สุขสันต์วันเกิดคะณัฐ ศักดาทร และเก็บตกเรื่องแฟนคลับ

วันที่ 24 ม.ค 2552 วันคล้ายวันเกิดของณัฐ ศักดาทร ขอเรียกเต็มยศหน่อยนานๆจะเรียกสักที วันเกิดนัทจะเขียนอะไรดีล่ะ คำอวยพรคงต้อง
มีให้อยู่แล้วแน่นอน เป็นธรรมดาวันเกิดก็ต้องอวยพร แต่วันนี้ขอเขียนอะไรที่มาจากข้างใน สักครั้งหนึ่ง อะไรที่มาจากใจของคนๆหนึ่งที่รักนัท

จำได้ว่าเมื่อครั้งแรกที่ได้เห็นนัททางทีวี ได้เห็นคุณแม่ของนัทและพี่สาว รู้ไหมความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นคืออะไร " ทำไมคุณแม่และพี่สาวถึงได้
กระชากวัยเชียร์นัทได้อย่างน่ารักมาก สุดยอดได้ใจจริงๆ ทำให้จดจำคุณแม่ของนัทได้แม่นยำ " เป็นคุณแม่ที่แสดงออกซึ่งความรักได้อย่าง
ชัดเจนมากที่สุด เลยทำให้ภาพในวันนั้นยังประทับใจไม่เคยลืม

ต่อมาก็เป็นนัท ผู้ชายที่ตัวไม่ค่อยใหญ่ แต่มีระเบียบในชีวิต ยอมรับว่ามา ดูนัทอย่างจริงจังก็ตอนวีคภูมิคุ้มกัน เพราะอึ้งในความคิดที่มีอยู่ในตัวนัท
ว่าเด็กคนนี้คิดได้ไงกันกับเวลาแค่เพียงไม่กี่นาที และอยู่ภายใต้แรงกดดันจากรอบทิศ ที่ส่งมาถึงนัทแบบเต็มๆ แต่นัทกลับมีสติ และทำให้ทุก
อย่างคลี่คลายไปได้ อย่างที่ใครๆก็ไม่อาจตำหนิวิธีการของนัทได้ กลับทำให้คนสองคนที่เข้ามาได้รับโอกาสเพิ่มเติมอีกด้วยประทับใจอย่างมากกับ
วันนั้น กับความอดทนต่อสถานการณ์ที่มีมาอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา ตั้งแต่อยู่ในบ้านจนออกนอกบ้าน

กับบทบาทของความเป็นพี่ นัทเป็นคนอ่อนโยนเสมอ มีความเอื้ออาทรต่อทุกคน ใส่ใจต่อคนรอบข้าง พยายามเตือนสติน้องทุกครั้งที่เมื่อ
จะมีใครคนหนึ่งออกนอกลู่นอกทาง พอออกมาสู่โลกของความเป็นจริงที่ต้องเผชิญกับทุกอย่าง ก็ยังตามเฝ้าตามดูตลอดไม่ว่าจะเป็นมินิคอนเดี่ยว
คอนคู่ คอนรวม แล้วแต่โอกาสจะอำนวยให้ไปดูได้ พร้อมทั้งตามข่าวสารต่างๆจากทุกที่ และสุดท้ายแม้จะได้อ่านข่าวอะไรมาก็ตามแต่จะเลือก
เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้เห็นและก็มั่นใจในความเป็นนัทเสมอ

นัทเป็นคนน่ารัก และเป็นคนดีที่มีความสามารถในความรู้สึกของน้าปลาเสมอ วันแรกที่เดินเข้ามาตั้งกระทู้ให้กำลังใจที่นี่ คิดเพียงอย่างเดียวคือ
" อยากบอกรักและให้กำลังใจนัท " แค่นั้นจริงๆ ไม่เคยต้องการอะไรมากไปกว่านั้น และยิ่งได้เห็นตุ๊กตาที่น้าซื้อให้นัทวางอยู่เคียงข้างเจ้า
ตุ๊กตาสติกช์ หลายตัวในห้อง ยิ่งทำให้น้าดีใจมากที่สุด แค่นี่แหละคือความสุขของคนๆหนึ่งที่ได้รับมา

