Bloggang.com : Lawanwadee : Be Prepared...

Be Prepared...

Aug 23, 2009

ตอบปัญหามาก็นาน ดิฉันมาสังเกตว่าเพราะความแตกต่างทางวัฒนธรรม ส่วนมากคนไทยเราจะเสียเปรียบคนชาติอื่น เนื่องจากคนไทยมักจะหลักเลี่ยงการเป็นคดีความ (อย่างน้อยก็รุ่นดิฉันละค่ะ คนรุ่นใหม่อาจจะแตกต่างเพราะเห็นแค่ถูกด่าไม่ออกชื่อใน Hi5 หน่อยก็จะฟ้องร้องกันแล้ว ) นอกจากนั้นก็คือเรามักมองโลกในแง่ดีจนเกินไป ไม่ค่อยเตรียมรับมือกับเหตุการณ์ใดๆ เลยทำให้คนอื่นเขาฉวยประโยชน์จากเรื่องนี้ หรือใช้เรื่องนี้มาประหัตประหารเราเสียเอง

มีเรื่องอะไรบ้าง.................

อย่ายึดเอาสามีเป็นสรณะ

ผู้หญิงไทยส่วนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ไม่เคยผ่านการแต่งงานหรือมีครอบครัวมาก่อนมักจะยึดเอาสามีเป็นสรณะ เรื่องนี้เป็นความเสี่ยงเฉพาะบุคคลนะคะ คุณอาจจะโชคดีไปเจอคนดี หรืออาจจะโชคร้ายไปเจอผู้ชายร้ายสุดๆ หรือแม้แต่คนที่คุณคิดว่าดีแสนดีก็เถอ ถึงบทน้ำผึ้งขมขึ้นมาเมื่อไหร่เขาอาจจะร้ายชนิดที่คุณคิดไม่ถึงได้

บางคนมีความเห็นว่าฝรั่งมีชีวิตแต่งงานที่ยั่งยืนมากกว่าคนไทย อันนี้ไม่จริงเลยค่ะ สถิติการหย่าร้างในอเมริกานั้นคือ 52% ในกลุ่มคนอายุต่ำกว่า 35 และในกลุ่มที่เคยผ่านการแต่งงานมาก่อน อัตราการหย่ายิ่งสูงขึ้น การแต่งงานสามสี่หนเป็นเรื่องธรรมดา ที่คุณเห็นสองคนตายายเดินจูงมือกันนั้น ส่วนมากไม่ค่อยจะเป็นการแต่งงานหนแรกหรอกค่ะ มีเหมือนกันแต่น้อยมากๆ

ผู้ชายหลายคนแค่ถูกใจกับปลดปล่อยกับผู้หญิงที่เจอออนไลน์ได้ไม่กี่วัน ก็คิดจะกำจัดเมียเสียแล้วก็มีไม่น้อยนะคะ มีคดีตัวอย่างมากมาย รวมทั้งที่เกิดกับผู้หญิงเอเชียและหญิงไทย

หญิงไทยหลายคนมาปรึกษาปัญหาเรื่องเงิน เรื่องชีวิตแต่งงาน เรื่องใบเขียว ฯลฯ พอดิฉันแนะนำขั้นตอนให้ก็เถียงแทนสามี ว่ายังรักกันดีไม่น่าจะมีอะไร ดิฉันไม่เถียงเรื่องนั้นค่ะ แต่ว่าถ้าคุณเตรียมพร้อมไว้และเหตุการณ์ร้ายๆ ไม่เกิดขึ้นคุณก็ไม่มีปัญหาอะไร ตรงกันข้ามถ้าเตรียมรับมือไว้ก่อน หากเกิดเรื่องขึ้นอย่างน้อยคุณก็ไม่ลำบากมากละค่ะ

เตรียมพร้อมไว้ไม่เสียหลาย

ผู้ชายที่มาจากสังคมตะวันตกจะแตกต่างกับผู้ชายไทยคือถ้าเขาอยากจะหย่า เขาจะไม่ยื้อ หรือใช้วิธีมีคนใหม่แต่ก็ไม่ยอมเลิกกับคุณ ไม่เหมือนผู้ชายไทย เขาจะบอกคุณและทำทุกอย่างที่จะให้หย่าได้เร็วๆ ดังนั้นคุณต้องเตรียมพร้อมถ้าหากเขาเอ่ยปากขึ้นมาวันไหน คุณจะได้รับมือได้ทันท่วงที

เตรียมพร้อมยังไง...

