+ ไหว้พระนอนวัดโพธิ์ กรุงเทพฯ +

วันอาทิตย์จิตแจ่มใส….สะพายกระเป๋าใบน้อย พร้อมลุยกับวิถีการจราจรอันหลากหลาย

เริ่มต้นด้วยการ นั่งรถสองแถวน้อย ๆ ค่ารถจ่ายไป 10 บาทออกจากซอยบ้าน เพื่อไปขึ้นรถเมล์ปากซอยถนนสุขุมวิท นั่งรถเมล์สายอะไรก็ได้เพราะไปไม่กี่ป้ายก็ถึงสถานีรถไฟฟ้าอ่อนนุช จ่ายไป 8 บาท

แล้วก็ไปขึ้นรถไฟฟ้าบีทีเอส เริ่มต้นจากสถานีปลายทางอ่อนนุช ไปสุดที่สะพานตากสิน ค่ารถไฟฟ้า 40 บาท

จากนั้นก็ลงเรือด่วนเจ้าพระยา จากท่าสะพานสาธร (สะพานตากสิน) ไปขึ้นที่ ท่าเตียน ค่าเรืออีก 18 บาท

รวมค่ารถ ค่าเรือ ขาไปทั้งสิ้น 76 บาท

งานนี้สะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกดีจังค่ะ แต่สนุกมาก เพราะอากาศไม่ร้อน ทำให้การเดินทางหลายช่วง ไม่น่ารำคาญกับการที่ต้องเหงื่อไหล ไคลย้อย

+++++

ขึ้นจากเรือที่ ท่าจอดเทียบเรือโดยสาร "ท่าเตียน"

(มีชื่อเรียกทุกท่าเรือเพื่อกันหลง หากขึ้นผิดท่าเรือละก็..งานนี้มีหวัง จะให้ว่ายน้ำไปขึ้นให้ถูกท่าฯ ก็คงจะไม่ไหวนะ)

จากนั้นก็หาอาหารหม่ำ ๆ จากร้านริมน้ำ บริเวณท่าเรือ เห็นคนนั่งกันพอประมาณก็เลยแว๊บไปนั่งกินกะเค้าบ้าง อาหารพอรับประทานได้ ไม่ถึงกับอร่อยเหาะจนจะเขียนถึง แต่สิ่งที่เห็นจากมุมของร้านคือ "ปลาช่อน" นอนอาบแดดเป็นแผงเลย น่าหม่ำเหลือเกิน แต่ต้องเอามาทอดก่อนนะจ๊ะ (น้ำลายไหล) ดู Back ground สิ เป็นวัดแจ้ง (วัดอรุณราชวราราม) สวยเชียวค่ะ!

มองไปจากร้านอาหาร ซึ่งอยู่ริมท่าเรือ "ท่าเตียน" จะเห็นเรือโดยสารข้ามฟาก ไปอีกฝั่ง ซึ่งก็คือไปที่ท่าฝั่งวัดอรุณฯ นั่นเอง ค่าโดยสารประมาณ 3 บาทต่อคน (ถูกดี) และก็ดูปลอดภัยมาก ๆ ด้วย เวลาขึ้นเรือที่ท่านี้ต้องดูให้ดี ๆ เพราะว่า จะมีท่าเรือสองท่า เป็นท่าข้ามฟาก กับท่าของเรือด่วนเจ้าพระยา ฯ (ถามนายท่าก่อนก็ได้หากไม่แน่ใจ)

ทานข้าวไป ดื่มน้ำไป มองวิวไป .. ก็เหลือบไปเห็นตอไม้..เวลาน้ำขึ้น คงมิดเลยมั๊ง (เอ...แล้วมันบอกอะไรเราอ่ะ..ไม่เห็นจะมีนัยยะ..ประการใด ถ่ายรูปเรื่อยเปื่อยจริง จริ๊ง)

อันนี้ OK กว่า...บรื้น ๆ ๆ ๆ ๆ...ปร๊าด!!!! เท่ห์ระเบิดระเบ้อ! แข่งกะเรือหางยาวติดเครื่องเทอร์โบสักหน่อย ใครจะชนะจ๊ะ คริ คริ...

มาอีกคันนึง.....บรื้น ๆ ๆ ...เด็กเสริฟในร้านร้องกรี๊ดส์ ท่าทางพวกเธอคงมันส์ ไปกะคนขับเรือด้วย...อะนะ...!