ถ้าความสุขคือการให้ น้าก็มีความสุขมากที่สุดแล้วล่ะ และถ้าความสุขคือการได้รับ น้าก็มีความสุขมากที่สุดเหมือนกัน เพราะได้รับจากนัท
ในการฟังเสียงนัทร้องเพลง ได้ดูละครที่นัทแสดง ได้ฟังข้อคิดดีๆจากนัทในการให้สัมภาษณ์ ถ้าความรักทำให้มีความสุขไปพร้อมๆกับความ
เหนือย จะเหนื่อยจากอะไรก็แล้วแต่ แต่ถามว่าแล้วทำไมยังรักได้อีก ทำไมไม่เลิกรัก คำตอบที่ได้คือ " เพราะคนที่เรารัก เขามีค่าพอที่เรา
จะเหนื่อยเพราะรักเขา "

ดังนั้นไม่ว่าจะอยู่ในสภาพแบบไหน จะพบกับเหตุการณ์อย่างไร จะถูกมองอย่างไร ก็ไม่ทำให้ความรักนั้นจางลงได้ ไม่ได้ทำให้เลิกรักไปได้
เพียงแต่เราอาจจะเดินอ้อมคนเหล่านั้นไปบ้าง หรือเลี่ยงสถานการณ์ตรงนั้น เพื่อให้เราได้เดินหน้าต่อที่จะรักเขา

ในวันเกิดของนัท น้าก็มีคำสองคำเหมือนกันที่อยากจะบอกนัทว่า
" ขอบคุณ " และ " ขอโทษ "
ขอบคุณที่ทำให้น้าได้รู้จักครอบครัวของศักดาทร ที่คิดว่าไม่ติดดิน แต่กลับผิดคาด เป็นครอบครัวที่ติดดินและอบอุ่นและแสดงความรักได้อย่างน่า
ประทับใจอย่างมาก ขอบคุณที่ทำให้ชีวิตในวันหนึ่งๆมีอะไรให้ทำมากกว่าชีวิตประจำวัน นั่นก็คือโหลดคริป เซพรูป เฮฮาพูดคุยกับคนที่รักคนๆ
เดียวกัน ขอบคุณที่มอบความสุขให้ตลอดมาเป็นปี ขอบคุณที่ยังส่งยิ้ม ให้กันถึงแม้จะไม่รู้จักกันก็ตาม ขอบคุณที่ทำให้ได้รู้จักคนดีที่น่ารักและมี
น้ำใจที่ยืนอยู่รอบๆตัวนัท ขอบคุณที่เป็นพี่ชายที่ดีของต้อลมาเสมอ และสุดท้ายขอบคุณที่ทำให้รู้สึกว่าไม่ผิดหวังที่รักนัท

และ " ขอโทษ " ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกเรื่องราว ที่อาจจะไม่ตั้งใจหรือไม่คิดว่ามันจะทำให้นัทไม่สบายใจ ไม่รู้ว่าจะใช้คำไหนได้ดี
ไปกว่าคำว่าขอโทษจากหัวใจทั้งหมดที่มีอยู่

สุดท้าย ขอให้พระคุ้มครองให้บุญรักษาให้นัทอายุมั่นขวัญยืนนะลูก ให้มีร่างกายที่แข็งแรง ให้มีความสุขในทุกๆวัน ให้พบเจอแต่เรื่องราวดีๆคนดีๆ
ที่ทำให้นัทยิ้มได้ตลอด ขอให้เป็นที่รักของคนทั้งประเทศ ขอให้ทุกย่างก้าวของนัทที่เลือกเดิน จงไร้ซึ่งอุปสรรค ให้สมหวังในทุกสิ่งที่นัทปรารถนานะ
กลอนนี้แต่งเพื่อนัทค่ะ


ยี่สิบสี่มกราวันฟ้าใส
วันที่ใครคนหนึ่งได้เกิดมา
และมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ตรึงตา
คนที่ว่าก็คือ..ณัฐ ศักดาทร

วันนี้ก้าวมาครบบรรจบรอบ
ทุกคนรอบข้างต่างมาอวยพร
ขอคุณพระจากทั่วทิศข้าวิงวอน
จงให้พรแก่นัทลูกคนดี