อย่างแรกคือเอกสารส่วนตัวของคุณ พาสปอร์ต สูติบัตร ทั้งของคุณของลูก เอกสารที่เกี่ยวกับอิมมิเกรชั่นทุกอย่าง ถ้าเป็นไปได้คุณควรเก็บเอง ทำสำเนาไว้ด้วย หรือถ้าจะให้ดียิ่งขึ้นก็คือสแกนเอกสารทุกอย่าง ส่งอีเมล์เป็น attachment ส่งถึงตัวคุณเองเก็บไว้ในอีเมล์ที่สามีไม่รู้

อย่างที่สองคือ เอกสารที่เป็นชื่อร่วม การมีชื่อร่วมแปลว่าคุณมีภาระรับผิดชอบตามกฏหมายด้วย ดังนั้นคุณควรรู้ หรือที่ถูกต้องรู้ ว่าตัวเองมีชื่อในใบเสร็จค่าอะไรบ้าง ถ้าเป็นค่าใช้จ่ายประจำอย่างค่น้ำค่าไฟ ทำสำเนาบิลเอาไว้สักใบสองใบ จะได้อ้างเป็นหลักฐานได้หากต้องการใช้ขึ้นมา ไม่ใช่ไม่รู้อะไรเลยแม้กระทั่งว่าบัญชีนั้นเลขที่เท่าไหร่

อย่างที่สามคือเอกสารเรื่องการเงินและทรัพย์สินทั้งหมด คุณต้องรู้ว่าสามีมีรายได้เดือนละเท่าไหร่ แอบทำสำเนา tax return, pay stubs, bank statement, credit card statement, photo IS, SSN ฯลฯ เก็บเอาไว้บ้าง หรือถ้าจะให้ดีคืออย่าให้เขารู้ เพราะหากต้องหย่ากันขึ้นมาเมื่อไหร่ การติดตามเรื่องทรัพย์สินจะง่ายและเร็วกว่าการเริ่มจากมือเปล่าๆ ไม่มีข้อมูลอะไรเลย ถึงแม้ว่าทนายที่ทำเรื่องหย่า เขาสามาถรถขอคำสั่งศาลบังคับให้สามีคุณเปิดเผยข้อมูลเรื่องทรัพย์สิน ก็อาจจะได้ไม่ครบถ้วน และที่สำคัญมีค่าใช้จ่ายที่ไม่ใช่ถูกๆ