แอบมองสองตายาย...ชาวญี่ปุ่น (คาดว่า..) คู่นี้น่ารักมากค่ะ สองคนนั่ง Sketch ภาพพระปรางค์วัดอรุณที่อยู่ฝั่งตรงข้าม...เห็นแล้วอดไม่ได้ที่จะ Jealous (อิจฉานั่นแล...) แง ๆ .. นู๋อยากทำมั่งอะ โฮ ๆ .. แต่หนูไม่มีคู่หูคู่ฮา แบบเนี๊ยะอะ...

มองดู POSTCARD ที่วางขายตามแผงข้างทางบริเวณท่าเรือฯ ค่ะ...5 บาทเองอ่ะ บางร้านขาย 2 บาท เลือกเอาตามใจชอบ

+++++

+ เข้าวัดแล้ว +

ต้องสำรวมกาย สำรวมวาจา สำรวมใจ ทุกอย่างค่ะ..เมื่อสักครู่ยังกระดี๊กระด๊า ร่าเริง ตอนนี้ MM เงียบเป็นเป่าสาก..หน้านิ่ง ๆ ยกมือพนมก้มกราบองค์พระนอนที่ใหญ่โต และสวยที่สุด เท่าที่เคยเห็นมาเลยทีเดียว

พี่คนหนึ่งกล่าวไว้ให้ MM มากราบขอพร เพื่อล้างอะไรบางอย่างที่ติดตัวมาแต่อดีตชาติ (ปกติอยู่เฉย ๆ ก็มักจะมีคนทักอะไรแปลก ๆ เสมอ) ครั้งนี้ก็ได้มาทำตามที่เค้าแนะนำแล้ว ในเรื่องราวบางอย่าง หากไม่เชื่อก็ได้โปรดอย่าลบหลู่ดูหมิ่น สิ่งใดที่ถูกทักทาย และแนะนำให้กระทำโดยไม่ขัดต่อศีลธรรม จริยะธรรม ก็โปรดทำไปเถอะ นั่นเลยเป็นที่มาของการได้เดินทางมาราธอน มาไหว้พระนอน ณ วัดแห่งนี้นั่นเอง...

องค์พระสวยตระการตามาก ๆ ค่ะ..เก็บภาพเบบเบียดเสียดยัดเยียด กับกลุ่มนักท่องเที่ยวทั้งต่างชาติ และคนไทย สนุกไปเลย

ด้านแนวนอนที่สามารถเห็นองค์พระนอนทั้งองค์ กับด้านหลังถ่ายรูปได้ไม่ค่อยถนัดนัก เพราะคนเยอะเหลือเกิน

เห็นผู้คนเดินใส่บาตรด้วยเงินเหรียญ เล็ก ๆ น่ารักดีค่ะ เป็นภาพที่เห็นช่างภาพหลายคน จด ๆ จ้อง ๆ หามุมถ่าย MM กด Shutter ด้านหลังใครก็ไม่รู้ ชอบแสงที่สะท้อนมาจากหน้าต่างค่ะ..อิริยาบถของนางแบบ ไม่ต้อง Action อะไรเลย (แอบถ่ายรูปหลังคนอื่น แล้วเอามาโพส...อิอิ)

รูปนี้ เป็นภาพวาดข้างโบสถ์ อาจเป็นมุมเล็ก ๆ ที่ไม่มีใครสังเกตเห็น.. MM ชอบสายตาของพระสงฆ์ในรูปมาก..สายตาแห่งความอ่อนโยน งดงามอย่าบอกใคร สมัยนี้ ... เวลาใส่บาตร ลองมองสบตากับพระสงฆ์สิคะ.มีหลายองค์ที่มีสายตาของความอ่อนโยน ดูเป็นพระสงฆ์ที่เปี่ยมไปด้วยความเป็นพระที่มีจริยวัตรอันงดงาม หากบางรูปอาจไม่..เพราะท่านต้องเร่งเดินกลับวัด พร้อมกับของที่ญาติโยมถวายใส่บาตร จนล้นหลาม

อันนี้...แหะ ๆ ของแท้ ยักษ์วัดโพธิ์ น่ากลัวมะ!

อีกสักรูป...ตนนี้ น่ากลัวแฮะ...กี๋ย์ ทำเป็นภาพขาวดำ ย้อนอดีตเสียเลย...

