เพื่อนๆ พูดถึงเมื่ออาทิตย์ที่แล้วอ่ะค่ะว่าจะไปเกาะช้างกัน
ยังไม่รู้เลยวันไหน จะได้ไปป่าวเนี่ย

อยากไปเที่ยวๆๆๆๆๆ ^^



...

โอย....เห็นแล้วอยากไปจังเลยอ่ะ

สนุกกันใหญ่นะ... ฮึ

อิจฉาป้าจัง ......ได้ไปนอนอาบแดดริมทะเลด้วยง่ะ

สวยจัง อยากไปเที่ยวจัง เมื่อไหร่จะโดนไล่ออกซะที จะได้เอาเงินไปเที่ยว

หัวหน้าครับ ผมพูดเล่น

มุมสวย...

สวยมากๆๆเลยคะ

แวะมาชมภาพสวยๆครับ...

ขอบคุณทุกท่าน ที่แวะทักทายและชมภาพกันจ้า

น่ารักที่สุด

ไปเกาะแบบนี้ต้องไปกันเยอะๆ หรือไม่ก็ไปกันฉองคน เนอะป้า
ถ้าไปคนเดียว สงสัยจะเหงาตาย
บรรยากาศสวย สงบดีจริงๆ

แอบมาเยี่ยมบล๊อคป้ากำปงด้วยคน อิอิ
อิจฉาคนได้ไปเที่ยวค่า

ภาพสวยมากกกค่ะ อยากไปทะเลง่า... แต่อาทิตย์นึงจะหยุดงานซักหนึ่งวัน จะเอาเวลาที่ไหนล่ะเนี่ย

อยากไปจิงๆๆ

น่าไปจริงๆเย้ย!!!!

แจ่ม แจ๋ว จิงๆ ค่ะป้า

ยังไม่เคยไปเลยทั้งสองที่ ไปแต่เกาะกูด

สงสัยต้องหาเวลาว่างๆ ไปมั่งแล้ว

สวย...ซะงั้น

ภาพสวยมากๆค่ะ ติดใจตั้งแต่งานมิสยูนิเวิร์สแล้ว

ขอบคุณคร่า ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนมานะคะ



................

หมดความรู้สึกกับทริปที่ เกาะทรายขาว หรือ เกาะพร้าว
ข้อความโดย ... ไพศาล (โทร. 01 910 9516)

ข้อดี : ทัศนียภาพสวย
ข้อเสีย : - ทีมงาน “คนไทยทะเล” โดยผ่านทาง “คุณชัยวัฒน์” โกหก ไม่ดำเนินตามโปรแกรมที่สัญญาไว้ ไม่มีการประสานงานกับเจ้าหน้าที่บนเกาะ (หรืออาจมีการประสานงาน แต่ล้วนปัดความรับผิดชอบ) มีการเปลี่ยนแปลงเวลาตลอด และตลอดเวลา ขาดความรับผิดชอบ โลภมาก (ขอเพียงให้ขายโปรแกรมให้คนมาเที่ยวให้ได้ก็พอ โดยไม่มีการเตรียมการต้อนรับให้เหมาะสมกับจำนวน)
- ไม่มีลม (อากาศร้อนอบอ้าว ทั้งๆที่บอกว่า ที่บนเกาะลมแรง ไม่มียุง)
- ห้องพักเก่ามาก ไม่มีแสงสว่างในห้องนอน ต้องเปิดประตูห้องน้ำ เพื่อให้มีแสงในห้องนอนบ้าง (ถ้ามีคนเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตู ก็อยู่ในความมืด) แอร์บางห้องไม่เย็น
- ไม่มีอุปกรณ์ต่างๆ หรือกิจกรรม ตามที่ได้โฆษณาชวนเชื่อ
- อาหารไม่ดี (ไม่เป็นไปอย่างที่คุณชัยวัฒน์ คุยเอาไว้)
สรุป - จะไม่ไปที่นี่อีก และจะไม่ไปที่ไหน ที่ดำเนินงานโดยทีม “คนไทยทะเล” “คุณชัยวัฒน์ เป็นบุคคล ที่เชื่อถือไม่ได้ และไม่มีความรับผิดชอบ” เสียใจจริงๆ