อย่างที่สี่ คือเรื่องเงินสำรอง หลายๆ คนห่วงแต่เรื่องจะส่งเงินกลับบ้าน แต่ไม่เคยห่วงว่าถ้าตัวเองเข้าตาจนจะทำยังไง เอาเงินที่ไหนมาแก้ปํญหาตรงนี้ แนะนำว่าคุณควรจะแอบซุกซ่อนเงินเอาไว้บ้าง และต้องไม่ให้สามีรู้ คือเงินจำนวนนี้เก็บเอาไว้สำหรับกรณีฉุกเฉินจริงๆ คุณควรมีอย่างน้อย $3,000-5,000 บางคนอาจจะข้องใจว่าทำไมต้องสำรองเงินมากขนาดนี้ ลองคิดง่ายๆ ว่าถ้าปุบปับคุณถูกสามีฟ้องหย่า คุณต้องมีทนายโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามีลูกด้วยกัน ตรงนี้สำคัญมาก เพราะหลายคนไปศาลก็จริงแต่ไม่มีทนาย ทั้งๆ ที่ตัวเองภาษาก็ไม่ดี ความรู้เรื่องกฏหมายก็ไม่มี ไปๆ มาๆ กลายเป็นว่านอกจากจะไม่ได้ค่าเลี้ยงดูสักแดงเพราะทนายฝ่ายสามีบอกว่า เขาตกงานไม่มีรายได้แล้ว ยังต้องช่วยสามีหารค่าเลี้ยงดูบุตรทั้งๆ ที่ลูกอยู่กับตัวเองตลอด สามีได้แค่เยี่ยมเยียน เอาลูกไปค้างด้วยไม่ได้ แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปทำงานหาเงิน ค่าจ้างพี่เลี้ยงก็หมดแล้ว ฯลฯ หลายๆ คนอยากหาทนาย แต่ความที่ไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน ไม่มีเงินสำรอง ต้องไปหาทนายอาสา ซึ่งหลายรายคงเคยพบว่ากว่าจะถึงคิวต้องรอนานมาก และบางรายรอไม่ได้นานขนาดนั้น ที่สำคัญคือ การจะขอทนายอาสานั้นคุณต้องมีคุณสมบัติเรื่องรายได้ กล่าวคือ ถ้ารายได้ครอบครัว (รายได้สามีกับรายได้ของคุณรวมกัน) เกินเกณฑ์ที่กำหนด คุณก็จะไม่มีสิทธิขอใช้บริการนี้ การจ้างทนายนั้นส่วนใหญ่ค่าบริการจะเป็นสองอย่างรวมกันคือ คุณต้องวางเงินมัดจำก้อนนึง อย่างน้อยคือประมาณสามพัน และทนายจะได้อีกจากเปอร์เซนต์ของที่เขาช่วยคุณต่อรอง ถ้าคุณไม่มีเงินไปวางมัดจำไม่มีทนายที่ไหนรับทำหรอกค่ะ

ถ้ามีปากมีเสียงกัน...

ข้อนี้สำคัญเพราะคนไทยเราเวลาผัวเมียทะเลาะกันเรื่องไม่ค่อยจะถึงตำรวจ หรือถึงแต่ตำรวจไม่ค่อยรับแจ้งความ ให้ไปไกล่เกลี่ยกันเอาเอง ในอเมริกาถ้าคุณทำอย่างนั้นคุณเองจะตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ดังนั้นถ้ามีปากมีเสียงกัน อย่าตอบโต้ ปล่อยให้เขาอาละวาดฝ่ายเดียว คุณเฉยเสีย เดินไปหาเพื่อนบ้านขอใช้โทรศัพท์โทรแจ้งตำรวจ ถ้าไม่มีใครบาดเจ็บตำรวจจะช่วยไกล่เกลี่ยให้ แต่จะมี record ในบันทึกประจำวันของโรงพักว่าตำรวจมาบ้านคุณทำไม ใครเป็นคนโทรแจ้ง ตรงนี้จะมีประโยชน์กับคุณเวลาฟ้องหย่า และจะช่วยคุณได้มากในเรื่องของอิมมิเกรชั่นถ้าคุณยังไม่ได้ใบเขียวถาวร เพื่อนบ้านเป็นพยานให้คุณได้ค่ะ

ถ้ามีการลงไม้ลงมือ อย่าตอบโต้ หลบอย่างเดียว หนีออกมาจากตรงนั้นและรีบโทรเรียก 911 ทันที
ถึงจะแค่เลือดออกซิบๆ ไม่ใช่บาดแผลใหญ่หรือกระดูกหักก็ตาม ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นนอกจากจะเรียก 911 แล้ว คุณต้องไปหาหมอ ไปทำแผลและขอหนังสือรับรองการรักษาพยาบาลมาด้วย

ถ้าคุณมีรอยฟกช้ำดำเขียวหรืออะไรแตกหัก โดยมากทางโรงพยาบาลจะถ่ายรูปคุณไว้ ขอก๊อปปี้มาไว้เป็นหลักฐานด้วย กรณีอย่างนี้คุณสามารถขอ restraining order ได้ ขอคำแนะนำจากตำรวจได้ ง่ายมากค่ะ แค่เอาบันทึกประจำวันของตำรวจกับใบรับรองแพทย์ไปยื่นต่อศาล เสมียนศาลจะนัดให้คุณกลับไปรับเอกสาร ส่วนมากใช้เวลาแค่วันเดียวหรืออย่างมากสองวันเท่านั้น

