Bloggang.com : takeoffjack : หนังไทย "อุโมงค์ผาเมือง" ฝีมือ หม่อมน้อย

หนังไทย "อุโมงค์ผาเมือง" ฝีมือ หม่อมน้อย

“อุโมงค์ผาเมือง” อีกระดับของหนังไทย

ผลงานโดย “ม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล”

ภาพยนตร์เรื่อง “อุโมงค์ผาเมือง” (The Outrage) ของ “ม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล” สร้างขึ้นเนื่องในโอกาสครบรอบ “100 ปีชาตกาลของ พลตรี ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช” การครบรอบ “40 ปีของบริษัท สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด” และครบรอบอายุ “101 ปี ผู้กำกับชั้นเซียน "อากิระ คุโรซาวา” ซึ่งเป็นเจ้าของผลงานหนังคลาสสิคมากมายรวมทั้ง "ราโชมอน" ที่ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ มาแปลและสร้างเป็นละครเวที

สำหรับใน "อุโมงค์ผาเมือง" ซึ่งจะเป็นภาพยนตร์ย้อนยุคไปในอาณาจักรล้านนาไทยเมื่อ เกือบพันปีที่ผ่านมา เล่าเรื่องราวของคดีฆาตกรรมพิศวงระหว่างขุนศึก, โจรป่า และเจ้านางผู้เลอโฉม ผ่านการสนทนาของพระหนุ่ม, คนตัดฟืน และสัปเหร่อ ณ อุโมงค์แห่งนครผาเมือง ที่ผู้ชมจะต้องร่วมคลายปมและค้นหาความจริงที่คาดไม่ถึงไปตั้งแต่ต้นจนจบ

โดย "อุโมงค์ผาเมือง" ดัดแปลงมาจากบทละครเวทีเรื่อง “ราโชมอน” (ประตูผี) อันเป็นวรรณกรรมชิ้นเอกของ “พลตรี ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช” จากนิยายเก่าแก่พันปีของนักประพันธ์ยอดฝีมือชาวญี่ปุ่น “ริวโนะสุเกะ อะคุตะงะวะ” อันเป็นที่มาของภาพยนตร์ญี่ปุ่นเรื่อง “ราโชมอน” (Rashomon) ผลงานการกำกับของ “อากิระ คุโรซาวา” บรมครูอันยิ่งใหญ่แห่งโลกภาพยนตร์ นั่นเอง

“อุโมงค์ผาเมือง” (The Outrage) ของ “ม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล” ได้ทีมนักแสดงชั้นนำ อาทิ อนันดา เอเวอริงแฮม ,พลอย- เฌอมาลย์ บุญยศักดิ์ , มาริโอ้ เมาเร่อ,อ็อฟ-พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง ,หม่ำ- เพ็ชรทาย วงษ์คำเหลา ,ดอม เหตระกูล,ศักราช ฤกษ์ธำรงค์ โป้งเหน่ง- รัดเกล้า อามระดิษ “อุโมงค์ผาเมือง” เข้าฉาย 8 กันยายน 2554 ในโรงภาพยนตร์

ก่อนหน้านี้ “ม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล” ได้มีโอกาสกำกับละครเวที ราโชมอน ขึ้นมาเนื่องในโอกาส พระจักรพรรดิและพระจักรพรรดินีญี่ปุ่นเสด็จเมืองไทย เมื่อประมาณ 20 ปีที่แล้ว(พ.ศ. 2535) ที่มณเฑียรทองเธียเตอร์ โรงแรมมณเฑียร รวมทั้งเตรียมตัวที่จะทำเป็นหนังเมื่อประมาณ 10กว่าปีก่อน แต่ต้องล้มเลิกไปเสียก่อน

“คือตอนนั้นมีโครงการที่จะทำกับทาง รศ.219 ก็คาดว่าจะทำเรื่องนี้กัน แต่ทางนั้นเขาเปลี่ยนเป็นทำละคร ไม่อยากทำเป็นภาพยนตร์แล้ว ก็กลายเป็นละครเรื่องลูกทาสแทน”

ทว่าในวันนี้ ในที่สุด“อุโมงค์ผาเมือง”ได้กลายเป็นภาพยนตร์ ให้ทุกคนได้ชมกัน หม่อมน้อย-ม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล ได้เล่าว่า

“คือเสี่ยเจียง(สมศักดิ์ เตชะรัตนประเสริฐ)ท่านชอบเรื่องนี้อยู่แล้ว เป็นเรื่องหนึ่งที่อยู่ในใจท่าน ท่านอยากให้ทำเรื่องนี้ คุณเจียงชอบหนังเรื่อง ราโชมอน (กำกับโดย คุโรซาวา นำแสดงโดย โตชิโร มิฟูเน่)หนัง เมื่อ 61 ปีที่แล้ว ท่านชอบเรื่องนั้นแล้วก็ได้พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เราก็ได้เอาบทของท่านคึกฤทธิ์ที่แปลมา ซึ่งดีกว่าเรื่องของญี่ปุ่นเยอะ มาให้ดู”

