|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ฉันสบายดี
เมื่อเศษดินติดใต้รองเท้าแตะ พอนั่งแคะมันก็หลุดร่วงสลาย แล้วมันก็เป็นแค่เม็ดทราย และสุดท้ายก็เท่านี้ธุลีดิน จะเจ็บปวดทำไมให้สับสน ใจของตนต้องหนักแน่นดังแผ่นหิน เรื่องราวของตนที่ยลยิน ชีวิตยังไม่สิ้นเดินต่อไป มีเรื่องราวมากมายที่ได้รู้ เราจะอยู่อย่างไรให้สดใส แม้เรื่องราวร้านรานทรมานใจ ต้องรับไว้แค่ใจได้รับรู้ มันก็แค่เศษดินใต้รองเท้าแตะ เพราะไปแคะก็เลยรู้ว่ามีอยู่ แคะไปแล้วอย่าเอาแต่เฝ้าดู อย่าหดหู่นั่งเศร้าจะเฉาตาย ไม่จำเป็นต้องรู้แต่อยากทราบ เมื่อแจ้งจึงเจ็บปลาบมิรู้หาย ก็เป็นเรื่องหนึ่งเรื่องในมากมาย ที่สุดท้ายเราก็เป็นเช่นเดิมมา เป็นเรื่องราวสำคัญต้องผ่านพ้น ใจอุตส่าห์อดทนสู้ฟันฝ่า หนึ่งคนยึดมั่นคำสัญญา เพราะคุณค่าคือคำที่พูดนั้น เราก็ยังยืนได้เดินไหวอยู่ ยังจะสู้ต่อไปไม่ไหวหวั่น ทำอะไรไม่ได้ก็ช่างมัน ก็จะเป็นอย่างนั้นนิรันดร
Create Date : 13 กันยายน 2550 |
Last Update : 13 กันยายน 2550 17:05:53 น. |
|
1 comments
|
Counter : 339 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี ดูอีกทีดู"................"
เติมเองตามใจชอบเลยครับ
|
|
|
|
|
|
|
ไม่มีใครฝืนชะตาลิขิตได้
ก็จะเป็นเช่นนั้นทุกวันไป
ตราบเวลาอสงไขยนิจนิรันดร์
มาเยี่ยมค่ะ