~ ยังจำ “น้ำผึ้ง” กระต่ายที่ต้องตัดขาตัวนี้กันได้มั้ยเอ่ย ~ กระต่ายน้อย อายุไม่เกิน 6 เดือนตัวนี้ (ในวันนั้น) ต้องนอนอยู่แต่ในกรง ตากแดด ตากฝนอยู่ข้างซอกตึกแบบนี้ หลังจากที่มาประกาศหาบ้าน ก็ได้คุณ Lop’ster อาสารับไปเลี้ยงให้ โดยที่เราอาสาพาเค้าไปตรวจสุขภาพ อาบน้ำแปรงขน ก็ต้องเสริมสวยกันซักหน่อยล่ะ ใครจะนึก ใครจะคิดว่าสิ่งที่เคยได้ยินมาว่า "อย่าเชื่อในสิ่งที่ตาเราเห็น เพราะทุกอย่างอาจไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็น" จะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราจริงๆ ไอ้ตัวเล็กโดนคุณหมอสั่งให้ตัดขา..... นี่คือเรื่องราวของไอ้ตัวเล็ก ที่เพื่อนๆ ยังคงพอจะจำกันได้ แม้ว่าเรื่องราวเหล่านี้ จะเกิดขึ้นตั้งแต่วันที่ 29/03/2548 นู่นแน่ะ หลังจากออกจาก รพส.เกษตร แล้วเราก็ตรงไปซื้อตะกร้าใบใหญ่ให้ไอ้ตัวเล็ก เพื่อที่จะได้ให้ไอ้ตัวเล็กอยู่อย่างน้อยก็จนกว่าจะตัดไหมล่ะ ก็ในวิธีการดูแลสัตว์เลี้ยงที่ได้รับการผ่าตัดอะไรน่ะ เค้าบอกไว้ว่า "ควรจำกัดบริเวณ....." นี่นา อยู่ในตะกร้าก็น่าจะ ok แล้วล่ะ แล้วไอ้ตะกร้าที่ว่านี่มันก็พอดิบพอดีกับซอกหน้าห้องไอ้น้ำแข็งเหลือเกิน อืม....ช่างพอดิบพอดี พอเหมาะพอเจาะอะไรเช่นนี้ ด้วยความที่เราเองก็ไม่เคย และการอยู่ในตะกร้าแบบนั้นก็สะดวกดี ไม่ว่าจะเป็นการทำความสะอาด ไม่ต้องกังวลว่าแผลจะไปกระแทกกับพื้นกระเบื้อง แถมยกเข้า-ออกให้ไปอยู่ชมวิวที่ระเบียงได้โดยสะดวก น้ำผึ้งก็เลยต้องอยู่แต่ในตะกร้าแบบนี้จนถึงวันนัดตรวจแผล (02/04/2548) อยู่แบบนี้ แถมปิดฝาด้วยนะ เพราะไม่งั้นเค้าปีนออกมานอกตะกร้าได้ อยู่แบบนี้ ตั้ง 5 วันแน่ะ ถ้าไม่ได้กับตา ก็คงไม่เชื่อว่าเค้าจะปีนออกมานอกตะกร้าได้ เพราะเข้าใจว่าเค้าน่าจะยังเจ็บแผลอยู่บ้าง แต่นี่เห็นกับตา เห็นกันจะ....จะ..... อดทนอีกนิดนะ เดี๋ยววันตรวจแผลจะถามหมอให้นะ ว่าไอ้จำกัดบริเวณน่ะ อยู่แค่ในตะกร้านี้พอมั้ย แล้ววันตรวจแผลก็มาถึง ผลปรากฎว่าน้ำผึ้งติดเชื้อค่ะ มีกะเปาะหนองอยู่ในแผลที่ผ่าตัด หมอทำแผล บีบหนองพุ่งปี๊ดออกมาเลย กดๆ ล้างๆ ฉีดน้ำยาล้างแผลอัดเข้าไป พร้อมทั้งเก็บตัวอย่างเชื้อไปตรวจเพื่อจะได้ให้ยาได้ตรงกับเชื้อที่ตรวจพบ แล้วเราก็ไม่ลืมที่จะถามหมอ อย่างที่ได้สัญญาไว้กับน้ำผึ้ง กลับจากรพส.