LonelyGal
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
<<
มกราคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
28 มกราคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add LonelyGal's blog to your web]
Links
 

 

ณ วันนี้ไม่มีป๊ะป๋าอีกแล้ว

ตอนนี้อยู่เมืองไทยค่ะ
ก่อนอื่นต้องขอโทษคุณมดตะนอยก่อนที่ Tag แล้วแต่เรายังไม่รู้เลยว่าต้อง Tag อะไรยังไง ได้ยินแว่ว ๆ ว่าต้องเล่าเรื่องให้ฟัง แต่ขอไปศึกษาก่อนนะคะ

สาเหตุที่ตอนนี้ไม่มีกะใจ เห็นจากหัวข้อแล้วคงเข้าใจ ป๊ะป๋าจากเราไปแล้วล่ะค่ะ เมื่อวันที่ 17 มค.นี้เอง เวลา 17:05 น. ด้วยโรคมะเร็งที่กระเพาะปัสสาวะ ที่เคยเล่า ๆ ไว้บ้างแล้ว

ไม่ถึงกับกระทันหัน เพราะคาดว่าไม่นานป๊ะป๋าคงจากไป แต่ที่ตกใจคือแกไปเร็วกว่าที่คิด และเราไม่ได้อยู่ ณ ตรงนั้นทำหน้าที่ลูกที่ดีเป็นครั้งสุดท้าย

เศร้าค่ะ คำพูดของพี่ที่เคารพย้อนกลับมาอีกครั้ง เมื่อตอนที่ตัดสินใจมาทำงานที่สิงคโปร์ พี่เค้าเคยทักว่า ถ้าคนที่รักไม่สบายเราจะ pain มาก pain จริง ๆ ค่ะ กลับมาอีกแล้วอาการก่อนที่เราจะไปสิงคโปร์ นอนไม่ค่อยหลับค่ะ ช่วงงานศพเพลียมากถึงบ้านกอดแม่นอนก็หลับได้ แต่พอเสร็จงานแล้ว ก็กลับมา วันนี้ตีหนึ่งกว่าแล้วก็ยังตาค้างอยู่เลย คืนวันที่กลับมาจากสิงคโปร์ก็นอนไม่หลับ ตาค้างจนตีสี่ถึงค่อยไปพยายามหลับได้ จริง ๆ ทำใจไว้แล้ว แต่ท้ายสุดก็ยังไม่ไหวอยู่ดี

คงต้องกลับมาทำงานเมืองไทยแล้วค่ะ กำลังหางานอยู่ คุยไว้อยู่ที่หนึ่งแต่ยังไม่ confirm เลยยังต้องมอง ๆ หาอยู่ค่ะ เพราะแม่ไม่อยากให้ไปทำงานไกลหูไกลตาอีกแล้ว แต่เราก็เข้าใจล่ะ เพราะปกติเราก็สนิทกับแกอยู่คนเดียว ในบรรดาลูก ๆ สี่คน แล้วตอนนี้แกเสียใจมาก พัก ๆ ก็ร้องไห้ เห็นรูปพ่อบนหิ้งพัก ๆ แกก็บ่นว่า ไม่น่าเลย ทำไมคนดี ๆ ต้องไปเร็วแบบนี้ แล้วก็ร้องไห้ พักนี้เลยอึมครึมค่ะ คงต้องอีกสักพักถึงจะกลับมาเขียนอะไรร่าเริง ๆ ได้อีก

คิดถึงป๊ะป๋าด้วย.....

ยังไม่ได้เป็นผู้เป็นคนให้แกเห็นเลย....
ยังจำได้เลยวันที่ 13 มค.เราไปลาแกกลับมาทำงาน เราบอกว่าป๊ารอก่อนนะ ถ้าไม่ผิดพลาดอะไรมีค.จะมาทำงานเมืองไทย แกก็พยักหน้าหงึกหงึก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เราก็กลับมา ตอนนั้นแกก็แย่แล้วล่ะ แต่เราก็ยังคิดว่าเอาน่า ... อีกสักเดือนสองเดือน แต่ไม่ใช่อีกแค่ 4 วันแล้วแกก็ไปแบบนี้

น้องเล่าให้ฟังว่าช่วงสุดท้ายของชีวิต แกหลับตา ไม่เจ็บปวด ลมหายใจค่อย ๆ ลึก...ช้า...แล้วหายไปในที่สุด ที่ตลอดเวลาแกนอนหงายไม่ได้วันนั้นแกนอนหงายได้ .... แล้วหลับไป...แล้วก็ไป... ไม่ได้เจ็บปวด ไม่ได้อาละวาดใด ๆ ... ดีใจที่อย่างน้อยแกก็ไปอย่างสงบ....

วันนั้นเรากลับมาเลยไม่ได้ไปหาแก
เราไปหาแกอีกวันที่รพ.กลางไปรับศพ ตอนที่เห็นแกนอนอยู่ใส่ชุดที่แกชอบ น้ำตาเราก็พราก ๆ คนที่ไปด้วยต้องรีบห้าม ห้ามหมดแหล่ะ เพราะร้องไห้กันทุกคน เค้าถือกันไม่ให้น้ำตาไปโดนป๊ะป๋า เพราะแกจะเป็นห่วง

ติดไว้อีกทีนะคะ..เขียนต่อไม่ไหว... ไว้จะมา update ทั้งเรื่อง Singapore garden festival, Tag และเรื่องงานศพ...




