หุหุ พี่แจมมาส่งยิ้มทุกที่เลยนะคะ

แอบแซวคนข้างบนหน่อยนะหมอ


...ทุกวันฉันเพลินเพลินสบาย
ย่างกรีดกรายไปบนพื้นพรมหนา
แต่เจ้ากรรมวันนี้ฉันลืมว่า
เดินเลยผ้าพรมพื้นใหญ่ไปสู่ปูนซีเมนต์

ร้อนเหลือเกินเดินเพลินลืมใส่แตะ
เลยกระแดะเป็นผู้ดีที่ห่างเหิน
ตะแคงเท้าก้าวเขย่งรีบเร่งเดิน
ร้อนเหลือเกินกว่าจะถึงผืนพรมใหญ่

........

กลอนอาจไร้สาระ แต่ลองอ่านแล้วคิด อาจเจอสาระ

แวะมาอ่านขอรับ อิอิ

แค่เศษดินของเหล่าดาวบนฟ้า
เขามิอาจมองมาหากันได้
แค่สล้ดก็อาจหลุดทุกทีไป
ขอเฝ้ามองทุกครั้งไปได้ไหมเธอ