:+:เมื่ออยู่มหาลัยเราจะคิดแบบนี้มั้ย:+: มิวเก็บมาฝากจาก Forword mail ค่ะ บางอย่างอ่านแล้วน่าสนใจมากจะลบทิ้งก็น่าเสียดาย สู้เก็บไว้ให้คนอื่นๆอ่านดีกว่าเนอะ เรื่องนี้ อ่านแล้วจะคิดถึงตอนอยู่ มัธยมตลอด เพื่อนๆอ่านแล้วเป็นมั้ยคะ..... ...เมื่อเราอยู่มหาลัยเราจะคิดแบบนี้มั้ย... เรา...ได้อะไรหลายอย่างจากการเข้าแถวเคารพธงชาติแม้...มหาวิทยาลัยจะเปิดเพลงชาติเสียงดังเพียงใดก็ไม่ได้หมายความว่าเรากำลังยืนเข้าแถวกันเป็นห้อง เรา...รู้อะไรหลายอย่างจากกิจกรรมรักการอ่านแม้...เราจะจดและบันทึกความรู้ในมหาวิทยาลัยจะมีมากมายเพียงไหนก็ไม่ได้หมายความว่าเราต้องส่งอาจารย์ เรา...นั่งกิน ข้าวด้วยกันที่โรงอาหารแม้...โรงอาหารที่มหาวิทยาลัยจะใหญ่แค่ไหนก็ไม่ได้หมายความว่าเพื่อนเราจะอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา เรา...เดินไป เรียนด้วยกันแม้...ตึกและห้องเรียนในมหาวิทยาลัยจะหรูหรายิ่งใหญ่เพียงไหนก็ไม่ได้หมายความว่าเพื่อนเราจะนั่งเรียนอยู่ทุกคน เรา...พูดคุยเสียงดังโหวกเหวกเมื่ออยู่ในห้องเรียนแม้...ในมหาวิทยาลัยเราจะพูดคุยเสียงดังเพียงไหนก็ไม่ได้หมายความว่าเพื่อนๆทุกคนจะได้ยิน เรา...กลับบ้าน ทุกเย็นหลังโรงเรียนเลิกแม้...บ้านเราจะอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยเพียงไหนก็ไม่ได้หมายความว่าเพื่อนที่อยู่ใกล้บ้านเราที่สุดจะได้กลับบ้านทุกวัน...... เรา...นัดไป เที่ยวกันในวันหยุด แม้...ใกล้ๆมหาวิทยาลัยจะมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะนัดเพื่อนไปได้ครบทุกคนถึงแม้กล้องดิจิตอลในมือถือเราจะมีความละเอียดสูงสุดถึง 10 ล้านพิกเซลก็ไม่ได้ความว่า จะเก็บภาพเพื่อนๆได้ทุกคนพร้อมๆกัน เพื่อน คือ คนที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน...ก็รักกันได้ไม่ต้องเห็นกันทุกวัน...ก็รักกันได้ไม่ต้องหวานใส่กัน...ก็รักกันได้แต่รักอยู่ฝ่ายเดียว...เป็นเพื่อนกันไม่ได้เพราะเพื่อน...ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่...อย่างคำว่า...พ่อแม่ไม่ได้จบลงพร้อมหน้าที่...อย่างคำว่า...แฟนแต่เกิดจาก...การกระทำซึ่งกันและกัน จะอยู่หรือไป...ใช้ใจ " เป็นเกณฑ์จะอีกกี่นาน...เพื่อนก็ยังเป็นทั้งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่ไม่มี วันเลือนหายเพื่อน คือ คนที่เรามั่นใจ อยากไปหามากที่สุด ไม่ว่าจะในยามสุขหรือยามทุกข์ เพื่อน คือ คนที่เราไม่ต้องนอนร้องไห้ คอยโทรศัพท์ทั้งคืนเพื่อนก็โทรมาหา ฐานะ...ไม่ใช่ตัววัดว่าใครเหมาะจะเป็นเพื่อนใครหน้าตาไม่ใช่มาตรฐานบอกว่า ใครควรจะเป็นเพื่อนใครแต่น้ำใจ...จะเป็นเครื่องชี้ให้เรารู้ว่า...ใครที่ควรจะเป็นเพื่อนเรา เพื่อน คือคนที่แอบมาปรุงแต่งชีวิตเราซะจนกลายเป็นอาหารจานแปลกมีทั้งหวาน ขม อมเปรี้ยว เดี๋ยวเติม ความห่วงใยเดี๋ยวใส่ความรักหมักเป็นความผูกพันจนได้ที่สุดท้ายก็กลายเป็นอาหารจานดีที่ไม่มีผักชีโรยหน้าแต่ว่าเติมความจริงใจได้จนเต็มจานเพื่อน...ก็เหมือนเสื้อตัวเก่งที่เราจะหยิบมาใส่ทุกครั้งที่เราต้องการความมั่นใจและเมื่อพ้นเวลานั้นไป...เสื้อตัวนี้ก็ยังแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าใบเดิมเสมอเหมือนกับเพื่อน...ที่จะอยู่กับเราในวันที่เราไม่สบายใจ.....   Create Date : 07 ตุลาคม 2550 1 comments Last Update : 7 ตุลาคม 2550 3:07:59 น. Counter : 500 Pageviews. Share Tweet

ไม่เคยคิดอย่างนี้มาก่อนเลย   โดย: 9A 7 ตุลาคม 2550 10:15:25 น.