|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
ฝนที่ตกอยู่ทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้...
วันนี้อากาศเย็นฝน 10 องศา หน้าร้อนจากไปแล้ว พระอาทิตย์ตกเร็ว ชั้นต้องหาเสื้อแขนยาวกางเกงขายาวถุงเท้ามาใส่อยู่ในบ้าน ไม่รู้บู๊ทผ้าสีแดงน่ารักมากที่ได้มาวันเกิด2ปีก่อนหายไปไหน จับเจ้าลูกชายใส่เสื้อผ้าหนาหนาอุ่นอุ่น มีรองเท้าผ้าขนหนูเล็กเล็กไว้สองคู่สองสีไว้สลับใส่ในบ้านจะได้วิ่งไม่ลื่นล้ม ไม่เย็นเท้า ฝนปรอยปรอยหนาวจัง กระเทียมก็หมด ครัวไทยขาดกระเทียมจะเหลือเรอะ ชั้นจึงหอบลูกใส่รถไปซุปเปอร์ข้างบ้านเพียงเพื่อหาซื้อกระเทียม ถือว่าเป็นการฝึกขับรถฉายเดี่ยวไปด้วย ได้ใบขับขี่มาแล้วแต่ถ้ามัวกลัวไม่กล้าออกไปไหนเองก็เท่านั้น หนาวหนาวทำหมูอบน้ำแอ๊ปเปิ้ลสูตรแม่ปูท่าจะดีกินกับมันบดร้อนร้อน ราฟาเอลจะได้กินด้วยนะ ขณะกำลังวุ่นในครัวแต่ก็เปิดเน็ตทิ้งไว้ เพื่อนผู้แสนดีก็ส่งข้อความมาบอก เฮ้ยปฏิวัติแล้ว ด้วยตัวหนังสือหนาเหมือนพาดหัวข่าว ทำให้ชั้นพลอยตื่นเต้น ทำหมูไปคอยตามข่าวไป เคี่ยวจนหมูนุ่มเน็ตก็โหลดไม่ขึ้นซักที แต่ในที่สุดเราก็ได้อ่านข่าวจนได้แหล่ะ เฮ้อ หนาวจังทั้งฝนที่นี่ และฝนที่โน่น อย่าเปรียบเป็นไฟเลยนะ เป็นฝนเถอะ ไฟมันเผาผลาญไป ไม่น่าเชื่อว่าเรื่องนี้ทำให้ใจเราฟุ้งซ่านคิดโน่นนี่ไปต่างต่างนานา คิดไปถึงความหลังได้เป็นฉากฉาก แค่จากจุดนึงที่คิดขึ้นมาว่า ชั้นไม่ได้อยู่ตรงนั้น เมืองไทย ถิ่นเกิดของชั้น ก่อนที่จะฟุ้งซ่านมาก ราฟาเอลก็มาเบรคเป็นระยะระยะด้วยการ เทถุงข้าวซ้อมมือเกลื่อนไปหมด ด้วยการวิ่งไปเอาหน้าจุ่มดินในกระถางต้นไม้จนรอบปากดำ ดีนะยังไม่ทันกิน ด้วยการเอาปากทึ้งกระดาษดังแคว่ก เอ๊ะนั่นมันจดหมายของคุณยายนะลูก แม้จะเสียใจที่จดหมายมันขาดก็ไม่ได้ดุลูกเพราะเขาไม่ได้ตั้งใจ เดี๋ยวเอาสก๊อตเทปมาปะได้ จดหมายฉบับนี้ชั้นได้ตอนไปเมืองไทยครั้งล่าสุด 2ปีมาแล้ว แม่จากพวกเราไป 7 ปีแล้วนะ วันที่ชั้นไปถึงเมืองไทย ตอนนั้นยังไม่มีราฟาเอล ไปถึงหน้าบ้านที่จากมานาน พ่อกำลังกวาดใบไม้หน้าบ้าน มีกระดาษพับพับสีขาวอมเหลืองนิดนิดปลิวมาตรงเท้าชั้น พ่อบอกพ่อรื้อเอกสาร หนังสือเก่าเก่าในตู้มาทิ้ง ชั้นหยิบขึ้นมาดูนี่อะไรอ้ะ พออ่านแล้วน้ำตาแทบหยดปนความตื่นเต้น หญิง ลูกรัก......แม่ขอโทษที่ไม่ได้เขียนจดหมายไปนานแต่แม่คิดถึงลูกเสมอ........