กลอนสีเลือด ภาค 5 แด่เธอผู้ทำให้อาฆาต

...สาดกระแสอาฆาตในดวงจิต

ให้จงคิดหวาดหวั่นขวัญผวา

สะกดจิตให้สับสนมิโรยรา

เหลืกนัยน์ตาจ้องมองสยองทรวง

...ระรัวถี่ระรี่เร่งระริวไหว

จังหวะใจเต้นรัวมิแหนหวง

มองภาพหลอนลวงหลอกในแดดวง

เร่งตักตวงความขลาดให้สมใจ

...เห็นเลือดสาดปาดปัดบนผืนผ้า

กระเซ็นซ่าชาดท่วมหยดหยาดไหล

ใบมีดเงาคมกริบแทงตรงไป

กลางหทัยจงเจ็บเก็บไม่เลือน

...แหวะกลางอกให้สะทกสะท้านทั่ว

ให้หวาดกลัวตัดลิ้นมิอาจเอื้อน

เจาะนัยน์ตาควักออกร่างสะเทือน

มิคลาเคลื่อนพาจิตดับลับชีพลง

...กระชากมีดแทงจ้วงซ้ำนับร้อย

งามชดช้อยงานศิลป์ชวนใหลหลง

จิตรกรรมจิตรกรผู้ยืนยง

จะอยู่คงในจิตเจ้าตราบมลาย

...หลอนหลอกหลอนวนซ้ำให้ย้ำคิด

สะเทือนจิตประหวั่นขวัญสลาย

เหมือนชีพม้วยหากแต่มิอาจตาย

จำเวียนไหว้ระลึกภาพลวงหลอกใจ

...ทรมานกว่าตายทุกนาที

จงอย่ามีความสุขความสดใส

จงจมดิ่งสู่ความมืดลึกลงไป

จงกวัดไกวหาทางรอดตลอดกาล 2/02/53

.............................................................................................................

ปล. วันที่ตามนั้นเลยค่ะ ส่วนที่ 1 เฟิร์นเคยลงไปให้สยองเล่นมาแล้ว ทั้งหมดตามที่เคยบอกเอาไว้มี 8 ภาคค่ะ เพราะภาค 9 มีคนฝากให้เขียนแต่ทำไม่ลงจริงๆ สัญญากับทั้งแม่และตัวเองว่าจะไม่ระบายอารมณ์ด้วยวิธีนี้อีก (ฮา...)

เป็นมนุษย์หน้าตาย คลับคล้ายว่าจะเก็บกดด้วยความเป็นลูกคนเดียว ไปๆ มาๆ เขียนอ่านมาได้ก็เลยลงกับกลอนเสียอย่างนั้น ฮี่ๆๆๆ

ใครแวะมาอ่านยามค่ำคืนขอบอกว่า... "ขออภัยค่ะ" ไม่ได้ตั้งใจทำให้สยอง หรือขนลุกยามค่ำคืนแต่อย่างใดนะเออ...

ฝันหวาน... ราตรีสวัสดิ์นะคะ