Bloggang.com : RadBit : ....Bad Day.....

....Bad Day.....

วันนี้โคตรเซ็ง!

เป็นวันที่มีเรื่องซึ่งเราสังเห่าใจอยู่ตะแหง่วๆว่ามันจะต้องเกิดขึ้น

คิดว่าต่อให้เราพยายามป้องกันแค่ไหน ถ้าคนที่เกี่ยวข้องไม่ให้ความร่วมมือมันต้องเกิดปัญหาแน่ๆ

แล้วสุดท้าย คนที่ต้องรับผิดชอบส่วนใหญ่ก็คือกรูเอง

ปกติถ้าไม่ชอบการกระทำของใคร ทนได้ก็จะทน ปล่อยๆมันไปไม่คิดอะไรมาก

แต่เห็นว่ามันหนักเข้า แล้วเข้าตัวมากขึ้นทุกทีก็จะพูดไปตรงๆ ว่าพอเถอะมรึง

บังเอิ๊นนนนน มันเป็นเรื่องส่วนตัวของกรู เมิงพูดเอาสนุกแค่พอหอมปากหอมคอ

พยายามจะทำความเข้าใจว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กคงพูดจาแบบเด็กมัธยมแล้วก็ไม่โกรธมันซักนิด

จนกระทั่งรู้สึกว่ามันมากไปแระนะคะมรึน ต้องปรามๆกันมั่งแล้วเพราะมันจะทำให้เสียหายหลายคน ก็เลยปฏิเสธไปค่อนข้างแรง

ด้วยคำว่า "นี่แก เลิกพูดเรื่องนี้ซะทีได้มั้ยแก ชั้นไม่ชอบ"

อุ๊ยฟังดูเป็นคุณหนูอารมณ์ร้าย

ข้ามคืนไปคืนเดียวบังเกิดเรื่องราวขึ้นมาใหญ่โต

คนที่มีผลกระทบกับเรื่องนี้ด้วย ซึ่งเรื่องที่เราต้องการให้ใครๆหยุดพูดมันจะมีผลกระทบกับไอ้หมอนี่อีกคน

กลับมองว่าการที่เราปฏิเสธกับคนอื่นไปด้วยอาการรุนแรงคือเราทำร้ายจิตใจมัน

น่าตลกคือ เรื่องไม่ได้จบที่เรากับมัน

มันลามไปถึงคนอื่นเข้ามาวุ่นวายให้รีบๆเคลียร์กันเร็วๆ

มีคนบอกว่าสิ่งที่เราพูดมันแรงเกินไป - อันนี้ยอมรับ แต่ก็อธิบายกับเจ้าตัวไปแล้วว่าไม่ได้ทำเพราะรังเกียจ แต่เพราะรำคาญไอ้คนที่มันพูดนั่นแหละ

เกลียดคนพูดภาษาคนไม่รู้เรื่องที่สุด

เกลียดเพราะพอเราโวยวาย มันจะโทษว่าเรา overreact ทั้งที่ม่างไม่เคยดูตัวเองเลย

ถ้าเราไม่โวยวายขึ้นมาซักที มันก็จะคิดว่าเรื่องนี้พูดได้เรื่อย ๆ แล้วก็พูดอยู่นั่น

เรามองว่าถ้ารู้สึกว่ามันลุกล้ำเรื่องส่วนตัวมากไปบางทีมันก็ควรจะพอได้แล้ว

แล้วก็น่าจะเคารพกันในข้อนี้ด้วย

มีคนบอกว่าเราปฎิบัติกับมันและคนอื่นไม่เหมือนกัน มันเลยเกิดการเปรียบเทียบแล้วก็น้อยใจขึ้นมา

ข้อนี้สุดยอด ฟังแล้วโมโหเดือดปุด ๆ

ได้ยินแล้วก็ได้แต่ส่ายหัว แต่ในสมองตะโกนว่า "กรูไม่ใช่แฟนมัน!!!!"

