| All Blog
|
...เหน็บใจหน่วง... เริ่มรู้สึก ลึกลึก ตรึกตรองอยู่ พินิจดู มิรู้ใจ ใฝ่สงสัย ตั้งคำถาม มากมาย หน่ายทรวงใน เพราะเหตุใด เริ่มประหวั่น พรั่นดวงแด ตั้งใจมั่น จะปิดกั้น พลันผันเปลี่ยน กลับหมุนเวียน เขียนภาพเขา เราสร้างแผล พยายาม ห้ามหัก ชักเชือนแช ทำได้แค่ มองผ่าน พานผ่านเลย ทว่ากลับ รับมาเก็บ เหน็บความหน่วง เกินทักท้วง ลวงจิต จริตเผย หรือจริงแท้ แน่ไม่จริง ทิ้งเฉยเมย ดังไม่เคย เอ่ยอ้าง ร้างแรมรา เพราะหวาดกลัว มัวหมอง ครองสำนึก ใจมันสึก กร่อนตามกาล กานต์โหยหา หวานใดเล่า เขลากว่า หวานวาจา จะรินมา หลั่งชะโลม ประโลมเรา ........................................................................ ปล. ไม่มีอะไรฮะ เขียนไปงั้นล่ะ อยากเขียนอ่ะ ฮา.... ปล2. เค้าได้ทุนเรียนดีจากคณะด้วยล่ะ >< วันนี้ไปรับทุนฮะ เย้ๆ
กอดก่ายคุณแกล้ง
 สวัสดีค่ะ หายไปเจอมรสุมงานพัดมาพัดไปมาค่ะ แฮ่... ขอบคุณด้วยค่ะที่แวะมาทักทายกัน     โดย: ฆโนทัย
 วันที่: 19 กันยายน 2556 เวลา:17:24:49 น.สวัสดีค่า คุณเฟิร์น ^^
หายไปนานเลยนะคะ มาอ่านกลอนซึ้งปนเศร้าค่ะ ดีใจด้วยนะคะ มีรับทุนเรียนดีด้วย เก่งจัง ^^ โดย: lovereason
วันที่: 19 กันยายน 2556 เวลา:21:51:13 น. |
S_Maple
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
หายไปนานเลย ที่แท้ได้รับรางวัลเรียนดีนี่เอง
ยินดีด้วยคร๊าบ