค้ายังลำเลียงกระเป๋าขึ้นรถไม่เสร็จ

ไม่งั้นล่ะบ๊วยแน่แน่

เราออกเดินทางจาก Interlaken จะมุ่งหน้าไปยังเมือง Dijon ประเทศฝรั่งเศส

ใช้เวลาประมาณ 3 ชม.ครึ่ง

โอยนั่งรถนานจนปวดก้น บิดแล้ว บิดอีก เพิ่งมารู้สึกว่า เออนั่งตรงนี้นานนานไม่เวิร์ค

แต่ก็นั่งมาจนจะวันสุดท้ายแล้ว อิอิ

พูดถึงทัศนียภาพของ อิตาลี่ และ สวิสเซอร์แลนด์

สวยงามเป็นระเบียบเพียงแต่คนละรสชาดกัน

สวิสเป็นอะไรที่ธรรมชาติ ทะเลสาบ น้ำตก ภูเขาใหญ่ๆ หุบเขา ไอน้ำ หมอก สายน้ำ

ลำธาร บ้านไม้เล็กๆเหมือนบ้านตุ๊กตา

อิตาลี่ เป็นอะไรที่อลังการหรูหรา น่าเกรงขาม มหัศจรรย์ ทึ่ง ตระการตา

ศิลปะ หนุ่มหล่อ ตึกสวยๆ เกษตกรรมเป็นเลิศ ทุ่งหญ้าเขียวสด

แต่พอเข้าจะข้ามเขตมาที่ฝรั่งเศส วิวเริ่มเปลี่ยน

มันไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ มันออกจะเหมือนบ้านเราด้วยซ้ำ คือเค้าไม่ได้ปลูกต้นไม้

เป็นระเบียบเหมือนที่อิตาลี่ เลยดูแปลกตาออกไป

ตอนที่เราจะออกจากสวิส ต้องมีการสำแดงสินค้า และ ใบVAT

ซึ่งอันนี้ทางพี่บีจัดการให้หมด พี่เค้าจะเอานาฬิกา ของมีค่าต่างๆลงไป

สำคัญตอนคืนกลับมา แซวกันใหญ่ของใครของใคร

ฮาไปอีกแบบ พูดถึงแล้วเราโชคดีมากคราวนี้ที่ได้หัวหน้าทัวร์ดี เพื่อนร่วมทัวร์ดี

ทำให้การเดินทางมันสวยงามไปหมด

เมื่อเราข้ามเข้ามาเขตฝรั่งเศสแล้ว ก็เจอกับรถติด คงเพราะมีอุบัติเหตุ

เลยกลายเป็นนั่งรถนานมากขึ้น เมื่อยก้นกบมาก

พอมาถึงที่ฝรั่งเศสแล้ว พี่บีก็พาไปกินข้าวเที่ยงกันที่ร้านอาหาร Full Course แบบฝรั่งเศส

ก็อร่อยนะ ได้กินหอยทากอย่างที่ใฝ่ฝัน

ตอนเรียนมาก็เออมันจะอร่อยไหม กินไปก็อร่อยดี

คนฝรั่งเศสนี่กินแปลก กินกบ กินหอยทากเงี้ย

เมื่อรับประทานหอยทากเป็นอาหารกลางวันแล้ว

พวกเราก็ได้รับแจกตั๋วสำหรับขึ้นรถ T.G.V

แต่ที่พวกเราได้นั่งเป็นหัวจักรรุ่นเก่า ฮ่าๆๆ

แต่ก็เร็วแหล่ะ ใช้เวลาแค่ 1.50 นาทีก็เข้าสู่ตัวเมือง ปารีสแล้วจ๊ะ

แล้วเราก็นั่ง T.G.V มาถึงที่หมายสบายผิดกัน

พอมาถึงปุ๊บ เราก็เดินกันต่อเพื่อที่จะไปขึ้นรถโค้ชอีก 1 คัน

แต่คนขับรถไม่ใช่พี่ Maximo เพราะเค้ามีกฏสากลห้ามคนขับรถขับติดต่อกันเกิน 7 หรือ 8 วันเนี่ย

