It's Mine!

พฤษภาคม 2549

สถานที่: ร้าน U-Fo @ The Mall Bangkapi


"เเก กระเป๋าใบนี้สวยว่ะ เเต่เออ...เอาไว้ก่อนไปดูที่อื่นก่อน"
.
.
.
"ฮัลโหล เบญ เค้าอยู่เดอะมอล์ล พอดี เเกจะให้เค้าซื้อมั้ย"

"เออ ซื้อมาเลย เเม่งสุดท้ายก็ต้องใบนี้สินะ"

ในที่สุดเราก็ได้กระเป๋าใบที่มองผ่านในตอนเเรกมาไว้ในครอบครอง
เเรกๆไม่คิดอะไร เเต่พอนานๆไป ก็ชอบกระเป๋าใบนี้ มากถึงมากที่สุด
เป็นกระเป๋าสะพายข้างสีครีม เอ่อ..สีเเบบครีมเข้มๆหน่อย
มีสายสะพายเป็นสีเลือดหมู ข้างในมีกระเป๋าเล็กๆ สองข้างซ้าย-ขวา
ที่ปิดเป็นตีนตุ๊กเเก เปิดทีเปิดทีรู้กันหมด..เเหม ก็ดังเเคว่กไป
เเคว่กมาซะขนาดนั้น ข้างในกระเป๋ามีกระเป๋าซ่อนเป็นช่องซิปเล็กๆอีกช่อง
เเละที่หน้ากระเป๋า ...เราจัดการเอาเข็มกลัดSWUสีเหลือง ที่ได้มาตอนไป
รับน้องที่เกษตรมากลัดไว้ เริ่ดที่สุด!~

กระเป๋าใบนี้ใช้งานครั้งเเรกในเดือนพฤษภาคม ไปไกลซะด้วย
ลั้นลากันไกลถึงเเดนดินกีวี นิวซีเเลนด์ค่ะ
กระเป๋าใบนี้ใส่เสื้อผ้าลงไปได้หนึ่งชุด กระเป๋าตังค์ พาสปอร์ต กล้อง MP3
คือ...ไอ้เราก็เป็นประเภท อะไรก็ยัดลงกระเป๋า -*-
ดังนั้น กระเป๋าใบนี้ บรรจุของได้ลงตัวสุดๆ

กลับมาก็ไทย ก็เปิดเทอมขึ้นปีสองพอดี เราก็ได้ใช้เจ้ากระเป๋าใบนี้
เป็นกระเป๋าคู่ใจ เเฟ้มก็ใส่ได้พอดี กล้อง กระเป๋าตังค์ MP3 ยังคง
อยู่ในกระเป๋า ส่วนปากกา เครื่องเขียนทั้งหลายเเล่ กุญเเจบ้าน
โทรศัพท์มือถือ ใส่ไว้ในกระเป๋าหน้า เเหม...อะไรมันจะเป๊ะขนาดนี้^^

เอาละ ปีหน้าจะไป work&travel เราก็จะเอากระเป๋าใบนี้ไปด้วย ฟันธง!
.
.
.
.
31 มกราคม 2550

สถานที่ : BEC TERO HALL สวนลุมไนท์บาร์ซาร์

"น้องครับ กระเป๋าไม่ให้เอาเข้านะ"

"เเสร้ด เเล้วเอ็งจะลงเว็บทำไมวะว่าเอากระเป๋าเข้าได้"

บ่นทำไม-*- สุดท้ายก็เอากระเป๋าไว้ข้างนอกอยู่ดี เเต่เอากล้องเข้าได้?
เหตุการณ์วันนั้นถือเป็นวันที่จั๊ดง่าวที่สุดเลย ฮือ
เรากับเพื่อนเอากระเป๋าไปวางไว้บนต้นไม้ที่วินมอไซด์
พองานเลิก เดินออกจะไปเอากระเป๋า
ปรากฎว่า ไม่มีเเล้ว กระเป๋าหายหมดเลย ยิ่งของเพื่อนนี่รู้เลยว่าจงใจ
เพราะเหลือเเต่หนังสือเรียน ส่วนซีดีหนังที่ไรท์มามันหายไปยกกระปุกเลย
ฮือ...กระเป๋ากรูT^T

