เด็กพิเศษ ว่าด้วยเรื่องของ เด็กพิเศษ หรือ เด็กที่มีความต้องการพิเศษ หรือ child with disability หรือ child with special need เด็กเหล่านี้หลายคนอาจจะมีความเข้าใจที่ผิดๆ บางคนมองว่า เค้าผิดปกติ และอาจเป็นภาระของครอบครัวหรือสังคม เป็นคนไข้ที่เจ็บป่วยด้วยโรคร้ายแรง ไม่มีทางรักษา หรือ ใช้ยาเพื่อระงับอาการเมื่อกำเริบ เช่น ผู้ปกครองบางคน ให้ยาลูกที่เป็นออทิสติก เพื่อระงับเวลาเด็กแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม เป็นต้น ในความเป็นจริง และ ในความรู้สึกของปุ้ม เด็กเหล่านี้ ไม่ใช่ "ตัวปัญหา" ของสังคม และก็ไม่ใช่คนไข้ที่เจ็บป่วยโคม่า ไม่มีทางรักษา .. อาจจะจริงที่ ลักษะทางกายภาพ หรือ characteristic เหล่านี้ จะติดตัวเด็กไปตลอดชีวิต แต่การบำบัดด้วยา ก็ไม่ใช่ทางออกเดียวเสมอไปหรอกนะ เด็กๆ พวกนี้ ก็เหมือนพวกเรา เพียงแค่ เค้าอาจจะมีความนึกคิด หรือมีบางอย่างที่แตกต่างออกไป เค้ามีความสามารถที่จะทำทุกอย่างได้ เหมือนคนปกติ ถ้าได้รับการสอน การดูแลอย่างสม่ำเสมอ .. เพียงแต่ เค้าใช้เวลามากกว่าเด็กคนอื่นในการเรียนรู้ แต่ไม่ได้หมายความว่า เค้าจะเป็นบุคคลที่ไร้ความสามารถหรอกนะ มนุษย์ทุกคนล้วนแต่มีจุดแข็งและจุดด้อยในตัวเอง .. เด็กเหล่านี้ก็เช่นกัน ความผิดปกติ หรือ ความพิเศษในร่างกายเค้าอาจจะถูกตราว่า เป็นจุดด้อยของชีวิต .. แต่แทนที่จะจับจ้องแต่จุดที่บั่นทอนกำลังใจของคนรอบข้าง เราควรจะให้ความสนใจกับความสามารถที่เด็กคนนั้นมีมากกว่า และนั่นคือ งานของปุ้ม .. การวางแผนกระตุ้นพัฒนาการเด็ก ปุ้มไม่เคยมองว่า เด็กพิเศษที่มีปัญหาพฤติกรรมก้าวร้าวรุนแรง คือ ตัวปัญหา เพราะบางครั้ง พฤติกรรมที่เด็กแสดงออกมา เค้าไม่รู้ตัวด้วยซ้ำไป สิ่งที่เราต้องคำนึง คือ จุดแข็งของเด็กคนนี้คืออะไร .. เน้นที่จุดนั้น พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส ให้เค้าใช้จุดแข็ง หรือ ความสามารถของเค้า มาพัฒนาจุดที่ถูกมองว่าเป็นปัญหาในตัวเอง งานของปุ้ม คือ วัดระดับพัฒนาการเด็ก จุดไหนช้ามากกว่าเกณฑ์ปกติก็จะวางแผน วางโปรแกรม เพื่อให้เด็กมีพัฒนาการให้ดีที่สุด อย่างน้อย เด็กต้องสามารถดูแลตัวเองในชีวิตประจำวันได้ สิ่งที่ท้าทายในการทำงาน กลับอยู่ที่พ่อแม่ และครอบครัว บุคคลรอบตัวของเด็ก .. ทัศนคติที่คนเหล่านี้มีต่องานของปุ้ม หรือ มีต่อพัฒนาการของเด็กเอง เป็นตัวแปรสำคัญในการทำงาน .. เกือบตลอดทั้งวันที่เด็กใช้ชีวิตร่วมกับคนเหล่านี้ .. ถ้าคนเหล่านี้ท้อ ถอนใจ หรือไม่ให้ความร่วมมือ แผนที่ปุ้มวางไว้ก็คงสูญเปล่า อย่างที่บอกไว้ข้างต้นค่ะ เด็กเหล่านี้ ต้องได้รับการสอนอย่างสม่ำเสมอ และ คงเส้นคงวา ถ้าใช้แผน ก. ทั้งโรงเรียน พ่อแม่ หรือแม้แต่ปุ้มเอง ก็ต้องดำเนินแผนตาม แผน ก. .. ความร่วมมือ หรือ จึงเป็นสิ่งสำคัญมากๆ เพื่อนๆ หลายคนถามว่า นึกยังไงมาทำงานแบบนี้วะนั่น ดูเหมือนจะหดหู่ เจอแต่อะไรก็ไม่รู้ตลอดเวลา ไม่นะ ปุ้มกลับมีความสุขกับการได้ทำงานตรงนี้ .. อย่างที่บอก คนเราทุกคนไม่ได้เกิดมาดีพร้อม .. เด็กเหล่านี้ อาจจะมีสิ่งที่เรียกว่าดีพร้อม น้อยกว่าชาวบ้านเค้าหน่อย แต่ไม่ใช่ว่า เค้าไม่มีนี่ .. เค้าก็เหมือนเด็กที่มีพัฒนาการปกติ มีอารมณ์ ความรู้สึกเหมือนมนุษย์เรา .. รู้ว่า ใครรักเค้า หวังดีกับเค้า เพียงแค่บางคน เค้าแสดงความรักออกมาไม่เป็นแค่นั้นเอง ที่สำคัญ การได้มีส่วนช่วยให้มนุษย์คนหนึ่งมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น .. มันเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจไม่ใช่หรอ? มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก .. ถ้าจะให้เปรียบ ก็อาจจะเหมือน บรรดาคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ ที่วันนึง ได้ยินลูกเบบี๋น้อยๆ เรียกตัวเองว่า "พ่อ" หรือ "แม่" ล่ะมั้ง .. เพราะวันใด ที่เด็กที่เราดูแล มีพัฒนาการที่ดีขึ้น แสดงทักษะใหม่ๆ ให้เราเห็น ... วันนั้นล่ะ เหมือนโลกสว่างสดใสเจิดจ้าสุดๆ พอมาถึงจุดนี้ .. ปุ้มไม่เสียใจกับเวลาที่ผ่านมานะ อย่างน้อย ณ จุดนี้ เราก็รู้ว่า เป้าหมายของชีวิต ความสุขของหน้าที่การงานมันอยู่ที่ไหน Create Date : 06 กรกฎาคม 2553 Last Update : 6 กรกฎาคม 2553 21:27:08 น. 0 comments Counter : 332 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก