Bloggang.com : weblog for you and your gang
LonelyGal
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Group Blog
Lonely in Singapore
หนังสือน่าอ่าน
ตะลอน ตะลอน
Music
<<
กุมภาพันธ์ 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
11 กุมภาพันธ์ 2550
อยากกลับบ้านจัง...
All Blogs
ข่าวดี ๆๆๆ ค้าได้รถ Mazda3 แหล่ะ
ตั้งต้นชีวิตใหม่
ป๊ะป๋า...คิดถึง
อยากกลับบ้านจัง...
ตอบ Tag ตอบ Tag คุณมดตะนอยค้า
ณ วันนี้ไม่มีป๊ะป๋าอีกแล้ว
Promotion แดงเดือด ที่ Vivocity
เบื่อ ๆ เหงา ๆ อีกล่ะ
Through The Rain : Mariah Carey
โอ๊ะโอ...ชีวิต
เริ่มเบื่อแล้วล่ะ
เมนูสำหรับคนเพิ่งหัดทำกับข้าว
I hope for a miracle
เศร้ามาก ๆ ค่ะ
เบื่อ ๆ เซ็ง ๆ ... กับสำนึกเรื่องวันเก่า ๆ
ชีวิตไม่เห็นจะยุ่งยาก
Great Singapore Sales.... อุอุ...
อืม..ชีวิต...ก็เป็นแบบนี้
พาเพื่อนหาบ้าน
เวปไซต์น่าสนใจค่ะ สำหรับคนที่อยู่สิงคโปร์
วันนี้ก็เหมือนทุก ๆ วัน ทุก ๆ วันก็เป็นแบบนี้ แต่วันนี้หัวใจเต้นผิดจังหวะเสียแล้ว
จัดบ้านสุดฤทธิ์ ท่านแม่จะมาแล้ว
เดินทางในสิงคโปร์ ตอนที่ 1
เหงา เหงา เหงา
เย้ เย้ วันนี้เงินเดือนออกค่ะ
เผลอใช้เงินเปลืองอีกแล้ว
ไม่รู้จะทำอะไรกินแล้วนะเนี่ย
เรียนรู้การอยู่คนเดียว
ไปกินปูมาค่ะ อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!
แย่แล้ว ทำไงดี !!! ขโมยขึ้นบ้านหรือป่าวเนี่ย !!!
ผ่านซะทีวันศุกร์น่าเบื่อ
หลายคนหลายชาติ มากเรื่องมากความ
ได้ที่อยู่แล้ว
จัดของ .... จัดของ....
เตรียมพร้อมก่อนเดินทาง
Friends' blogs
LonelyGal
Webmaster - BlogGang
[Add LonelyGal's blog to your web]
Links
BlogGang.com
อยากกลับบ้านจัง...
ตอนนี้งานที่สมัครไว้ตอนช่วงที่ป๊ะป๋าไม่สบาย เค้าเพิ่งจะ Confirm (แต่ขนาด Confirm แล้วแต่เอกสารก็ยังไม่มา) ก็เลยนับวันตั้งหน้าตั้งตาอยากกลับบ้านทุกวัน
อยากกลับไปอยู่กะหม่ามี๊แล้วล่ะ.... บางทีอะไรบางอย่างก็ไม่ได้ตอบโจทย์เราไปหมดทุกอย่างหรอกนะ... เพราะท้ายสุดแล้วเวลาที่เราจะอยู่กับคนที่เรารักช่างน้อยเหลือเกิน... ถึงเราเกิดมาแล้วจะชอบไปรักคนอื่นมากกว่าพ่อแม่ โดนเค้างอนโดนเค้าทิ้งแล้วรู้สึกเจ็บปวดมากกว่า แต่พอมานั่งวิเคราะห์แล้ว เพราะเราเป็นฝ่ายไป "รัก" เค้า แต่กับบุพการี แต่ไหนแต่ไรมาเรามักจะรู้สึกว่า "ถูกรัก" มากกว่า "รัก" ดังนั้นสังเกตไหม บางทีคนที่เราชอบดุเรา เราเจ็บกว่าโดนพ่อแม่ดุเสียอีก.... แต่พอคราวนี้พอเสียป๊ะป๋าไปแล้ว เลยอยากทำทุกอย่างให้หม่ามี๊มีความสุข เพราะว่าเหลือเวลาอีกแค่เท่าไรเองที่จะอยู่กับเค้า.....