ถ้าเหตุการณ์เหล่านี้เกิดกับคุณ และคุณเก็บหลักฐานตามที่แนะนำมาข้างต้นนี้ เวลาทำเรื่องหย่าจะไม่ยุ่งยากและเสียค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด นอกจากนั้นยังสามารถใช้เป็นหลักฐานในการยื่นเรื่องกับอิมมิเกรชั่นได้ด้วยค่ะ

อ่านเกมให้ออก

ผู้หญิงหลายคนอายุตัวไม่น้อยแล้วก็จริง แต่งงานมาก็สองสามปี ก็ถือว่ารู้จักสามีดี การศึกษาก็ดี แต่อ่านพฤติกรรมสามีไม่ออก คนอยู่บ้านเดียวกัน นอนเตียงเดียวกัน ควรสังเกตบ้างว่าเขามีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปหรือเปล่า ไม่ได้แนะนำให้ไปเซ้าซี้ถาม แต่ให้สังเกตเงียบๆ เอาไว้ประเมินสถานการณ์สำหรับตัวคุณเอง

คนอเมริกันส่วนมากจะรู้แกวว่า ถ้าต้องการกำจัดคู่สมรสหรือใครก็ตามที่เป็น immigrant นั้น วิธีที่ง่ายและได้ผลสัมฤทธิ์คือการยัดข้อหาอะไรก็ตามที่เป็นคดีอาญาให้ รับรองว่าโดน deport แน่นอนต่อให้มีใบเขียวูกต้องก็ตามที การตอบโต้ด้วยกำลังหรืออาวุธที่ฉวยได้ใกล้ตัวไม่ใช่วิธีที่ดี เพราะหากเขาแจ้งความ คุณโดนคดีอาญาข้อหาทำร้ายร่างกายทันที และการทำร้ายร่างกายคนอื่นด้วยอาวุธ ไม่ว่าจะเป็นอาวุธอะไรนั้นมีโทษหนักกว่าการชกต่อยหลายเท่าตัวค่ะ

มีคดีตัวอย่างหลายคดีในรอบสองสามปีที่ผ่านมา อันนี้เป็นประสบการณ์ตรงกล้ายืนยันว่าเป็นเรื่องจริง ฝ่ายหญิงมาจากครอบครัวมีอันจะกิน ได้รับมรดกเป็นเงินมาก่อนใหญ่ สามีมากล่อมให้เอาเงินนี้ไปซื้อพันธบัตร ฝ่ายหญิงก็เชื่อ... ให้เงินไป ปรากฏว่าฝ่ายชายซื้อพันธบัตรจริงแต่ซื้อเป็นชื่อเขาคนเดียว โดยอ้างว่าฝ่ายหญิงถือใบเขียวยังไม่ได้เป็นซิติเซ่น ใส่ชื่อไม่ได้ พอฝ่ายหญิงมารู้ทีหลังว่าข้ออ้างนี้เป็นเท็จ ก็โกรธ มีปากมีเสียงกัน

ฝ่ายหญิงคว้าสาบเสื้อสามีดึงไม่ให้เขาเดินหนี สามีคว้าโทรศัพท์แจ้งตำรวจทันที ผลคือฝ่ายหญิงถูกจับ พอประกันตัวออกมาได้ด้วยเงินของตัวเองก็พบว่า สามีขอ restraining order ห้ามเธอเข้าใกล้เสียด้วย ติดต่อไม่ได้ต้องอาศัยคนกลางซึ่งเป็นเพื่อนช่วยติดต่อให้ สามีไม่ยอมจ้างทนายให้ ต้องอาศัยทนายที่ศาลจัดให้ ทนายไม่มีความรู้เรื่องอิมมิเกรชั่นมากนัก เห็นเป็นคดีเล็กๆ ก็แนะนำให้รับสารภาพเพื่อที่จะได้ไม่ต้องโดนโทษจำขัง เพราะเป็นความผิดหนแรก ไม่เคยมีประวัติมาก่อน สรุปว่าเรื่องจบลงโดยเธอโดนทัณฑ์บน และโทษปรับ พอพ้นกำหนด restraining order กลับเข้าบ้านได้ก็เจอเซอร์ไพรส์รอบสอง คือสามีฟ้องหย่า แถมใบเขียวสองปีก็กำลังจะหมด ฯลฯ