ทำให้พี่ Max ไม่สามารถขับวันนี้ได้ เค้าต้องหยุดพัก

แล้วจะมารับพวกเราไปส่งสนามบินในวันกลับ

สถานีรถไฟ Gare de Lyon นี่ก็ดูดูไปมองไปก็เหมือนหัวลำโพง ฮ่าๆๆ

วันนี้เราลุย Paris กันแบบว่าเป็นอีก 1 ในหลายๆ Hi Light ของที่นี่

นั้นก็คือลงเรือล่องแม่น้ำ Saine

แหมร่ำเรียนมาดิบดี ฮ่าๆๆ เอาซะหน่อย

พี่บีพาพวกเราเก็บกระเป๋าที่โรงแรม แล้วก็ออกเดินทางมาเพื่อรอขึ้นเรือ

โอโห คนมากมายเป็น พันคนน่าจะถึง รอคิวยาวเหยียดเลย

พวกเราก็เอ... จะแย่งเค้าได้ไหมเนี่ย

พี่บีก็บอกว่าให้เกาะๆกันไว้

ตอนนั้นเริ่มซี้กับเพื่อนๆร่วมทัวร์ เอ่าไปกัน เดินตามตูดกันไป

ปรากฏว่ามีเพื่อนคนนึงไปสังเกตุเห็นว่า เอ ไอ่เรือที่มันให้เราขึ้นมากันประมาณ 500 กว่าคนเนี่ย

ต้องไม่ใช่ลำที่ออกวิ่งแน่แน่ มันต้องมีอีกลำมารับ

เพื่อนเราก็แหงนหน้ามอง พบปรากฏว่า เหมือนกระจกจะเป็นประตูในตัว

พวกเรา 7-8 คนเลยไม่ยอมไหลไปไหน ออ มันตรงกระจกบานนั้น

สังพักก็มีเรืออีกลำมาเทียบจริงๆ คนที่เข้ามาในเรือลำปัจุบันที่จอดอยู่ก่อน

เค้าก็แห่ขึ้นไปดาดฟ้า พวกเราแอบสะใจ มาทีหลังแต่ได้ขึ้นเรือลำจริงๆแน่

แล้วทันใดนั้น หน้าต่างกระจกบานนั้นก็เปิดจริงๆด้วย

พวกเราก็เฮกันขึ้นไป ไปถึงเป็นกลุ่มแรกเล เลือกที่นั่งกันตามสบาย

Ring Side เลย ฮ่าๆๆๆ ลมโชย โอ๊ยอารมณ์ดี

มองไปทางไหนก็เห็นเพื่อนร่วมทัวร์เรานั่งยิ้มแป้น

เพราะทุกคนจับจองฮวงจุ้ยริมๆกันหมดไม่มีใครบังวิว

แต่ใครจะรู้ เฮอยู่ได้ไม่นาน ก็พบว่านรกมีจริง

เนื่องจากมีนร.กลุ่มนึงอายุไม่เกิน 18 หรอก เป็นนร.รัสเซีย

ครูพามาทัศนศึกษาแล้วแบบว่ามันพี้ยาแน่แน่

คึกกำลัง9 เลย กรี๊ดกร๊าดแสบหูตลอดเวลา แถมตะโกนเรียกหนุ่มสาวที่เค้านั่งจีบกัน

ตอนที่เรือแล่นผ่านเพื่อชมวิว แหมไอ่เด็กเวรพวกนั้นก็จะเรียกแหกปาก

ตะโกนดังมากจนกว่าไอ่คนที่นั่งอยู่ริมตลิ่งจะโบกมือกลับมา หรือจะโกนกลับมา

ถ้าคู่ไหนไม่เล่นด้วยกลับมา พวกเด็กพวกนี้มันก็แซวกันเอง ประมาณว่า แป่วเลย

นั่งหูชาหมดอารมณ์ชมความงามของแม่น้ำแซนน์

ขนาดครูเค้า 2 คนเดินมาห้ามเพราะคนทั้งดาดฟ้าเริ่มมอง เซ็งเป็ด

แต่ปรากฏว่ามันผลักแบบว่า ดันหน้าครูออกไปเลย ครูทำอะไรไม่ได้

ระบบการศึกษาที่บ้านเราที่เดียวล่ะมั้งที่นร.เคารพและเชื่อฟังครู

เห้ออ เอากะมันดูดูดู เวรจริงๆ

แต่พอมันตึกมากแล้วตูดมันมาบั๊มหัวเรา นี่เราหันไปมอง นึกว่าจะด่ามันเป็นภาษาอะไรดี

มันพูดรัสเซียนกัน ด่าฝรั่งเศสมันก็ฟังไม่ออก (มั้ง) แต่ที่แน่แน่ ภาษาสากลนี่ไม่น่าพลาด