ขอให้อายุมั่นขวัญยืน
ให้เป็นที่ชื่นชอบไปทุกที่
ให้ก้าวหน้าบนถนนสายดนตรี
ให้ทุกสิ่งที่นัทหวัง…สมปรารถนา

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เมื่อวานไม่คิดมาก่อนว่าจะได้ไปร่วมงาน M&G ในวันเกิดของนัท แต่ก็ได้ไป
อยากบอกว่างานเมื่อวานดูน่าอบอุ่นมาก น้ายืนอยู่ข้างหลังสุดเลยมองไปเห็นนัทหน้าเวทีชัดมาก ทุกอิริยาบทของนัทเวลาตอบคำถาม ดูเป็นธรรมชาติ
มากจริงๆ ชอบดูนัทในแบบนี้มากค่ะ มันดูสบายๆเป็นกันเอง และที่ชอบ
มากที่สุดก็คือได้เห็นนัทหัวเราะ และยิ้มตลอดรับรู้ได้ว่า นัทมีความสุขมาก
น้าปลาอยากเห็นนัทแบบนี้ในทุกๆวันคะ

และมาถึงตอนเล่นเกม ได้เห็นมุมของนัทที่เป็นเด็กอีกครั้งกับเก้าอี้ดนตรี ที่น่าดูและคาดว่าคง จะหาดูได้ยากอีกแน่นอน ชอบใช่ไหมคะนัทเพราะ
มันเหมือนได้ย้อนวัยเลยเนอะ

และมาถึงช่วงให้ของขวัญที่แต่ละคนขึ้นไปให้ของ จะได้รับการกอดจาก นัททุกคนเป็นภาพที่ประทับใจมากเหมือนกัน และมาถึงตอนที่น้าปลา
ขึ้นไป อยากบอกว่ามันเป็นวันที่ได้ใกล้ชิดนัทมากที่สุดเท่าที่เคยมีมา
และที่ดีใจก็เพราะได้รับคำตอบจากนัทแล้ว มันทำให้สบายใจมากเลยนัท เพราะอยากถามนัทมานานแล้วแต่ไม่มีจังหวะสักครั้ง วันนี้มันเลยเหมือน
กับได้ยกภูเขาออกจากอก ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่มีให้น้านะคะ
ขอบคุณที่ยังจำ login น้าได้ กับคำพูดแค่ไม่กี่คำของนัทมันทำให้น้ารู้สึกดีมากมาย น้าปลาไม่ได้กอดนัท ไม่ใช่ไม่อยากกอดนัท แต่มันตื่นเต้นมาก
และความจริงสิ่งที่อยากได้จากนัท อยากจับมือนัทมากกว่า เพื่อบอกว่า
สองมือนี้จะไม่ปล่อยมือจากนัท ไม่ว่าข้างหน้าจะเป็นอย่างไรก็ตาม

สุดท้ายที่จบลงด้วยความประทับใจอีกมุมหนึ่งของความรู้สึกดีๆที่มีอยู่รอบ ตัวทั้งของคนรักนัทและนัท น้ำตาของนัทวันนี้คงแทนด้วยความปลื้มปิติ
ทุกคำพูดของนัทในเรืองของคนเกลียดนัท ได้ยินแล้วมันจุกเหลือเกิน
เป็นคนบนถนนสายนี้ก็จะเจอเหตุการณ์แบบนี้ เอาความเกลียดของคน เหล่านี้ที่นัทสัมผัสได้มาเป็นพลังให้นัทก้าวเดินต่อไป เอาความรักของคน
ที่รักนัทซึ่งมีอยู่ไม่น้อยเป็นแสงสว่างและเกราะป้องกันให้นัทมีแรงที่จะ
เดินต่อไปได้อย่างมั่นคง มีประโยคหนึ่งจะให้นัทคะ

" อย่าเหนื่อยที่จะเดิน อย่ากลัวที่จะวิ่ง ล้มบ้างลุกบ้างก็ไม่เป็นไรนะ ขอแค่อย่าท้อกับชีวิต "