ข้อความที่บอกเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ ความคิดถึงปนมุขตลกของแม่ที่เขียนถึงชั้นตอนเรียนเชียงใหม่ รวมถึงการแนะนำว่าระวังหมอสิวเลี้ยงไข้ และเรื่องความรัก อกหักดีกว่ารักไม่เป็นนะลูก ที่แม่เขียนถึงชั้น มันกลับมาอยู่ในมือชั้น ณ วันนั้น วันที่ไปถึงเมืองไทยวันแรก ช่างบังเอิญจนขนลุก และปลื้มปิติ แม่จ๋าแม่ยังอยู่ที่นี่ใช่ไหม ยังคงห่วงลูกห่วงพ่ออยู่ใช่ไหม แม้แต่พ่อเองยังแปลกใจและคิดเหมือนชั้นคิด ชั้นเก็บจดหมายฉบับบนั้นพับติดตัวใส่กระเป๋าสตางค์เสมอจนกลับมาแคนาดา หยิบมาอ่านหลายเที่ยว ลายมือของแม่ จรดปากกาที่กดบนกระดาษ คิดภาพว่าแม่คงเขียนก่อนนอน แม่บอกตั้งแต่ลูกเอ็นท์ติดเชียงใหม่ ไม่มีคืนไหนที่แม่นอนหลับสบายเลย 5ปีที่เชียงใหม่ ชั้นกลับบ้านช่วงปิดเทอม มันก็ไม่เหมือนได้อยู่กับแม่ทุกวันเช่นแต่ก่อน 5 ปีที่สูญเสียเวลาการได้ใช้ชีวิตอยู่ใกล้แม่ ชั้นไม่เคยรู้เลยไม่เคยคิดเลยว่า เรียนจบกลับมาหาแม่ กลับมาเพื่อจะอยู่ใกล้ใกล้ได้เพียง 4 เดือนสุดท้าย แม่รอชั้น รอมาโดยไม่รู้ตัวเองว่าป่วยเป็นมะเร็ง ไม่มีใครรู้ จนมันสายเกินไป เมื่อวานชั้นผิดเองที่เอากระเป๋าตังค์มาค้นหาการ์ดแล้วจัดใหม่แต่ดันไม่ได้เก็บจดหมายเข้าที่เดิมเพราะชั้นชอบเก็บใบเสร็จต่างต่างไว้ด้วย ชั้นก็วางไว้บนโต๊ะ เจ้าราฟาเอลเกิดจู่จู่เอามาใส่ปาก แคว่กกกก เจ้าไม่รู้หร่อกว่าตั้งแต่วันที่ชั้นสูญเสียแม่ไป ชั้นเป็นคนคิดมากวิตกจริตขึ้น เกิดเป็นห่วงพ่อและน้องขึ้นมา เดี๋ยวต้องโทรไปหา คืนนี้ยังคงเฝ้าตามข่าวเมืองไทย แต่ก็แว่บไปคลายเครียดอ่านกระทู้สวยสวยงามงามบ้าง มีหลายกระทู้เกี่ยวกับครีมอะไรทาแล้วหน้าขาว สารพัดครีมราคาแพงที่แม้แต่ชั้นเองพลอยบ้าเห่ออยากไปสอยมาใช้ด้วย ชั้นคิดไปถึงตอนเด็กเด็ก เวลาหน้าหนาว แม่ชอบทาครีมเฮสลีนสโนว์ให้ ตอนนั้นรู้สึกว่ามันวิเศษมากเลยทาแล้วหน้าขาวเนียนไม่ต้องทาแป้ง ....การฟุ้งซ่านเริ่มมาอีกแล้วชั้นว่าคืนนี้คงได้ฝันดี ฝันถึงแม่ มันเป็นเวลาเดียวที่เราจะได้เจอกัน
Create Date : 20 กันยายน 2549 |
Last Update : 20 กันยายน 2549 9:38:47 น. |
|
2 comments
|
Counter : 746 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: naughty sugar (naughty sugar ) วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:10:08:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เป้นกำลังใจให้นะคะ