ณ บางกอก
รูปตั้งแต่ปลายพฤศจิกายนถึงธันวาคม ไหนๆว่างกลับมาอยู่บ้านที่พักใจอันอบอุ่นของเรา มาอัพบล็อกซะหน่อย -พฤศจิกายน - พรรคพวกเพื่อนพี่และลุงที่เรียนเปรียญเอกด้วยกันชักชวนกันไปชมพระเมรุและนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระพี่นางฯที่สนามหลวง ก่อนเดินเข้าสนามหลวงแวะกินข้าวที่ธรรมศาสตร์ ช๊อปปิ้ง และส่งพี่เหยื่อของเราทดสอบความแม่นหมอดูตาบอดท่าพระจันทร์ (หลักๆแล้วแกร้องเพลงค่ะ แต่แว่วๆมาว่าดูดวงเป็นงานอดิเรก) พอหมอดูจับมือเจ๊ของเราปุ๊บ ประโยคแรกทักว่า อายุยี่สิบกว่าใช่ไม๊ก๊าบ?หุๆๆๆ มือน่ะใช่ แต่อายุจริงๆเจ๊บวกอีกยี่สิบค่า งานนี้พวกเราก็เลยสลายตัวปล่อยให้เจ๊เป็นเหยื่อดูดวงต่อไปจากนั้นก็ไปสนามหลวงสวยงามสมพระเกียรติมากๆเลยค่ะชมนิทรรศการเสร็จ พวกเราข้ามถนนไปศาลหลักเมืองกันแวะให้เพื่อนถ่ายภาพก่อนรถราต้องวิ่งหลบให้คนหน้าตาดี ฮี่ๆๆ ละครชาตรี รำบูชา รำแก้บนศาลหลักเมืองค่ะ คณะนี้มีแต่สาวน้อย หนุ่มน้อยทั้งน้านค่ะ นับถือๆเสียงดังฟังชัดท่าทางแข็งแรงกันทุกคน .......................................................................................... -เดือนธันวาคม-จะว่าไปแล้ว เราก็ไปๆมาๆ เรียน ทำงาน เรียนๆ รึว่าอาศัยอยู่กรุงเทพฯมานาน มีหลายที่ใกล้ๆตัว ผ่านบ่อยครั้ง แต่ยังไม่เคยแวะเข้าไปซักทีหลังวันพระจันทร์ส่งยิ้มให้เราวันพ่อ ฟ้าเมืองไทยเรากลับมาสดใส โทรชวนพี่สำอางค์ไปเดินสำเพ็งและไปไหว้พระที่วัดสระเกศ พี่สำอางค์เป็นเพื่อนซี้พี่กิ๋ว เพลงเสือโคร่งเค้าค่ะ กลายเป็นพี่ซี้พี่เลิฟของน้องสาวไปด้วยเลย ขอบอกว่า ถ้าไม่มีพี่สำอางค์คนนี้ เจ้าอเล็กซ์และเจ้าแฝดคงจะล่องลอยอยู่ในอากาศบ่อได้มาเกิดเน่อ สรุปว่า เป็นคนสื่อรักชักใยอลวนของเฮียและเจ๊กิ๋วนั่นเองค่า วันนั้น มีชาวมอญมาสวดมนต์บนยอดวัดภูเขาทองกันด้วยค่ะบรรยากาศรอบๆวันนั้น รู้สึกสบายใจไทยแลนด์มาก เห็นคนออกมาเที่ยว อยากให้บ้านเราเป็นอย่างนี้ตลอดไปธงไทยเราสวยสะบัดแดดเปรี้ยงเลย แต่ว่า ...ใต้ร่มธงไทย เย็นเหมือนใต้แสงจันทร์ .. ใช่มะคะใส่เสื้อเหลือง รักในหลวงค่ะ