Bloggang.com : RadBit : ความรักบังตา

ความรักบังตา

เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว ไปฉลองเงินเดือนออก (ที่ยังเหลือ)
ด้วยการไปดู Transformers
อันที่จริงมีคนเลี้ยง ไม่งั้นก็คงจะไม่ไปดูแล้วอะนะ

ก็สนุกดีอะนะฮะที่จริง ถึงแม้ว่าดูแล้วบางทีก็รู้สึกว่านี่มันหนังติงต๊องนี่ว่า
บางทีก็ขำในส่วนที่ไม่ควรจะขำ
เช่นฉากที่โอเอซิส ท่าแขกโดนแรงระเบิดหมุนติ้ว ๆ
ขำน้ำตาร่วงน้ำตาเล็ดเลยทีเดียว

(สาวกทรานสฟอร์เมอร์คนนึงมันทำท่าเหยียดหยาม
ตอนเล่าว่าตอนนี้ตลกที่สุดเยย)

นั่งขำเป็นวรรคเป็นเวร
ไม่รู้ตัวเลยว่าวันรุ่งขึ้นจะเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ขำไม่ออก..

หนังจบเดินออกจากโรงเกิดอาการมึน
หัวหมุนติ้วเหมือนฉากแขกโดนแรงระเบิดตอนนั้น
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เข้าใจว่าน่าจะเป็นเพราะหิวข้าว หุหุ

กลับถึงบ้านก็ยังกระแดะนั่งเล่นเนตจนถึงตีสอง
แหะ ยังไม่รู้สึกถึงความผิดปกติอะไรมากมาย
แล้วก็เข้านอน

เช้าวันเสาร์
ลืมตาตื่นขึ้นมาก็รู้สึกว่าความสามารถในการมองเห็นแปลกไป

..ตาซ้ายมันมัวกว่าตาขวามากอย่างชัดเจน!!!!..

เอ่อ มันก็ยังมองไม่ชัดนะแหละ แต่หมายถึงตาซ้ายมองเห็นไม่เท่าตาขวาแล้ว
ทั้งที่ตลอดมา ถึงแม้ว่าจะสายตาสั้นขึ้นเรื่อย ๆ
ตาสองข้างก็ไม่เคยแตกความสามัคคี
พร้อมใจกันสั้นขึ้นในอัตราเท่า ๆ กัน
ตัดแว่นครั้งแรก สั้น 150
ทุกวันนี้ 300 เข้าไปแล้ว ก็เห็นว่ายังเท่ากันทั้งสองข้าง

ช็อคสุดขีด เฮ้ย เกิดอะไรขึ้นกับตาเราวะ

รีบลุกไปส่องกระจก เอามือปิดตาทีละข้างแล้วมอง

เฮ้ย!! ตาซ้ายมันมัวมากเลยจริง ๆ
ขยับเข้าไปให้กระจกเท่าไหร่ภาพก็ยังไม่ชัดซักที
ซึ่งผิดกับตาขวาเห็น ๆ!!!

ลองใส่แว่นก็แล้ว คอนแทคเลนส์ก็แล้ว
แต่ตาก็ยังมองชัดไม่เท่ากัน

ซวยแล้วกรู ตกใจมากรีบลากแม่ไปโรงบาลเป็นเพื่อนทันที

พอไปถึงโรงพยาบาลคุณหมอก็จับไปนั่งวัดสายตา
เหมือนตอนวัดสายตาประกอบแว่น
อยากจะร้องไห้ ตาข้างขวากะข้างซ้ายมองเห็นไม่เท่ากันจริง ๆ

