Group Blog |
ความสัมพันธ์กับเพื่อน...มันเหมือนเส้นด้าย  เคยคิดบ้างไหม...... บางทีคนบางคนก็เข้ามา ....อยู่ๆก็รู้จัก.... และก็รักกันผูกพัน...... ......แล้วอยู่วันหนึ่งก็จากไป เพื่อนหลายๆคนคงเหมือนอะไรหลากหลายอย่าง แต่เพื่อนของเรา..... "...เหมือนเส้นด้าย.....สายใยที่ทักทอ......." มันเกิดจากเส้นใยเล็กๆสั้นๆรวมตัวกัน จาก....วัน...และ.....เวลา....จาก...... คุณค่า........และ.........ความหมาย.. ...รวมตัวกันเป็นเส้นยาวๆ ที่ผูกพันกันอยู่... .......แต่ก็เพียงเส้นบาง ๆ .............มันก็เหมือนต่างฝ่ายต่างถือคำว่า".....เพื่อน....."ไว้ คนละข้างปลายของแต่ละคนก็ไม่เท่ากัน บางคนถือหางไว้ยาว บางคนถือหางไว้สั้น..........ส่วนบางคนจับแค่ปลาย.............. ต่างยึดเอามาไว้ ด้วยความรู้สึกของตน ความรู้สึกที่คิดว่า............พอดี แต่ละคน..... ต่างออกแรง เพื่อจับมันเอาไว้......ยึดไว้ ด้วยความรู้สึกของตน ความรู้สึกที่คิดว่า............พอดี แต่เมื่อวันนึง....แรงที่คิดว่าพอดี........ความยาวที่คิดว่าเหมาะสม.....มันเกิดทำให้......ด้ายขาด .......ต่างฝ่ายต่างยึดไว้ไปตามส่วน บางคน..... ขาดแล้วก็ขาดไป.... ไม่คิดที่จะต่อมันอีกเลยแต่กับบางคนบางคู่ มันแตกต่าง.......ในควาสัมพันธ์...และ...สำคัญ ...เค้าเลือกที่จะต่อ..... แต่เชือกที่ต่อ.....จะเกิดเป็นปม ..... ปมปัญหา.... ......ที่แก้ไขแล้ว ปมนั้นจะแน่น แต่อีกแล้วว่า......ส่วนอื่นๆ ยังคงอ่อนบาง...... บางครั้งทำให้....บางคน ถือด้ายส่วนมีปม..........แล้วจากไป แต่บางคนยังคงแตกต่าง..... ในความสัมพันธ์...และ ...สำคัญ...........เค้าจะต่ออีก ...ต่อกันอีก........ จนเกิดเป็นปมมากมาย...... ..... ทำให้ด้ายเส้นเล็กๆ แน่นเหนียว...............ดึงไม่ขาด...........ไม่ว่าจะเจอปัญหาใด....... เค้าจะถือด้ายไว้เท่าๆกัน ออกแรงดึงเท่าๆกัน เค้าสัมพันธ์กัน และ ให้ความสำคัญกัน เราแต่ละคน..........ถือด้าย ด้ายคำว่า"เพื่อน" ไว้แตกต่างกัน ในด้ายเส้นนั้น...........อย่าตั้งความหวัง....ให้มันคงอยู่.........ไม่ขาด เพราะด้าย..............ก็แค่เส้นใยบางๆ เราต่างต้องรักษามันไว้.................ใส่ใจกับมันบ้าง ออกแรงยึดไว้อย่างพอดี อย่าเบาจนหลุด.......อย่าดึงจนขาด ถือไว้ให้พอดีมือ พอดีความยาว...ให้เท่ากับเค้า ........อย่าถือมากไป หรือน้อยไป เมื่อมันขาด.......ในความสัมพันธ์ และ สำคัญ.............เราจักต้องต่อ และมัดเป็นปม อย่าให้เรื่องเล็กน้อย........ทำให้เราดึงแรงเกินไป.......หรือปล่อยมันไป อย่าให้เรื่องเล็กน้อย........ทำให้ขาด....แล้วทำให้เราไม่ยอมต่อ ยิ่งต่อมาก.......ความแน่นก็มีมาก...........แต่ไม่ได้หมายถึงว่า...ต้องมีปัญหามาก ถ้าด้ายเส้นไหน...ถือไม่ได้ ไม่พอใจจะถือ ก็ปล่อยมัน ถ้าด้ายเส้นไหนบาดมือ........ก็อย่าถือไว้อีก กว่าจะเป็นด้ายเส้นหนึ่ง.......ต้องใช้เวลามากมาย กว่าจะเป็นด้ายที่แน่นเหนียว........ต้องแก้ไขกันไม่รู้เท่าไร อย่าให้เรื่องเล็กน้อยมาตัดด้าย...........ที่เราสร้างมันขึ้นมาง่ายๆนัก ถ้ามันจะขาด........ก็ขอให้ขาดด้วยกาลเวลา....... ที่ต้องทำให้ใครคนหนึ่งต้องจากไปไกลไม่กลับมา แต่สำหรับใครบางคนแล้ว................แม้ใครอีกคนจะจากไป หรือว่าจะไม่มีใครอยู่แล้วบนโลกใบนี้ แต่ด้ายเส้นนั้นของเค้า.........จะยังคงอยู่........ และต่างรับรู้.............จากรุ่นสู่รุ่น.......ชั่วนิรันดร์ รักเพื่อนมากนะ.........แม้เพื่อนจะตัดด้ายของเรา.......... แต่เราจะยึดส่วนที่อยู่ในมือเราไว้ตลอดไป .............รอวันหนึ่ง......สักวันหนึ่ง.................... ...........................เพื่อไว้............................. ว่าเพื่อนอยากจะต่อ......เราจะมัดปมอย่างแน่นหนา จะทบด้าย ไม่ว่าจะกี่เส้นกี่คน..........จะผูกพันกันไว้ แม้จะขาดอีกกี่ครั้ง........เราก็จะถือมันไว้...รอเพื่อน เอามาต่อ อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง...ไม่มีเบื่อนะ ................................รักนะ.................................. 
|
seenil
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ก็แค่คนที่อยากเขียน... ก็แค่คนที่อยากเล่า... ก็แค่คนที่เหงาๆ... ก็แค่คนที่รอคอยเงา...ใครบางคน! Friends Blog
|
||||||||||||
