ไปเรียนภาษา ปวดหัวมากกกกก

ก็จะไม่ให้ปวดหัวได้ยังไง ความโชคดีของชั้น ที่มีคนสละที่ 1 ที่นั้น ต้องไปเรียนที่ไชน่าทาวน์ ซึ่งจริงจริงรร.น่ะมีหลายสาขาเลย เค้าคงเห็นว่าจีนกับไทยก็คล้ายกัน จากสีผม และรูปตาอันเหล่าเต๊งหายไปไหนของชั้น ก็เลยโยนชั้นไปลงที่นั่น รร.อยู่ในตึกเก่าเก่า ชั้นต้องขึ้นลิฟท์เก่าเก่าไปชั้น4 และ ชั้นก็ไปเริ่มเลเวล 2 เพราะมีพื้นบ้างเล็กน้อยตอนอยู่ไทยชั้นไปเรียนที่อาลียองซ์มาบ้าง แต่ทำงานอยู่นี่ก็เลยไปแค่อาทิตย์ละ 1 วัน วันละ ชม.ครึ่งเอง มันก็ไม่ค่อยได้อะไร
ชั้นมองเข้าไปในห้องเรียน จำได้ว่าชั้นไปเช้ามากเจอหมวยหน้าสวยชื่อ ฮวง ฮวงชอบแต่งตัวสวย ชั้นก็ชอบก็เลยชอบฮวง แต่ฮวงหัวไม่ดี บางครั้งชั้นก็สงสารฮวงเพราะเธอมักจะตอบคำถามครูไม่ได้ ชั้นก็เลือกนั่งแถวหลังหลังแต่เห็นกระดานชัด ไปแรกแรกเขินน่ะ สักพักเพื่อนใหม่ที่ยังไม่รู้จักกันก็ทยอยเข้ามา ทีนี้ล่ะจ๊อกแจ๊กเซ็งแซ่ไปหมด ฉ่งเฉ่งช้งเช๊ง เหมือนในหนังจีนที่เราดูกันเด๊ะ ทุกคนช้งเช๊งทักทายกันข้ามโต๊ะ และเป็นหยั่งงี๊เกือบทั้งวันยกเว้นตอนที่ครูสอน แต่ขอโทษครูเบรคเมื่อไหร่พี่แกก็ล้งเล้งกันต่อจนครูเองยังทำหน้าเบื่อเลย แล้วยิ่งเวลาพักทานข้าวนี่ไม่ต้องห่วง จะมีเบรคเล็กเล็กก่อนพัก เพื่อนชาวจีนสอนชั้นให้เอาอาหารไปเวฟกันก่อนเพราะเวลาพักปุ๊ปจะได้กินเลยไม่ต้องไปรอนานมีห้องอื่นอีก มีไมโครเวฟแค่3ตัว เขาจะขนอาหารมากินกันดูเอร็ดอร่อย ชั้นก็ไปเลียบเคียงได้สูตรทำหมั่นโถว พร้อมได้หมั่นโถวมาอีก3ลูกยักษ์เลยค่ะ เพื่อนดีใจที่ชั้นชื่นชอบอาหารประจำชาติเขาเลยทำมาเผื่อ กลับมาเรื่องคุณครูประจำชั้นกันดีกว่า
คุณครูคนนี้ชื่อว่าครู เดียน ค่ะ ครูเดียนเป็นแคนาเดี้ยนโสดอายุประมาณ40 ที่ยังสวย หุ่นนางแบบ ผมสั้นทรงโมเดริ์น ชอบแต่งตัวสวยสวย หอม หรู เครื่องประดับอลังการ ขนตางอนเช้ง ปากแดง ครูเดียนดุใช่เล่น สอนดีชั้นชอบ แต่ชั้นไม่ชอบตรงที่คุณครูดูไม่ค่อยอดทนได้เท่าไหร่กับความจ้อกแจ้กสไตล์ไหหลำ ไทเป อะไรก็ว่าไป และคุณครูก็ไม่ชอบนักเรียนที่ตอบไม่ได้ด้วยสิ และอีกอย่างคือครูเดียนลำเอียงค่ะ