13 – 15 เมษายน 2549
ผมและญาติรวมทั้งหลานๆจำนวน 17 คน ได้ไปทริปช่วงสงกรานต์ 13-15 เมษา ที่เกาะทรายขาว จองแพ็คเกจ 3 วัน 2 คืน ราคา 3,990 บาท/คน ทีมงานที่รับจองจัดรายการ คือ “คนไทยทะเล KON TAI TALAY” โดย “คุณชัยวัฒน์” โดยได้จองตั้งแต่ปลายเดือนมกราคม เนื่องจากจะเป็นช่วงเทศกาล ซึ่งมีคนมาก
ในจำนวน 17 คน เป็นเด็ก 3 คน (อายุ 9 ปี – 13) วัยรุ่นและวัยทำงาน 9 คน (อายุ 14-25) และผู้ใหญ่จำนวน 5 (อายุ 30 – 45 ปี) และเพื่อให้วัยรุ่นและเด็กได้มีกิจกรรมสนุกสนาน จึงได้สอบถามและต่อรองกับคุณชัยวัฒน์ ซึ่งได้บอกกับทางกลุ่มเราว่า จะมีกิจกรรมต่างๆมากมาย ตั้งแต่ วอล์คแรลลี่ โรยตัวปีนหน้าผา คายัค ตกปลา ตกหมึก สนอร์คกลิ้ง ฯลฯ ทุกอย่างได้มีการ Confirm อีกทั้งคุณชัยวัฒน์ได้บอกว่า จะเดินทางไปกับกลุ่มเพื่อดูแลด้วย
วันที่ 13 เป็นวันเดินทาง ออกจากท่าแหลมงอบประมาณ 10:45 (ช้ากว่าปกติ จากที่นัดไว้ประมาณ 45 นาที) เรือโดยสารที่ใช้เดินทางช้ามา ไปถึงที่เกาะประมาณ บ่ายโมง 10 นาที (สงสารเด็กๆ และตัวเอง เพราะหิวมาก จากที่คาดว่าเรือจะถึงเกาะเพื่อรับประทานอาหารประมาณ เที่ยง หรือเที่ยงครึ่ง เพราะเรือที่ไป ช้ามากจนน่าเบื่อ) เมื่อไปถึงก็นำของไปเก็บที่ห้องพักก่อนจะรับประทานอาหาร ห้องพักเก่ามากๆ (ไม่มีน้ำร้อนตามที่คุณชัยวัฒน์คุยไว้) แอร์พอมีความเย็น
ทานข้าวเที่ยงเสร็จ (ไม่เห็นเงาคุณชัยวัฒน์ เพราะไม่มาที่เกาะตามที่คุยโอ่ไว้) ไปติดต่อกับพนักงาน ถามเรื่องกิจกรรมโรยตัว (อยากให้เด็ก ๆ และวัยรุ่นได้ลอง) เจ้าหน้าที่บอกว่า เชือกเปื่อย ใช้งานไม่ได้ และดินร่วน อันตราย (ไม่เป็นไร ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีเขากำลังงอกออกมาจากหัว) ทางผมจึงของกิจกรรมพายเรือคายัค พนักงานตอบว่า เรือมี แต่ไม้พายหัก เอาไปซ่อมอยู่ (อากาศที่นั่นร้อน ไม่มีลม อุณหภูมิผมสูงขึ้นมาก อารมณ์เริ่มจะเดือด) ดังนั้น ขอ Mask (หน้ากากดำน้ำ) เพื่อจะไปดำน้ำดูปะการัง ที่เจ้าหน้าที่แนะนำว่า หน้าเกาะก็พอจะดูได้ ซึ่งทางกลุ่มต้องการ 11 ชุด แต่ปรากฏว่ามีเพียง 7 ชุด โดยทางพนักงานมีความคิดที่ดีที่จะให้ผลัดกันใช้ (เขาบนหัวผม เริ่มยาวขึ้นอีก ผมต้องคุมอารมณ์มากๆ กลัวจะสติแตก) เลยให้หลานๆผลัดกันตามคำแนะนำ ไปดำดูเห็นฝุ่นกับฝุ่น น้ำขุ่นมาก (จริงๆแล้ว ดูปลาเสือที่สะพานว่ายมากินขนมปัง น่าจะเวิร์คกว่า) สุดท้ายก็ต้องมาเล่นกันที่หาด สนุกมาก พวกเราสนุกกันเองดีกว่า (รู้สึกว่าเริ่มฉลาดขึ้น เพราะถ้ายังหวัง หรือยังไม่รู้สึกว่า คุณชัยวัฒน์ แหกตาเรา คงแย่มากกว่านี้)