เรื่องราวใน “อุโมงค์ผาเมือง” ได้ย้อนไปในยุคล้านนา เมื่อ 700 ปีก่อน ทำไมเลือกในยุคนั้น

"ยุคนี้เป็นยุคที่อาณาจักรล้านนาเสียให้แก่ กรุงอังวะของพม่า บ้านเมืองปกครองโดยราชวงศ์อังวะ เป็นยุคเสื่อมสลายของอาณาจักรล้านนา ซึ่งในเรื่องเดิมเนี่ย เป็นยุคเสื่อมสลายของเกียวโตเมื่อพันกว่าปีมาแล้ว ก็เป็นยุคใกล้กัน”

นอกจากในวาระครบรอบสำคัญแล้ว เรื่องนี้ยังทำเพื่อเป็นพุทธบูชา

“จริงๆ แล้วเรื่องนี้ ก็เป็นการจำลองโลกในยุคปัจจุบันนี้ คือเมื่อมนุษย์เป็นทาสวัตถุ ทาสเกียรติยศ และยึดตัวตนเท่านั้นเป็นเรื่องสำคัญโดยไม่นึกถึงการให้ซึ่งกันและกัน ไม่เคยคิดถึงการบริสุทธิ์ของจิตใจ อะไรฉกฉวยได้ฉกฉวยเอา ซึ่งมันก็เป็นแก่นของภาพยนตร์เรื่องนี้ที่จะเป็นการนำความเป็นจริงในชีวิตมานำเสนอในแต่ละฉาก และสำหรับเราก็ตั้งใจที่จะทำเพื่อเป็นพุทธบูชา ให้คนที่ได้ดูแล้วรู้สึกว่าอยากเข้าวัด อยากทำบุญ แค่นี้เราก็ถือว่าการทำหนังของเราประสบความสำเร็จแล้ว ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้ 100 ล้าน ความคาดหวังคือคนดูดูแล้วได้คิดหรือเปล่า คุณได้เห็นและเข้าใจตัวเองอย่างในหนังหรือเปล่า เท่านี้ก็คงพอ ในช่วง 5 ปีหลังมาเนี่ย ผมศึกษาพุทธศาสนาเยอะมาก จากการอ่าน จากการไปปฏิบัติธรรม ทุกวันนี้ก็ยังนั่งสมาธิ สวดมนต์ทุกวัน อ่านหนังสือโดยเฉพาะอย่างยิ่งของท่านพุทธทาส ศึกษาปรัชญาพุทธอยู่แล้ว ก็ทำให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น”

ใน “อุโมงค์ผาเมือง” ยังคงบทสนทนาจากละครเวที “ราโชมอน” ของ พลตรี ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ไว้เช่นเดิม

“ท่านเป็นบรมครูขนาดนั้น ท่านเก่งกว่าเรา ท่านลึกซึ้งกว่าเราเยอะ เราจะเปลี่ยนของท่านทำไม บทสนทนาทั้งหมดในเรื่องนี้เป็นของท่าน 90% แล้วก็มีการปรับบ้างเพื่อให้เป็นภาพยนตร์ .ให้ละเอียดขึ้น อย่าง พระหนุ่มท่านกล่าวถึงอดีตของท่าน ท่านมาจากไหน พ่อแม่เป็นเศรษฐี เราก็ทำเป็นภาพยนตร์ ในละครพูดด้วยปาก ไม่มีภาพ แต่ของเราจะเป็นภาพ เป็นคนละแบบกัน”