เกษตร ก็เลยต้องไปที่ร้านเพ็ทช็อปอีกรอบ เพื่อไปซื้อกรง หรือคอก (อันนี้หมอบอกมาเสร็จสรรพค่ะ แล้วเราเองก็ซักอย่างละเอียดมากๆ เพราะไม่เคยเลี้ยงอะไรขังกรงเลย) เพื่อจะได้ขยายขนาดของพื้นที่ของน้ำผึ้งให้กว้างขึ้น ตะกร้าแคบไปเค้าแทบจะไม่ได้ออกกำลังกายขาเลย แล้วก็กลับบ้านพร้อมกับคอกกั้น และขวดน้ำ จริงๆ ไอ้คอกนี้น่ะ เค้าให้มา 6 ชิ้น เรากั้นให้น้ำผึ้งอยู่กับน้ำแข็งในห้องของน้ำแข็ง แล้วในวันหยุดจะพาคอกออกไปกั้นไว้ให้ที่ระเบียง ชิ้นส่วนอีก 2 ชิ้นก็จะใช้ปิดด้านบนเพื่อกันแมวค่ะ ส่วนน้ำแข็งน่ะ เค้าวิ่งเข้าวิ่งออกอยู่ตลอดวัน และเจ้าตัวนั้นน่ะ แมวกลัวค่ะเลยไม่ต้องห่วง จะเห็นว่าเราปูผ้าขนหนูให้เค้าเต็มพื้นที่คอกที่กั้นเพราะกลัวว่าเวลาวิ่งแล้วเสียหลักลื่นไถล แผลจะได้ไม่กระทบ กระแทกกับพื้นกระเบื้องโดยตรง เรารู้ดีว่าน้ำผึ้งอยากออกมาข้างนอกคอกบ้าง เพราะพี่น้ำแข็งยังอยู่ข้างนอกได้เลย แล้วที่ข้างนอกก็กว้างกว่าที่ในคอกตั้งเยอะ แต่เอาเถอะ...อดทนอีกนิดนะแล้ววันตัดไหมจะถามหมอให้อีกที ว่าจะขยายคอกให้ใหญ่กว่านี้อีกซักนิดจะได้มั้ย แล้วก็ถึงวันนัดตัดไหม (09/04/2548) แผลผ่าตัดแยกออกจากกันกว้างประมาณเหรียญบาท แต่ไม่กลมนะ เป็นวงรีๆ เราเองก็ใจเสียแล้วล่ะ เพราะมีหนองออกมาเกาะที่แผลด้วย แล้วหมอก็บอกว่ามีทั้งข่าวดีและข่าวร้ายจะบอกกับเรา หมอ : "อื้มหือ....น้ำผึ้ง หน้าตาสดชื่นแจ่มในเชียวนะ วันนั้นยังดูเป็นกระต่ายจรจัดอยู่เลย ผ่านไป 10 วัน เธอเป็นคุณหนูขึ้นมาเลยนะ" เรา : "ไม่ขนาดนั้นมังคะหมอ" หมอ : "มีทั้งข่าวดีและข่าวร้ายจะบอกค่ะ" เรา : "ค่ะหมอ บอกได้เลยค่ะ" หมอ : "จะเอาร้ายเอาดีก่อนดีล่ะ" เรา : "อันไหนก็ก่อนก็ได้ค่ะ อันไหนมาก่อนก็เอาอันนั้นก่อนก็ได้ค่ะ แต่หมออย่าบอกนะคะ ว่าติดเชื้อเป็นหนองอย่างนี้น่ะ รักษาไม่หายต้องรอวันตายอย่างเดียว" หมอ : "งั้นข่าวดีก่อนละกัน น้ำผึ้งติดเชื้อที่เกิดขึ้นได้กับกระต่ายทั่วๆ ไปที่ต้องผ่าตัด" เรา : (แอบกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ ดีใจจังแบบนี้ก็ต้องมีทางรักษาหายแน่ๆ เพราะเค้าเป็นกันเยอะไง) หมอ : "ส่วนข่าวร้ายก็คือเชื้อตัวนี้น่ะ มันดื้อยาทุกตัวที่เคยใช้รักษามันเลย" เรา : "(เอ๊า.....ตาห่าย) แล้วเค้าจะหายดีไม๊อ่ะหมอ" หมอ : "หายสิ แต่คงต้องนานหน่อยนะ ก็ต้องค่อยๆ ลองยากันไป หลังจากนี้ให้มาล้างแผลทุกวันนะ วันไหนไม่ต้องมาหมอจะบอกอีกที" เรา : "ค่ะ ค่ะ" แต่ถึงเค้าไม่หาย และอาจจะต้องตายเพราะติดไอ้เชื้อบ้านี่ เราก็อยากจะทำจนสุดความสามารถที่เราจะทำได้ ก็ชอบเลียแผลแบบนี้นี่ล่ะ ถึงได้ติดเชื้อ (อย่างน้อยก็ 1 ในสาเหตุทั้งหมดล่ะ)   Create Date : 16 ธันวาคม 2548 9 comments Last Update : 16 ธันวาคม 2548 18:18:18 น. Counter : 2873 Pageviews. Share Tweet