ไม่ได้คิดจะหลงตัวเองว่าสวยเลิศเลอ ถึงได้เล่นตัวนักหนา แต่ถ้าคิดแค่เพื่อน ก็อยู่ตรงนั้นแหละเพื่อน

ฝ่ายนู้นก็เข้าใจดีแล้ว พูดไปแล้ว จนบางทีก็คิดว่าตัวเองปัญญาอ่อน เรื่องแค่นี้ก็ต้องมานั่งอธิบายด้วย

แต่คิดว่าเรื่องแบบนี้น่าจะพูดกันให้เข้าใจเพราะไม่อยากให้มันมาเสียเวลากับเรา

และเราก็ปฏิบัติกับเพื่อนผู้ชายเหมือนมันเป็นเพศเดียวกัน ถ้ามันพูดตลกเราก็หัวเราะ ถ้ามันปัญญาอ่อนก็ด่าว่ามันงี่เง่า

(ทั้งที่เพื่อนผู้หญิงคงไม่กล้าพูดตรงๆหรอกว่าเธองี่เง่าจังเลย เพราะผู้หญิงคิดมาก และต้องถนอมน้ำใจเยอะๆ)

ได้รับฟังคำพูดที่ว่า เรื่องนี้ไม่มีใครผิดหรอก แกก็ไม่ผิด มันก็ไม่ผิด แต่หลังจากนั้นสองสามประโยค

ก็เพราะแกไปพูดแบบนั้นกับมัน...มันก็ต้องน้อยใจเป็นธรรมดา ฯลฯ

และเหตุผลอื่นๆอีกมากมายที่ชี้มาที่เราว่าเพราะกรูแหละไปพูดจาหักหน้ามันต่อหน้าคนอื่น

มาถึงตรงนี้ก็ได้แต่สูดลมหายใจลึกๆ เรียกเจ้าตัวออกมาเคลียร์ด้วยความรู้สึกเหมือนโดนกดดันให้เคลียร์และยอมรับผิดในสิ่งที่เราไม่คิดว่าเราจะต้องมารับผิด

โมโหเพราะสิ่งที่เคยพูดกับทุกคนไปแล้ว เตือนไปแล้ว แต่ไม่มีใครฟัง พอมันเป็นเรื่อง สุดท้ายก็เป็นเราเองที่ต้องมานั่งแก้ปัญหา

ไม่ได้จะไม่ยอมรับว่าตัวเองผิด เพราะรู้ว่าก็ผิด แต่ทำไมเหมือนเหตุผลทุกอย่างมันจะชี้มาตรงที่เราไม่นึกถึงใจคนอื่นจนทำให้ชาวบ้านน้อยใจ

สิ่งที่เคลียร์ไปกับคู่กรณีคือขอโทษในสิ่งที่ทำลงไปถ้าทำให้เข้าใจผิด (แต่ไม่เคยหวังจะได้รับการให้อภัยน้อยขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต)

อธิบายว่าทำไมเราถึงพูดกับคนอื่นแบบนั้น

และทำไมถึงปฏิเสธอะไรหลายๆอย่างที่มันอยากจะทำให้

เพราะเราไม่ใช่ผู้หญิงที่เหมือนมนุษย์ผู้หญิงคนอื่นเค้า

เรามันเป็นพวกพูดจาขวานผ่าซาก ถ้าบอกว่าไม่ แปลว่าไม่ (ไม่ได้จะอ่อยหรือจะอ้อนขึ้นราคา)

ดูแลตัวเองได้ (คือกรูไม่ได้สวยกรูรู้ตัวว่าต้องหัดดูแลตัวเอง )

ถ้าไม่ใช่แฟนก็จะเกรงใจถ้าใครจะลำบากทำอะไรให้

ยิ่งถ้าเป็นคนที่มาแสดงทีท่าว่ารู้สึกอะไรกับเราด้วยแล้วยิ่งไม่อยากจะอาศัยอะไรจากคนคนนั้นเลย

เพราะรู้สึกเหมือนกำลังหลอกใช้ความรู้สีกของชาวบ้าน

แต่ถ้ามันเป็นเพื่อนล่ะก็ .. ไปส่งกรูหน่อยดิ

ฝ่ายนู้นก็ดูเหมือนจะรู้สึกผิดอยู่เหมือนกันว่าตัวเองเซ้นสิทีฟเกินไป

แต่มาถึงตรงนี้แล้วเราไม่รู้สึกว่ามันจะน่าให้อภัยตรงไหน

หลังจากสถานการณ์นี้ จิตมารก็ปรากฏออกมา คือเริ่มรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ปัญญาอ่อน + งี่เง่า ปนอ่อนแอ

หลังจากที่เคยเห็นใจว่าสิ่งที่กรูทำลงไปจะทำให้มันลำบากใจรึเปล่า

แต่นี่เล่นเอาไปพูดกะเพื่อนกรู แล้วก็กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โต

เคลียร์กันเสร็จแล้วทุกคนสบายใจ

แต่กรูโคตรหงุดหงิดเลยต้องมานั่งระบายในบลอคไม่งั้นอกจะแตก

กร๊ากกกกก

Create Date : 22 ธันวาคม 2548

Last Update : 22 ธันวาคม 2548 20:31:30 น.