ความสนุกสนานใน “อุโมงค์ผาเมือง” สนุกขนาดไหน

“ไม่อยากชี้นำใคร หนังสนุกแล้วกัน คือหนังมีหลากรสมาก ไม่ใช่เป็นหนังซีเรียส ดราม่า มันมีหมดเลย มันเป็นหนังฆาตกรรม ที่คนทั่วไปจะอยากรู้ว่า ความจริงเป็นยังไง แล้วก็มีอะไรที่ตลกด้วย มีทุกรส ซึ่งอันนี้ต้องยกความดีให้กับท่านคึกฤทธิ์ ท่านเขียนออกมาด้วยรสชาติไทยๆ ดูไม่ได้ยากเย็นเข็ญใจ มันมี Entertain Vaiue อยู่ มันมีคุณลักษณะของบันเทิงอยู่ในนั้น ด้วย ไม่ได้เป็นปรัชญาที่ต้องคิด ไม่ได้หนักอึ้ง จบออกมาแล้วก็แอบยิ้ม มีความสุขออกมา เข้าไปดูเลย ไม่ต้องคิดมาก อย่าคิดมากเดี๋ยวจะไม่สนุก ไม่ต้องคิดเยอะ ไม่ต้องคิดอะไรเลย แล้วจะสนุกมาก ถ้าคิดมากจะไม่ขำ ไม่ตลก ไม่ต้องคิดไปว่าหนังสูง หนังปรัชญา ชั่วฟ้าดินสลาย ยังดูยากกว่า มันเป็นหนังที่ดูสนุกกับบทสนทนาที่มีความหมายเข้าใจง่าย และก็มีหลากหลายรสชาติ สนุก ตลก ตื่นเต้น บู๊ รัญจวนใจ มีทุกอารมณ์ในภาพยนตร์เรื่องนี้ มันดูไม่ยากเลย”

ชื่อเสียงของหม่อมน้อยอีกอย่างก็คือ การเป็นครูสอนการแสดง

“ระยะ 5-6 ปีหลังเนี่ย พอตั้งแต่เราศึกษาพุทธศาสนา เราเอาสิ่งที่สัมมาสัมพุทธเจ้าสอน เนี่ยมาผสมผสานกับวิธีสอนแบบฝรั่ง ซึ่งได้ผล อันนี้ที่แตกต่าง ปกติเราไม่รับสอนใครง่ายๆ ส่วนใหญ่ก็มาจากสายคนสนิทชิดชอบกัน อย่างบอย ถกลเกียรติ อย่างอ็อฟ พงษพัฒน์ อย่างนก ฉัตรชัย คือพวกที่เป็นลูกศิษย์ของเรา อยากให้เด็กของเขาได้รับความรู้อย่างที่เขาต้องการ ก็เป็นอย่างนั้น ไม่ได้เปิดเป็นสถาบันอะไร ยกเว้นไปสอนตามมหาวิทยาลัย”

การสอนการแสดงที่สอนให้กับศิษย์หลายๆคนมีหลักการอย่างไร

“Acting ไม่ได้แปลว่า แสดง Acting แปลว่าการกระทำ เพราะฉะนั้นวิชา Acting คือว่าด้วยการศึกษาพฤติกรรมมนุษย์ ซึ่งออกมาเป็น ภาพยนตร์ เป็นละครโทรทัศน์ หรือละครเวที คือต้องรู้จักมนุษย์ ต้องรู้จักชีวิต นี่คือของสากล อย่างฮ่องกง เกาหลี ญี่ปุ่น อันนี้ไม่นับอเมริกาหรือยุโรป ที่เขาเข้าใจตรงนี้ นักแสดงเขาถึงมีคุณภาพกว่าเรา เขาต้องศึกษากัน 6-7 ปี ถึงจะมาเล่นได้ ไม่ใช่เอาคนหน้าตาสวย หน้าตาหล่อ แล้วก็มาเล่น นี่คือคำตอบที่ว่าทำไม เราถึงไม่เจริญ ทำไมคนถึงชอบหนังเกาหลีมากกว่า เพราะเขาเล่นดีกว่าจริงๆ มีเสน่ห์ บ้านเราไม่พัฒนาตรงนี้เพราะอยากทำอะไรเร็วๆแล้วจะมีคุณภาพได้ไง”

เป็นบุคคลหนึ่งที่ร่วมงานกับเสี่ยเจียง-สมศักดิ์ เตชะรัตนประเสริฐ บอสใหญ่ของ สหมงคลฟิล์มมาอย่างยาวนาน

“คุณเจียงกับเรามีความสัมพันธ์กันมานาน เรากำกับหนังเรื่องแรก(เพลิงพิศวาส (2527)) กับคุณเจียงก็เหมือนญาติ มากกว่า แล้วแกก็ไม่ได้มองเราเป็นผู้กำกับ มองเราเหมือนเพื่อน เราอยู่กับคุณเจียงตั้งแต่หลานๆยังเด็กมาก เราได้เห็นคุณเจียงตั้งแต่ยังไม่รวยขนาดนี้ ตั้งแต่ยังเล็กกันอยู่ ทำให้เราเห็นแกในหลายแง่มุม ตั้งแต่ผู้กำกับมีไม่กี่คน ถึง 5 คนหรือเปล่าไม่รู้ การทำงานของเรากับคุณเจียงคงไปเปรียบเทียบกับคนอื่นไม่ได้ คุณเจียงขอให้เราทำ ในหนังที่แกอยากจะทำ

