หลวงพ่อทองคำ วัดไตรมิตร

สวัสดีคะ วันนี้ยังพาไปเที่ยวชมกรุงฯยังไม่ได้ออกไปไหนไกลนะคะ ไปไหว้หลวงพ่อทองคำ มาตั้งแต่มกราคม ปีนี้ เพิ่งได้เวลาลงรูปยังมีอีกหลายที่ค่อยๆ ทยอยลงนะคะ

ก่อนรู้ประวัติมาดูส่วนของพระมหามณฑป สร้างโดยความร่วมมือระหว่างสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ , กรมศิลปากร, และ บมจ. ปูนซีเมนต์ไทยใช้เวลาดำเนินการทั้งสิ้น 2ปี

ภายใน พระมหามณฑปแบ่งเป็นชั้นๆ ดังนี้

ขึ้นบันได้มาชั้นสองเป็นส่วนของแสดง ศูนย์ประวัติศาสตร์เยาวราช

ติดแอร์เย็นๆเดินเที่ยวชมสบายๆ สำหรับคนไทยไม่เสียค่าใช้จ่าย

แต่ก่อนเข้าชมช่วยลงทะเบียนนิดหนึ่ง มีถุงแดงให้ใส่รองเท้าก็เดินถือไปด้วย ก่อนออกประตู จะมีตะกร้าวางไว้ ก็คืนถุงใส่ตะกร้านะคะ เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยไม่ต้องถอดไว้ให้รก

มีห้องบรรยายให้ฟังเรื่องราวจัดแสดงเป็นรอบๆ

ประวัติความเป็นมาของชาวจีนที่เข้ามาในประเทศไทย ตระกูลดังๆเจ้าสัวหลายคนก็เริ่มที่นี่

ใครเชื้อสายไหนมาจากไหน มีบอกไว้ละเอียด

จำลองสภาพภายในท้องเรือสำเภาที่ขนส่งสินค้าในสมัยก่อน

ด้านบนขนผู้คนที่อพยพหนีภัยสงคราม และ ความยากแค้น มาหวังตายเอาดาบหน้า

จำลองสภาพทิวทัศน์ริมฝั่งน้ำ

ชาวจีนที่ต้องมาเป็นกรรมกรที่ท่าเรือหรือที่เรียกว่า “จับกัง”

อาชีพที่ชาวจีนอพยพมักจะทำเมื่อมาถึงไทยแล้ว ส่วนใหญ่จะเริ่มจากการใช้แรงงานก่อนพอเริ่มมีทุนก็มักจะทำการค้าขาย ทุกรูปแบบ เพราะชาวจีนเก่งทางนี้ เขาว่าบรรพบุรุษชาวจีนส่วนใหญ่ มา แบบเสื้อผืนหมอนใบขยันและอดทน

ขายของชำ

ขนมจุ้ยก๋วยทำจากแป้งและราคาถูก ลูกค้าส่วนใหญ่ก็เป็นพวกใช้แรงงาน เพราะเอาอิ่มเข้าว่าและแป้งก็ให้พลังงานเยอะ

สิ่งที่คนจีนสมัยแรกๆที่เข้ามาในเมืองไทยทำ อาจดูเป็นของแปลกใหม่ของคนไทยในสมัยนั้น

สิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจให้มีกำลังใจที่จะต่อสู้ต่อไป