ฮือ ๆๆ

ตาชั้นจะบอดมั้ยนี่

กลัวที่สุดเรื่องจะเป็นต้อหิน ต้อกระจก ต้ออะไรก็แล้วแต่
กลัวตาบอดมาก ๆๆๆๆๆ

แล้วก็ให้ไปนั่งที่เครื่องวัดสายตา
จากนั้นก็นั่งรอ แล้วก็ไปหาคุณหมอ

และแล้ว..นาทีระทึกก็มาถึง..
คุณหมอก็ให้เอาคางไปวางตรงเครื่องตรวจตาในห้องตรวจ
(ไอ้ที่ต้องเอาคางไปวาง แต่เพราะกรูเตี้ยคุณหมอเลยต้องปรับระดับอยู่หลายที เซ็ง!)
แล้วก็คุณหมอก็เปิดไฟใส่ตา
แห ก ตาดูทั้งสองข้าง (แสบตาโคตร)

คุณหมอก็วินิจฉัยว่า....

(ตึกตัก..ในใจคิดว่าอย่าให้เป็นต้อเลยเมิ้งงง)

หมอ : เป็นโรคประสาทตาอักเสบนะคะ!!!
เรา : !!!!!???

(โรคอะไรวะ) แล้วมันเกิดจากอะไรคะ เอ๊ะ!? หรือเป็นเพราะใส่คอนแทคเลนส์..

หมอ : ไม่ใช่ค่ะ
เรา : เอ๊ะหรือเป็นเพราะที่ทำงานแสงที่โต๊ะจ้าไปรึเปล่าคะ คือที่ทำงานแสงจ้า (ยังเพ้อเจ้อไม่เลิก ด้วยความประสาทจะกิน)
หมอ : ไม่เกี่ยวค่ะ !!! ครือว่าโรคนี้เกิดจากอะไรไม่มีสาเหตุ (เอ๊า!) เกิดขึ้นกับผู้หญิงวัยยี่สิบกว่า ๆ เนี่ยล่ะค่ะ บางทีมันก็อาจจะเกิดจากไวรัส
เดี๋ยวเราต้องตรวจเลือดดูนะคะ
แล้วมันอาจจะมีผลต่อ บลา บลาบลา ฉอดฉอด..

เรา : (หูอื้อแล้ว ฟังไม่รู้เรื่อง)

แล้วจะหายมั้ยอะคะ
หมอ : ค่ะ เดี๋ยวมันจะหายเองอะค่ะ (อ้าว...)

เรา : !!!??? (โรคอะไรของมันวะเนี่ย ไม่รู้ที่มาไม่รู้จะไปยังไง ไม่รู้จะจบลงตรงไหนด้วยแฮะ)

หมอ : เอางี้ดีกว่า เดี๋ยวหมออธิบายแล้วจะงง หมอจะจดชื่อโรคให้นะคะ แล้วไปหาในอินเตอร์เนตเอานะคะ เล่นอินเตอร์เนตใช่มั้ยคะ คนไข้สมัยนี้เค้ารู้เยอะ ไปหาอ่านดูนะคะ
หมอจะจดชื่อให้นะคะ ชื่อ โรค Optic Neuritis นะคะ

เรา : !@!!!??

(เวรกรรม กรูตามองจะไม่เห็นแล้วยังจะให้ไปหาในเนตอีกเรอะ)
หมอ : เดี๋ยวไปเจาะเลือดนะคะ แล้วก็หยอดยาขยายม่านตาหน่อยนะ จะตรวจซ้ำอีกที

จากนั้นเราก็เดินเอ๋อไปเจาะเลือด

ซึ่งนานมาก เจ๊พยาบาลแกก็นะ หาเส้นเลือดกรูไม่เจอ
she ก็หาอยู่นั่นแหละ มันก็ไม่ขึ้นซักที
แล้วก็เอามือตี ๆ เบา ๆ ที่ข้อพับ
แกตีเบา ๆ เพราะแกเกรงใจ กลัวคนไข้เจ็บ เวรกรรม
อยากจะเชือดข้อมือแล้วให้แกใส่ถังไปเลย

