จตุรัสแห่งความเศร้า


บนฟ้ากว้างทางไกลสุดปลายฟ้า
โชคชะตากำหนดเป็นโจทย์ฉัน
สู่เส้นทางบังคับจับดาบฟัน
เป็นโจรนั้นปล้นไปทั่วไพรี

จัตุรัสความตายหมายอยู่หน้า
ข้ายังกล้าท้าสู้ไม่รู้หนี
เมื่อเป็นโจรปล้นฆ่าพล่าชีวี
เหี้ยมเพียงนี้คนหลบสยบกัน

แต่ในใจลึกลึกนึกถึงบาป
มือที่หยาบกายกระด้างเหมือนร้างฝัน
ภาพนรกผุดขึ้นทุกคืนวัน
หน้าตานั้นเข้มชั่วคนกลัวเกรง

มีลูกน้องใช้งานนานเป็นร้อย
ไว้ช่วยคอยปล้นสะดมทั้งข่มเหง
ตำรวจไล่ตามตัวไม่กลัวเกรง
เป็นนักเลงมานานไม่หวั่นไป

มันฝังรากยากถอนสั่นคลอนร่าง
หวังละวางหยุดกรรมที่ทำไว้
เพราะมองเห็นมารดาชราวัย
น้ำตาตกข้างในใจร้าวราน

ตัดสินใจให้จับรับความผิด
ชดใช้กรรมชีวิตถูกประหาร
ก่อนจะจบสิ้นใจไร้วิญญาณ
แม่ซมซานกอดแนบแทบขาดใจ

ยังไม่ถึงวันแม่แต่ลูกจาก
น้ำตาพรากแสนเศร้าร้าวไฉน
ขอคนอยู่รู้บาปจำทาบใจ
โปรดอย่าได้ทำตนเช่นโจรกัน




Create Date : 07 สิงหาคม 2552
Last Update : 7 สิงหาคม 2552 10:37:01 น.
Counter : 602 Pageviews.

2 comments
  
จอมโจรใจกลับได้ ...... ฤาจริง
กมลมืดนั้งแอบอิง ...... ซ่อนเร้น
หรือแสงแห่งธรรมสิง .....บำบัด ผ่องนา
นรย่อมไม่สายเน้น.......สั่งสร้างกรรมดี.

...แวะมาเยี่ยมครับ ห่างหายไปนานจนลืมแล้วกระมัง นี่คุณแบม
โดย: กิ่งโศก (Taboonkam ) วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:11:51:32 น.
  
สวัสดีจ้าคุณกิ่ง
ห่างหาย แต่ไม่ลืมหรออกค่ะ
ขอบคุณสำหรับบทโคลงที่แสนไพเราะค่ะ
โดย: แก้วประภัสสร วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:10:53:09 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แก้วประภัสสร
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



สิงหาคม 2552

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
8
9
10
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
27
28
29
30
31
 
 
All Blog