รักนัทนะ รักเด็กหนุ่มที่มีหัวใจที่แกร่งเหลือเกิน ขอให้หนทางข้างหน้านับแต่นี้เป็นต้นไปจงมีแต่เรื่องราวดีๆ และขอให้นัทมีแต่ความสุขทุกๆวัน

ปล. ปีหน้าขอให้วันเกิดของต้อลตรงกับวันเสาร์หรือวันอาทิตย์บ้างนะ
จะได้ไปได้ เหมือนของบอยก็ตรงกับวันอาทิตย์ก็เลยโชคดีได้ไป

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

รายการเก็บตกเรื่องเกี่ยวกับแฟนคลับที่น่ารักของพี่นัทและน้องต้อล
เป็นมุมมองของพี่ปลาเองค่ะ ที่ได้ไปสัมผัสมากับตัวเอง หากเอ่ยชื่อของ
ผู้ใดออกไปต้องขอโทษด้วย แต่เพราะความน่ารักของแต่ละคนที่ทำให้
พี่ปลาอดที่จะนำมาเขียนถึงไม่ได้ คิดอยู่หลายวันเลยว่าจะเขียนดีไหมนะ
แต่ในที่สุดก็ขอเขียนถึงแล้วกัน

ทุกอย่างเริ่มและจบลงที่งานมิตติ้งของนัทคะ อยากบอกว่าวันนั้นเป็นวันที่มี
ความสุขมากเหลือเกินเหมือนเป็นวันที่เราได้พบทั้งเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่ ไปพร้อมๆกัน มันน่าสนุกนะจากการที่คนรักศลป.คนเดียวกันได้มา
เจอมารู้จักมาเหวิ่นเว่อกัน อืม...แต่ละเรื่องช่างทำกันไปได้555+

คนแรกที่ได้ไปเจอก็คือน้องแอนTFC ที่มีความอดทนสูงมากในการรอพี่ปลา
ที่ร็อบบี้แถมยังถือของขวัญที่จะให้พี่นัทอีก อืม..พี่ปลาเปล่ากินแรงแอนนะ
แต่ของขวัญที่ให้พี่นัทก็น่ารักมากจริงๆ ( ความจริงอยากแอบเอากลับบ้าน)
ขอบคุณนะแอนที่วันนั้นรอพี่ปลาสะนานเลย

พอเข้าไปในงานก็เจอกับกลุ่มของน้องจันแห่งบ้านเขียว น้องกลุ่มนี้ก็น่ารัก
มากอีกแล้ว บวกด้วยความเป็นคนฮายิ่งทำให้ยิ้มได้ทุกครั้งเมื่อเจอหน้ากัน
( แอบเสียดายที่วันนั้นน้องแต๋วไม่ได้ไปด้วยอยากกอดจัง ) ก็เข้าไปยืนอยู่
หลังสุดกับแอนฟังนัทตอบคำถามที่แฟนๆเขียนขึ้นไปถาม แต่นัทก็ตอบได้
ฮาและน่ารักดีนะ โดยเฉพาะคำถามที่ว่าทำไมถึงต้องมีซิกแพ๊ค ไม่ได้ชอบ คำถามนะ แต่ชอบวิธีการตอบของนัทมาก ไม่รู้คิดได้ไงที่ทำท่าตอบแบบนั้น กับคำถามที่เกี่ยวกับน้องต้อลที่ชอบเพราะนัทตอบได้อย่างใจของพี่ปลาเลย
ว่าชอบน้องในแบบเอ็มวีเพลงแค่อยากให้รู้ เพราะเพลงนี้น้องแต่งตัวหล่อและ เท่ห์มาก ถูกใจที่สุด ออกนอกเรื่องอีกแล้ว พอจบคำถามก็จะเป็นการเล่นเกม
น้องแอนก็กระซิบพี่ปลาเลย พี่ไปกินอะไรกัน ก็ดีนะเพราะตอนนั้นหิวน้ำแล้ว ก็เลยเดินหาน้ำ แล้วก็เลยรู้สึกว่าตัวเองโง่ได้อีก น้ำวางไว้เห็นชัดๆยังจะไปถาม เขาอีกว่าน้ำอยู่ตรงไหน555+