กลับไปเมืองไทยคราวนี้คงมีอะไรที่ต้องทำต้องจัดการมากมาย... มีแผนจะมองหาคอนโดฯ ด้วยล่ะ..ถ้ามีที่ไหนที่สร้างเกือบ ๆ เสร็จ ใกล้รถไฟฟ้า หรือใต้ดิน แล้วราคาไม่แพงมาก ช่วยแนะนำด้วยนะคะ เพราะว่าบ้านไกลมาก มาทำงานที่จตุจักรคงจะไม่ไหว (ไม่อยากขับรถด้วย อยากเอารถให้ที่บ้านใช้มากกว่า) เลยต้องมองหาที่พัก แล้วเผื่อ ๆ หม่ามี๊จะได้เปลี่ยนบรรยากาศด้วย
อาจจะมองหาอะไรทำ..อาจจะเปิดร้านขายอะไรเสียอย่าง หรือไม่ก็เปิดร้านขายกาแฟสืบทอดกิจการของตระกูล.. อันนี้ระยะยาวหน่อย เพราะช่วงนี้เศรษฐกิจก็ไม่ค่อยดี.... ก็คงต้องเริ่มวิ่งหาดูที่ทาง ถ้าใครเจอที่ไหนช่วยแนะนำด้วยนะคะ
แล้วคงต้องเปลี่ยนหัวข้อ Blog แล้วล่ะมั๊ง เพราะเริ่มไม่ใช่ชีวิตในต่างแดนแล้ว...
คงต้องหาที่ลงใหม่ แล้วจะแจ้งนะคะ.....
จากนั้นก็จะค่อย ๆ หาเรื่องมาเล่าใหม่ให้ร่าเริงกว่านี้ ... จะเดือนแล้วนะ..แต่วันก่อนยังนอนร้องไห้เป็นชั่วโมงอยู่เลยค่ะ.. คิดถึงป๊ะป๋าแหล่ะ.. ไม่รู้สิว่าเป็นเพราะอะไรมันเหมือนมีอะไรสักอย่างที่ยังติดค้าง ยังทำให้เรางง ๆ แล้วก็ยังรู้สึกเหมือนยังรับไม่ได้ว่าทำไมป๊ะป๋าไม่อยู่แล้ว.... อืม..เป็นหนักแฮะ...... แต่มันก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคกับการดำเนินชีวิตนะ.. ไม่ได้ทำให้ทำงานไม่ได้ ทุกอย่างเรื่องงานเหมือนเดิมแล้วล่ะ.. แต่ว่าพอนั่งเฉย ๆ แล้วจะจิตตกตลอด... เฮ้อ..หวังว่ากลับบ้านแล้วคงจะดีขึ้น... ได้เจอคนที่รู้จักแล้วคงดีขึ้น...