 

Create Date : 28 มกราคม 2550
15 comments
Last Update : 28 มกราคม 2550 0:59:19 น.
Counter : 462 Pageviews.

 




ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เข็มแข็งน่ะค่ะ สู้ ๆ จ้า

 

โดย: icebridy 28 มกราคม 2550 1:28:47 น.  

 

เสียใจด้วยค่ะ พ่อเราก็ไม่สบายเหมือนกัน พูดไม่ถูกแล้วแหล่ะ เอาว่าเราเป็นกำลังใจให้ละกันนะ แม้เราไม่เคยเจอกัน แต่ขอส่งความระลึกถึงให้คุณในช่วงเวลาแบบนี้ละกันค่ะ

 

โดย: Rive Gauche 28 มกราคม 2550 1:36:38 น.  

 

เข้มแข็งนะครับผม ทำใจให้สบายไว้ครับ

 

โดย: หมื่นทิพ TRAVOLTA (เทพบุตรตบะแตก!! ) 28 มกราคม 2550 2:11:14 น.  

 

ทำใจให้เข้มแข็งนะค่ะ เขียนเรื่องที่ทำใหรู้สึกดีขึ้นซิค่ะ ... เอาใจช่วยจ๊ะ

 

โดย: NuiErnik 28 มกราคม 2550 3:04:04 น.  

 

เสียใจด้วยค่ะ ให้กำลังใจอีกคนนะค่ะรักษาสุขภาพนะค่ะ

 

โดย: saengjan 28 มกราคม 2550 4:02:27 น.  

 

เสียใจด้วยนะคะ ท่านไปสบายแล้ว ขอให้คุณ ขจก เข้มแข็งและรักษาสุขภาพนะคะ

 

โดย: sailamon 28 มกราคม 2550 8:25:48 น.  

 

เข้าใจคุณค่ะ ตามประสาคนอยู่ไกลบ้านเหมือนกัน ทุกวันนี้พ่อแม่ยังสุขภาพแข็งแรงดี แต่อะไรๆมันก็ไม่แน่นอน เรามีครอบครัวตัวเองอยู่ทางนี้ แต่บางทีรู้สึกผิดในใจที่ไม่ได้อยู่ใกล้ๆคอยดูแล

เวลาจะรักษาใจคุณค่ะ รักษาสุขภาพมากๆนะคะ

 

โดย: offita 28 มกราคม 2550 10:27:30 น.  

 

เข้มแข็งเข้าไว้นะครับ สู้ๆ

 

โดย: นิรมาณ 28 มกราคม 2550 11:37:55 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งด้วยจริงๆนะคะ
เข้มแข็ง สู้ๆ นะคะ

 

โดย: YGHarding 28 มกราคม 2550 11:39:40 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
แต่ชีวิตยังต้องดำเนินต่อ
และเห็นด้วยที่คุณจะกลับมาทำงานที่เมืองไทย



อีกหน่อยเราคงจะไม่ต่างจากคุณในวันนี้
เพราะตอนนี้แม่เราก็จวนเจียนกับโรคมะเร็งเต็มที
ก็ได้แต่คาดหวังว่า วันที่แกจะหลับไป
ขอให้แกหลับไปอย่างสบาย ไม่ทรมานก็เพียงพอ

 

โดย: หัวใจสีชมพู 28 มกราคม 2550 22:02:18 น.  

 

เสียใจด้วยนะครับ
ถ้าผมเป็นคุณก็คงรู้สึกไม่แตกต่างกันนัก

เข้มแข็งไวนะครับ

 

โดย: keano (jonykeano ) 28 มกราคม 2550 23:15:43 น.  

 

เสียใจด้วยจริงๆค่ะ ขอให้ดวงวิญญาณของคุณพ่อไปสู่สุคตินะคะ และขอเป็นกำลังใจให้จขบ.ด้วยค่ะ

พัทเคยเข้าบล็อกนี้ตอนสมัยที่จขบ. เริ่มหัดทำกับข้าวตอนไปอยู่สิงคโปร์ใหม่ๆ แต่ไม่ได้เข้ามาอีกเลยไม่ทันทราบข่าวคุณพ่อป่วย แต่ยังไงขอให้จขบ.เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ และขอให้ได้งานที่เมืองไทยสมใจด้วยค่ะ

 

โดย: พัท (Il Maze ) 29 มกราคม 2550 3:41:10 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ..

 

โดย: Raa aaR (Katja ) 29 มกราคม 2550 21:27:24 น.  

 

สวัสดีค่ะ
เราก็ทำอยู่สิงโปนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
ขอแสดงความเสียใจกับคุณพ่อคุณด้วยค่ะ
เรื่องเกิดแก่เจ็บตายนี่ ไม่มีใครหยุดได้หรอกค่ะ
คนเราก็ต้องตายกันทุกคน ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้าเหมือนกัน
ต้องทำใจนะคะ ขอให้เข้มแข็งไวๆเพื่อคุณแม่และคนที่เหลืออยู่ค่ะ สู้ๆค่ะ

 

โดย: แอล (aal990 ) 30 มกราคม 2550 20:15:16 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ทุกๆคนก้อเคยสูญเสีย ยังไงก้อคงต้องใช้เวลาทำใจ ตอนนี้ก้อขอให้เข้มแข็งนะคะสู้ๆค่ะ อย่างน้อยไม่เพื่อตัวเองก้อเพื่อคุณแม่นะคะ

 

โดย: nepatak (Nepatak ) 31 มกราคม 2550 21:40:35 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.