เรื่องทำนองนี้มีบ่อยๆ............. ดังนั้น จะทำอะไรให้มีสติ คิดถึงผลได้ผลเสียก่อนจะทำ อย่าใช้อารมณ์ และถ้าคุณเตรียมพร้อมรับสถานการณ์มาตามขั้นตอนที่แนะนำข้างต้น รับรองว่าไม่ต้องจบลงแบบนี้ค่ะ

Create Date : 24 สิงหาคม 2552

Last Update : 24 สิงหาคม 2552 5:41:07 น.

26 comments

Counter : 2343 Pageviews.

ขอบคุณสำหรับ blog ดีๆนะคะ

โดย: หนูนัท (NLN

) วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:7:01:38 น.

ขอบคุณสำหรับความรู้และคำแนะนำที่ดีๆค่ะ ยายหิ่นมักจะวางแผนไว้เสมอเผื่อนั่นเผื่อนี่ อิอิอิ สามียังดีอยู่ด้วยทุกอย่างแต่อนาคตมัน บอกไม่ได้นอะ เห็นด้วยระวังตัวไว้ก่อน เหอๆๆ

โดย: ยายหิ่นศรี IP: 24.255.214.96 วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:8:25:08 น.

มีประโยชน์มากๆเลยคะ ขอบคุณนะคะ

โดย: บุปผาลีลาวดี

วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:9:46:34 น.

แวะมาเยี่ยมบล๊อกและได้ความรู้ดีๆ กลับไปด้วย ขอบคุณมากๆ ค่ะ

โดย: วิสกี้โซดา

วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:11:39:11 น.

สวัสดีค่ะ เข้าขอเป็นเพื่อนนะคะ ได้ความรู้ดีค่ะ แต่ว่าเราหญิงไทยใจแกร่ง สามีชายไทยแท้ ประเภท ก้นถึงฟากปากถึงข้าว(เข้าบ้านคือกินเลย)ไม่รู้ว่าเราไปขุดเผือกขุดมันไว้รอแกตั้งแต่เมื่อไร ก็มีข้อดี ข้อเสียกันคนละอย่างเนอะ

ไม่ว่าสามีไทย สามีเทศ ขอให้อยู่กันมีความสุขก็พอเนอะ
(ความสุข แปลว่า ความทุกข์ที่พอทนได้555)

โดย: erbhern

วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:12:43:30 น.

ชอบเข้ามาอ่านค่ะได้ความรู้มากมาย ขอบคุณมากๆนะคะ

โดย: Thairabian

วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:14:57:28 น.

Just dropping by to say hello & read ka.

โดย: CrackyDong

วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:19:43:30 น.

แวะมาอ่านเรื่องดีๆ

โดย: somphoenix

วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:23:08:09 น.

อีกครั้งทีได้ตระหนักรู้นะคะ คุณลาวัณวดียังทำงานแข็งขันเรื่องบอกเล่าเก้าสิบ แนะนำเรื่องนี้อยู่เรื่อย ย้ำกันมากๆ ดีค่ะ

โดย: Nok (nokjeffus

) วันที่: 25 สิงหาคม 2552 เวลา:11:07:13 น.

อ่านแล้วได้ความรู้ดีๆทั้งนั้นค่ะ

ว่าแต่จริงหรือคะที่เราควรจะงุบงิบเงินเก็บไว้เองบ้าง ตอนนี้ไม่มีปัญหา แต่ตอนข้างหน้าเราก็ไม่รู้จริงเนอะ

อ่านจบแล้วก็รู้สึกปลงไปเลยค่ะ แต่งงานกับฝรั่งมันเป็นแบบนี้นี่เอง อิอิ

โดย: thaispicy

วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:9:55:32 น.

