โดย “เอก ธีรธร เชาวนโยธิน”

              ภาพยนตร์เรื่องใหม่“MyHouse บ้านขังวิญญาณ” โดย การสร้างของ บริษัท ไอยารา แอนนิเมชั่น แอนด์ สตูดิโอ ของคุณ ธีรธร เชาวนโยธินที่โดดมากำกับงานภาพยนตร์ด้วยตนเอง แล้วได้นักแสดงมากมายมาร่วมงาน อาทิ อัคราอมายตกุล, กมลนภัช ถานวงศ์, นรินทร์ ภูวนเจริญ, อุบลวรรณ บุญรอด ศุภกิจตังทัตสวัสดิ์, ศิรินุช เพ็ชรอุไร, ธนัญชัย เฮี้ยนชาศรี(จุ๊บจิ๊บ เชิญยิ้ม), เคนสทรุทเคอร์, โชติชู พึ่งอุดม(ป้อม ออโต้บาห์น), สนทนีย์ ยวนางกูร, ด.ช.ยงศิลป์ วงศ์พนิตนนท์ (น้องยอร์ช), ด.ญ.ชินารดีอนุพงษ์ภิชาติ (น้องใยไหม), ด.ญ.ธีรยา เชาวนโยธิน (น้องโอโบ), เนรัญชราเลิศประเสริฐ

“My House บ้านขังวิญญาณ”ภาพยนตร์ในแนวสยองขวัญเรื่องนี้มีกำหนดเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ 17 เมษายน 2557

คุณ ธีรธร เชาวนโยธิน ได้เล่าถึงที่มาก่อนหน้านี้

ผมทำงานอยู่ในสายการทำซีจีมา10ปีก็เป็นในเรื่องกำกับภาพ ทำอนิเมชั่น โดยออกมาเปิด บริษัท ไอยาราแอนนิเมชั่น แอนด์ สตูดิโอ มาได้ประมาณ 6-7 ปีทำซีจีให้กับหนังหลายๆเรื่องให้กับทางไฟว์สตาร์ สหมงคลฟิล์ม พระนครฟิลม์อย่างเรื่อง หอแต๋วแตก ลองของ ลางหลอกหลอน ก๋วยเตี๋ยวเนื้อคน

เหตุผลที่สร้างภาพยนตร์ด้วยตนเอง

ทำหนังเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของบริษัทเพราะเราพร้อมทุกสิ่งอย่าง เรามีอะไรหลายๆอย่างที่พร้อมจะทำหนัง ก็เลยตัดสินใจว่าสร้างหนังกันดีกว่าผมรักในการสร้างหนัง รักในการสร้างภาพยนตร์ มันเป็นศิลปะหลายๆแขนงมารวมกันในเรื่องของภาพ ในเรื่องขององค์ประกอบเสียง ต้องใช้ทั้งหมดทั้งภาพ ทั้งเสียงทั้งความรู้สึก ทำให้เกิดเป็นหนังหนึ่งเรื่อง มันเป็นศิลปะคือพื้นฐานผมจบมาทางศิลปะ คือผมจบเซรามิค ของ ศิลปากร พื้นฐานมาทางอาร์ทอยู่แล้วก็เลยมีความรู้สึกว่าวันนี้พร้อมทุกสิ่งอย่างแล้ว ทุกอย่างได้เวลาประจวบเหมาะแล้วมาถึงจุดนี้แล้วคิดว่าตัวเองน่าจะปรับมาเป็นหนังได้แล้ว

การสร้างหนังยังเป็นเรื่องที่เสี่ยงอยู่มองความเสี่ยงไว้ไหม

ผมมองทุกอย่างทำหนังก็อยากได้ตังค์ แล้วก็หนังเองก็อยากให้มีคุณภาพและคุณค่าแล้วสามารถมีรายได้เพื่อพัฒนาต่อแล้วสร้างหนังต่อๆไป อยากให้โตเป็นค่ายหนังต่อๆไปในวันข้างหน้าผมสร้างหนังและจัดจำหน่ายเอง ก็อยากเป็นค่ายๆหนึ่งที่อยู่ในเมืองไทย

