วันที่ 17 กันยายน 2555

วันนี้ฝนตกเช่นเคย ปรอยๆรับอรุณ และ พรำๆลาอัสดง

ยามกลางวันแดดร้อนเปรี้ยงปร้าง สนับสนุนให้ป่วยไข้กันไป

ณ พื้นหินภายนอกโบสถ์ แลเห็นกิ่งไม้นอนแช่ 

จินตนาการไป มันกำลังเพ่งมองต้นแม่ที่สะท้อนเหนือเงาน้ำ

มันเศร้าจิตคิดถึง? โล่งใจที่ต้นยังมั่นคง? หรือสมปราถนาการพ้นพันธนาการ?

เตลิดไปอีกว่า หากเป็นตัวเองในวาระสุดท้าย

จะแลมองชีวิตแล้วรู้สึกเช่นไร? ภาพสะท้อนสาธารณะ ฤาจะน่าดูชม?

สักวันต้องได้รู้ แต่ตอนนี้คิดไป มีแต่เปลืองเวลา

@ทางเดินนอกตัวโบสถ์ คริสตจักรที่ 1 เชียงใหม่