ชีวิตของคนเรามีการเดินทางไม่จบสิ้น จุดสุดท้าย คือ ความตาย 

เกิด แก่ เจ็บ ตาย คือสิ่งธรรมชาติ ที่ต้องเกิดขึ้น ไม่พ้น เศรษฐี ยากดีมีจน 

แต่ละคนมีชีวิตเพื่อหน้าที่ บทบาทแต่ละคนจึงต่างกันตามความเป็นจริงที่มีชีวิตอยู่ โอกาสที่คนแต่ละคนจะค้นพบว่า ตัวเราคือใคร ต้องการอะไร อย่างไร ....บางคนโชคดี ..ค้นพบไว  บางคน ..ทั้งชีวิตไม่สามารถค้นพบ และอีกหลายคน พึ่งค้นพบ หลังจากเกษียญ  อีกหลายคน พึ่งค้นพบเมื่อวัยกลางคน 

ความโชคดีของการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ คือ  ได้มีโอกาสพบเจอกัลยาณมิตร พบเจอสิ่งที่เรียกว่า ธรรมะ 

ทุกคนมีโอกาสต่างกัน ...อย่างน้อยที่สุด การมีโอกาสได้ศึกษา  ได้มีโอกาสพบเจอสิ่งที่เรียกว่าความจริงของการมีชีวิต จากเกิด จนกระทั่งตาย ...ชั่งวิเศษนัก

ในช่วงชีวิต..ของแต่ละคน หากได้ค้พบว่า  ธรรมะ คือ หน้าที่  และทำหน้าที่แต่ละเวลาอย่างดี  ย่อมจะทำหน้าที่ของการมีชีวิตในแต่ละช่วงเวลาได้อย่างดีแน่นอน แต่บนความจริงของชีวิตคือ  มีเรื่องราวมากมายในชีวิตที่เราต้องพบเจอ  และเลือกเดิน 

ทางเดินแต่ละวัน แต่ละเดือน  แต่ละปี มีเรื่องราวมากมายที่ทำให้มนุษย์อย่างเราต้องดำเนินไป  บางครั้ง เหนื่อง  อ่อนเพลีย  ต่อสู้  และมีเรื่องราวมากมายที่เรียกว่าชีวิต 

เคยถามไหมว่า ทำไมเหนื่อยอ่อนเพลีย  ทำไมจึงต้องต่อสู้อย่างเอาเดือดเอาแค้น ต่อสู้อย่างไม่คิดว่า ชีวิตก็ต้องจบสิ้นเหมือนกัน เพียงเพื่อให้ชีวิตยืนอยุ่บนเส้นทางที่ต้องการ ตามเป้าหมาย.....

หากอีกมุมหนึ่ง..ถ้าเรามีโอกาสเลือกเพื่อการดำเนินชีวิตอย่างสงบ เยือกเย็น และพบเจอเส้นทางเดินที่ไม่ต้องต่อสู้มากมาย ดำเนินชีวิตอย่างมีสติ  มีปัญญา เพื่อการมีชีวิต และพร้อมรับชีวิตเมื่อถึงเวลา 

...........................................................................................................................