จะได้เอาไปตรวจเร็ว ๆ
กลัวตาบอดจะตายห่านอยู่แล้ว
.....
หลังจากนัน้ก็หยอดยาขยายม่านตา
ซึ่งจะทำให้ตามัวมาก ถึงมากที่สุด
แล้วก็จะต้องไปรอผลเลือด ซึ่งต้องลงไปกินข้าว
แล้วก็เพ่นพ่านอยู่ในโรงบาลแบบคนตามองไม่ค่อยจะเห็น
ถ้าแม่ไม่ไปด้วยสงสัยจะได้เย็บแผลตกบันไดอีกแผลแน่

กลับขึ้นมาฟังผลด้วยใจกระวนกระวายเป็นที่สุด
แล้วหมอก็แห ก ตาอีกประมาณสองสามที

แล้วหมอก็ฟันธงว่านั่นแหละ เป็นโรคนั้นนั่นแหละ
แต่ไม่มีต้อกระจก ไม่มีต้อหินนะ (ฮ่วย ค่อยยังชั่ว)

ไม่ต้องกังวลนะเดี๋ยวมันจะหายไปเอง แต่อีกสองอาทิตย์หมอนัดมาดูอาการอีกทีนะ
แล้วหมอก็ให้น้ำตาเทียมมาขวดนึง กับวิตามินบีกินหลังอาหารเช้าวันละเม็ด

ค่ารักษาพันกว่าบาท ตรูจะเบิกทุกเม็ดเลยคอยดู

กลับถึงบ้านแล้วก็เพิ่งนึกได้ว่าไม่ได้บอกหมอว่าอาการเกิดหลังจากไปดูทรานสฟอเม่อมา
มันเกี่ยวกันรึเปล่าหว่า หรือหนังมันจะมีแสงวูบวาบไม่เหมาะกะสายตาแร่ดแคระอย่างเรา
(เหมาะกับหนังวับ ๆ แวม ๆ มากกว่า)

เปิดดูในเน็ต แล้วก็เจอโรคนี้มีอาการเหมือนที่หมอว่า
คือเกิดจากอะไรไม่รู้ เกิดแล้วจะหายไปเอง
และการฉีดสเตียรอยด์จะทำให้ยับยั้งไม่ให้เป็นซ้ำได้อีก!!!???

เราตกใจแทบตาย เล่าให้ชาวบ้านชาวช่องเค้าฟังถึงนาทีระทึกที่ตาพร่ามัวไปชั่วขณะ
แต่ไม่มีใครเห็นใจซักคนเดียว!!

ถ้าไม่หาว่าเราแอบไปดูนู้ดเด็กผู้ชายวัยขบเผาะมาจนตาอักเสบ

ก็หาว่าความรักบังตาล่ะสิแก หมั่นไส้

นี่ไม่มีใครเป็นห่วงว่ากรูจะตาบอดเลยใช่มั้ยเนี่ย!!

ก็มีแต่สุดที่รักนะแหละที่เป็นห่วงเป็นใย

ถามทุกวันว่าอาการดีขึ้นยัง กินยาละยัง
จะเดินไปไหนก็คอยประคอง (โฮะโฮะ กินเด็กมันก็ดียังงี้ละว้อย)

ไม่ง้อให้คนอื่นเป็นห่วงก็ได้ฟะ!!!

ทุกท่านอย่าละเลยการถนอมสายตาของตัวเอง นะ
อวัยวะบางอย่างใช้ไปนาน ๆ ก็จะลืมดูแลมัน
ถ้ามันต้องเสื่อมไปก่อนวัยอันควรมันก็น่าเสียดาย

ป.ล.ถ้าไปหาหมออีกทีอาการเป็นยังไงจะมารายงาน

Create Date : 04 กรกฎาคม 2550

Last Update : 4 กรกฎาคม 2550 22:15:14 น.

2 comments

Counter : 629 Pageviews.

หายไว ๆ นะก๊าบ ..

โดย: A r t F u l l Y

วันที่: 4 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:23:16 น.

แวะมาหานู๋บ้างน้า

โดย: verdancy

วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:34:32 น.