7 comments

Counter : 598 Pageviews.

อ่านจบแล้ว เอ่อ...
คุณจ่าก็น่ารักตรงนี้แหละ
ตรงไปตรงมา คุยด้วยเป็นเพื่อนแล้วสบายใจ

อุอุ

โดย: monkeygig

วันที่: 22 ธันวาคม 2548 เวลา:21:29:50 น.

นั่นสิเห็นด้วยว่าคนเรามีเสน่ห์ที่ต่างกัน คุณเป็นคนหนึงที่มีตรงนี้ไว้เป็นเสน่ห์

โดย: ยิ้มสู้

วันที่: 23 ธันวาคม 2548 เวลา:0:25:43 น.

เบอร์ 1.....แรดมัก

นังจ่าใจเย็นเฟร้ย...ปล่อยนกปล่อยกา..

โดย: จิ๊ดโคร่ IP: 203.144.230.134 วันที่: 23 ธันวาคม 2548 เวลา:19:06:10 น.

คนที่นั่งคิดมากแค่เรื่องคำพูดไม่กี่คำคุยกันไม่ได้ในตอนนี้หรอกครับ ให้บุคคลนั้นหยุดคิดหรือหากนิสัยเขาเป็นพวกคิดเล็กคิดน้อยมันก็จะเป็นแค่สิ่งที่ก่อความทุกข์ต่อตัวเขาเพิ่มเท่านั้น

คนเราหากเจอคำพูดสะกิดใจเมื่อไหร่มักอึดอัดจนอยากระบายออกกับคนอื่น แต่โดยมากมักสร้างความเสียหายมากกว่า ไม่ว่าใครก็อาจเกิดเรื่องที่ไม่ควรเกิดเพราะคำพูดไม่เจตนา อาจก่อเรื่องใหญ่โตที่เราไม่อยากให้เกิดขึ้้นได้ การแก้คงไม่ได้แก้ที่ว่าห้ามใครพูดคำพูดนั้น หรือจะไม่พูดคำนั้นอีก แต่แค่เข้าใจเจตนาของผู้พูดสักนิดหรือถ้าไม่อยากเข้าใจก็ลืมมันไปซะ ทำอย่างอื่น นั่งนึกหมกมุ่นรังแต่รกสมองฮะ

โดย: ป๋าไรโลนลี่นิวเยียร์แมน IP: 203.156.70.130 วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:18:28:07 น.

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแนะนำและให้กะลังใจค่ะ (/\\ ) อันที่จริงโมโหตะบิ๊ดตะบิ๊ดแป๊บเดียวก็หาย นั่งด่าทีมฟุตบอลฝ่ายตรงข้ามซักทีสองทีมก็กลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเดิมแระค่ะ โฮะๆๆๆ

ป๋าตั้งชื่อแบบนี้อ่อยเหยื่อนิ

ไม่ปลอดภัยนะฮ้า มีป้าอารมณ์เปลี่ยวอยู่แถวนี้เย้อ กั่กกั่ก

โดย: RadBit จิตหลั่นล้า IP: 203.209.123.59 วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:21:19:25 น.

กำลังจะเข้ามาพูดให้กำลังใจ เจอวิธีคลายโมโหของเจ้าของบล็อกแล้วเปลี่ยนใจแล้ว

ได้ระบายแล้ว สบายใจแล้วดิ

อืมมม งั้นเด๋วเจอหน้ากัน เลี้ยงข้าวเจ๊ด้วยนะ

โดย: Dabadee IP: 202.183.201.38 วันที่: 28 ธันวาคม 2548 เวลา:8:50:10 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ คุณ ตาล...

เรื่องของความรู้สึก จะเอาไม่บรรทัดแห่งเหตุผลมาวัดก็คงลำบากนะครับ...

เหตุการณ์ 1 อาจมีสองด้าน ...

ด้านหนึ่ง มองจากฝ่าย กระทำ

อีกด้านหนึ่งมองจากฝ่ายผู้ถูกกระทำ...

แต่ถ้าทั้งหมด มันเกิดจากความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน ผมก็ยังคิดว่า น่าให้อภัยนะครับ
แม้ว่าจะผิดที่ผิดทางไปบ้างก็ตาม...

โดย: Nutty Professor

วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:19:32:13 น.