|
เป็นอีกวัน...ที่คนเก่งคนนี้ของแม่กำลังอ่อนแรง...
แม้จะหวงแหนในอิสระที่มีอยู่...แต่บ่อยครั้งก็อดอิจฉาพันธนาการของผู้อื่นไม่ได้เลย...
ถ้าเปรียบชีวิตเป็นเหมือนอะไรได้สักอย่าง ชีวิตฉันคงเป็นว่าวบางๆกลางนภา ล่องลอยอยู่ลำพัง อยู่ลำพังมานาน นานจนจำไม่ได้ว่าเริ่มใช้ชีวิตลำพังตั้งแต่เมื่อไหร่... ว่าวน้อยกลางฟ้ากว้าง เคยเหนื่อยบ้างไหมนะที่ต้องเคว้งคว้างอยู่อย่างนั้น? เคยเหงาบ้างไหมกับความเดียวดายที่ต้องเผชิญ? เคยงอแงอ่อนแรงจนอยากจะร่วงหล่นสู่พื้นปฐพีบ้างหรือเปล่า? หากเปรียบตัวฉันเป็นว่าว... ฉันคงเป็นว่าวที่อ่อนแอ...เพราะบ่อยครั้งเหลือเกินที่ฉันล้ากับการเป็นว่าวที่ลอยละลิ่งสูงสง่าอยู่กลางนภา จนอยากจะดิ่งพสุธาร่วงลงมาเป็นเศษกระดาษอยู่แนบพื้นธุลีดิน อย่างน้อย...ก็ไม่ต้องเดียวดายอีกต่อไป
แม้จะมองโลกในแง่ดีแค่ไหน
แม้จะพยายามเข้มแข็งแค่ไหน
แม้จะฝืนยิ้มแค่ไหน
ก็อดมีมุมเล็กๆที่อ่อนแอไม่ได้เลยสักที...เพราะจริงๆแล้ว ฉันไม่ได้เข้มแข็งเลย
ฉันเป็นคนเก่ง คนรอบข้างบอกฉันอย่างนี้มาตลอด และฉันก็ปลอบประโลมชีวิตตัวเองด้วยคำนี้มาตลอด สิ่งที่ทำให้ฉันยืนหยัดอยู่ได้ แม้จะผ่านอะไรแค่ไหน แม้จะไม่รู้หรอกว่า ฉันเก่งจริงหรือเปล่า แต่ฉันก็เชื่อมั่นว่านี่เป็นเหมือนสายว่าว เชือกเล็กๆสายเดียวที่ผูกติดฉันไว้ไม่ให้ล่องลอยเคว้งคว้างอย่างไร้ซึ่งจุดหมายปลายทาง แต่บ่อยครั้ง ที่เชือกบางๆเล็กๆเส้นนี้ก็จวนเจียนขาดผึง บ่อยครั้งที่ฉันอยากจะหยุดความฝันและทุกๆสิ่งลง แล้วปล่อยให้โชคชะตาเป็นผู้กำหนด เป็นตัวนำพา จะดีหรือร้ายก็แล้วแต่ชะตา...
เหนื่อยเหลือเกิน...กับการรอรักจากใครๆ ทั้งๆที่ฉันเองมีความรักให้ตัวเองล้นปรี่ แต่ไม่รู้ว่าทำไม อดไม่ได้ที่จะนำความรักนั้นไปวางไว้บนตัวของผู้อื่นเสมอ แล้วก็ป่นปี้...ไม่มีชิ้นดี... ห้ามมีน้ำตาแล้วนะ...สัญญากับตัวเองไว้แล้ว ต้องรักษาสัญญาสิ
บางที การมีชีวิตอยู่มันก็ยากเกินไปสำหรับคนที่ภูมิต้านทานความรู้สึกไม่แข็งแรง เฮ้อ...โลกนี้ไม่มีที่ให้คนอ่อนแอ ลุกโว๊ยลุก ถ้าไม่เข้มแข็งก็ไปตายซะ จะได้ไม่เปลืองทรัพยากรณ์โลก เลือกเอา จะแกร่งแมร่งให้โลกใบนี้มันดูเล็กเป็นผุยผง หรือจะอ่อนแอล้มลงและกลายเป็นส่วนหนึ่งของธุลีดิน
| Create Date : 03 มีนาคม 2555 |
|
18 comments |
| Last Update : 3 มีนาคม 2555 1:05:54 น. |
| Counter : 878 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