แย่จัง ..น้ำแข็งตัวใหย่มากกกกึค่ะ   โดย: chalam.exteen.com IP: 61.91.107.26 16 ธันวาคม 2548 18:30:03 น.

โอ้ มาติดตาม หวังว่า น้ำผึ้งจะสบายดีนะคะ น่ารักจัง   โดย: เดอะ กั้ง 16 ธันวาคม 2548 18:34:45 น.

หายไว ๆ นะครับ   โดย: @power 16 ธันวาคม 2548 19:55:06 น.

โดย: โสมรัศมี 16 ธันวาคม 2548 19:57:24 น.

ตอนนี้น้ำผึ้งหายดีแล้วค่ะ   โดย: เจ้าของจำเป็น 17 ธันวาคม 2548 10:40:34 น.

ตอนนี้เจ้าน้ำผึ้งเป็นอย่างไรบ้างคะ หายดีหรือยัง เป็นห่วงนะคะ ขอให้หายดีไวๆนะ src=https://www.bloggang.com/emo/emo15.gif>   โดย: ไมยา IP: 58.10.223.5 6 กุมภาพันธ์ 2549 20:31:03 น.

น่าสงสารมากๆเลย เจ้าของคนเก่าทอดทิ้งมันไว้แบบนี้ได้งัย ใจร้ายที่สุดเลย   โดย: ไมยา IP: 58.10.223.5 6 กุมภาพันธ์ 2549 20:33:57 น.

คุณ aomthip ขอบคุณมากๆในความมีน้ำใจและเมตตาที่มีให้กับเพื่อนสี่ขาไม่ว่าจะเป็นน้องหมาหรือน้องต่ายนะคะ มีคนเอารูปตอนน้องน้ำผึ้งหาบ้านไปลงให้ดูที่ thaipetlover เห็นแล้วสะเทือนใจแบบบอกไม่ถูกเมื่อคืนนอนไม่หลับเพราะห่วงเค้าอยากช่วยเค้าแต่ไม่รู้จะทำไง แต่สุดท้ายวันนี้มาตามต่อถึงได้รู้ว่า อ้อ..น้องน้ำผึ้งได้บ้านแล้ว ต้องขอบคุณมากที่คุณ aomthip ไม่ทิ้งเค้าไว้ข้างถนน พยายามที่จะเก็บภาพเค้ามาเพื่อสานต่อให้น้องน้ำผึ้งได้บ้านใหม่ที่ปลอดภัย ซาบซึ้งในความาน้ำใจของคุณจริงๆค่ะ   โดย: ตาล IP: 203.146.145.186 3 พฤษภาคม 2549 10:47:41 น.

ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยเหลือเค้า เค้าก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดได้และเจ็บเป็น ถึงจะส่งเสียงร้องไม่ได้ก็ตาม กระต่ายที่โดนจำกัดพื้นที่ โดนขังไม่ได้วิ่งเล่น อยู่ในกรงแคบๆเห็นแล้วน่าสงสารที่สุดเลยค่ะ   โดย: เปิ้ล IP: 171.98.102.202 6 สิงหาคม 2556 18:02:56 น.