ระหว่างทานน้ำก็หาของทานไปด้วย ยอมรับว่าของกินน่าทานมากเลย
พอเริ่มตักของก็เจอเข้ากับน้องแอนอีกคนที่เป็นทั้งดงเล็กและดงใหญ่
แต่ที่สงสัยก็คือทำไมคนชอบตั้งชื่อว่าแอนนะ และคนชื่อแอนส่วนใหญ่
ก็น่ารักด้วยสิ อย่างน้องแอนคนนี้ก็น่ารักกับพี่ปลาเสมอมา เจอกันรีบเข้า
มากอด ดีใจมากค่ะ เราไม่ต้องพูดอะไรกันมากมายแค่กอดแล้วยิ้มให้กัน
แค่นี้ก็อบอุ่นและชื่นใจแล้ว ( แต่เสียดายที่ขาดหนิงไป )

การทานของยังไม่เสร็จคะ เราสองคนพี่ปลากับแอนก็เดินเข้าเดินออกระหว่างห้องมิตติ้งกับที่วางอาหาร ใครไม่รู้นึกว่าเราเห็นแก่กิน555
ช่วงที่กำลังตักอาหารพลันสายตาก็ไปเห็นคนหนึ่งเข้าพอดี อืม....
เธอกำลังเดินดูอาหารอยู่พอดี พี่ปลาก็เลยเรียกเป็นการขัดจังหวะการ
หาของทานของเธอ " ก้อยมานี่หน่อยมารู้จักกับแอน " ไม่รู้ว่าก้อยจะ
หงุดหงิดหรือเปล่าที่ถูกขัดจังหวะเรืองกิน แต่คงไม่หรอกนะก็พี่ปลาอยาก
ให้ก้อยรู้จักกับแอนนะ แล้วก็พอเจอก้อยเสร็จก็ต้องตามด้วยแกงค์ก๊วน
ของคุณก้อยเธอ อันประกอบไปด้วยก้อย คุณตุ๊ก คุณตุ้ม น้องมล
น้องเจ็ง น้องเช็ง และอีกคนใครนะไม่รู้ว่าพี่ปลาลืมชื่อหรือก้อยบอกไม่
ครบก็ไม่รู้ ( โบ๊ยไปให้ก้อยเลยฮาๆๆ ) กลุ่มนี้เรียกตัวเองได้น่ารักมากคะ
พี่ปลาได้ยินจากก้อยแล้วอดยิ้มตามที่ได้ยินชื่อไม่ได้ ใครอยากรู้ถ้าได้
เจอตัวคนเหล่านี้ก็ไปถามกันเอาเองนะคะ

ต่อจากกลุ่มของก้อยเสร็จก็ได้มาเจอกับคนรักต้อลด้วยกันอีกคนที่พี่ปลา
ไม่เคยเจอมาก่อนเป็นครั้งแรกที่ได้เจอ ก็คือคุณลุงกระต่ายอ้วนที่ตาม
ถ่ายภาพของศลป.ที่รักมาโดยตลอด ยอมรับว่าเป็นการเจอที่ประทับใจ
มากค่ะ คุณลุงกระต่ายเป็นคนอัฌธยาศัยดีมากคนหนึ่ง ยิ้มแย้มตลอด
และเป็นคนที่มีน้ำใจคนหนึ่งเลย ดีใจมากที่วันนั้นได้พบและคุยกับคุณลุง
กระต่ายอยู่นานพอควร ในระหว่างที่คุยกันอยู่ระหว่างคุณลุงและพี่และ
แอน อยู่ๆก็มีบุคคลหนึ่งวิ่งเข้ามาที่กลุ่มพี่เธอถือกล้องมาด้วย อาการเหมือน
คนควบคุมตัวเองไม่อยู่ สติคงขาดไปแล้ว555+ ( มารู้เรื่องที่หลังก็น่าจะ
สติขาดหรอก เป็นใครๆก็ขาดรับรอง ) เธอคนนี้ก็คือน้องเปิ้ลคะ น้องเปิ้ล
เป็นเพื่อนกับแอนTFC แต่เคยคุยกับพี่ปลาแล้วตั้งครั้งหนึ่งที่งานทรูแมนโชว์
เธอยกกล้องแล้วเปิดให้พวกเราดูคะ เราก็ดูสิคะ แต่ที่เห็นมิน่าถึงสติไม่
อยู่กับตัว ก็มันเป็นภาพที่เป็นการเล่นเก้าอี้ดนตรี แล้วเปิ้ลเธอได้นั่งคะ
แต่นัทอดนั่ง และนัทไปกอดเปิ้ลไว้คะ ที่กอดเปิ้ลเล่าว่านัทบอกว่านัท
อยากเล่นต่อ ก็คือขอเล่นแทนเปิ้ลนั้นเอง พร้อมแจกกอดให้อีกและมี
กระซืบบอกอีกว่าจะให้รางวัลด้วย แค่นี้เปิ้ลก็ตายคาเวทีแล้วคะ ไม่ได้สน
ใจจะเล่นอะไรแล้ว ลงจากเวทีทันทีแล้วรีบเอารูปมาให้ดูว่านัทน่ารักขอ
เล่นเกมนี้ต่อ อืม..เห็นไหมบอกแล้วว่าเป็นใคร ใครก็สติหลุดลอยแน่
ที่พี่ปลาเขียนอยู่นี่ยังอิจฉาเปิ้ลไม่หายเลยนะ ที่ได้ใกล้ชิดศลป.ขนาดนั้น