อันนี้ขายอะไรจำไม่ได้ก๋วยเตี๋ยวมั้ง

ข้าวต้มกุ๊ย

ช่างทำโคม

ร้านค้าข้าว รับซื้อข้าว

จำลองแผนพังพื้นที่บริเวณเยาวราชสมัยก่อน

วัดจีนศูนย์รวมจิตใจของชาวจีน

โรงเรียน

ไม่ใช่โรงรับจำนำนะคะ แต่เป็นสถานที่ให้คนจีน ส่งเงินกลับบ้านที่แผ่นดินใหญ่

โรงงิ้วอันนี้ภาพไม่ชัด แต่อยากให้ดู

ตึกรามบ้านช่องในเยาวราช

ร้านยา

ถัดขึ้นมาที่ชั้นสามเป็นนิทรรศการพระพุทธรูปทองคำ

จำลองภาพวิธีการสร้างพระในสมัยก่อน มีหลายขั้นตอน ต้องแต่การสร้างแบบขี้ผึ้ง

การเททองจนกว่าจะได้เป็นพระพุทธรูปออกมา

พระพักตร์ขององค์หลวงพ่อที่ถูกโบกปิดด้วยปูน เพื่ออำพรางไม่ให้เห็นเนื้อทองด้านใน

การเคลื่อนย้ายพระในสมัยก่อน

หลวงพ่อตอนที่ยังเป็นพระปูนในโบสถ์วัดพระยาไกร และถูกใช้เป็นโรงเลื่อยในตอนนั้น

ก่อนที่ สมเด็จพระวันรัต(เฮง เขมจารี) เจ้าคณะแขวงล่าง เห็นว่าเป็นการไม่เหมาะสม ที่จะปล่อยให้องค์พระประดิษฐานอยู่ในโรงเลื่อยจึงได้ประสานกับหลายฝ่ายให้ อัญเชิญองค์พระมาไว้ที่วัดสามจีน (ชื่อเดิมวัดไตรมิตรในตอนนั้น) เนื่องจากองค์พระมีขนาดใหญ่มาก ไม่สามารถนำเข้าภายในได้จึงต้องตั้งไว้ด้านนอก องค์หลวงพ่อกรำแดดตากฝน อยู่เป็นเวลานานปีเป็นที่สลดใจของผู้พบเห็น ต่อมาจึงคิดที่จะสร้างพระอารามบังแดดบังฝนเพื่อประดิษฐานพระพุทธรูปให้อยู่ในสมควร แต่เนื่องจากองค์พระอยู่ในที่โลงมานาน ทำให้เนื้อปูนเริ่มกระเทาะ และเนื่องจากองค์พระมีขนาดใหญ่การเคลื่อนย้ายทำได้โดยยาก ต้องใช้ปั้นจั่นยก ขณะทำการยก ลวดสลิงเกิดขาด ทำให้องค์พระกระแทกพื้นอย่างแรง จนปูนกระเทาะออก บางส่วน

กินเนสบุ๊คจัดอันดับให้เป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ ที่มีค่าที่สุดในโลก

ชาวต่างชาติให้ความสนใจเข้านมัสการเป็นจำนวนมาก

พวกเราในยุคนี้โชคดีนะคะที่ได้มีโอกาสได้นมัสการพระพุทธรูปองค์สำคัญ ที่มีอายุหลายร้อยปีคาดว่าองค์พระสร้างในสมัยสุโขทัยเพราะพบศิลาจารึกที่เอยถึงการสร้างพระพุทธรูปทองคำ ในปลายพุทธศตวรรษที่ 18 แต่ในสมัยกรุงศรีอยุธยาไม่มีการกล่าวถึงพระทองคำองค์นี้เลย

นักประวัติศาสตร์จึงคาดว่าคงจะมีการปิดซ่อนองค์พระ ในช่วงสมัยที่สุโขทัยเริ่มเสื่อมอำนาจลง และกรุงศรีอยุธยาเริ่มเรืองอำนาจขึ้น

ตามศิลาจารึกที่ค้นพบคาดว่าเดิมหลวงพ่อประดิษฐานอยู่ในวิหารวัดมหาธาตุ สุโขทัย ก่อนที่จะมีการโบกปูนทับและอัญเชิญพระศรีศากยมุนี ประดิษฐาน ในกาลต่อมา

คนเกิดในยุคสมัยอยุธยาก็ไม่ได้กราบท่านนะคะคนเกิดในยุคดีโชคดีมหาศาลแล้ว ได้เห็นองค์ท่าน  ซึ่งหากไม่นับเรื่องของมูลค่าที่ประเมินมิได้แล้ว ยังบอกให้รู้ว่าคนในยุคเก่าก่อนนั้นต้องศรัทธาและเชื่อมั่นในพระพุทธศาสนาเพียงใด จึงได้สร้างองค์พระที่งดงาม เพราะหากสมัยปัจจุบันที่เทคโนโลยี และเครื่องมืออันทันสมัย การจะสร้างพระพุทธรูปที่มีขนาดใหญ่ และ งดงามได้เช่นนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก จริงไหมคะ

ใครมีญาติมาจากต่างจังหวัดไม่รู้จะพาไปไหนดี พามาไหว้พระวัดไตรมิตร และแวะหาของกินอร่อยๆ ที่เยาวราชนะคะ

Create Date : 28 พฤษภาคม 2556		2 comments
Last Update : 28 พฤษภาคม 2556 12:59:41 น.
Counter : 3710 Pageviews.
Share Tweet