อาจจะเป็นเพราะว่ารู้สึกผิดหรือป่าว ก็ไม่แน่ใจ... คือมีช่วงปีสองปีก่อน เรารู้สึกอย่างรุนแรงว่าเราไม่อยากอยู่ที่บ้านแล้วล่ะ แต่ก็ไม่กล้าออกมาอยู่คนเดียว แต่ก็คิดโน่นคิดนี่แบบอยากออกมาอยู่คนเดียว.. แล้วก็เลยแบบว่าถ้าที่บ้านอยู่ที่ไหน เราก็จะไปอยู่อีกบ้านหนึ่ง ทำอะไรประชดชีวิต แบบเด็ก ๆ ติงต๊องไปพักหนึ่ง เช่นใช้เงินกระจาย ... (ที่มาของไปเป็นหนี้ Ezybuy) คือเหมือนมีสองคนในตัวน่ะ คือตอนที่บอกว่าใช้เงินกระจาย ก็ไม่ใช่ว่าใช้เป็นแสนอะไรแบบนั้นนะ ก็แค่ประมาณสองสามหมื่นเอง... ซึ่งจะจ่ายหมดก็ได้ แต่ตอนนั้นคือเงินเดือนให้แม่หมด แล้วแม่ให้มาเป็นวัน ๆ (อืม..สาเหตุของความเก็บกด) คือ รู้สึกเหมือนว่าแบบไม่โตเสียที.. กลับบ้านดึก ๆ เพราะไม่อยากกลับบ้าน อยู่ข้างนอกเป็นชีวิตของเราจริง ๆ จนท้ายสุดถึงตอนที่จะได้มาสิงคโปร์ Happy สุด ๆ เพราะเนี่ยแหล่ะ ชีวิตเราจริง ๆ เฮ้อ......................... แล้วไงล่ะชีวิตเราปีหนึ่ง กับชีวิตป๊าเกือบสามปี ที่เราไม่ค่อยได้คุยกะป๊า คุ้มกันไหมเนี่ย... แล้วสิ่งที่เราทำ ณ วันนี้ป๊าจะได้เห็นตอนไหน... แล้วมาตอนนี้ค่อยเสียใจ... เหมือนนิยายน้ำเน่าไม่มีผิด... เฮ้อ.. แค่นี้ก่อนนะคะ.. เดี๋ยวจะออกไปหาหมอด้วย.. เพราะว่าไม่รู้ไปเตะถูกอะไรนิ้วโป้งเท้าข้างขวาห้อเลือดเลย.. แล้วไม่รู้สึกเจ็บด้วย..ตอนอาบน้ำเมื่อวานเห็นเล็บดำ ๆ นึกว่าเล็บสกปรก ก็ขัดใหญ่เลย อ้าว ทำไมไม่หาย พอแต่งตัวเสร็จเลยยกมาดู..อ้าว..ห้อเลือดนี่หว่า... เลยว่าจะไปหาหมอเสียหน่อยค่ะ.. ไหน ๆ ก็เบิกได้..
ทำงานบ.Inter ข้อดีก็แบบนี้ เรื่องผลประโยชน์เนี่ยโอเคเลยค่ะ เบิกได้ปีละ 1500 SGD สำหรับค่ารักษา OPD, ทำฟัน ตัดแว่น เลยตัดแว่นให้หม่ามี๊ไปแล้ว (ตอนนี้ใช้ไป 1300 SGD แล้วล่ะ) หึหึ....โอเคเลย...
Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2550 9:15:27 น.
4 comments
Counter : 370 Pageviews.
Share
Tweet
สู้ๆๆ
สวัสดีวันหยุดค่ะ
มีความสุขมากๆๆนะค่ะ
ปกติคนเรามักจะมองไม่เห็นค่าของที่ใกล้ตัวค่ะ
โดย: บ้านโคกโจด (
my_oom
) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:50:56 น.
ตั้งแต่เราแต่งงานมา โทรหาพ่อแม่ บ่อยกว่าตอนเรียนอยู่ที่ กรุงเทพฯ อีก เฮอๆ เอาใจช่วยค่ะ
โดย: kate (
Cutekate79
) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:02:02 น.
ขอบคุณครับผม ^^
ติดแก๊ส
ขาย iphone
เช่าคอนโด
roll up
ติดแก๊ส
โดย: คนเดินดิน (
หน้าใหม่อยากกรอบ
) วันที่: 9 สิงหาคม 2554 เวลา:13:12:44 น.
ขอบคุณครับผม ^^
ติดแก๊ส
ขาย iphone
เช่าคอนโด
roll up
ติดแก๊ส
รับทำเว็บไซต์
โดย: คนเดินดิน (
หน้าใหม่อยากกรอบ
) วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:15:31:56 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
สวัสดีวันหยุดค่ะ
มีความสุขมากๆๆนะค่ะ
ปกติคนเรามักจะมองไม่เห็นค่าของที่ใกล้ตัวค่ะ