พอเราหันไป มันกลับก้มห้วโค้งลงแล้วพูดว่า I'm Sorry เอ๋า ด่ามันไม่ลงอีก

พอมัน Sorry จบ มันก็หันไปแหกปากต่อ เอากะมันดิ

ชมความงามของริมฝั่งแม่น้ำ Saine แทนคำบรรยายที่เราพยายามฟัง

แต่ฟังไม่รู้เรื่องเพราะไอ่เด็กเวรกลุ่มนั้นไปก่อนแล้วกัน เฮ้ออ

เอาละตอนนี้ก็ถึงตอนสำคัญที่เรือจะแล่นกลับมา คราวนี้จะผ่านหอไอเฟล อย่างจังๆเลย

ช่วงขาไป ด้านที่เรานั่งหันออกจากหอไอเฟล แต่ขากลับเรือวนเป็นครึ่งวงกลม

ด้านที่เรานั่งหันเข้าหาพี่ไอเฟลเต็มๆ แถมเป็นตอนที่ตะวันตกดินแล้ว

เค้าเปิดไฟ แจ่มเลย งานนี้ กดชัตเตอร์กัน แชะ แชะ แชะเลย

ที่ AmAzing มากมากก็คือ ไม่รู้จังหวะชีวิตจะดีขึ้นมาบ้าง

หลังจากเจอนร.เมายาบ้าเข้าไป

ก็พอดีว่า เรากำลังยืนมองความงามของหอไอเฟลยามค่ำคืนอยู่นั้น

ฉับพลันก็มีไฟกระพริบวูบวาบ วิ่งกระพริบๆทั่วหอไอเฟล

สวยงามมาก สวยสง่า บอกไม่ถูกขนลุก น้ำตาไหล(อันหลังนี่ล้อเล่น)

งามสง่าสมกับที่รอคอย ภาพหอไอเฟลตระหง่านอยู่เบื้องหน้า เหมือนจะจับต้องได้

โชคดีจริงๆ ทุกคนบนเรือ เฮกันใหญ่ แถมไอ่นร.ยาบ้านี่ เฮหนักกว่าเดิม

เกือบกระโดดลงน้ำไปแล้ว ฮ่าๆๆๆ พี้จัด

แล้วพอเรือวกกลับมาจุดเดิมที่มาส่ง เค้าก็ดับไฟกระพริบพอดี แหมช่างโชคดีจริงๆ

เหมือนเค้ารอเราไปดูเลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆ

หลังจากนั้นพวกเราก็ตะเกียกตะกายลงจากเรือ

หูเงี้ยชามาก เพื่อนร่วมทัวร์คนอื่นๆที่ไม่อยู่ในรัศมี ต่างแสดงความเห็นใจ

ต่อการสูญเสียบรรยากาศดีดีริมแม่น้ำSaine เฮ้ออออ

เอาล่ะได้เวลาขึ้นรถ เอ่า อีตาคนขับคนใหม่นัดภาษาไรไม่รู้

ทำให้พวกเราต้องเดินไปเป็นกิโลกว่าจะถึงตัวรถ

พอดีเด็กๆในทัวร์น้องขิมขิม กะ แคนแคนก็หลับ พ่ออุ้มแคนแคน แม่อุ้มขิมขิม

แต่ระยะทางมันไกลมาก เห็นท่าแม่น้องขิมจะไม่ไหวแล้ว

เราเลยจับแขนแฟนยังไม่ทันพูดอะไร เค้าก็เดินไปหาแม่ขิมขิม บอกว่าเค้าอุ้มให้เอง

เค้าก็อุ้มเดินๆไปจนถึงรถ เราไม่พูดอะไร เพราะน้ำตาจะไหล คิดถึงแบมแบม

พอขึ้นรถถามสามีว่า เมื่อกี้อุ้มขิมขิม คิดถึงแบมแบมไหม

เค้าบอกว่า น้ำตาจะไหลเลย เพราะขิมขิมไถไปมาเหมือนเจ้าแบมแบมเป๊ะเลย

เฮ้ออ หนีลูกมาเที่ยวก็เงี้ย ทรมานวันแรก กะวันท้ายๆ

ตอนนี้ไกด์พาเรา city tour ยามค่ำคืน

เราเล่าข้ามไปหน่อย ก่อนที่จะขึ้นเรือล่องแม่น้ำ Saine พี่บีพาเราไปที่ร้าน

Paris Love หลายๆคนคงรู้จักดี เพราะว่าเป็นเหมือนศูนย์การค้าของแบรนด์เนม

มีเครื่องสำอางค์ กระเป๋าเช่น LongChamp Kipling etc.