รายการอาหารค่ำ ระบุว่า ทางกลุ่มทั้ง 17 คน จะไปทานกันบนเรือ S1 โดยจะนั่งชั้นบน และไปตกปลาหมึก (ไม่ค่อยจะแน่ใจ ว่าเรืออะไร เป็นยังไง จะต้องเสียความรู้สึกอีกหรือเปล่า) นัดไว้ว่าจะขึ้นเรือเวลา 18:30 น. ผลปรากฏว่า เจ้าหน้าที่บอกว่าทานบนฝั่งแล้วกัน ได้ทานตอน 19:30 น. ส่วนเรือมาตอน สี่ทุ่ม (เอา เอาเข้าไป จนกว่าจะพอใจ ตกลงจะไปหรือไม่ไป ก็ต้องตอบว่า ไปซิ) เมื่อขึ้นบนเรือแล้ว ได้นั่งชั้นบนจริงๆ (จากเดิมว่าทั้ง 17 คน จะเหมาข้างบนหมด) ขึ้นไปมีคนจากที่รับมาจากเกาะอื่น (หรืออาจจะเป็นญาติของพี่น้องคนเรือ) นั่งอยู่ก่อนแล้ว 4-5 คน ผลปรากฏว่า ที่นั่งไม่พอ (ไม่เห็นยากเลย ก็ยืนไป) เดินทางไปประมาณ 1 ชั่วโมง เริ่มตกปลาหมึก (เยี่ยมมาก คนของเรือ ตกได้เพียบเลย ทั้งหมด 4 ตัว) ส่วนนักท่องเที่ยวทั้ง 60 คน ตกไม่ได้เลย (ไม่มีผีมือ หรือไม่มีปลาหมึกก็ไม่รู้) ดมกลิ่นน้ำมันตอนเรือจอดจนเมาได้ที่ เรือจึงส่งกลับ ถึงฝั่งประมาณตีหนึ่ง (อ้อ! ลืมบอกไป เมื่อตอนขึ้นเรือ ไต๋เรือ เอาอาหารเย็นมาเสริฟ บอกว่าได้เตรียมไว้ให้แล้ว ตามโปรแกรม ไม่รู้ว่าใครบ้า กินอาหารเย็นตอนสี่ทุ่ม หรือกินแล้วบนฝั่ง แล้วมากินต่อบนเรือ สุดท้ายไต๋เรือก็ยกกลับไป ไม่ต้องกินนะดีแล้ว)
วันที่ 14 ขึ้นเรือตอน 10 โมงเช้า ไปดำน้ำที่เกาะยักษ์ เกาะรัง แวะเกาะหวาย ตอนขึ้นเรือ มีการแนะนำตัวเจ้าหน้าที่ทีมงาน “คนไทยทะเล” ซัก 3-4 คน (ไม่อยากจำชื่อ เพราะเป็นเด็กๆ) เอาเข้าอีกจนได้ ถึงเวลาจะลงน้ำ ขณะเรือกำลังตั้งลำจอดและผูกโยงที่เกาะยักษ์ ถามหามาส์ค (หน้ากากดำน้ำ) กับเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่บอกว่า ใจเย็นๆ รอให้ไต๋สั่งก่อน ต้องเชื่อไต๋ จอดเรือเสร็จ ไต๋มาถามว่า ไม่ลงดำน้ำกันรึยังไง เลยถามกลับว่า แล้วหน้ากากดำน้ำหล่ะ ไต๋บอกว่า ให้ลงไปเอาที่ชั้นล่าง ด้านหน้าเรือ เราก็เลยลงไป คนอื่นที่ชั้นล่างมีหน้ากากดำน้ำกันครบเรียบร้อย ส่วนเรากลุ่มใหญ่รีบหาหยิบเอา (สุดๆจริงๆ หน้ากากดำน้ำ เก่าสุดๆ เสียแล้ว ใช้หนังยางผูกติดระหว่างสายรัด กับตัวหน้ากาก ใช้งานไม่ได้ น้ำเข้า) ต้องบอกว่า ไม่เสียความรู้สึกแล้ว เพราะหมดความรู้สึกไปเลย