ทำไมไม่ส่งหนังให้สตูดิโอใหญ่ๆเป็นนายทุนหรือจัดจำหน่ายให้

ด้วยผมมีไอเดียในการทำหนังที่อยากจะให้เป็นเอกลักษณ์ของเราโดยไม่ต้องเหมือนใครหรือทำอะไรครับ อยากสร้างคาแร็กเตอร์ของเราเองและคงคาแร็กเตอร์ของเราไว้ผมมีฝันที่อยากสร้างหนังในหลายๆเรื่องหลายๆแนว

วางแผนงานบริษัทไว้ยังไงบ้าง

ก็อยากให้ปีหนึ่งสร้างหนังให้ได้สัก3เรื่องในช่วงแรกๆแต่ปีนี้ได้สักเรื่อง 2 เรื่องก่อนสำหรับค่ายใหม่ๆผมยังมีอะไรที่อยากทำหลายๆเรื่อง หลายๆแนวให้มันเป็นสไตล์ของเรา ผมไปในทางอาร์ตนิดๆให้เป็นไปตามกาลเวลาของมัน แต่พยายามทำดีที่สุด ปล่อยให้เขามีตัวตน ปล่อยให้งานของผมมันมีชีวิตปล่อยให้งานของผมเป็นตัวบอกให้รู้ว่า มีแล้วนะ เกิดแล้วนะ แล้วเรายังอยู่เรายังทำต่อไป

มีการหาสปอนเซอร์หรือคนมาสนับสนุนหนังเพิ่มเติมไหม

ก็มีครับโชคดียังมีผู้ใหญ่บางคนมาสนับสนุนอยู่เหมือนกันครับ

ในฐานะผู้กำกับหนังใหญ่ครั้งแรกผลงานหนังเรื่องแรกของบริษัท รู้สึกอย่างไร

มีความเครียดเล็กน้อยนิดนึงแต่ไม่ได้มากมายอะไร เพราะผมมั่นใจว่าทำได้ ก็ทำเต็มที่ให้ดีที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

ทำไมเลือกประเดิมสร้างด้วยเรื่อง MyHouse

ผมมีความรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งใกล้ตัวทุกคน ความใฝ่ฝันของคนทำงานทุกคนอยากจะมีบ้านแล้วสิ่งที่จะได้มาในแต่ละคนอาจจะไม่ได้ดูก่อนว่า อาจจะถูกเกินไปหรือเปล่าไม่ได้คิดให้ดี ใกล้ตัวทุกคนมาก ทุกคนพอมีความฝันอยากได้อะไรสักอย่าง พอได้มาด้วยความง่ายหรือได้มาด้วยราคาถูก จนทำให้ลืมการคิดไปว่าสิ่งที่จะตามมาคืออะไรเพราะเราอยู่ในความเป็นคนไทย เราจะมีลักษณะเชื่อในสิ่งลี้ลับและวิญญาณ เพราะฉะนั้นเวลาจะซื้อบ้านหรือซื้อรถมันจะต้องคิดให้เยอะกว่านี้ไม่ใช่ปล่อยอะไรง่ายๆ มันใกล้ตัวครับ ก็เลยอยากให้คนเห็นของใกล้ตัวเนี่ยมีความคิดสักนิดหนึ่งก่อนจะซื้อหรือก่อนจะตัดสินใจครับ

วางแนวของหนังเรื่องนี้

มันเป็นหนังผีครับแต่หนังผีของผมที่ใส่เข้าไป ไม่ได้ออกมาเหวอะอะไรเยอะๆเป็นลักษณะของคนที่มีเซ้นต์แล้วเห็นผี ผมอยากให้คนเห็นผีในรูปแบบอีกรูปแบบหนึ่ง ผีที่ออกมาในหนังของเราจะไม่เหมือนผีปกติ หนังจะสะดุ้งในช่วงแรกๆเพราะเราเน้นเรื่องของเสียงเพราะหนังคือการรวมศิลปะทุกแขนง ผมก็เลยกระจายความสนุกไปอยู่ในเรื่องของเสียงด้วยเรื่องของภาพด้วย ความสยองก็จะมีบ้าง ก็เป็นหนัง Horror แล้วก็มีขำๆบ้าง

ถ้าเทียบเคียงกับหนังเรื่องอื่นก็อาจจะนึกถึงเรื่อง ลัดดาแลนด์

ไม่เหมือนเลยครับแต่สิ่งที่เหมือนคือเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นใน านเรื่องของบ้านเท่านั้นที่เหมือนกัน แต่นอกนั้นเนื้อหาไม่เหมือนเลยครับ