คนขายพูดไทยได้ อารมณ์เดียวกะห้างเบนลักซ์ล่ะมั้ง

เราก็เข้าไปซื้อพวกเครื่องสำอางค์ ฝากตัวเอง ฝากแม่ ฝากเพื่อน พี่ น้อง

เสร็จแล้วโชคดีที่มีเงินสดยูโรติดไปพอสมควร เพราะเมื่อวานสอย Rolex ไปแล้ว

วงเงินเต็มเปี่ยม ฮ่าๆๆๆ

จ่ายเงินสดไปซะ แต่โชคดีว่า เงินสดเราแลกไป Rate 49.95 บาท

ถ้าบัตรเครดิตก็ลุ้นกันไป แถมชาร์ทอีก

ถึงโรงแรมแล้ว เราก็มานึกได้ว่า จะทำยังไงกะวงเงินดี ซื้อนาฬิกาไปแล้ว

เอ่า แล้วสามีจะมาซื้อกระเป๋าสตางค์จะทำไงดี

เค้าเสียสละเพื่อเรามามากแล้ว

จะไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือกลับไปเลยหรือ

ทันได้นั้น เรื่องฉลาดก็แว๊บเข้ามาในหัว

ฮ่าๆๆ.. (เรื่องแบบนี้คิดได้ไวกว่าทุกเรื่อง)

เราก็นึกได้ว่า หา Internet Cafe หรือ Internet ที่โรงแรม

แล้วก็เข้าไป SCB จ่ายเงินมัน Online พรุ่งนี้วันแห่งการ Shopping

Hi Light ของการมา Paris จะพลาดกันได้ยังไง

ว่าแล้ว ไอเดียบรรเจิด กลับถึงโรงแรม ดิฉันรีบวิ่งไปที่ Customer Service

แล้วแจ้งความจำนงค์ขอใช้ Internet

แต่ปรากฏว่า ต้องจ่ายด้วยบัตรเครดิตเท่านั้นจึงจะออนไลน์ได้ 30 นาทีราคา500 บาท

แต่จะทำไงล่ะ บัตรฉันรูดไม่ได้นี่นา

(แอบนึกโมโหสามีว่า จะเซอร์ไพร้ส ทำไมไม่บอกจะได้หาทางแก้ไข)

บัตรเครดิตก็มีหลายใบ ดั้นเอามาใบเดียว

รักมาก SCB ฮ่าๆๆๆ

เราเลยไปขอให้พี่แอนช่วย พี่เค้าก็ยินดีช่วย แต่อีคอมของโรงแรมดันติด Password

ไอ่คนรู้ Password กลับบ้านไปแล้ว นรกล่ะ ทำไงดี

คืนนั้น นอนไม่หลับเลย คิดมาก ฮ่าๆ

ตื่นเช้ามา เราก็ลงไปนั่งกินข้าวแบบซังกะตาย

เพราะว่ากินไม่ลง อด Shopping ตั้งใจว่าจะมาช่วยสามีเลือกกระเป๋าสตางค์ใบใหม่

พอดีเล่าให้โน๊ตเพื่อนร่วมทัวร์ฟัง เค้าบอกว่าเอาบัตรเราก็ได้ ไม่มีปห.

เราก็รู้สึกซึ้งน้ำใจและขอบคุณโน๊ตมากมาก แต่ไอ่คอมเนี่ย มันจะใช้ได้ไหมหนอ

เราก็รีบวิ่งไปหาพนักงาน รร. ปรากฏว่าเค้าจำหน้าเราได้

เค้าเลยช่วยกันประสานงานจนเราสามารถ Connect Internet ได้

ลุ้นตลอดเวลาที่ Click browser จนในที่สุดก็เชื่อมต่อกับ SCB ได้

เรียบร้อยเสร็จสมบูรณ์ เดินตัวปลิว

กลับมานั่งกินข้าวกับโน๊ตและน้องตาต่อเฉยเลย ฮ่าๆๆ

สามีไปไหนอ่ะเหรอ

นั่งเล่นเนท ให้คุ้ม 30 นาที 500 บาท