เวลาผ่านไปสองเดือน พี่นุชก็จะต้องเดินทางกลับเมืองไทย ก่อนพี่นุชจะกลับ เราก็ไปเที่ยวนาโงย่าอควาเรี่ยมกันสองคน (ไปเดทกัน)

หลงทางด้วยแหละ มั่วไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็ถึงจนได้ คุ้มกับที่ฝ่าฟันมานะเนี่ย แต่เสียดายมีเวลาเที่ยวแค่สามชั่วโมง เพราะว่าตอนกลางวันนัดกับพีๆ ที่มิตซูฯ ไว้ พอดีมีเพื่อนเลิฟๆ คนนึงเพิ่งมาจากเมืองไทย และม่ามี๊เราฝากของมากับเพื่อนคนนั้น เราก็เลยต้องไปเอา ดูรูปที่อควาเรี่ยมกันดีกว่าเนอะ รูปเยอะมั่กๆ โชว์แต่รูปละกัน



"ตอนนั้นบ้าบอถ่ายแต่รูปตัวเองง่ะ ไม่เคยสนใจสิ่งรอบข้าง"



"มาคิดตอนนี้ กรูนี่มันบ้าโคดๆ ไม่สนใจสิ่งแวดล้อมมั่งเลย"



"ตอนนี้อยากกลับไปอีกที ก็ไปไม่ถูกซะแระ"



"อะ ถ่ายนกเพนกวินมา หมดข้อหาหลงตัวเองซะที อิๆ "



"ตอนนั้นชั้นน่าเกลียดกว่านกเพนกวินอีกนะเนี่ย อ้วนจิงๆ "



"ญี่ปุ่นนี่ดีเนอะ วิวตรงไหนก็สวยไปโม้ด"



"ช่างต่างจากพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำบ้านเราจริงจริ๊ง"



"โชว์ปลาโลมาแสนน่ารัก"



"อีกรูปนึง"



"ก่อนจาก.. (เดี๋ยวเราจะไปย่านโอสุ แคนนอน)



"รูปนี้มีความหลังละ เราโชว์รูปนี้ไว้ใน MSN ตอนคุยกะชินจังครั้งแรก ...สำคัญตรงไหนว้า"

แถมๆ อันนี้ไปย่านโอสุวันหลัง กะพวกป้าๆ ไปคนละวันกะวันที่ไปอควาเรี่ยมนะ



"รูปนี้ถ่ายก่อนพี่นุชจะกลับไทย ไปช้อปปิ้งซื้อของฝากก่อนกลับ ละมั้ง (ความจำลางเลือน)

ทำไมชั้นจะต้องมาเป็นคนแก่เขียนบันทึกความทรงจำด้วยละเนี่ย ...อื้ม เหตุผล... ก็เดือนหน้าจาไปญี่ปุ่นอีกแล้วไง ชั้นกะว่าจะเอาบันทึกเดินทางมาใส่บล๊อก ให้หมด ตั้งแต่ ญี่ปุ่น, สิงคโปร์, เกาหลี, ฮ่องกง,จีน (เตี๊ยะ), กัมพูชา, เวียตนาม, พม่า ,อินเดีย มายัดในบล๊อกให้หมด แล้วค่อยทำรีวิวไปเที่ยวญี่ปุ่นเดือนหน้า ให้เป็นชิ้นเป็นอัน (อันที่ไปเดือนหน้าจะเป็นรีวิวจ้า ไม่ใช่บันทึกความจำ เตือนใจสาวแก่แน่น๊อน)