Bloggang.com : : แค่เพียงสายลม : วันเหงาๆ

วันเหงาๆ

ฝนตั้งเค้าจะตกอีกแล้ว ..

ปิดเทอมแล้ว เด็กๆ หายไปไหนกันหมดนะ ...

เด็กหญิงข้างบ้านที่มาเที่ยวหาเมื่อวานนี้
บอกว่าตี่ตี๋ไปเชียงใหม่
การที่เด็กเล็กๆ สักคน ได้ไปเที่ยวเชียงใหม่ตอนปิดเทอมคงเท่ห์น่าดู
กลับมาคงจะมีเรื่องเล่าไม่หยุดปาก

มีเด็กๆ หลายคนไปเที่ยวเชียงใหม่ ...

ดอกกุหลาบที่พวกเขานำมาปลูกให้ฉันเมื่อหลายอาทิตก่อน
ก็เหี่ยวเฉาไปตามกาลเวลาและวิธีการที่นำมันมา
ด้วยว่าต้นไม้พวกนั้นไม่มีราก พวกเขาตัดมันมาปักลงดินเลย
(ฉันมารู้เอาตอนที่ดึงต้นเหี่ยวๆ ออกมาจากแปลง)
คงจะคิดกันไปว่าเดี๋ยวรากมันก็งอกออกมาเอง
ตอนนั้นฉันก็ไม่ค่อยมั่นใจนัก เพราะต้นที่เอามาปลูกนั้นมีดอกติดมาด้วย!
ฉันเลยถามไปว่า แน่ใจนะว่ามันจะไม่ตาย
พวกเขาก็ตอบอย่างมั่นใจ ประสานเสียงกันตอบว่า
“เป็นสิพี่ ไม่ตายหรอก”
ฉันก็เลยมั่นใจตามพวกเขา
เพราะเห็นว่าเป็นเด็กที่โตมากับธรรมชาติ คงรู้ดีกว่าฉันน่า !

มาวันนี้ ฉันจึงระลึกรู้ได้ว่า
“เด็กยังไงก็เป็นเด็ก”

ตี่ตี๋ มาเที่ยวกับพี่สาวที่บ้านพักของเราทุกคืน
เป็นคนที่รอจะได้วาดรูประบายสีมากที่สุด
และดูจะตื่นเต้นที่สุดเมื่อเห็นสีที่กองอยู่ในห้องของฉัน
เฝ้าเพียรถามว่า เมื่อไหร่จะได้วาดรูปสักที
บางวันก็มีพาเพื่อนๆ มาดูสีอีกแน่ะ
กดดันกันจริงเลยนะ !

แต่เมื่อวานวันเสาร์ที่ฉันนัดพวกเขาไว้
กลับไม่มีใครมาเลย
คงเพราะปิดเทอม ..
เด็กบางคนได้ไปเที่ยวเชียงใหม่
เด็กบางคนต้องไปสวนกับพ่อแม่
เด็กที่เหลือก็ยังไม่คุ้นเคยกับฉัน
หรือเพราะอะไรก็ยังไม่รู้แน่ ...
เป็นอันว่าโครงการต้องเลื่อนไปเป็นอาทิตย์หน้า
แต่ไม่เป็นไรหรอก ฉันมีเวลาเยอะแยะ

เมื่อก่อนมีเด็กหญิงคนหนึ่งที่มักจะวิ่งหนีเมื่อฉันกล่าวคำทักทาย
นานวันไป เธอกลับขอให้ฉันอุ้ม ..
แต่ก็ไม่หนักหรอก เธอตัวเล็กนิดเดียว

มีเด็กสาวน่าสงสารคนหนึ่ง
เธอสติไม่ค่อยสมประกอบมากนักแต่ก็พอคุยรู้เรื่อง
เมื่อวานนี้เธอมาเที่ยวหาฉัน พร้อมรอยเจาะที่ปากและต่างหู
ก่อนเธอกลับ ฉันบอกเธอไปว่า
“พี่ว่าที่ปากเนี่ย .. ไม่สวยเลยนะ เอาออกเถอะ
ไปเจาะหูแทนมั๊ย .. พี่มีต่างหูสวยๆ จะให้หลายคู่เลยนะ”
เธอกลับมาตอนเย็น พร้อมต่างหูที่ปากก็หายไป
แต่ยังไม่ได้เจาะหู เพราะไม่มีน้ำแข็ง

ฉันว่ามันน่าดีใจนะ ที่เธอเชื่อฉัน ว่ามั๊ย ...