มีคำถามค่ะ กำลังจะแต่งงานเดือนหน้า และอยากจะเตรียมเอกสารเอง ขอรบกวนทราบเว็ปไซต์ที่ให้ดาวน์โหลดพวกเอกสารต่างๆด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

โดย: California girl IP: 24.23.164.51 วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:8:41:38 น.

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน บทความนี้มีประโยชน์ต่อหญิไทยที่แต่งงานไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ซึ่งดิฉันเห็นด้วยกับคุณว่าส่วนใหญ่ไม่ค่อยเตรียมตัวไว้รับสถานการณ์ และออกจะทำอะไรที่เขลาด้วยซ้ำไปเมื่อต้องเผชิญกับปัญหา ดีใจที่มีบล๊อกดี ๆ แบบนี้ค่ะ

โดย: Jujastar

วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:8:20:00 น.

สวัสดีค่ะ จากกระทู้ไกลบ้านเรื่องคดีลักทรัพย์ที่แอลเออ่ะค่ะ
ขออีเมลได้มั๊ยคะ อยากจะคุยด้วยค่ะ

โดย: mmm IP: 76.95.40.242 วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:22:38:31 น.

เป็นประโยชน์กับตัวเองมากเลยค่ะขอบคุณที่นำเสนอนะค่ะ ขอให้พบเจอแต่สิ้งที่ดี ๆ นะค่ะ

โดย: ไหมพรมสีสวย

วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:6:17:51 น.

ขอบคุณพี่ Lawanwadee มากนะค่ะได้ความรู้และข้อแนะนำที่ดีมากเลยค่ะ

โดย: น้องธรรมคุณ IP: 67.216.115.221 วันที่: 4 ตุลาคม 2552 เวลา:5:09:05 น.

ชอบคะมีความรู้มาก ตอนนี้ก็อยุ่ในช่วงจะหย่าเหมือนกัน

โดย: Aor IP: 93.179.41.97 วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:0:12:14 น.

ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ

พึ่งอยู่ในศาลาประชาคมไม่นานนัก รู้สึกดีมาก ถ้าตอนที่มีปัญหาได้เข้ามาอ่านและขอคำปรึกษากับผู้รู้ในนี้ อาจทำให้ปัญหาที่เกิดขึ้น สามารถแก้ไขได้ดีกว่าเก่ามาก

ขออนุญาตเข้ามาเก็บความรู้ และคำแนะนำค่ะ

โดย: richly @ money

วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:19:06:47 น.

กราบขอบพระคุณงามๆเลยค่ะพี่

แต่ฝรั่งนี่จริงๆนะ เวลารักก็รักshipหายเลยค่ะ แต่เวลาชังนี่มันเลวร้ายกว่าคนไทยหลายเท่า

อยากให้สาวไทยรู้ทันพวกนี้จังเลยค่ะ จะได้ป้องกันตัวเองได้ทัน

เราว่ากะภรรยาที่เป็นฝรั่งด้วยกัน มันไม่กล้าทำ แต่มันกล้าทำแบบนี้กะสาวไทยโดยเฉพาะ

โดย: Angellique IP: 180.183.17.50 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:46:43 น.

