ขออนุญาติมาโปรโมทเว็บ free blogของผมหน่อยนะครับ ถ้าสนใจก็คลิกไปลองได้เลย

  

จิตเอง เป็นอนัตตา
เดี๋ยวแว้ป เดี๋ยวแว้ปไป
รู้สภาวะ ห้ามไม่ได้
คอยดูไป เข้าใจมัน

จิตใจ นี้ไม่เที่ยง
เคลื่อนไหวเอียงทุกเวลา
เดี๋ยวอกุศล เดี๋ยวโลภา
พอมันมา แค่รู้ทัน

จิตไหว ใจบีบคั้น
ฝึกทุกวัน รู้ทันใจ
ยอมรับ ความจริงได้
รู้เป็นไป ธรรมดา

อโหสิ แล้วปล่อยวาง
เดินสายกลาง ธรรมรักษา
ฝึกสติ เกิดปัญญา
อนัตตา อนิจจัง

  

มือใหม่หัดแต่ง
มั่วหน่อยนะคะ
ชี้แนะด้วยค่ะ

  

God is the life
the truth and the ways
Once you accept him in your
life u will find the miracal
as it dose happen to me

  

คุณ prempcc
ขอบคุณที่มาที่บล๊อกค่ะ

  

คุณ ดูดีคู่สีจิ๊ด
ขอบคุณที่แวะมาอ่านกลอนของแก้วฯค่ะ
คุณเขียนกาพย์ยานี 11 ได้ดีแล้วค่ะ
เพียงแต่ขอแนะนำนิดหน่อยนะคะ
คืออย่าลืม สัมผัสระหว่างบท จะทำให้กลอนหรือกาพย์
ไพเราะมากขึ้นค่ะ
เช่น บทที่ 1 วรรคที่ 4 ลงท้ายด้วย "มัน"
จะต้องสัมผัสกับ
บทที่ 2 วรรคที่2 ต้องลงท้ายรูปเสียงเดียวกัน เช่น
ฝัน ฉัน อัน
แบมเองก็แต่งไม่เก่งนะคะ เพียงแต่ชอบขีดๆเขียนๆ
หากสงสัยอะไรถามได้ค่ะ ยินดีเสมอค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาที่บล๊อกค่ะ

  

ธรรมาบาลสู่ห้วง......หฤทัย
จิตข่มสนิทใน.........นิ่งนั้น
วางเรื่องวุ่นใดใด......นอนแนบ ปล่อยเนอ
จักพบทางชี้ชั้น.......สู่ท้องพระธรรม

มาทักทายครับคุณแบม

  

สวัสดียามบ่ายค่ะคุณกิ่ง
ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาแต่งโคลงเพราะๆ
ฝากไว้จ้า
ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