ตั้งเเต่วันที่กระเป๋าหาย รู้สึกเสียใจมาก ทำไมวะ ทำไม ชิส์!
เวลาเดินผ่านร้าน U-FOตาก็เหลือบมองชั้นวางกระเป๋า..ไม่มีมาอีกหรอ
เวลาเดินทางทีก็นึกถึงกระเป๋าใบนั้น...เเกควรจะได้เดินทางไปกับฉันนะ
ตลอดสองปี เวิ่นถึงกระเป๋าใบเดิมตลอด เฮ้อ

"เนี่ย ถ้าใบนั้นยังอยู่นะ เค้าก็ไม่เดือดร้อนหากระเป๋าใหม่เเบบนี้หรอก"
.
.
.
พฤษภาคม 2552

สถานที่ : The Mall Bangkapi

"เเก ไปดูร้านข้างล่างกันเหอะ เค้าจำได้ว่ามันมีอยู่นะ"

ให้ตาย...ไมวันนี้ตรูหลงเดอะมอล์วะ ร้านกระเป๋ามันอยู่ไหนเนี่ย
ไปดูในส่วนของห้าง กระเป๋าก็ไม่ถูกใจ ว่าจะหยิบกระเป๋าของ
คอนเวิสด์เหมือนเดิมเเล้วนะ เเต่เฮ้อ ทรงไม่เวิร์กเลย
กลมๆ ใส่ของไปก็ต้องกลิ้งไปกลิ้งมา ไม่เอาๆ

"ไปดูฝั่งน้อมจิตกันมั้ย"

เเล้วสตรีสองนางก็เดินไป นางหนึ่งจงใจจะผ่านร้านU-FO
เเล้วสายตาก็จะทำอย่างที่ทำเป็นประจำ

"เฮ้ย หญิง เเกๆๆๆ กระเป๋า" ดีใจอย่างกับถูกหวย-*-

"เเก เป๊ะอะ โอเคสีไม่ใช่ เเต่นี่เเหละใช่" อะไรของมัน -*-

"ซื้อเลยมั้ย"

"ไปดูที่พีนาก่อนดีกว่า" ---> อีกล่ะ

วิ่งไปร้านพีนา เฮ้าส์ หวังจะไปดูกระเป๋า เเต่ดันสอยเสื้อกลับมาสองตัวซะงั้น

เเล้วก็วิ่งกลับมา U-FO อีกครั้ง

"นี่เเหละ It's mine นึกว่าจะไม่มีมาเเล้วนะเนี่ย ฮืออ ดีใจว่ะ" เว่อร์ไป?

"อืม มันเป็นของเบญเเหละ สุดท้ายก็เหมือนได้ใบเดิม" นี่ก็กำลังใจสุดฤทธิ์

เเล้วก็หิ้วกระเป๋าใบนั้นไปจ่ายตังค์ โอ้เเม่!~ จาก 750 เหลือ 150
โอเค มันอาจเป็นของค้างสตอร์ก ทางร้านคงจะต้องรีบระบายออก
ราคาเลยลงซะขนาดนี้ (ค่อดค้ากำไรเกินควร)
เเม้กระเป๋าใบนี้จะธรรมดาในสายตาใครหลายๆคน
เเม้กระเป๋าใบนี้จะหาได้ทั่วไป หรืออาจจะมีใบไหนที่สวยกว่า
เเม้กระเป๋าใบนี้จะเป็นของค้างสตอร์กลดราคา
เเต่กระเป๋าใบนี้กลับเพิ่มคุณค่าทางใจให้กับเรามากมาย ^.^

It's mine!!

ด้านหน้า+สายสะพายสีเลือดหมู



กระเป๋าซ้าย-ขวา



ซิปช่องเล็กข้างใน

Create Date : 04 พฤษภาคม 2552		1 comments
Last Update : 4 พฤษภาคม 2552 23:19:42 น.
Counter : 331 Pageviews.
Share Tweet