กังวลไหมที่อาจจะถูกเปรียบเทียบกับลัดดาแลนด์

ผมไม่กังวลผมรู้สึกดีใจด้วยซ้ำที่มีคนไปเปรียบกับหนังที่ทำเงินได้เพราะฉะนั้นถ้าได้ไปดูแล้วบอกเหมือน ก็คือในลักษณะที่ว่าเราทำได้นะแต่ถ้าเข้าไปดูแล้วบอกมีความแตกต่างมันก็น่าจะลองไปดูกันนะเพราะมีสิ่งที่แตกต่างไม่ได้เหมือนเลยนะ ก็อยากให้ลองเข้าไปดูกันว่าที่ว่าเหมือน เหมือนตรงไหนไม่เหมือนเนี่ยไม่เหมือนยังไงแต่ที้เหมือนเท่าที่ผมเห็นก็แค่เรื่องของบ้านเท่านั้นเองเพราะเนื้อหาของเรื่องนี้ผมได้ข้อมูลจากของจริงที่มีคนพูดถึงกันอยู่เป็นเรืองเล่าจากเรื่องจริงครับ

เรื่องจริงที่ว่าคือ

เรื่องนี้เรื่องจริงเป็นเรื่องจริงที่เกิดในหมู่บ้านๆหนึ่งที่มีการตายเป็น4layer เหมือนกันแล้วผมเอามาปรับและแต่งให้มันดูเป็นลุคของหนังอีกนิดหนึ่งให้มันน่าสนใจขึ้นเป็นเรื่องของคนที่มาซื้อบ้านแล้วไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้มีใครอยู่เกิดอะไรขึ้นบ้างแล้วในแต่ละครั้งก็มีคนตายในแต่ละเลเยอร์ๆในแต่ละรุ่นของบ้าน บ้านที่ 1 ตายมีคนมาซื้อต่อก็ตายบ้านที่ 3 ก็ตาย จนกระทั่งถึงตัวละครที่ผมวางไว้ก็ต้องดูว่าเป็นยังไง

เป็นบ้านชุมนุมผีหรือตู่ขนานกันไปในแต่ละยุต

เป็นเรื่องเล่าของคนข้างบ้านมาเล่าให้ฟังเพราะเขาไม่รู้เลยว่าตอนซื้อบ้านหลังนี้ทำไมถูกเพราะเขาอยากจะสร้างครอบครัวเขาก็เลยซื้อบ้านหลังนี้ แล้วก็ไม่รู้ประวัติบ้านหลังนี้มาก่อนก็มีคนมาอธิบายให้ฟัง แล้วภาพก็จะย้อน เหมือนกับซ้อนขึ้นมาเรื่อยๆเหมือนกับบ้านที่1ตายยังไง ครอบครัวที่ 2 เข้ามาตายยังไงทั้งหมดที่เข้ามาตายตายเพราะอะไร ก็จะมีให้เห็นว่าสาเหตุมันมาจากอะไร

โดยสรุปความสนุกของหนังอยู่ตรงไหน

ความสนุกที่ผมมองคือการได้คิดไปกับหนัง การได้ตามคาแร็กเตอร์ของหนัง หนังเขาเดินอย่างนี้ผมพยายามให้คนดูมีส่วนร่วมในการดูหนังเรื่องนี้ก็คือดูแล้วก็คิดไปด้วยว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง มันมาได้ยังไงแล้วทั้งหมดมันรวมมาได้ยังไงถึงเป็นหนังตรงนี้อะครับ