ชอบ Body ของ Lady คนนี้จัง เธอเหมือนนางแบบกำลังเดินผ่าน CatWalk ประมาณนั้น ยักษ์ก็ดูเป็นฝรั่ง ๆ ไปด้วย Modern ตรงหมวกค่ะ ดูเก๋ไก๋ดีจัง

ความสวยงามวิจิตรบรรจงบน ลวดลายซุ้มประตู กับใบหน้านิ่ง ๆ ของยักษ์อีกตน

ยักษ์อยู่หน้าร้านขายของที่ระลึก..

หอระฆัง...กับมุมที่มีแสงแดด แรง ๆ อยู่ด้านหลัง

กล้องกับซูม ถ่ายภาพได้แค่นี้...แต่ในความเป็นจริงอยากซูมให้เห็นลวดลายอันสวยงามของสิ่งประดับองค์ เป็นองค์พระปราค์ที่สวยสุด ๆ ไปเลย มีแสงแฟร์ หนึ่งวง เป็นสีแปลก ๆ ภาพนี้ไม่ได้แต่ง เห็นวงแสงที่เป็นแฟร์เล็ก ๆ แล้วชอบมากมาย

ดูลายดอกไม้ที่ซุ้มประตูสิคะ...อยากเอามือไปสัมผัส แต่...ห้ามจ้ะ ห้ามจับ..

เดินตามหายักษ์ในตู้ 4 ตนค่ะ เจอแล้ว...(เอ...MM เรียก "ตน" ไม่น่าจะผิดนะ)

1-2-3-4 ครบ แต่ละตนมีชื่อเรียกด้วย (แปะไว้ก่อนเดี๋ยวไปหามาให้ค่ะ เพราะลืมจดชื่อมา ฮิ ๆ)

ดูลายกระเบื้องเคลือบสิคะ...สวยบาดใจ

รอบ ๆ วัดค่ะ ชาวต่างชาติเยอะมาก...ดีใจที่เห็นพวกเค้าชื่นชมความงาม บ้านเมืองเรา มี Un Seen เยอะแยะดีจัง

MM อยากมีลูกกะตาแบบ "ซูม" ได้จัง ทีหลังไปวัดต้องหากล้องส่องทางไกลไปด้วยมั๊ง ฮ่า ๆ ยืนชื่นชมความสวยท่ามกลางแดดเที่ยง ๆ ดีจังนะที่อากาศไม่ร้อน เหงื่อไม่ออก...ชอบจริง ๆ

+++++

หมดซะแล้วค่ะ...ไว้ไปอีกครั้งคราวหน้า เพราะยังเดินไม่ทั่ววัดเลย คนเยอะมากค่ะ ลองหาเวลาไปวันธรรมดาน่าจะดีกว่า จะได้ชมความงามทุกซอกทุกมุม ที่สำคัญ ฤาษีดัดตนก็ยังไม่ได้ไปดู จะไปนั่งให้เค้านวด ก็ยังไม่ได้ทำ

เพราะฉะนั้น...ต้องไปอีกสักรอบ...

+++++

+ ขากลับ +

สำหรับโอกาสต่อไป...วัดอรุณค่ะ นั่งเรือกลับไปที่ท่าเรือสะพานสาธร มองไปฝั่งตรงข้ามแล้วใจละลาย...สวยอะไรปานนั้นหนอ...คราวหน้าจะไปให้ได้เลย...ฮึ่ม ๆ วันนี้..ต้องกลับไปปฏิบัติภาระกิจด่วน ๆ ที่บ้านก่อน

ว่าแล้วก็นั่งเรือด่วนเจ้าพระยา กลับไปสู่เส้นทางแบบขามาเปี๊ยบ ! ค่ารถ ค่าเรือ ทั้งไปทั้งกลับ...152 บาท...รวมค่าข้าว ค่าก๋วยจั๊บข้างทาง อีก 80 บาท เป็นเงินที่ใช้ไปทั้งสิ้น 232 บาท (เลขสวยดีจัง)

ขอจบด้วยภาพพระปรางค์วัดอรุณ ยามนั่งเรือผ่านนะคะ

บาย ๆ ๆ

ว๊าย...แถมค่ะ แถม...ใครก็ไม่รุ .. แอบถ่ายเค้ามา..ดูตั้งใจเที่ยวซะจน MM เกิดอาการตาร้อน!

บาย ๆ (ไปแล้วจริง ๆ ค่า...)