จากเกาะยักษ์ไปเกาะรัง ไม่ต้องดำน้ำแล้ว โดดเล่นข้างเรือ คลายความร้อน และความโง่ที่สะสมมา แล้วไปที่เกาะหวาย ซึ่งในทีแรก บอกว่าจะแวะก่อน (แวะก่อน แวะทีหลังก็เหมือนกัน เพราะไม่เคยมีความแน่นอนใดๆกับโปรแกรม) ขึ้นเกาะหวาย เพียงครึ่งชั่วโมง ก็กลับ (เดินขึ้นฝั่ง กับเดินลง ก็ 15 นาทีแล้ว) แต่ก็ดี จะได้รู้ว่า นี่คือเกาะหวาย เห็นเรือคายัค อยากจะให้เด็กๆได้พาย แต่ไม่มีเวลา
กลับมาถึงเกาะสี่โมงกว่า เล่นน้ำกันเองสนุกเช่นเคย จนหกโมงเย็น ไปอาบน้ำ รอทานข้าวเย็น (คุณชัยวัฒน์ บอกไว้ว่า จะมีพวกฝรั่งมาจัดปาร์ตี้ โดยมาจากเรือสำราญ แล้วหากพวกเราจะเข้าไปร่วมแจมด้วยก็ได้) การจัด Zone ระหว่างพวกบนเกาะกับพวกที่มาจากเรือชัดเจน แบ่งแยกได้ดี จนไม่คิดว่า เราควรจะไปร่วมด้วย (และไม่มีใครเข้าไปยุ่มย่ามด้วย) เอาเถอะ พรุ่งนี้เราจะกลับแล้ว มองเห็นเบ็ดตกปลาหมึก ไปขอยึมกับพนักงานเพื่อจะไปตกปลาหมึกที่ท่าจอดเรือ พนักงานบอกว่า เดี๋ยวถามพี่ดูก่อน (ไม่ใช่พี่ผมแน่นอน) สุดท้ายบอกว่า สงสัยเป็นของลูกค้า คงให้ยืมไม่ได้ (ผมดีใจมาก ที่ผมคิดถูก ผมคิดว่า ถ้าผมยืมได้จริงๆ ผมคิดผิดแน่นอน มันต้องยังนี้ซิ ทุกอย่างต้องไม่เป็นไปตามโปรแกรมที่คุณชัยวัฒน์ รับปากเอาไว้)
เช้าวันที่ 15 รีบลงมาทานอาหารเช้า เพื่อจะขึ้นเรือเดินทางกลับเวลา 10:00 น. เราได้ยินข่าวดีว่า ไม่มีเรือ เราจะออกเดินทางเวลาบ่ายโมงแทน และจะเปลี่ยนเป็นเรือ Speed Boat (เหลือเชื่อจริงๆ ที่แม้กระทั่งการเดินทางกลับ ยังเปลี่ยนเวลาได้) เมื่อถึงฝั่ง พวกเราขึ้นสองแถวเพื่อจะนั่งจากท่าเรือ ไปที่จอดรถ รถคันหน้าเต็ม เราต้องใช้คันที่สอง รออยู่พอสมควร เพราะคนขับรถไม่รู้หายไปไหน ไม่เป็นไร สุดท้ายเราก็มาถึงที่จอดรถ เจอคุณชัยวัฒน์ พวกเราทั้งกลุ่ม ไม่มีใครต่อว่าซักคำ (เพราะพวกเราหมดความรู้สึกแล้ว กลับบ้านดีกว่า ผู้ใหญ่คนหนึ่งเป็นลม เนื่องจาก ได้กลิ่นน้ำมันเรือ และอากาศร้อน ต้องไปเช็คที่โรงพยาบาลแหลมงอบ ซึ่งอยู่ห่างจากท่าเรือประมาณ 2 กม. ทึ่โรงพยาบาล เจ้าหน้าที่ทุกคนดีมาก แถมบอกก่อนตรวจเช็คความดันเลือด และน้ำตาลในเลือด ว่าไม่ต้องเสียสตางค์ ซึ่งทางเรายินดีที่เสียค่าใช้จ่าย สุดท้ายก็ต้องขอขอบพระคุณในความเอื้อเฟื้อของเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลแหลมงอบทุกๆคน) ถึงแหลมงอบ 14:00 ถึง บ้านที่กรุงเทพฯ 18:30 น.
ลาก่อนทีมงาน “คนผีทะเล” (เหมาะกว่า คนไทยทะเล)

เจอมาเหมือนกันครับ ไปเที่ยวมาก่อนสงกรานต์ รีสอร์ทเค้าก็พอได้นะ แต่คนจัดทัวร์นี่สิแย่มาก.

ผมก้อเจอมา ไม่อยากจะเหลา เดี่ยวมันยาว
ยอมรับว่าบรรยากาศดีมากๆ