|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ปักษ์ใต้บ้านเรา (ปัตตานี ๑)
ครอบครัวของเราเดินทางไปปัตตานีปีละ4-5ครั้งเพราะเป็นบ้านเกิด
ของป่าป๊าที่นี่มี คุณปู่ คุณย่าอยู่กันแค่2คนน้องอั้คตั้รมาที่นี่ตั้งแต่ยังแบเบาะ
และตื่นเต้นทุกครั้งที่รู้ว่าจะได้มา ในอ.มายอนี้ขึ้นชื่อนักเรื่องข่าวการฆ่ากัน
ตายรายวันแต่ตำบลที่บ้านเราอยู่ไม่ค่อยมีเหตุการณ์ซักเท่าไหร่ยังพออยู่ได้
ในซอยนี้มีญาติของป่าป๊าอยู่ครึ่งค่อนซอย ดังนั้นเวลามาแต่ละครั้งจะมี
เด็กๆมานั่งรออยู่เยอะน้องเป็นเด็กเข้ากับคนได้ดีเล่นกับเด็กที่โตกว่า (10
ขวบ)ทั้งที่ตัวเองแค่3ขวบ เด็กทีนี่จะ พูดภาษาไทยไม่ค่อยคล่อง ป่าป๊าเลย
สอนน้องพูดภาษามาลายูมาตลอดเพราะรู้ว่าอย่างน้อยเมื่อมาปัตตานีจะต้อง
ได้ใช้คุยสื่อสารกับทุกคนได้ ทุกครั้งที่เรามาจะเป็นช่วงปิดเทอม(ป่าป๊าเป็น
ข้าราชการครู)เพราะป๋าป๊าจะได้หยุดงานเราอยู่ตลอดจนใกล้เปิดเทอม ที่นี่
นานามีเพื่อนคุยเยอะข้างบ้านจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเราเป็นผู้หญิงอายุไล่เลี่ย
กันคุยกันถูกคอ ผู้หญิงที่นี่เก่งทั้งทำงานและดูแลลูกเป็นทั้งแม่บ้านและหัว
หน้าครอบครัว ส่วนผู้ชายถนัดนั่งร้านน้ำชาและเลี้ยงนก(นกกรงหัวจุก)เข้า
สวนหักร้างถางป่าบ้าง ตามประสาคนต่างจังหวัด คนที่นี่มีน้ำใจเป็นกันเอง
ยิ่งเจอกันบ่อยจะทักทายพูดคุยเสมือนญาติ นานาชอบเดินตลาดเป็นตลาด
นัดมีทั้งตลาดเช้า-เย็นมีขนมหน้าตาน่ากิน แถมรสชาดยังอร่อยอีกด้วย ราคา
ก็ถูกจนซื้อฝากเพื่อนบ้านได้อีกเพียบ ที่นี่ไม่ค่อยมีห้างใหญ่ๆให้เดินเพราะ
คงไม่มีใครมากล้าลงทุนแต่ก็เป็นผลดีสำหรับร้านค้าเล็กๆตามหมู่บ้านจะได้
อยู่กันได้ชาวบ้านก็ มีเงินเหลือเก็บไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ถ้าเหตุการณ์ความไม่
สงบได้ยุติลงที่นี่ก็คงน่าอยู่ขึ้นเยอะ เพราะมีทั้งเอกลักษณ์ทางภาษา การ
แต่งกายไม่เคยมีการฆ่าข่มขืน ปล้นชิงทรัพย์ จะมีก็แต่เป้าหมายที่ขัดแย้งกัน
อยู่แล้วต่างจากเมืองกรุงที่ฆ่ากันเป็นว่าเล่นจนชิน คนที่นี่เลยไม่ค่อยดูทีวี
เค้าบอกว่าไม่มีอะไรสร้างสรรค์ไม่อยากเปิด ดูนกเลี้ยงนกสบายใจกว่า...



มัสญิด "กรือเซะ" ที่เคยเกิดเหตุปะทะกันอยู่ในระหว่างซ่อมแซม

แก๊งค์เด็กซนเล่นกันตั้งแต่เช้าถึง4ทุ่ม

คุณแม่สามี(ชุดสีม่วง)และญาติๆ

เอาไว้ครั้งหน้าจะเอาภาพอาหาร ตลาด และหมู่บ้านมาฝากให้ชมกันค่ะ กำลังจะไปอีกครั้งในวันที่5ธันวานี้ไปเนื่องในโอกาสวัน ฮารีรายอ ค่ะ (ขอบคุณคุณแม่สามีที่ดูแล ใส่ใจเราตลอด..ญาติๆที่มีน้ำใจเสมอมา และเด็กๆที่คอยมาเล่นกับน้องอั้คตั้ร..ขอบคุณจากใจจริงค่ะ )
Create Date : 23 พฤศจิกายน 2551 |
Last Update : 6 มกราคม 2552 15:51:00 น. |
|
3 comments
|
Counter : 854 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ญามี่ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:13:17 น. |
|
|
|
โดย: d__d♥ (มัชชาร ) วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:18:05:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ภูเก็ต Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
^ ^ บล็อกนี้เอาไว้บันทึกเรื่องราวต่าง ๆที่เกิดขึ้น มีทั้งเรื่องกิน เรื่องเที่ยว และเรื่องของผู้ชาย 2 คนที่เข้ามาในชีวิต ซึ่งไม่สามารถขาดคนใด คนนึงไปได้....เพราะเค้าคือคนที่เรารักมากที่สุด รักเธอ .. ทั้งสองคน ^ ^
|
|
|
|
|
|
|