เมื่อถึงวันเข้าฉาย 17 เมษายนมองเป้าหมายในเชิงธุรกิจยังไง

ก็หวังให้ได้ทำเรื่องต่อไปครับผมมองในแง่กำไรชีวิต ได้รู้จักทีมงาน ได้รู้จักพี่ๆหลายๆคน ถ้าผมไม่มาทำตรงนี้ผมก็ไม่มีวันนี้ ไม่ได้รู้จักใครๆอีกหลายคน นักแสดงที่มาเล่นหลายๆคนพอเล่นๆกันไปก็มีความรู้สึกเหมือนครอบครัว เรามีความรู้สึกรักที่จะทำหนังผมรักที่จะสร้าง หลายคนรักที่จะแสดง นักแสดงทุกคนอยู่ด้วยกันอย่างอบอุ่นทีมงานเหมือนพี่เหมือนน้อง ผมถือว่ากำไรชีวิตแล้วกับตรงนี้คำว่าขาดทุนในหัวผมไม่มี เรื่องเงินมันก็เป็นปัจจัยหนึ่ง แต่สิ่งที่ผมได้มิตรได้ฐานผลิต เรามีศักยภาพในการผลิตได้ขนาดนี้ เราสามารถไปได้ต่อเพราะฉะนั้นคำว่าขาดทุนเกี่ยวกับตัวเงินผมไม่ได้มอง ผมมองว่าได้ลงทุนแล้วได้ก้าวในก้าวแรกก้าวที่หนึ่ง ไปก้าวที่สอง ระยะทางของผมยังมองอีกไกล เราค่อยๆเดินค่อยๆสปีดขึ้นเรื่อยๆ หนังเรื่องนี้ไม่ได้เงิน เรื่องต่อไปอาจจะได้เงินเรื่องต่อไปยังไม่ได้ก็ยังมีเรื่องต่อไปผมทำด้วยการวางคุณภาพไว้อย่างนี้สักวันหนึ่ง คนต้องรู้จัก สักวันคนต้องหันมาดูยังมีความฝันครับ

ได้มองช่องทางการตลาดของตัวหนังไว้ยังไง

ก็ยังหวังว่าตอนนี้อาเซียนเปิดผมก็มองในตลาดโลกแล้วไม่ได้มองแค่ตลาดในประเทศ ผมมองว่าถ้ามันออกไปอินเตอร์ได้ก็อยากให้เขาไปครับ ก็ศึกษาตลาดมาบ้างครับแต่ไม่ได้เยอะเพราะศึกษาเยอะคงไม่ทำครับศึกษามาระดับหนึ่งเพื่อให้รู้ ให้มีแนวทาง ให้มีช่องทาง แล้วก็เดินผมไม่ได้อยากแค่ฝัน อยากอยู่ในโลกความเป็นจริงก็อยากจะลุยออกไป

พูดถึงนักแสดงที่มาร่วมงานอย่างกอฟ อัครา

พี่กอฟเนี่ยเป็นนักแสดงคุณภาพที่ผมมองเห็นจากการได้ดูหนังที่เขาเล่นมาหลายเรื่องแล้วเวลาทำงานพี่เขาทุ่มเทและตั้งใจ แล้วอยู่ในกองถ่ายพี่เขาช่วยได้หลายอย่างมากช่วยแม้กระทั่งมาปรับบทกัน อย่างนี่น่ะ พี่ว่าอย่างนี้จะดีกว่าอันนั้นจะดีขึ้นแล้วผมเองก็ไม่ได้ปิดกั้นใครทั้งนั้น ผมชอบที่จะแชร์ไอเดียกัน พี่กอฟก็เลยเป็นหนึ่งในผู้ที่มาเติมเต็มฝันของผมให้วันนี้ให้ผมรู้สึกว่าได้มาทำงานที่ใจผมรัก

แล้วนางเอกน้องแป้ง

ส่วนน้องแป้งก็ทำงานร่วมกันมาหลายๆงานเล็กๆน้อยๆมาเรื่อยๆจากวันแรกที่ผมเริ่มต้น เราก็บอกเราจะโตไปด้วยกันเราจะทำงานคุณภาพด้วยกัน ก็มีการเรียนการแสดงเพิ่มเติมก็ไปเรียนกันเพื่อให้เขาอินกับบท เพราะอยากให้เรื่องนี้ได้คุณภาพ น้องเขาก็เต็มที่เรียนเป็นเรียน ทำเป็นทำ เปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ

น้องแป้งก็มีคาแร็กเตอร์ใกล้เคียงกับนางเอกในเรื่องก็มีความรู้สึกว่าน้องเขาใช่ เขามีอะไรที่แสดงแล้วดูอบอุ่นเหมือนแม่ได้เป็นพี่สาวได้คือเป็นทุกสิ่งอย่างที่คาแร็กเตอร์ควรเป็นได้ ก็โดนที่เขาก็เลยเลือกเขามาเล่น