จริงๆ หนังตลาดแกมีเยอะแล้ว แกอยากให้เราทำหนังแบบนี้ คือแกชอบหนังแบบนี้ก็อยากให้ทำ เหมือนเป็นโปรดักชั่นส่วนตัวให้แก เราเองก็ไม่ได้ต้องการมาเป็นผู้กำกับหนังอาชีพแบบคนอื่น เรามีอาชีพของเราอยู่แล้ว เราไม่ได้เข้ามาแย่งงานคนอื่นทำ คุณเจียงขอให้ทำ ก็ทำ คุณเจียงก็รู้อยู่เต็มอกว่าเราอยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่ทำ เราไม่ได้มาทำ Business กับวงการหนัง เราไม่ได้คิดว่าตัวเองอยู่ในวงการนี้ด้วยซ้ำไป เราไม่ได้มาเป็นผู้กำกับหนังแบบคนอื่น เอาเราไปเทียบกับคนอื่นไม่ได้ เราไม่ได้ทำงานกับคุณเจียงเป็น Business เราทำงานเหมือนแกเป็นผู้มีพระคุณ เราก็กตัญญูกับแก สบายๆมากๆ ทำให้หนังมีลักษณะต่างจากเรื่องอื่น นี่แหละคือหนังของแก หนังที่แกอยากจะทำ เราก็ไม่ได้ทำเพื่อจะเอาเงินจากแก หวังกอบโกยอะไร เพราะถ้าแกอยากได้ตังค์ แกคงไม่ทำหรอกเรื่องนี้ หรือกระทั่งเรื่อง ชั่วฟ้าดินสลาย เหมือนแกชอบภาพเนี่ย แล้วก็ให้ศิลปินคนนี้วาดภาพให้แก เมื่อเป็นเพื่อนกันทำไมจะวาดให้กันไม่ได้”

Create Date : 08 กันยายน 2554

Last Update : 8 กันยายน 2554 4:50:41 น.

2 comments

Counter : 6489 Pageviews.

นี่ยังมีหน้าเอาหนังไปฉายที่ญี่ปุ่นอีกเหรอ ไปทำนางเอกเค้าตาย โปะยาสลบใส่เล็บ ใส่ผม ใส่ปลิง ใส่เหล้าขาวลงใน ช่องคลอดชาวบ้านนี่ ยังไม่ตื่นเหรอหม่อม ทำไม เสียตังค์ค่าตัวไปเยอะ ไม่ได้สิ่งต้องการเหรอ เสียค่าโง่ เหรอ
พอดีคนที่หนูนับถือเค้าฝากมาบอกหม่อมว่า ให้รู้โลก รู้กิเลส และ บาปกรรม อย่าถือว่ากรรมเป็นเรื่องไม่จริง ถ้าก่อกรรมกันเป็นกลุ่ม มันคือการสร้างวิบากกรรมใหญ่ ซึ่งมันก็มันก็มีผลทันตาเห็น หม่อมบอกว่าหม่อมทุ่มเงินไปกับการทำหนัง ก็ไม่เถียงว่าหนังของหม่อมหมายถึงเนื้อหนังมังสา ของวัยรุ่น หม่อมบอกว่า ขี้เกียจเลี้ยงลูกเพราะว่าเสียเวลา สู้จับเด็กวัยรุ่นมาแสดงดีกว่า มันเร็วดี เลี้ยงไปก็ไม่รู้ว่าจะได้ดีเหรอเปล่า หม่อม ลูกเนี่ยะ เค้ามีเพราะแสดงถึงความรักระหว่างคนสองคน และสืบสกุล ไม่ใช่มีเพื่อการค้าและพานิช พ่อแม่หม่อมคงสอนอะไรผิด ๆให้หม่อม หนูไม่ได้รังเกียจผลไม้ที่หม่อมเก็บมาจากวัดมาฝากหนู เหรอ จากหน้าโรงศพคนตาย เหรอสถานที่ที่หม่อมไปบวงศรวงกราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หนูรู้สึกถึงสิ่งเหล่านั้น แต่หนูอยากจะบอกว่า หนูไม่ได้ยึดติดกับมัน หนูไม่ได้ยึดเอาสิ่งเหล่านั้นมาเป็นของตน ถ้าเจ้าของไม่อนุญาติ หนูไม่มีจิตอกุศลต่อสิ่งเหล่านั้น ผลไม้เหล่านั้นจึงไม่เป็นอกุศลต่อหนู ผู้ให้หรือ ผู้ที่กระทำให้ผู้อื่นตายนั่นแหละ คือผู้มีจิตอกุศล

โดย: chemeblue IP: 180.183.37.94 วันที่: 10 พฤษภาคม 2556 เวลา:15:52:13 น.

เสสังมังคลายาจามิ สุจิปุริ อิติปิโสภัคควา

โดย: chemeblue IP: 180.183.37.94 วันที่: 10 พฤษภาคม 2556 เวลา:15:54:17 น.