ดิฉันเพิ่งรู้จักเวปพันทิปประมาณสองเดือน และได้เข้ามาอ่านบล๊อกของคุณLawanwadeeได้ความรู้มาก ตอนนี้ดิฉันมาอาศัยอยู่กับสามีชาวอังกฤษที่ประเทศอังกฤษจะครบหกเดือนในวันที่ สิแปด พศจิกายน นี้ค่ะ ดิฉันยังไม่มีเพื่อนที่นี่เลยและ เหงา ลึกๆรู้สึกเหมือนไม่ค่อยมีความสุขเพราะสามีไม่เป็นอย่างที่คาดหวังไว้ช่วงนี้เหมือนจะมีอาการซืมเศร้าบ้าง ร้องไห้เป็นระยะ เห็นการตอบปัญหาของคุณแล้วคิดว่าน่าจะได้รับคำแนะนำที่เป็นประโยชน์ แต่ไม่รู้ว่าจะติดต่อกับคุณได้อย่างไร ก็เเลยเข้ามาที่นี่ ดิฉันไม่เก่งคอมพิวเตอร์ สมัครเป็นสมาชิกพันทิปก็ไม่เป็นเพิ่งลองสมัครใช้บัตรผ่านเป็นเมื่อสองวันที่แล้ว และวันนี้ได้อ่านกระทู้ในพันทิป ชื่อผลที่ได้รับจากการเลือกแฟนแล้วทิ้งงาน ชื่อเรื่องตรงกับปัญหาของตัวเอง และเมื่อพบความเห็นของคุณที่บอกว่า เหมือน จขกท เล่าไม่หมด คือ สามีไม่ให้เงินทองใช้ ข่มเหงน้ำใจ ต้อง my way เท่านั้น ไม่งั้น no way แล้วรู้สึกว่ามันใช่ตัวเอง ไม่อยากเข้าไปโพสเรื่องของตัวเองในห้องนั้น เพราะ รู้ว่าบางความเห็นต้องมาแบบบั่นทอนน้ำใจ เพราะตอนนี้รู้สึกค่อนข้างอ่อนแอ วันนี้มา ที่บล๊อกของคุณได้ แต่ไม่รู้ว่า คราวหน้าจะเข้ามาหาได้ถูกหรือเปล่า คืออาจหาไม่เจอ อยากขอคำแนะนำบ้าง หากคุณจะกรุณาติดต่อที่นี่ได้หรือเปล่าคะ da_raneeda@yahoo.co.th ขอบคุณค่ะ

โดย: เขาสวนกวาง IP: 79.68.246.109 วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 เวลา:2:03:22 น.

ขอบคุณคุณลาวัลวดีมาก ๆ เลยค่ะ

เป็นบล็อกที่มีประโยชน์จริง ๆ

โดย: edelweiss ไม่ได้ล็อคอิน IP: 217.150.235.132 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:05:56 น.

I know some been have bad time. but i realy don't know how to help. i tell them this

โดย: nat cha IP: 72.130.129.151 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:39:54 น.

//s669.photobucket.com/albums/vv58/lsra/orkut-scraps/new-year-orkut-scraps/orkut-scraps-8.gif

สวัสดีปีใหม่ 2553 ขออวยพรให้ทุกท่าน

จงประสพแต่ความสุข ความเจริญ

มีสุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคภัยทั้งปวง

ขอให้พบกับความสำเร็จในหน้าที่การงาน

ครอบครัว และความรัก ด้วยเทอญ

จากใจ

Virgo me

โดย: Virgo me

วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:20:29:13 น.

จุ๋มเพิ่งเข้ามาอ่านเว็บคุณค่ะ บอกตรงๆว่าอึ้งมากๆ ไม่คิดว่ามีคนทำ เว็บคุณมีประโยชน์กับผู้หญิงอีกหลายร้อยคน รวมทั้งจุ๋ม จุ๋มขอบคุณมากค่ะ ที่คุณตั้งใจบอกเล่า ให้ผู้หญิงเราๆได้รู้ ขอบคุณจากใจอีกครั้งค่ะ

โดย: jum IP: 10.0.2.58, 118.175.64.208 วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:13:55:02 น.

thank you for useful information

โดย: nun IP: 58.9.176.120 วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:17:13:14 น.

มีสามีอเมริกันเหมือนกัน ว่าจะไม่อขอซิติเซ่น แต่อ่านวันนี้แล้ว
ต้องไปขอเป็นซิติเซ่นซะแล้ว
กันไว้ดีกว่าแก้
ขอบคุณค่ะ

โดย: แม่น้องวิน IP: 96.251.193.157 วันที่: 13 พฤษภาคม 2553 เวลา:6:18:43 น.

แวะเข้ามาอ่าน
ได้ความรู้ความเข้าใจกลับออกไปเยอะเลยครับ

โดย: sleepless night IP: 125.25.173.9 วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:14:07:50 น.