นักแสดงคนอื่นๆ

ส่วนน้องยอร์กเผอิญคาแร็กเตอร์นี้ต้องการเด็กผู้ชายที่แบบว่าเป็นผี น้องเขานิ่งได้ เพราะเด็กส่วนใหญ่หาคนที่นิ่งยากเลยถูกใจน้อง ส่วนน้องใยไหมก็มองว่าน้องเขาเป็นตัวเดินเรื่องได้ มีความสามารถในตัวอนเนอร์เขาออก ก็แคสต์เด็กหลายคนเหมือนกันครับ เด็กแต่ละคนก็มีคาแร็กเตอร์เขาเองแต่ส่วนของน้องสามารถปรับตัวเข้ากับบทได้ เหมาะที่จะเป็นนักแสดงในความคิดของผม เขาเป็นอะไรก็ได้ถ้าเขาได้ศึกษาเขาได้ทำ

พูดถึงเพลงประกอบหนัง

เพลงหนักใจ ของพี่ป้อม ออโต้บาห์น (อัลบั้ม ผู้ชายสีน้ำทะเล ป้อมออโตบาห์นและเพื่อน) ครั้งแรกที่ผมได้ยินเพลงนี้มันมีอะไรลึกๆมากกว่าที่เห็นในตัวโน๊ต ตัวหนังสือ ที่เห็นอยู่ข้างหน้าผิวเผินพอฟังลึกๆเข้าไปแล้วมองภาพที่ถ่ายมาทั้งหมดเนี่ยจริงแล้วเพลงนี้สามารถอินเข้ากับคนดูได้แล้วข้างในมันออกมาได้หมดเลยจากเนื้อหาของเขาเพลงนี้ที่พี่ป้อมร้องไว้จะเร็วกว่านี้ปกติคนอื่นเวลารีคอฟเวอร์จะให้คนอื่นร้องแต่ผมอยากให้พี่ป้อมร้องพี่ป้อมมีช่วงเวลากรเดินทางชีวิตเขามา จากวันนั้นถึงวันนี้เกือบ 20ปีเขามีความเปลี่ยน เขามีความหนักแน่น เขามีความเป็นผู้ใหญ่สูงมากพลังจะออกมาจากตรงนั้นผมก็อยากให้พี่ป้อมเขาร้องโดยที่ยืดให้เพลงช้าลงแล้วให้สุขุมแล้วแน่นขึ้นกินใจให้เยอะขึ้น พอฟังเวอร์ชั่นนี้ออกมาจะเศร้าขึ้นเรื่อยๆ

คุยกับพี่ป้อมยังไง

ก็บอกพี่เขาชอบพี่จังเลยดูเหมือนหมอผี ก็ขอพี่ป้อมมาเล่นให้ก่อน เล่นในหนังเรานิดหนึ่งก็เป็นเรื่องแรกของพี่ป้อมเลยที่เล่นหนัง ก็เดินดิ่งๆไปหาเขาพี่ป้อมครับอย่างโน้นอย่างนี้ เล่นให้ผมหน่อยผมชอบพี่ แล้ว เล่นเป็นอะไรเล่นเป็นหมอผี เพราะบุคลิกพี่ป้อมผมมองว่าเป็นเหมือนหมอผี เพราะผมเขาจะยาว มีมวยผมคาแร็กเตอร์นี่ไม่ต้องทำเลยแค่ใส่เสื้อขาวมา แต่ต้องไปดูกันเองว่าเป็นหมอผี ปราบได้หรือเปล่า

ฝากถึงคนดูหนัง

ก็อยากให้ทุกคนหันกลับมาดูหนังพักผ่อนกันได้แล้ว หันมาดูหนังมาบันเทิงกันบ้างดีกว่า แล้วหนังเรื่องนี้ผมทำด้วยใจทำเต็มที่ ทำเกินร้อย ดีไม่ดีตอนนี้ก็ขึ้นอยุ๋กับผู้ชมแล้วครับให้ผู้ชมมาดูกันนิดนึง มาตัดสิน ดีไหม หรือ ไม่ดียังไงเพื่อผมจะได้แก้ไขได้ในหนังเรื่องต่อไปเพื่อเป็นกำลังใจให้ผมแล้วกันในการเดินหน้าต่อไปเหมือนสร้างฝันคนๆหนึ่งที่มีความฝันในการอยากจะทำ รักที่จะสร้าง

Create Date : 28 มิถุนายน 2557
Last Update : 28 มิถุนายน 2557 4:21:14 น.		0 comments
Counter : 4052 Pageviews.
Share Tweet