เสร็จจากการฟังเปิ้ลเคลิ้มไปกับพี่นัทแล้ว ก็มาที่น้องเช็งคนที่พี่ปลาอยาก
บอกว่าเช็งเป็นคนน่ารักมาก ยิ้มสวยด้วยนะ ยิ้มบ่อยๆนะคะ หนูเป็นคนยิ้ม
สวยมากคะ โชคดีวันนั้นได้ยืนคุยกันนานมากได้ฟังมุมมองของเช็ง
แล้วรู้สึกได้เลยว่าหนูเป็นคนที่คิดอะไรและมองอะไรไกลว่าที่พี่ปลาคิด
เสียอีก ขอบคุณเช็งนะที่เคยเข้าอ่านเรื่องราวของพี่ปลาที่เขียนไว้ที่นี่
ถ้าได้เข้ามาอ่านอีกอยากจะบอกวา เช็งเป็นเด็กน่าคบมากคนหนึ่งและพี่
ก็ดีใจที่แอนได้เพื่อนอย่างเช็ง ตอนที่เราอยู่บนเวทีด้วยกันสามคนรวมกับ
นัทด้วยเป็นสี่คน ตอนนั้นมันตื่นเต้นจัง แต่ก็ยังได้ยินคำที่เช็งพูดกับนัท
มันเป็นคำพูดที่สุดยอดมากเลยคะ และพี่ปลาก็ต้องขอโทษด้วยที่นำไปเล่า
ให้ก้อยฟังเพราะคำพูดมันโดนใจอย่างแรงจนอยากให้ก้อยรับรู้ และก้อย
ก็เพิ่งมาบอกว่าคนในกลุ่มอยากจะพูดคำนี้หลายครังแล้วแต่ไม่มีใครมีจังหวะ
ได้พูดกับน้องเลย ก้อยเลยยกความดีนี่ให้กับเช็งไปคะ

หลังจากนั้นก็เข้าไปรอให้ห้องมิตติ้งเพื่อมอบของขวัญให้กับนัท คนรอให้ของนัทมากเหลือเกิน พี่ปลาเห็นแถวยาวก็เลยเดินเลี่ยงๆไปก็ไปเจอกับ
คนที่ไม่นึกว่าจะมางานนี้ นั่นก็คือคุณน้าน้องพลอยเป็นคนมาจากซุ้มพ่อมด
ดีใจที่ได้เจออีกครั้งก็เลยได้คุยกัน นินทาแฟนคลับบ้างศลป.บ้างสนุกดี
คุณน้าน้องพลอยก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิม มีบอกว่าไปเนปาลกับน้องด้วย
น่าอิจฉามากเลย ( อยากไปบ้างฮือๆๆ ) แล้วอย่าลืมกลับมาเล่าความ
ประทับใจเกี่ยวกับน้องต้อลด้วยนะคะ ตอนที่คุยอยู่กับคุณน้าน้องพลอย
น้องก้อยแห่งบ้านพี่น้องก็เดินมาคุยด้วย บอกตรงๆว่าไม่นึกว่าน้องคนนี้
จะคือน้องก้อยที่ถ่ายรูปพี่นัทกับน้องต้อล เพราะดูแล้วตัวเธอเล็กๆน่ารักคะ
ไม่คิดว่าจะไปแย่งถ่ายภาพกับแฟนคลับคนอื่นๆได้ และภาพของน้องก้อย
ออกมาแต่ละภาพก็สวยงามทั้งนั้น พี่ปลายังแอบเก็บมาบ่อยๆ อยากบอกว่า
จะเป็นกำลังใจให้น้องก้อยเพื่อตามไปถ่ายภาพของสองพี่น้องตลอดไปคะ

