บ้านหลังที่สอง...
(๑) ผ่านรั้วบ้านหลังที่สองที่เคยคุ้น เหมือนรอยอุ่นจากใจค่อยซึมซ่าน ภาพความหลังครั้งเก่ายังจำจาร ลอยเคลื่อนผ่านมาในห้วงคำนึง (๒) เสียงหัวเราะสดใสในวันก่อน อยากทวนย้อนเล่าใหม่ใจคิดถึง ความทรงจำนานมายังตราตรึง ยังผูกพันลึกซึ้งถึงหัวใจ (๓) มองผ่านรั้ว หอประชุมดูโดดเด่น แต่ก่อนเป็นสวนญี่ปุ่นมีสระใส๑ หลังเลิกเรียนช้อนลูกอ๊อดเบิกบานใจ ไม่ทันไรรื้อใหม่สร้างหองาม (๔) คิดถึงลานกรวดปูอยู่เต็มพื้น ฝุ่นจับเมื่อเดินยืนในสนาม วันนี้มองรองเท้าดำเงางาม ก็อยากข้ามเล่นให้เปรอะเลอะฝุ่นพรม (๕) คิดถึงโต๊ะเรียนเก้าอี้ไม้ คนนั่งใกล้เพื่อนกันสนิทสนม เปลี่ยนห้องเรียนตามคะแนนไม่ระทม ได้เพาะบ่มมิตรใหม่ไปทุกเทอม๒ (๖) แต่ละห้องมีคุณครูประชำชั้น ครูผู้ช่วยอีกท่านมาหนุนเสริม อีก มาเซอร์๓ สุดเฮี๊ยบเฉียบขาดเติม นักเรียนเริ่มจะซุกซนก็คอยปราม (๗) ครูคุมเข้มตั้งแต่เรื่องทรงผม เสื้อกระโปรงต้องเหมาะสมไม่รุ่มร่าม เล็บต้องตัดกิ๊บต้องดำจำใจตาม ตรวจเช้ายามก่อนเรียนเป็นประจำ (๘) เดินลึกตรงจากรั้วใหญ่ไปจนสุด ก็จะหยุดที่โรงอาหารทานอิ่มหนำ ทุกพักเช้ารีบไปทานต้องเดินจ้ำ เพราะห้ามนำอาหารขึ้นตึกเรียน (๙) มีคุณครูตรวจนักเรียนขึ้นตึกด้วย ถอดรองเท้าช่วยชิดซ้ายมีป้ายเขียน แต่ไม่วายมีไอติมกินกันในห้องเรียน ช่างสุดเซียนกฎตั้งไว้ให้เชือนแช (๑๐) ลานใหญ่หน้าเสาธงเคยเข้าแถว เสียงเจื้อยแจ้วยามเช้าดังเซ็งแซ่ หากมาสายตั้งแถวท้ายไม่งอแง คือที่แย่ทำโทษไปไม่เข็ดกัน๔ (๑๑) มีพี่สาวเรียนห่างสี่ชั้นปี แต่ว่าพี่อยู่ประจำ ต่างจากฉัน มาเยี่ยมบ้างครั้งคราวเอ็นดูกัน ผ้าพันคอ๕ถักแทนฉันส่งคุณครู (๑๒) ประตูห้องมอปลายเป็นไม้เก่า ระเบียงยาวทั้งสองด้านขนาบคู่ พัดลมหมุนติดเพดานหวั่นยามดู ฝุ่นชอล์กพรูกระดานดำหน้าชั้นเรียน (๑๓) ระเบียงหินทอดยาวเคยเดินเล่น ไม่รู้จะเช่นเดิมหรือแปรเปลี่ยน พื้นปาเก้ที่เคยคุ้นในห้องเรียน ยังจำได้เคยลงเทียนเดินปาแตง๖ (๑๔) ปาแตงนี้คนทั่วไปไม่รู้หน้า ผ้าคู่หนาสีตุ่นตุ่นสองชิ้นแบ่ง อยู่ห้องเรียนใช้รองเดินเรียกปาแตง ซื้อไม่แพงต้องมีกันทุกทุกคน (๑๕) ทางซ้ายสุดผ่านสวนสวยมีโบสถ์ซ่อน กระจกซ้อนสีสลับไม่สับสน เคยสำรวจและแอบไปเจิมน้ำมนต์ พระคริสต์ตรึงบนกางเขนยังติดตา (๑๖) ถ้ำแม่พระหน้าตึกเรียนเคยสวดไหว้ ยึดเหนี่ยวใจมาแสนนานนักหนา ก่อนร่ำเรียนสวดวันทามารีอา๗ ภาวนาขอพระเมตตาไม่ละเลย (๑๗) เห็นตึกเรียนคิดถึงเพื่อนเรียนร่วมชั้น สายใยพันผูกเนิ่นเกินจะเอ่ย อนุบาลถึงมอห้า๘หน้าคุ้นเคย ชื่อละเลยลืมบ้าง ก็มันนาน (๑๘) คิดถึงคุณครูทุกท่านด้วยเคารพ ถึงไม่พบก็ยังจำคำครูขาน สอนเรื่องราวชีวิตถึงวิชาการ หลอมรวมผ่านมีวันนี้ด้วยมือครู (๑๙) จามจุรีหน้าลานกว้างยังยืนเด่น แผ่ร่มเย็นเฉกเช่นวันเคยอยู่ ที่แห่งนี้ฝากรอยงาม ยามนึกดู เผลอยิ้มอยู่ทุกครั้งยังสุขใจ ๑ เด็กรุ่นใหม่ไม่รู้แน่เลยค่ะว่าแต่ก่อนข้างหอประชุมเก่าเป็นสวนญี่ปุ่นด้วย ^^ ๒ ผลการเรียน เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้ายค่ะ เลยได้เปลี่ยนเพื่อนเกือบทุกเทอม ๓ มาเซอร์ คล้ายๆซิสเตอร์ค่ะ นักบวชในศาสนาคริสต์ ใส่ชุดขาวล้วน ๔ ทำโทษเก็บขยะ - -" ๕ นิตติ้งเป็นอะไรที่ไม่เคยเข้าใจซักทีค่ะ อาจเป็นด้วยถนัดซ้าย ดีที่พี่สาวเก่งการฝีมือเลยแอบยกให้ทำทั้งผืนเลยค่ะ รอดสายตาครูไปได้อย่างหวุดหวิด ๖ ปาแตง คือผ้าที่เดินรองถุงเท้าอีกทีค่ะ เป็นการถูพื้นปาเก้ไปในตัว วันดีคืนดี มีแจกแว๊กซ์ให้ถูพื้นอีกตะหาก - -" ๗ บทสวดขึ้น เดชะพระนามฯ จบก็ต่อ บทวันทามารีอาฯ เป็นบทขอพรแม่พระค่ะ ๘ เรียนที่นี่อนุบาลถึงมัธยมห้า เท่านั้นค่ะ ^^' ผ่านไปแถวๆ บ้านหลังที่สองทีไร คิดถึงจัง เป็นบ้านที่อบอุ่นและมีความสุขเสมอในความทรงจำ ดีใจและขอบคุณ คุณพ่อ โชคชะตา และทุกสิ่งทุกอย่างที่บันดาลให้ได้เคยอยู่ที่บ้านหลังนี้ เติบโตที่นี่ มีเพื่อนที่นี่ ภูมิใจเสมอมาและตลอดไป *บ้านหลังที่สอง*
Create Date : 30 สิงหาคม 2551 |
|
38 comments |
Last Update : 30 สิงหาคม 2551 21:13:56 น. |
Counter : 1308 Pageviews. |
|
|
|