ครูเดียนใส่ชุดดำมาสอน ยังกับนางเอกแมดทริกเลยค่ะ ครูเดียน ให้ดิฉันแนะนำตัว ทุกคนอึ้งทึ่งเสียวไปตามตามกันว่า อีนี่ใหม่สด ซิง อิมพอร์ตมาได้ 1 เดือนเท่านั้นกลับพูด บองชูว์ได้อย่างมั่นใจ และ โต้ตอบ(เบสิค)กับครูเดียนได้ หุหุ ใครจะไปบอกว่าเคยเรียนมา แถมแฟนเก่าก็เป็นเฟรนช์ ด้วยความที่ชั้นเป็นสาวไทยพูดน้อยและหัวดี(ก็เคยเรียนมานี่หว่า แล้วที่ไม่ค่อยพูดเพราะไม่รู้จะพูดกับใครค่ะพูดอะไรกันวะไม่เข้าใจ หัวจะระเบิดอยู่แล้ว ฟังภาษาจีนเนี่ยะ ขนาดบางทีเพื่อนในห้องเถียงกันตอนครูถาม ครูเดียนยังส่ายหน้าถอนใจ และบอกให้หยุดพูดภาษาเธอกันได้แล้วชั้นปวดหัวเลย ) ครูเดียนจึงโปรดชั้นมากเป็นพิเศษ โปรดขนาดไหนเหรอคะ ดิฉันไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า แต่ว่า ถ้าวันเกิด นร.คนไหนในห้อง ครูเดียนจะมาเขียนสุขสันต์วันเกิดเป็นภาษาฝรั่งเศสตัวโตโตบนกระดานแต่เช้าตรู่เลย และเอาขนมลูกอมมาให้ ไม่ก็ช๊อคโกแลตเล็กเล็กแจกกันในห้อง แต่วันเกิดของชั้น หลังจากที่ทุกคนร้องเพลงแฮปปี้เบริ์ดเดย์เป็นฝรั่งเศสตามที่ครูสอนให้ เหมือนกับวันเกดคนอื่นอื่นแล้ว ครูเดียนเอาของขวัญมาให้ชั้นตอนหมดคาบเรียนหน้าห้อง แบบรีบให้กลัวคนอื่นเห็น ถุงสีขาวมันมันใบผืนผ้าเล็กเล็กมีกระดาษสีชมพูขยุ้มฟูฟูไว้ข้างบนตามสไตล์ของขวัญแพ็คเกจง่ายง่ายสวยสวยทั่วไป ชั้นหยิบออกมาพับเก็บอย่างถนอม ถ้าเป็นคริสคงหยิบไปรีไซเคิลแล้ว ชั้นหวังว่าจะได้ขนมเหมือนเพื่อนซะอีก กลับเป็น ครีมน้ำหอมของลังโคมหลอดสีชมพูขนาดกลาง 1 หลอด ชั้นดีใจมากมาก แต่คุณครูบอกว่าอย่าบอกใครแล้วกัน คุณครูคงกลัวคนอื่นน้อยใจ ชั้นได้แต่กลับมาบอกคริสที่บ้าน
ชั้นทำให้ครูเดียนผิดหวังในตัวชั้นในวันที่ นร.เกือบทั้งคลาสโดดเรียน แต่ไม่ใช่วิชาครูเดียนเป็นวิชาครูคนจีนผู้ชายคนหนึ่ง ขอเรียกว่าครูหยวน ครูหยวนนี่แกเข้ามาสอนอะไรของแกชั้นไม่เข้าใจหร่อกค่ะ ก็แกเล่นพูดภาษาจีน40นาทีในเวลา50นาทีน่ะสิ ชั้นอยากจะร้องไห้คนอื่นเขาเข้าใจกัน มีแต่ชั้นที่นั่งหัวโด่ฟังเป็นชม. ทำไม ทำไม ไม่เห็นหัวกรูบ้าง ก็ขนาดนร ชาวจีนยังเห็นว่าเสียเวลา ครูสอนห่วยอย่างนี้มีแต่พล่าม คุยกับเมีบ หรือคุยกับสามีที่บ้านบ้านก็ได้ภาษาจีนน่ะไม่ต้องมานั่งเรียนอีก เพื่อนจีนของชั้นก็พร้อมใจกันโดด อันตัวชั้นจะนั่งไปทำไมล่ะคะ ปกติอยู่ก็ไม่ได้อะไรจากมันอยู่แล้ว ขอโทษที่เรียกเขาว่ามัน ทั้งที่เป็นครู แต่จริงแหล่ะค่ะ ครูนี่หรูไปเฮียแกน่าจะไปขายเต้าฮวยมากกว่า ครูหยวนเองแกก็โดดไม่มาสอนออกจะบ่อย ทีนี้ครูเดียนลมออกหูเด็กในปกครองไม่เคารพครูหยวน ซึ่งแม้จะเป็นแค่ครูมาเสริม ครูเดียนบอก อิสซาเธอก็เป็นกับเขาด้วยหรือนี่