รู้สึกคนชื่อก้อยจะเยอะเหมือนกันนะ เพราะก้อยอีกคนที่พี่ปลาได้พบก็คือ
น้องก้อยแห่งดงชาใหญ่คะ น้องก้อยคนนี้ก็เป็นคนน่ารักอีกคน เป็นคนที่
อารมณ์ดีมากๆเลย และสุดท้ายหลังจากที่ให้ของขวัญนัทแล้วก็ออกมา
นอกห้องกัน มาสนุกกับภาพของนัทขนาดเท่าตัวจริงที่ตั้งโชว์ไว้หน้างาน
ตรงนั้นมีทั้งพี่ปลา แอน และกลุ่มของน้องก้อย สนุกมากค่ะได้ถ่ายรูปกับ
ภาพของศลป. และบางคนอยากบอกว่าทำกันไปได้ ความจริงพี่ปลา
อยากให้นัทออกมาเห็นคนบางคนที่ทำท่าถ่ายรูปกับภาพของนัทจัง
โดยเฉพาะน้องเช็งนี่สุดยอดแอ๊คติ้งจริงๆ กับน้องเจ็งก็ใช่ย่อย555+
คุณตุ้ม คุณตุ๊ก ก็น่าจดจำมากเหมือนกันกับการยืนถ่ายกับภาพของศลป.
และท้ายสุดของงานที่คาดไม่ถึงคือการได้เจอกับคุณเล็กแห่งดงชาเขียว
ที่ได้เจอแบบไม่นึกว่าจะได้เจอ คุณเล็กเข้ามาขอบคุณพี่ปลาที่รักและ
เอ็นดูนัท พี่ปลาก็อยากบอกคุณเล็กเหมือนกันว่าขอบคุณที่รักและเอ็นดู
น้องต้อลอีกคน และขอบคุณที่ยิ้มให้และทักทายกันคะ

และทั้งหมดที่เล่ามามันคือความทรงจำดีๆที่สวยงามอีกหนึ่งวันของพี่ปลา
กับคนรักนัทและน้องต้อล ที่ได้มาเจอกันได้หัวเราะด้วยกัน ได้คุยกัน
ได้ร่วมกันทำอะไรที่มันทำให้กลับมานั่งยิ้มได้ตลอดวันเมื่อนึกถึงวันนั้น
และนี่คือสิ่งที่ได้รับนอกเหนือไปจากการได้รับจากนัท ขอบคุณนะต้อล และพี่นัทที่ทำให้คนๆนี้ได้มารู้จักคนดีๆที่น่ารักอีกหลายๆคน โดยไม่จำเป็น
ว่าต้องมาจากบ้านไหน เพราะทุกคนที่พี่ปลาได้รู้จักไม่เคยนึกว่าเขามาจาก
บ้านไหน เพราะสุดท้ายก็คือคนที่รักน้องต้อลและพี่นัท

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ขอบคุณ น้องยงค์ น้องแต๋ว น้องปุ้ม ที่เข้ามาเยี่ยมกันนะคะ
และคุณความเจ็บปวดที่เข้ามาอวยพร
ขอบคุณพี่แก้วคะ ที่มาเยี่ยมปลาที่นี่ ดีใจมากค่ะ
ขอบคุณน้องอ้อมแห่งดงชาที่เข้ามาเยี่ยมพี่ปลานะคะ

Create Date : 25 มกราคม 2552		8 comments
Last Update : 31 มกราคม 2552 11:47:11 น.
Counter : 697 Pageviews.
Share Tweet