BlogGang.com : : เจ้าของจำเป็น : "น้ำผึ้ง" กับเวลาที่เหลืออยู่

"น้ำผึ้ง" กับเวลาที่เหลืออยู่

เวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้วน๊า...

29 มีค. 2548 เป็นวันที่ในบัตรประจำตัวของโรงพยาบาลสัตว์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วันแรกที่ได้รู้ว่าน้ำผึ้งอายุไม่เกิน 6 เดือน และหากจะนับย้อนกลับขึ้นไป วันเกิดของน้ำผึ้งก็คงประมาณ กย. 2547

ช่างเถอะ..สำหรับพี่เล็กขอนับวันที่ตามบัตรประจำตัวของโรงพยาบาลเป็นวันเกิดของน้ำผึ้งก็แล้วกัน จากวันนั้น ถึงวันนี้ 11 เมษายน 2553 น้ำผึ้งก็อายุ 5 ปี กว่าๆ แล้วสินะ

หลังจากโดนมดคันไฟรุมกัดแล้ว น้ำผึ้งก็มีปัญหาเรื่องฟันกรามด้านในที่ยาวจนงองุ้ม โชคดีที่เพิ่งจะเริ่มทิ่มเหงือกก็ตรวจเจอซะก่อน จากนั้นน้ำผึ้งก็แทบจะไม่เคยเป็นอะไรอีกเลย

จนกระทั่ง....เมื่อวันงานมหิดลคนรักสัตว์ ครั้งที่ 7 ผ่านไป น้ำผึ้งก็มีอาการขาหลังอ่อนแรง ผลการตรวจพบว่ากระดูกคอกดทับเส้นประสาท
จากนั้นไม่นานน้ำผึ้งก็มีหนองไหลออกมาจากโคนขาข้างที่โดนตัด ผลการตรวจพบว่ามีฝีหนองที่โคนขา และกินลึกลงไปถึงกระดูกแล้ว
จากนั้นอีกไม่นานการที่พี่เล็กต้องทำกายภาพให้น้ำผึ้ง ทำให้พบว่าหัวไหล่ข้างที่ไม่มีขาหลังนั้น มันเลื่อนได้ นับจากนั้นมาน้ำผึ้งก็ต้องกินยามาตลอด พี่เล็กเข้าใจมาตลอดว่ายาที่ผึ้งต้องกินนั้น เพื่อป้องกันการปวดจากกระดูกคอกดทับเส้นประสาท แต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ทั้งหมด

4 เมษายน 2553 น้ำผึ้งไปพบหมออีกครั้งเพื่อรักษาไรขี้เรื้อน ครั้งนี้เองที่พี่เล็กไม่ลืมที่จะบอกหมอตั๊กว่าผึ้งเป็นอะไรก็ไม่รู้หมอ สงสัยว่าไหล่หลุด หมอลองดูนะ ไม่รู้จะใช่หรือปล่าว ผึ้งรู้มั้ย พี่เล็กไม่ได้อยากได้รับคำยืนยันจากหมอเลยว่าใช่ แต่เมื่อมันใช่ มันจะกลายเป็นไม่ใช่ไปได้อย่างไร

11 เมษายน 2553 พี่เล็กพาผึ้งไปพบหมอจ๋าอีกครั้ง เพราะรู้สึกว่าผึ้งเจ็บ ผึ้งพลาดจากการพยายามประคองตัวบ่อยขึ้น อีกครั้งกับคำยืนยันจากหมอจ๋า รวมถึงการบอกเล่าอาการของผึ้งโดยละเอียด
ไม่รู้ว่าตัดสินใจผิดมั้ย ที่เลือกที่จะไม่ทำอะไรให้ผึ้งต้องเจ็บไปมากกว่านี้อีก

มะเร็งกระดูกที่ผึ้งเป็น จะทำให้เลือดจางลงเรื่อยๆ และนั่นเป็นสาเหตุหลักที่จะทำให้ผึ้งจากพี่เล็กไปในที่สุด และจากที่หมอเคยเจอมายังไม่เคยมีตัวไหนที่อยู่ได้เกิน 1 ปีนับจากวันที่ตรวจเจอ

"น้ำผึ้ง" กระต่ายตัวน้อยของพี่เล็ก ช่างอดทน ช่างเข้มแข็งเหลือเกิน

Create Date : 11 เมษายน 2553

Last Update : 11 เมษายน 2553 23:17:52 น.

6 comments

Counter : 1010 Pageviews.

โดย: nuyza_za

วันที่: 11 เมษายน 2553 เวลา:23:41:23 น.

อ่านเเล้วเศร้าใจจังครับ ไม่ชอบเลยความรู้สึก
ที่ต้องเสียสิ่งที่เรารักไป

โดย: Don't try this at home.

วันที่: 11 เมษายน 2553 เวลา:23:48:31 น.

สวัสดีคับ ผมชื่อมิกกี้ แวะไปเม้นที่บล็อกด้วย นะคับ

สร้างกริตเตอร์ | .postjung.com">ฟังเพลง | ดารา | เกมส์

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย.... เสียใจด้วยค่ะ

โดย: นู๋เบ๊บ

วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:11:01:01 น.

กราบแทบตักคุณป้าค่ะ

คิดถึงเป็นอย่างมาก แต่ช่วงนี้งานยุ่งเหลือเกิน พร้อมกับไม่ได้ติดตั้งอินเตอร์เน็ตเนื่องจาก ไม่ค่อยมีเวลาเล่น 555+

จึงไม่ค่อยได้มาทักทาย แต่คิดถึงและเป็นห่วงเสมอค่ะ อากาศแปรปรวนมากในช่วงนี้ อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ

แม้เราไม่เคยเจอกัน แต่ปลากัด รู้สึกเสมอค่ะ ว่าคุณป้าคือญาติผู้ใหญ่

รักและคิดถึงนะคะ

โดย: LonelySeason

วันที่: 6 เมษายน 2554 เวลา:13:06:00 น.

เลินเล่อมากมายเลยค่ะ สงกรานต์ทั้งทีไม่ได้มารดน้ำกราบขอพรคุณป้าเลย ต้องรอให้คุณป้าไปทักถึงบ้าน อย่าถือสาหนูเลยนะคะคุณป้า

ที่คุณป้าไปเล่าให้ฟังที่บล็อก ถ้าเป็นหนูๆ ก็ไม่สาดคุณป้าเหมือนกันค่ะ อิอิ

.
.
.
แต่อย่าเพิ่งน้อยใจนะคะ ที่ไม่สาดเพราะหนูจะขอรดน้ำดำหัวคุณป้าแทนค่ะ เผื่อจะได้พรดีๆ เป็นศรีแก่ชีวิตน่ะค่ะ

งั้นหนูขอถือโอกาสนี้รดน้ำคุณป้านะคะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

ขอให้คุณป้าสุขภาพแข็งแรงมีความสุข นะคะ

รัก และเคารพคุณป้าดุจญาติผู้ใหญ่แท้ๆ แม้เราไม่เคยเจอกันค่ะ

โดย: LonelySeason

วันที่: 23 เมษายน 2554 เวลา:20:57:14 น.

ขอบใจนะ ... ปลากัด

ป้าขอให้ปลากัด มีความเจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงาน
อย่าได้มีเหตุร้ายใดๆ มาแพ้วพานอีก ให้หลานป้าคนนี้มีสุขภาพที่ดี คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมความปรารถนาทุกประการ

ขอให้พระคุ้มครองนะลูกนะ

โดย: เจ้าของจำเป็น

วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:10:31 น.