ทุกคนจึงโดนลงโทษให้เขียนจม.เป็นฝรั่งเศสทั้งหมดมาอธิบาย ชั้นก็เขียนไปแหล่ะค่ะว่าติดธุระ แต่ชั้นก็ไปบอกครูเดียนว่า หนูอัดอั้นค่ะ ครูหยวนพูดแต่ภาษาจีน หนูเรียนไปก็ไม่รู้เรื่องค่ะ ครั้นจะบอกครูหยวน หนูก็เกรงใจเพื่อนทั้งคลาส
ตั้งแต่นั้นมาครูหยวนก็พูดจีนในชั้นเหมือนเดิมค่ะ แต่น้อยลงไปนิด และหันมาถามว่าไม่เข้าใจอะไรถามได้นะ เออ กรูรู้ กรูไปเข้าใจที่บ้านให้สามีกรูติวต่ก้อได้วะ ใช่สิกรูมันไม่ใช่หมวย แต่ชั้นก็อดทนนานหร่อกค่ะ แค่หมด2เลเวลชั้นก็ได้ย้ายมาอยู่อีกสาขานึง ซึ่งอยู่ในดาวน์ทาวน์ มีเพื่อนมากมายหลายเชื้อชาติ สนุกกว่าเดิมอีกค่ะ
อ้อ ลืมเขียนถึง ชาร์ล ชาร์ล เป็นหนุ่มจีนรูปหล่อ แต่ทำหัวเกรียนแบบพระสึกใหม่ ชั้นไม่ได้ปิ๊งชาร์ลหร่อกค่ะ และชาร์ลก็มีเมียอยู่บ้านด้วย แต่ชั้นชอบชาร์ล เพราะชาร์ลเป็น1ในร้อย จริงจริง สุภาพไม่พูดมาก ไม่มีสักครั้งที่ชาร์ลจะล้งเล้ง ได้แต่ยิ้ม และพูดเบาเบา ชาร์ลตัวสูงหุ่นดี ใส่แว่น หล่อต่ะ ตาไม่ตี่ด้วย ชาร์ลมีเสน่ห์ตรงที่ ชาร์ลหัวไม่ดีเหมือนฮวงแต่ชาร์ลพยายามมากและซื่อ ชาร์ลเงียบเงียบขี้อายแต่เดินชวนชั้นคุยเป็นฝรั่งเศสกระท่อนกระแท่น คุยไปเอามือดปัดปากตัวเองไปทำนองพูดไงวะ ใช่หรือเปล่าวะ ครูเดียนปกติไม่โปรดเด็กหัวช้า แต่กับชาร์ลนี่ครูเดียนให้อภัยค่ะ เคยได้ยินครูเดียนชมว่าชาร์ลหล่อซะด้วย ชั้นกับชาร์ลก็ได้ทำงานกลุ่มด้วยกันบ่อย ก็ช่วยสอนชาร์ลบ้าง เคยถามชาร์ลว่าเมียชาร์ลสวยไหม ชาร์ลบอกว่า สวย ตัวผอมบางขี้โรค และชาร์ลบอกว่าชาร์ลทำความสะอาดบ้านเองทั้งหมดเพราะเมียทำไม่ไหว ชั้นถามว่าลูกสาวชาร์ลน่ารักไหม ชาร์ลบอก ก็งั๊นงั๊นแหล่ะนะ เห็นทุกวัน จะว่าน่ารักก็ได้มั๊ง คือชาร์ลเขาจะตอบแบบตรงตรงช้าช้า คิดคิดน่ะค่ะ อีกวันนึงชาร์ลเอารูปลูกมาให้ดู น่ารักมากมากเลย
มีเพื่อนชาวจีนไม่กี่คนที่ได้ย้ายตามมาที่ดาวน์ทาวน์ บางคนก็สอบไม่ผ่าน ในจำนวนที่ผ่านมาซึ่งชั้นผ่านโล่ดค่ะ ก็มีชาร์ล ไม่รู้ผ่านได้ไงนะเนี่ยะ คาดว่าครูเดียนเมตตา เห็นว่าคะแนนไม่ถึงแต่ครูช่วยดัน ได้มาร่วมห้องกับดิฉันอีกค่ะ

Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2550		3 comments
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2550 11:08:57 น.
Counter : 731 Pageviews.
Share Tweet