ครั้งแรกในรอบสามเดือน

เรียนตัดเสื้อมาเกือบสามเดือนแล้ว
ความรู้สึกกระตือรือล้น ร้อนวิชา มันเริ่มจะลดลง
จนมาวันนี้ พึ่งจะได้เรียนทำแพทเทิ้นเสื้อสูท
รู้สึกร้อนวิชาอย่างแรง

พรุ่งนี้จะไปพาหุรัด ไปซื้อผ้ามาตัดสูทใส่เอง
ตอนนี้รู้สึกร้อนมาก คันไม้คันมือเต็มที
เห็นทีคืนนี้ต้องตัดเสื้ออะไรสักตัว ไว้ใส่ไปพาหุรัดพรุ่งนี้
ท่าทางเราจะบ้าไปแล้ว
อะไรจะรีบปานนั้น
แล้วอีกอย่าง แกจะไปเดินพาหุรัดนะ ไม่ใช่เอ็มโพเรี่ยม


ป๊าดดดดดดดดด ยิ่งคิดก็ยิ่งอยาก เด๋วจะไปตัดแล้ว ว่าแต่จะเอาแบบไหนนี้
ชุดที่รับปากเพื่อนว่าจะตัดให้เป็นของขวัญวันเกิด
บัดนี้ก็ยังเป็นพื้นผ้าสวยงาม
วันเกิดเพื่อนก็เลยมาจะครบอาทิตย์แล้ว
เมื่อไหร่จะได้ฤกษ์บวงทรวงแล้วนำแพทเทิ้นลงผ้าสักทีก็ไม่รู้
น่าสงสารเพื่อนจริง ป่านี้ยังไม่รู้ตัวเลย ว่าแววของขวัญมันเลื่อนลางเหลือเกิน


เมื่อสองเดือนก่อน ป้าห้องตรงข้ามก็เอาผ้ามาให้ตัด
ไอ้เราก็บอกแล้วว่าพึ่งจะเรียน แต่ก็ยังจะให้ตัดอยุ่ดี
ตัดก็ตัดว่ะ แต่ตอนนี้ก็ได้แค่ตัด ยังไม่เย็บเลย
ทำไมเราไม่กะตือรือล้นอยากตัดให้เสร็จๆ สักทีนะ สองเดือนแล้วเนี่ย
สงสัย เมื่อไหร่ที่ตัดเสร็จ เมื่อนั้นก็คงไม่ได้ตัด ตัวต่อไปให้ป้าคนนี้อีกแล้ว


ว่าแล้วก็อย่ามัวแต่บ่น
มานั่งจิ้มคีบอร์ดเนี่ย มันจะช่วยให้เข็มให้ตีนฝีเดินไหมอีนะ

ไปดีกว่า

ยังไงซ๊ะ ปีหน้าจะเปิดร้านเสื้อให้ได้

มาอุตหนุนด้วยนะ

อ่ะ เราสัญญา ว่าเราจะรีบตัด ไม่ค้างคาเหมือของป้าห้องตรงข้าม อิอิ

Create Date : 03 กันยายน 2552 Last Update : 3 กันยายน 2552 17:17:47 น. Counter : 319 Pageviews.		0 comments
Share Tweet